ผู้รักษาสุดแกร่ง – ตอนที่ 528 รักษาผ่านวิดิโอคอล

ท่าทางของผู้เฒ่าชาร์ลีนั้นดูเคารพยำเกรงมาก แม้กระทั่งต้องรอถึงหนึ่งเดือนก็ยินดีจะรอขอเพียงได้พบหน้า

การได้พบหน้ากับฉินจุนนั้น ถือว่าเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขาในตอนนี้

ฉินจุนเอ่ย “อาการป่วยของคุณเป็นยังไงบ้างครับ?”

ผู้เฒ่าชาร์ลีเอ่ย “หายแล้วครับ ๆ หายดีแล้ว ต้องขอขอบพระคุณท่านกับท่านผู้เฒ่าเย่ ไม่อย่างนั้นผมคงตายไปนานแล้ว!”

“คุณฉินครับ พรุ่งนี้ท่านสะดวกไหมครับ?”

ฉินจุนเอ่ย “สะดวกครับ เดี๋ยวผมส่งที่อยู่ไปให้คุณ คุณก็มาตามที่อยู่ได้เลย”

จากนั้น ฉินจุนก็บอกที่อยู่ของบ้านตระกูลหลิ่วให้แก่ผู้เฒ่าชาร์ลี พอนัดเวลากันเสร็จสรรพ พรุ่งนี้ก็มาเจอเขาที่นี่ได้เลย

ผู้เฒ่าชาร์ลีคนนี้เป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโลกมานานหลายปีแล้ว เมื่อหลายปีก่อนผู้เฒ่าชาร์ลีนั้นมีอำนาจและอิทธิพลมาก ๆ แต่ว่าเป็นเพราะมีโรครุมเร้า ไม่หายสักที

ต่อมาเย่ซวนหยวนพาฉินจุนลงมาจากภูเขา ทั้งสองคนทำการรักษาให้ผู้เฒ่าชาร์ลีอยู่หลายครั้งหลายครา สามารถรักษาอาการป่วยของเขาที่เป็นเรื้อรังมาหลายปีให้หายได้ ผู้เฒ่าชาร์ลีนั้นซาบซึ้งในบุญคุณนี้มาก เขายกย่องให้เย่ซวนหยวนเป็นเหมือนพระเจ้า และฉินจุนเป็นเหมือนสาวก ทางฝั่งของผู้เฒ่าชาร์ลีทั้งสองคนถือว่ามีฐานะสูงส่งมาก ๆ

คนทั้งตระกูลชาร์ลีเมื่อได้เห็นฉินจุนก็เหมือนกับว่าได้เห็นเทพเจ้า

แพทย์แผนจีนในสายตาของพวกเขานั้นเป็นอะไรที่น่ามหัศจรรย์มาก เขาสามารถรักษาจากคนที่ใกล้ตายให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง การที่ได้รู้จักกับคนแบบนี้ ถือเป็นความโชคดีของตระกูลพวกเขา

เช้าวันต่อมา ฉินจุนตื่นขึ้นตามเวลาปกติ ส่วนคนอื่น ๆ ในตระกูลหลิ่วนั้นตื่นกันตั้งแต่ไก่โห่แล้ว ตอนนี้ทุกคนกำลังยุ่งชุลมุนวุ่นวาย

พวกเขากำลังตกแต่งสถานที่ ทำความสะอาดบ้าน งานบ้านที่เป็นหน้าที่ของแม่บ้าน ขณะนี้กลายเป็นคนในตระกูลหลิ่วต่างมาลงมือทำกันด้วยตัวเอง

พวกเขาเชิญนางแบบมายืนต้อนรับที่สวน

พร้อมกับปูพรมแดงที่ลานหน้าบ้าน ทั้งสองข้างทางประดับด้วยแจกันดอกไม้สดทรงสูง

ระหว่างดอกไม้สดแต่ละอันก็จะมีนางแบบสาวสวยสูงยาวเข่าดี สวมใส่ชุดกี่เพ้ายืนอยู่ รวมทั้งสองฝั่งแล้วทั้งหมดสิบแปดคน งานถูกจัดขึ้นอย่างเอิกเกริกและยิ่งใหญ่

คนในตระกูลหลิ่วต่างสวมชุดอย่างเป็นทางการ ผู้ชายสวมใส่สูท ส่วนผู้หญิงสวมใส่ชุดกี่เพ้า มองดูแล้วรู้สึกงดงามมาก ๆ ดูก็รู้ว่าตระกูลหลิ่วให้ความเคารพแก่แขกที่มาเยี่ยมเยือนในครั้งนี้มาก

หลิ่วชิงชิงเองก็สวมใส่ชุดกี่เพ้า ชุดที่เธอสวมใส่เป็นชุดที่สวยที่สุด เธออยู่ที่สวนหน้าบ้านด้วยท่าทางของเจ้าภาพยืนต้อนรับแขกผู้มาเยือน

……

หลังจากผู้เฒ่าชาร์ลีลงจากเครื่องบิน เขาก็นั่งรถตู้เมอร์ซิเดสเบนซ์มุ่งหน้ามาที่บ้านตระกูลหลิ่ว

ผู้เฒ่าชาร์ลีมองนาฬิกาด้วยใบหน้าเป็นกังวล เขานับกับฉินจุนไว้ตอนสิบโมงเช้า ตอนนี้มันเก้าโมงสี่สิบเข้าไปแล้ว

แล้วตอนนี้ข้างหน้ายังมารถติดอีก

ตามหลักการแล้วต่อให้รถติด แต่ยังไงก็ไปถึงจุดหมายเวลาประมาณสิบโมงได้แน่นอน แต่สำหรับผู้เฒ่าชาร์ลีแล้ว ไปถึงตอนประมาณสิบโมงไม่ได้

นัดไว้ตอนสิบโมง เขาต้องไปถึงก่อนเวลานัดหมาย ถ้าไปสายมันจะไม่ดูเป็นการไม่ให้เกียรติคุณฉินหรือไง?

“เร็วเข้า!ฉันรีบมาก!”

คนขับรถเผยสีหน้าลำบากใจ เขาไม่มีทางเลือก

“คุณชาร์ลีครับตอนนี้ด้านหน้ารถติดมาก ผมขับได้เร็วแค่เท่านี้ครับ ท่านวางใจเถอะครับ เราไปถึงประมาณสิบโมงแน่นอนครับ”

“ไม่ได้!”

ชาร์ลีร้อนใจอย่างมาก ถ้ามันเป็นแบบนั้นจริง มันต้องดูไม่ให้ความเคารพคุณฉินอย่างมาก

“ฉันจะลงรถ!”

จู่ ๆ ชาร์ลีก็เปิดประตูลงจากรถไป เหล่าผู้ช่วยก็รีบตามลงไป

“คุณชาร์ลีครับ!ตอนนี้พวกเราไม่มีหนทางอื่นแล้ว……”

ชาร์ลีมองไปที่ข้างถนน ทันใดนั้นเขาก็เห็นคนขับรถอาหารคนหนึ่งกำลังยืนเล่นโทรศัพท์อยู่ น่าจะกำลังแย่งออเดอร์ลูกค้า

ชาร์ลีจึงรีบเดินเข้าไปหา ใช้ภาษาจีนที่ถือว่าคล่องอยู่พอประมาณเอ่ยถามไป

“เฮ้เพื่อน ช้านอยากจาซื้อรถมอเทอร์ซายของนาย!”

หนุ่มส่งอาหารชะงัก ก่อนจะเตรียมปฏิเสธ

ทันใดนั้นชาร์ลีก็ควักปึกเงินจากกระเป๋ากางเกงออกมาหมื่นหนึ่ง แถมยังเป็นแบงก์ดอลลาร์อีกด้วย

หนุ่มส่งอาหารตะลึงไปเลย มองดูชาร์ลีที่แต่งตัวด้วยชุดสูทก็น่าจะเป็นของแบรนด์เนมมีราคา อีกอย่างเมื่อกี้ก็เดินลงมาจากรถหรู ไม่น่าจะใช่คนธรรมดาแน่ ๆ ?

“ก็ได้!ให้คุณเลย!”

ผู้เฒ่าชาร์ลีส่งเงินให้ จากนั้นก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์ของหนุ่มส่งอาหารออกไปทันที

เลขาและผู้ช่วยที่อยู่ด้านหลังวิตามอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ว่าวิ่งยังไงก็ตามไม่ทัน จึงทำได้แค่ยอมแพ้

ภายในการบิดความเร็วของชาร์ลี ทำให้เขามาถึงบ้านตระกูลหลิ่วภายในเวลาแค่สิบนาที

พอมาถึงหน้าประตูบ้าน ชิวหยวนฮวาและคนอื่น ๆ ที่รอต้อนรับอยู่หน้าประตูบ้านพอเห็นผู้เฒ่าชาร์ลีก็ขมวดคิ้วมุ่น

“คนส่งอาหารนี่?ใครสั่งอาหารกัน?นี่มันกี่โมงแล้วยังมาสั่งอาหารอีก?”

ชิวหยวนฮวาโมโหมาก ๆ อีกเดี๋ยวก็จะต้อนรับคุณชาร์ลีรุ่นที่สองอยู่แล้ว เวลานี้ยังจะห่วงกินอยู่อีก?

เธอรีบเอ่ยกับผู้เฒ่าชาร์ลี

“นี่คนส่งอาหาร นายรีบไปเลยนะ อีกเดี๋ยวที่นี่พวกเราจะมีงานสำคัญ!”

ทุกคนเองก็สงสัย ทำไมเดี๋ยวนี้ฝรั่งก็มาขับส่งอาหารในประเทศจีนแล้ว คิดว่าขับรถส่งอาหารมันรายได้สูงใช่ไหม?

ผู้เฒ่าชาร์ลีชะงักก่อนจะเอ่ย “ที่นี่คือบ้านตระกูลหลิ่วใช่ไหม?ผมมาหาคุณฉิน”

ชิวหยวนฮวาหมดคำจะพูด ตอนแรกก็คิดว่าใครสั่งอาหาร ที่แท้ก็คือฉินจุนนี่เอง

เดี๋ยวนี้พวกคนขับส่งอาหารก็ไล่ไปง่าย ๆ ไม่ได้ ถ้าไม่ได้เข้าไปส่งถึงที่ พวกเขาก็ไม่ยอมไป

ชิวหยวนฮวาโมโหจนคันหยุบหยิบไปหมด เธอเอ่ย “นายตามฉันมา เร็วเข้า ส่งเสร็จแล้วก็รีบ ๆ ไปซะ!”

พูดจบชิวหยวนฮวาก็พาผู้เฒ่าชาร์ลีเข้าไปในสวน พอมาถึงหลังบ้านก็มาที่หน้าประตูห้องของฉินจุน เธอตะโกนเรียก

“ไอ้คนแซ่ฉิน!อาหารที่นายสั่งมาส่งแล้ว!นี่มันเวลาไหนแล้ว ยังมาสั่งอาหารอยู่อีก ไม่รู้หรือไงว่าจะมีแขกสำคัญมาที่บ้าน!”

ฉินจุนที่อยู่ในห้องก็เกิดความสงสัย คนส่งอาหาร?เขาไม่ได้สั่งอาหารเสียหน่อย?

พอเปิดประตูมาดู ฉินจุนก็ยิ้มออกมาทันที

นี่มันผู้เฒ่าชาร์ลีไม่ใช่เหรอ?

ผู้เฒ่าชาร์ลีในขณะนี้ ถอดทั้งเสื้อคลุม เนกไทก็ถอดออก สวมเพียงเสื้อเชิ้ต ขี่มอเตอร์ไซค์ส่งอาหาร ร่างกายเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ดูแล้วไม่เหมือนคนใหญ่คนโตเลย

ฉินจุนมองหน้าชิวหยวนฮวาอย่างติดตลก “นี่เพื่อนผมเอง คุณไม่รู้จักเหรอ?”

ชิวหยวนฮวาขมวดคิ้ว “ก็แค่เพื่อนส่งอาหารของนายทำไมฉันจะต้องรู้จัก?นี่ไม่ใช่บ้านของนาย อย่ามาเรียกเพื่อนกระจอกของนายมาที่นี่ซี้ซั้ว ถ้าจะคุยกันก็ออกไปคุยกันที่อื่น!”

พูดจบ ชิวหยวนฮวาก็หมุนตัวเดินออกไปอย่างโมโห

ภายในใจของฉินจุนนั้นอยากจะหัวเราะออกมาจริง ๆ พวกคนตระกูลหลิ่วจัดงานกันเสียโอ่อ่า แต่กลับไม่รู้ว่าคนที่จะต้อนรับคือใคร

พอผู้เฒ่าชาร์ลีเห็นฉินจุนเข้า ก็ดีใจอย่างสุด ๆ เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วคุกเข่า นำมือข้างขวาแตะไหล่ข้างซ้ายอย่างแสดงความเคารพ

“ท่านฉิน!”

นี่เป็นการแสดงความเคารพอันสูงสุดของตระกูลของพวกเขา ฉินจุนเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ ถ้าหากไม่ให้พวกเขาแสดงความขอบคุณ ผู้เฒ่าชาร์ลีคงจะเสียใจอย่างมาก

“ทำไมคุณมาสภาพแบบนี้ล่ะครับ?”

ผู้เฒ่าชาร์ลีเป็นถึงบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโลก กลับขี่มอเตอร์ไซค์มาหาเขาแบบนี้ ทำให้ฉินจุนออกอาการตกใจ

ผู้เฒ่าชาร์ลีจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง ฉินจุนก็หัวเราะอย่างเหนื่อยใจ จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ถือตัววางมาดอะไรขนาดนั้น เพียงแต่ว่าผู้เฒ่าชาร์ลีคิดว่าเขามีความสามารถมากมาย

คนที่มีความสามารถมาก ๆ จำเป็นจะต้องถือเนื้อถือตัวนิดหน่อย

ผู้เฒ่าชาร์ลีเอ่ยถาม “คุณฉินครับ คนที่อยู่ข้างนอกพวกนั้นเป็นญาติของคุณหรือครับ?”

ฉินจุนเอ่ย “ยังไม่นับว่าเป็นชั่วคราวครับ ตอนนี้พวกเขาอยากจะถอนหมั้นผม”

ผู้เฒ่าชาร์ลีออกอาการมึนงง “ถอนหมั้นกับคุณ?พวกเขาเป็นคนโง่กันหรือครับ?”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset