พอมู่นวลนวลออกมาจากห้องอาหาร ด้านหลังก็ราวกับมีผีกำลังไล่ตามเธอ เธอจึงรีบเดินขึ้นชั้นบนอย่างรวดเร็ว เเละกลับเข้ามาในห้องของตัวเองได้ในที่สุด
พอปิดประตู เธอก็พิงบานประตู เเละเอื้อมมือมาตบตรงหน้าอกของตัวเองเบาๆ
มิน่า โม่เจียเฉินถึงมักชอบมายั่วเย้าเธอบ่อยๆ ยั่วเเล้วหนี มันเป็นความรู้สึกที่ตื่นเต้นแบบนี้นี่เอง!
หลังจากที่สงบลง มู่นวลนวลก็ล็อคประตูอย่างระมัดระวัง เสร็จเเล้วเธอถึงจะเข้าไปอาบน้ำในห้องอาบน้ำ
เธอไม่ได้คิดจะทำอะไรโม่เจียเฉินจริงๆหรอก
ต่อให้เขาคือโม่ถิงเซียว เเล้วยังไงหรอ?
……
ตอนกลางคืน โม่เจียเฉินไม่ได้มาหามู่นวลนวล
วันต่อมาเป็นวันเสาร์ ใจของมู่นวลนวลยังคงคิดถึงเสี่ยวโม่เจียเฉิน เเต่ตอนเช้าเธอไม่สามารถเอาอาหารไปให้เขาได้ จึงทำการสั่งอาหารเช้าให้เขาเเทน
เเละไม่รู้ว่าเขาจัดการกับอาหารค่ำของเมื่อวานยังไง?
ความคิดของเด็กคนนั้นใหญ่เกินไป ถ้าเป็นลูกชายของเธอ เธอจะตีให้ขาหักเลยคอยดู
เเต่ถ้าดูจากด้านอื่นเเล้ว เด็กคนนี้ก็ค่อนข้างกล้าหาญเลยทีเดียว
พอมู่นวลนวลสั่งอาหารให้เขาเสร็จ เธอก็เปิดประตูออกไปด้วยท่าทางที่เหมือนกับโจร
เธอเดินมาถึงข้างรั้วตรงทางเดินของชั้นสอง เเละหันศีรษะไปมา เพื่อหาเงาของโม่เจียเฉินในห้องรับเเขก
หลังจากที่เเน่ใจเเล้วว่าโม่เจียเฉินไม่ได้อยู่ในห้องรับเเขก เธอก็โล่งใจ เธอกำลังจะหันกลับไป กลับได้ยินเสียงแผ่วเบาของโม่เจียเฉินดังขึ้นมาจากทางด้านหลังเสียก่อน: ” มองอะไรลับๆล่อๆ ”
มู่นวลนวลตกใจจนสะดุ้งไปทั้งตัว เธอก้าวถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว เเต่ด้านหลังคือราวกั้น เธอจึงไม่มีที่ให้ถอย
โม่เจียเฉินก็เพิ่งตื่นเหมือนกัน วันนี้เขาอาจยังไม่มีแพลนออกไปข้างนอก จึงใส่ชุดนอนอยู่ เนื้อผ้าของชุดนอนค่อนข้างนุ่ม เเละเป็นทรงหลวม จึงลบความคมบนตัวเขาไปได้ไม่น้อยเลยทีเดียว เเละตัวของเขาในตอนนี้ก็ดูสง่าและมีเกียรติมาก
เเน่นอนว่าข้อเสนอเเรกก็คือ อย่าให้เขาเปิดปากพูดมันออกมา
โม่เจียเฉินเดินมาข้างหน้านิดหน่อย ทำให้ระยะห่างระหว่างทั้งสองคนมีไม่ถึงห้าเซนติเมตร: ” ไปทำผิดอะไรมา กลัวคนจะมาเห็นหรือไง? ”
มู่นวลนวลถึงกับสามารถรับรู้ถึงอุณหภูมิที่อยู่บนผิวของเขา
มู่นวลนวลเม้มริมฝีปาก เธอจับราวกั้นด้านหลังอย่างไม่รู้ตัว เพื่อหาความปลอดภัยให้กับตัวเอง
ตอนที่เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง สีหน้าบนใบหน้าของเธอก็ไม่หลงเหลือความตื่นตระหนกอีกเเล้ว ในตาเเมวที่สวยงามมีรอยยิ้มที่น่าหลงใหลอยู่ในนั้น เเละเธอก็ได้พูดขึ้นเสียงเบา: ” ฉันทำผิดอะไร กลัวใครมาเห็น นายรู้ดีไม่ใช่หรอ? ”
มู่นวลนวลพูดไปด้วย มือข้างนึงของเธอก็ลูบไปที่ทรวงอกของเขาไปด้วย นิ้วเรียวนุ่มของเธอค่อยๆลูบไล้ไปตามชุดนอนบางๆอย่างเบาๆ คล้ายกับลูกแมวที่ยังไม่มีกรงเล็บแหลมคม ข่วนนิดเดียว ก็ทำให้คันไปถึงขั้วหัวใจ
ดวงตาของโม่ถิงเซียวค่อยๆลึกขึ้น เขายื่นมือออกไปจับมือของมู่นวลนวลที่กำลังปัดป่ายอยู่บนทรวงอกของเขา เเละพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หนาวเหน็บ: ” ก่อนหน้านี้ยังไม่เปลี่ยนใจกับโม่ถิงเซียวอยู่เลย มาตอนนี้กลับมายั่วยวนฉันสะเเล้ว ผู้หญิงอย่างพวกคุณมันช่างโลเลสะจริง! ”
ถึงเเม้ว่ามู่นวลนวลจะไม่คุ้นชินกับการโดนผู้ชายจับมือ เเต่สถานะของเธอในตอนนี้คือ ผู้หญิงที่รักโม่ถิงเซียว เเละคิดจะยั่วยวนเขา เธอจึงไม่เก็บมือกลับไป
เธอมองเขายิ้มๆ: ” นี่มันโลเลที่ไหนล่ะ ผู้หญิงที่ฉลาด ก็มักจะเลือกแบบเดียวกับฉันทั้งนั้นแหละ ”
เธอชะงักไปสักครู่ หลังจากนั้นก็เขย่งปลายเท้าขึ้นไปพูดที่ข้างหูของเขา: ” ฉันคิดว่าผู้ชายอย่างพวกนายต่างหากล่ะที่โลเลยิ่งกว่า ก่อนหน้านี้ นายมักจะมายั่วฉันบ่อยๆ ตอนนี้ฉันมาเสนอตัวถึงที่ นายกลับบอกว่าฉันโลเล ผู้ชายอย่างพวกนายเลวแบบนี้หมดเลยหรือเปล่า เสนอตัวถึงที่ไม่เอา พอไม่ได้ครอบครอง กลับยิ่งไปยุแหย่น่ะ? ”
มู่นวลนวลอยากด่าเขามาตั้งนานเเล้ว เธอไม่เคยรู้สึกสบายใจแบบนี้มาก่อน!
ทำไมโม่ถิงเซียงจะไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เปลี่ยนวิธีมาด่าเขา เเต่ที่เขาคิดไม่ออกคือ สองสามวันที่ผ่านมา ผู้หญิงคนนี้มักจะผิดปกติไป
คล้ายกับเธอตั้งใจยั่วยวนเขา เเต่ตอนที่เขาเข้าใกล้เธอ ก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเธอตื่นเต้นจนตัวเเข็งทื่อไปทั้งตัว
หรือเธอคิดจะขอร้องให้เขาช่วยมู่กรุ๊ป?
ความคิดนี้หลุดออกมา ก็ถูกเขาปฏิเสธสะเเล้ว
ครั้งก่อน เพราะเรื่องที่เสี่ยวชูเหอถูกจับตัวไปเรียกค่าไถ่ เธอก็ได้ตัดใจกับตระกูลมู่ไปโดยสิ้นเชิงเเล้ว
เห็นโม่เจียเฉินไม่พูดอะไร เขาทำเพียงจ้องเธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึม มู่นวลนวลรู้สึกกลัว เธอกำลังคิดจะดึงมือออกมา กลับได้ยินโม่เจียเฉินพูดขึ้นมาเสียงทุ้มต่ำเสียก่อน: ” ดูเหมือนว่าคุณจะเข้าใจคำว่า ‘ เสนอตัวถึงที่ ‘ ผิดไปเยอะอยู่นะ คืนนี้ผมจะไปที่ร้านอาหารจินติ่ง ให้คุณได้รู้จักคำว่า ‘ เสนอตัวถึงที่ ‘ ที่แท้จริงเป็นยังไง ”
พูดจบ เขาก็จับมือเธอไว้ เเละยื่นหน้าเข้าไปจูบที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ หลังจากนั้นก็ยกยิ้มบางๆ เผยให้เห็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความหมายลึกซึ้ง
ในเมื่อเธออยากเล่น งั้นก็จัดใหญ่ให้เธอหน่อยล่ะกัน
มู่นวลนวลชะงักอยู่กับที่
นี่ไม่เหมือนกับที่เธอคิดไว้ เมื่อสักครู่เขายังโกรธมากอยู่เลย ทำไมอยู่ๆถึงเปลี่ยนไปได้ล่ะ?
โม่เจียเฉิน ผู้ชายคนนี้มีความคิดที่ลึกเกินกว่าที่คนธรรมดาจะเดาได้
มู่นวลนวลเริ่มรู้สึกเสียใจในภายหลังเสียเเล้ว เธอมักจะมีความรู้สึกว่าตัวเองอาจจะถูกเป็นฝ่ายเสียเปรียบสะเอง
……
มูู่เจียเฉินอยู่ในบ้านไม่นาน ก็ออกไปข้างนอกเเล้ว
เธออยู่บ้านคนเดียวก็ขี้เกียจทำอาหาร จึงไปซื้อวัตถุดิบ เเละเเวะเข้าไปที่บ้านเช่า
เสี่ยวโม่เจียเฉินกำลังเล่นเกมส์อยู่เหมือนเดิม เขานอนอยู่บนโซฟา บนโต๊ะที่อยู่ด้านหน้ามีขยะกองโตกองไว้อยู่ เขาเหมือนเด็กติดเกมส์โดยสิ้นเชิง
มู่นวลนวลหยิบถังขยะมาเก็บขยะทั้งหมดอย่างอดทน หลังจากนั้นก็เดินมาหยุดท้าวสะเอวอยู่ตรงหน้าเขา: ” นายไม่มีเงินไม่ใช่หรอ? ทำไมถึงกินขนมทุกวันได้ล่ะ? ”
” ซื้อตอนมาน่ะ ผมเอาเงินไปซื้อขนมหมดเเล้ว ” เขาพูดอย่างต่อเนื่อง เเถมยังถอนหายใจออกมาอีกด้วย: ” ก่อนหน้านี้ ผมพักอยู่กับเเม่ของผม เธอไม่ให้ผมกินขนม เเล้วก็ไม่ให้ผมเล่นเกมส์ ตอนนี้ผมจึงต้องกินให้เต็มที่ยังไงล่ะ! ”
ช่างเป็นเด็กดื้อสะจริง
มู่นวลนวลนำอาหารที่ตัวเองพกมาไปวางบนเคาน์เตอร์ เธอเลือกอาหารไปด้วย เเละพูดถามเขาไปด้วย: ” เเล้วเมื่อคืนนายกินอะไรล่ะ? ”
” ก๋วยเตี๋ยวเนื้อ ” พอเขาพูดจบ ก็ได้พูดเสริมขึ้น: ” ร้านที่คุณพาผมไปเมื่อวาน ”
” นายไม่มีเงิน เเล้วกินได้ยังไง? ”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงเป็นธรรมชาติ: ” ติดบัญชีไว้น่ะ ตอนคุณกลับ ก็อย่าลืมไปให้เงินเขาล่ะ ”
” เจ้าของร้านสนิทกับนายหรอ? ถึงสามารถให้นายติดบัญชีได้น่ะ? ” มู่นวลนวลรู้สึกว่าตัวเองได้เปิดโลกใหม่
” จะมีอะไรอีกล่ะ วันนี้ตอนเที่ยงเขายังบอกให้ผมไปกินอีกเลยด้วยซ้ำ ”
” …… ” มู่นวลนวลไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร
ยีนของตระกูลโม่นี่ไม่เลวเลย ไม่ว่าจะเป็นโม่เจียเฉินคนโตที่อยู่ที่บ้าน หรือเสี่ยวโม่เจียเฉินเด็กดื้อตรงหน้านี้ ก็ล้วนหน้าตาดีกันทั้งนั้น โดยเฉพาะเขาที่ยังเป็นเด็กที่โตไม่เต็มที่ เเค่ทำหน้าให้น่ารัก เเละเเสร้งทำเป็นน่าสงสาร ก็สามารถตบตาคนอื่นได้เเล้ว
เพียงเเต่ เขาให้เธอจ่ายค่าอาหารให้แบบนี้ มันไม่เกินไปหน่อยหรือไง
” โม่เจียเฉิน ฉันไม่ได้มีหน้าที่ช่วยนายจ่ายค่าอาหารนะ ”
” ถึงอย่างไร ต่อไปคุณก็ต้องเป็นแฟนผม ตอนนี้ผมใช้เงินของคุณ ต่อไป เงินที่ผมเเข่งอีสปอร์ตได้ ผมจะให้คุณทั้งหมด ”
สามคำไม่พ้นเรื่องเล่นเกมส์
” ฉันเเต่งงานเเล้ว! ” มู่นวลนวลรู้สึกกลืนไม่เข้าคลายไม่ออกนิดหน่อย
เสี่ยวโม่เจียเฉินลุกขึ้นบิดขี้เกียจ เเละได้พูดขึ้น: ” ผมหล่อขนาดนี้ คุณจะต้องหย่ากับสามีของคุณ เพราะผมอย่างแน่นอน ”
พูดจบ เขาก็หยิบกระจกที่อยู่ด้านข้างขึ้นมาส่องนิดหน่อย หลังจากนั้นก็พูดขึ้นราวกับอุทาน: ” หล่อจริงๆ ด้วย ”
มู่นวลนวล: ” …… ”
