ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย – ตอนที่ 73 ตบหน้าแล้วลูบหลัง

มู่นวลนวลขมวดคิ้วและมองไปที่เขาว่า:“ นายออกไปแล้ว ไม่ใช่เหรอ?”

โม่ถิงเซียว ไม่คาดคิดว่า มู่นวลนวลจะเตรียมอาหารเร็วขนาดนี้ เกือบจะเผยความลับแล้ว

เขาพูดอย่างใจเย็นว่า: “ออกไปแล้วจะกลับมาไม่ได้หรอ?”

มู่นวลนวลยังคงกังวลเกี่ยวกับข่าวบนอินเทอร์เน็ตและเธอไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะโต้เถียงกับ “โม่เจียเฉิน” ใบหน้าของเธอจริงจังมากว่า: “นายออกมา ฉันมีอะไรจะบอกนาย”

น้ำเสียงของเธอดูทุ้มมีพลัง ใบหน้าของเธอดูมีพลัง แต่เมื่อตาแมวขอเธอที่ทั้งโตและสดใสคู่นั้นจ้องมองไปที่โม่ถิงเซียวอย่างตั้งใจ เขาไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกเมินเฉยของเธอเท่านั้น แต่เขารู้สึกน่าหลงใหล

เขาสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วเดินตามเธอไปอย่างไม่เร่งรีบ

ในเวลานี้ สถานที่ที่ไม่มีใครไป ก็คือร้านอาหาร

มู่นวลนวลพาเขาไปที่ร้านอาหาร พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า: “โมเจียเฉินเพราคุณ ตอนนี้ฉันตกเป็นเป้าที่ผู้คนต่างเข้าโจมตีของสาธารณชน ตอนนี้คุณพอใจหรือยัง”

เธอไม่เข้าใจจริงๆว่า “โม่เจียเฉิน” กำลังคิดอะไรอยู่

ถ้าเขาสนใจเธอจริง เมื่อมู่หวันฉีคำนวณเธอไปที่คลับจือจินและถูกวางยา เขามาช่วยเธอกลับมา เขาก็ฉวยโอกาสทำร้ายเธอได้

แต่เขาไม่ได้ทำร้ายเธอ

แต่เขามักจะยุยงเธอเสมอในวันธรรมดา

เธอเคยเห็นผู้ชายมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขหลายคนที่มีประสบการณ์ความชำนาญกับผู้หญิง พวกเขาไม่ใช้เวลาและพลังงานกับผู้หญิงมากเกินไป หยอกล้อสักพักแล้วตรงไปที่เรื่อง

เป็นเพราะ “โม่เจียเฉิน” ไม่ได้ทำอะไรกับเธอในคราวนั้น เธอจึงรู้สึกว่า: “โม่เจียเฉิน” ไม่ได้เลวร้ายกับเธอ

แค่เขาเหลาะแหละเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้เธอลำบาก

“ผมก็เหมือนกัน ผมก็โดนดุมากไม่ใช่หรอ?” โม่ถิงเซียวเอียงหัวของเขา สีหน้าเฉยเมยของเขาแสดงให้เห็นถึงความไร้เดียงสาเล็กน้อย

หน้าด้านจริงๆ

มู่นวลนวลเหลือบมองเขาอย่างเย็นชาว่า:“ คุณคิดว่าฉันไม่ได้อ่านความคิดเห็นของคนพวกนั้นเหรอ! พวกเขาแค่โอ้อวดเกี่ยวกับสัดส่วนร่างกายของคุณ !”

ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมชาวเน็ตบางส่วนลำเอียงได้ขนาดนี้ ถ้าอยากจะด่าก็ด่าไปทั้งคู่สิ!

มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องถูกด่า “โม่เจียเฉิน”ถูกชม

โม่ถิงเซียวเหล่ตาเล็กน้อยด้วยสีหน้าแปลก ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงใจดีว่า: “ผู้หญิงพวกคุณสามารถเห็นสิ่งนี้ได้เหรอ”

“อย่าประเด็นที่คุยกัน!” มู่นวลนวลพบว่า “โม่เจียเฉิน” กำลังเปลี่ยนประเด็นโดยสิ้นเชิง

“โม่เจียเฉิน” ดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำพูดเธอและเขาก็ยกเท้าสองสามก้าวออกจากร้านอาหารด้วยน้ำเสียงเกียจคร้านว่า: “ง่วง ผมจะไปนอน”

มู่นวลนวลท้อใจเล็กน้อย

หายใจออหกยาว ๆ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อส่งข้อความถึงโม่ถิงเซียวว่า: ฉันเอาอาหารไปวางที่ห้องหนังสือคุณ

ผ่านไปสิบวินาที ตอบกลับคำว่า “อืม”

อารมณ์ของมู่นวลนวลเคร่งขรึมและไม่ได้กินอะไรมาก เมื่อรู้สึกว่าโม่ถิงเซียวอาจกินเสร็จแล้วเธอก็ขึ้นไปชั้นบน

การเคาะประตูเข้าไป โม่ถิงเซียว ยังคงหันหลังให้เธอเหมือนเดิม

อาหารในถาดบนโต๊ะทำงานถูกกินหมด เธอจำได้ว่าเอาอาหารให้โม่ถิงเซียวก่อนหน้านี้ เขาก็กินเสร็จทั้งหมดด้วย

คิดว่า อาหารที่เธอทำน่าจะถูกปากเขา

มู่นวลนวลถามเขาด้วยความดีใจว่า:“ อยากกินผลไม้ไหมหรือจะดื่มอะไร”

“ไม่เป็นไร” เสียงของเขา ยังคงแหบแห้ง ไม่เหมือนเสียงชายหนุ่มเลย

ยืนอยู่ข้างๆ มู่นวลนวลไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

ทันใดนั้น โม่ถิงเซียวก็ถามเธอว่า : “คุณเป็นคุณนายหญิงของตระกูลโม่ จงปฏิบัติหน้าที่ของคุณเราจะอยู่อย่างสงบ มิฉะนั้น … ”

ประโยคนี้เขาปะปนอารมณ์ส่วนตัวเล็กน้อยเข้าไป ทำให้เสียงแหบของเขาฟังดูมืดทึมน่ากลัวเล็กน้อย โดยเฉพาะคำพูดสุดท้ายที่จงใจไม่พูดออกมา ทำให้คนอื่นรู้สึกขนลุก

มู่นวลนวลกอดแขนของเธออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้และกัดริมฝีปากของเธออธิบายว่า: “ฉันสาบานว่าฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับโม่เจียเฉิน ”

เธอรู้สึกว่าโม่ถิงเซียวจะพูดคำเหล่านี้ คือเพราะเขาได้เห็นข่าวแล้วแน่นอน

“มันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเจียเฉิน ผมเชื่อเขา” เสียงของโม่ถิงเซียวหนักแน่นอย่างเห็นได้ชัด

จากสิ่งที่เขาพูดคือหมายความว่า เธอมียุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนอื่น?

เห็นได้ชัดว่า โม่ถิงเซียวเข้าข้างลูกพี่ลูกน้องของเขา! เธอรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้!

โม่ถิงเซียวรัก “โม่เจียเฉิน” มาก ดังนั้นโดยธรรมชาติเขาจะไม่เชื่อว่าลูกพี่ลูกน้องที่รักจะทำอะไรกับภรรยาของเขา เขาก็รู้สึกเป็นปัญหาของเธอตัว

มู่นวลนวล ถามเขาว่า: “แล้วฉันล่ะ คุณไม่เชื่อฉันเหรอ?”

โม่ถิงเซียว เงียบไปชั่วขณะและพูดว่า “แม้แต่หน้าตาของเธอก็เป็นของปลอมแปลง ทำไมผมถึงเชื่อคุณ?”

มู่นวลนวล: “… ” โต้แย้งไม่ได้

ถ้าเธอเอาแต่ใจตัวเองและหยิ่งผยอง เธอก็สามารถหักล้างเขาว่า” คุณไม่กล้าที่จะเห็นฉันด้วยใบหน้าที่แท้จริง ทำไมฉันปลอมตัวไม่ได้ ”

โม่ถิงเซียว แตกต่างจากตระกูลมู่ ทัศนคติของเขาที่มีต่อเธอนั้นชัดเจนตั้งแต่แรก ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเอาจุดอ่อนของเขามากระตุ้นบาดแผลของเขา

“ไม่มีอะไรแล้ว คุณก็ออกไปเถอะ จากนี้ผมจะไห้ ซิเย่ ส่งคุณไปทำงาน” หลังจากที่โม่ถิงเซียวพูดจบ เขาก็หยุดพูด

มู่นวลนวลเงยหน้าขึ้นมองเขา อารมณ์รู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย

เธอรู้สึกว่า โม่ถิงเซียว เป็นเหมือนตบเธอก่อนแล้วให้พุทราหวานทีหลัง?

กิจวัตรนี้คล้ายกับ “โม่เจียเฉิน” มาก

“โม่เจียเฉิน” ทำกับเธอทั้งดีและไม่ดีมาโดยตลอด

อาจเป็นเพราะพวกเขาอยู่ด้วยกันมาเป็นเวลานาน ดังนั้นทั้งสองคนมีนิสัยใจคอคล้ายกันมาก

หลังจากมู่นวลนวลออกไป โม่ถิงเซียวก็หันกลับมาและนวดขมับของเขา

ตอนนี้เขามีความรู้สึกว่า ขว้างงูไม่พ้นคอ

มู่นวลนวลดูเหมือนจะเกลียด “โม่เจียเฉิน” มากขึ้นไปเรื่อย ๆ ให้เธอเกลียด “โม่เจียเฉิน” อีกหน่อยและมีความรักที่ดีต่อ “โม่ถิงเซียว” เมื่อถึงเวลาที่เธอรู้ตัวจริงของเขา ก็ไม่น่าจะยากที่ยอมรับ

ข่าวบนอินเทอร์เน็ตถูกระงับลงมา

แม้ว่าบางคนจะพูดถึงเรื่องนี้ ก็ไม่สามารถทำให้ยุ่งยากได้

ออนไลน์สงบลง แต่ในชีวิตจริงมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสงบลง

แผนกการตลาดของ มู่นวลนวล มีพนักงานหญิงจำนวนมาก รวมตัวกันทุกวันจะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องซุบซิบนินทาและพวกเธอก็พูดคุยเกี่ยวกับมู่นวลนวลโดยธรรมชาติ

วันต่อไป

เมื่อมู่นวลนวลไปทำงานที่ บริษัท พนักงานมองเธอด้วยความแปลกใจ

เธอเดินออกไปไกลก็ยังได้ยิงเสียงกระซิบที่มาจากข้างหลัง

“ไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะมาทำงานวันนี้!”

“หัวใจของ โม่ถิงเซียว ใหญ่ขนาดนี้หรอ ภรรยากับลูกพี่ลูกน้องยุ่งเกี่ยวกัน เขาไม่สนใจหรอ”

” อย่าพูดอย่างนั้น เผื่อพวกเขาอาจจะไม่มีอะไรกันจริง!”

“ ก็ใช่นะ ตระกูลโม่จะทนเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร หากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้มู่นวลนวลจะไม่สามารถอยู่สบายอย่างตอนนี้แน่นอน!”

“พวกคุณโง่กันหมดเลย เรื่องแบบนี้มักจะไม่มีมูลหมาไม่ขี้!”

“……”

พวกเขาพูดไปพูดมา ก็เพียงแค่การคาดเดา

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

พี่สาวลูกครึ่งของหมู่นวลนวลไม่ต้องการแต่งงานกับคู่หมั้นที่น่าเกลียดและไร้มนุษยธรรม มารดาผู้ให้กำเนิดคุกเข่าขอร้องเธอ:“ พี่สาวของคุณสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่า คุณช่วยเธอได้” เขารู้สึกเศร้ามาก แทนพี่สาวแต่งงาน. ในคืนแต่งงาน ชายหนุ่มรูปงามขมวดคิ้วและมองมาที่เธอ: "มันน่าเกลียดเกินไป" เธอคิดว่าทั้งสองจะเคารพซึ่งกัน แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะครอบงำเธอโดยตรง: "ไม่ว่าจะน่าเกลียดแค่ไหนเธอก็เป็นผู้หญิงของผมด้วย" เธอจ้องเขา : "คุณ…คุณทำไม่ได้ … " ชายคนนั้นถอดชุดชั้นในของเธอปลอมตัวออก มองใบหน้าที่สวยงามเดิมของเธอ แล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ: "ดูเหมือนว่าเราทุกคนจะมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับกันและกัน"

Comment

Options

not work with dark mode
Reset