บทที่ 186
“ยิงเข้าไป! อย่าปล่อยให้สัตว์ประหลาดหนี!” ทหารในกองทัพตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
“นายพลรอสเราควรปล่อยให้ SHIELD เข้ามาควบคุมปฏิบัติการนี้! ผมไม่คิดว่าเราจะยื้อสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้นานกว่านี้!” ทหารคนหนึ่งกล่าวกับนายพลแธดเดียส รอสอย่างประหม่า
“ไม่! เจ้าหน้าที่ของ จะฆ่าอะโบมิเนชั่น! เราต้องจับมันให้ได้! ลองคิดดูว่าในอนาคตกองทัพจะมีอำนาจขนาดนี้!” รอสกล่าวขณะที่ยิ้มเยาะในความคิดของตัวเอง
“แต่ท่านครับ สิ่งที่เราต้องแลกมามันมากเกินไป! ทหารของเราถูกทุบตีที่นั่น! ถ้าพวกเขารู้ว่าไม่มีการสนับสนุนมาช่วยจับสัตว์ประหลาดตัวนี้ขวัญกำลังใจของพวกเขาจะลดลง!” ทหารกล่าวว่าพยายามให้เหตุผลกับนายพลของเขา
“ถ้าอย่างนั้นจงปิดปากของคุณและอย่าให้พวกเขารู้เรื่องนั้น!” รอสพูดด้วยน้ำเสียงรำคาญ
ทหารคนนั้นกัดฟันและปล่อยให้รอสอยู่คนเดียวโดยที่เขาไม่เชื่อว่านายพลที่เขาติดตามมาตลอดเวลานี้จะโหดร้ายได้ขนาดนี้!
แต่ในทางที่เขาจะออกไปจากที่ตั้งของนายพลเขาตะโกนว่า
“คุณเป็นคนบ้ารอส! ฉันสาบานว่าคุณจะไปศาลทหารเพราะเรื่องนี้!” แล้วเขาก็จากไป!
นายพลรอสไม่สนใจคำขู่ของทหารและเรียกบุคลากรคนอื่นมาดำเนินการตามแผนของเขาเอง
“คุณพร้อมไหม? ทุกอย่างพร้อมตามแผนหรือไม่” นายพลรอสถามทางโทรศัพท์
“ทุกอย่างพร้อมแล้วครับท่าน เรากำลังรอคำสั่งท่าน!” ทหารคนหนึ่งพูดทางโทรศัพท์
“เริ่มได้!” นายพลรอสกล่าวอย่างมั่นใจ
“รับทราบ!” ทหารคนนั้นพูดในขณะเดียวกันรอสก็มองไปที่อะโบมิเนชั่นและเห็นว่าทหารกำลังเทน้ำมันไวไฟลงบนพื้นรอบๆสัตว์ประหลาดจากนั้นก็จุ่มน้ำมันหนึ่งถังให้กับสัตว์ประหลาดโดยตรง!
พวกเขาเริ่มจุดไฟและปล่อยให้สัตว์ประหลาดถูกเผา
รอสสามารถเห็นได้ว่าอะโบมิเนชั่นค่อยๆช้าลงและอ่อนแอลงในขณะที่มันกำลังร้องโหยหวนในขณะที่จู่ๆก็มีสายเข้ามา
“ท่านครับการทดลองประสบความสำเร็จสัตว์ประหลาดเริ่มอ่อนแอลง!” ทหารกล่าวอย่างมั่นใจ
รอสยิ้มอย่างมีชัยตอนนี้เขาจับสัตว์ประหลาดได้แล้วเขาไม่จำเป็นต้องตอบคำถามสำหรับการดำเนินการในศาลทหารอีกต่อไป!
แต่สิ่งที่เขารู้ในขณะนั้นก็คือเซรุ่มที่เขาสร้างขึ้นจากเลือดของฮัลค์นั้นยังไม่สมบูรณ์!
เขายังต้องทำการทดลองอีกมากมายเพื่อให้มันสมบูรณ์แบบ!
เขาเคยรับมือกับฮัลค์หลายครั้งในอดีตและสิ่งหนึ่งที่เขาตระหนักได้หลังจากสังเกตเห็นอะโบมิเนชั่นก็คือในขณะที่ฮัลค์มีจิตใจเหมือนเด็กวัยหัดเดิน แต่อะโบมิเนชั่นก็เหมือนกับสัตว์ร้ายที่ถูกขังในกรง!
นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาเป็นหลังจากนั้นเขาต้องการเซรุ่มเพื่อทำความเข้าใจกับจิตใจของทหารเพื่อที่จะได้ออกคำสั่ง
แต่ทันทีที่เขาเห็นเฮลิคอปเตอร์ลงจอดใกล้กับอะโบมิเนชั่นเขาก็รู้ว่าเขาต้องคิดถึงเรื่องนี้วันหลังเพราะเขาต้องจัดการกับ SHIELD ให้ได้
………………..
ดิโอรีบลงจากเฮลิคอปเตอร์โดยเร็วที่สุดและเขาก็เห็นว่าอะโบมิเนชั่นอยู่ที่นั่นจริงๆในขณะที่ฮัลค์ไม่มีให้เห็น!
แต่เขาตระหนักว่าอะโบมิเนชั่นนี้ไม่ใช่สิ่งที่น่ารังเกียจอย่างแท้จริงเมื่อเขาใช้ [Life Magnetism Overdrive] เขาจะเห็นว่าพลังชีวิตของอโบมิเนชั่นกำลังลดลงอย่างรวดเร็ว!
นั่นหมายความว่าโครงสร้างยีนของอะโบมิเนชั่นนี้กำลังเริ่มพังทลายและมันจะตายได้ทุกเมื่อในไม่ช้า!
เมื่อเทียบกับฮัลค์แล้ว อะโบมิเนชั่นนี้ไม่มีอะไรแข็งแกร่งเท่ากับฮัลค์!
ดิโอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่เขาจะไม่ได้รับโอกาสในการต่อสู้กับอะโบมิเนชั่นที่แท้จริง แต่มันก็มีปัญหาน้อยกว่าด้วยดังนั้นในที่สุดเขาก็ไม่ได้รังเกียจ
แต่ดิโอยังสงสัยว่าตอนนี้ฮัลค์อยู่ที่ไหนเขาน่าจะอยู่ใกล้ๆ ในตอนนี้!
ในท้ายที่สุดเขาตามโคลสันไปที่ห้องแพทย์ที่ซึ่งโทนี่ควรจะอยู่ แต่เมื่อเขาเดินผ่านโรงอาหารดิโอก็คว้าผักและเครื่องคั้นน้ำผลไม้ทันที
“เอามาทำไม?” โคลสันถามอย่างสงสัย
“นี่สำหรับโทนี่แน่นอน เขาบอกว่าต้องการน้ำผักเขียวของฉันไม่ใช่เหรอ” ดิโอกล่าวสบายๆ
โคลสันส่ายหัวด้วยความประหลาดใจเขาไม่มีทางเลือกนอกจากมอบชีวิตของโทนี่ให้กับดิโอเนื่องจากบุคลากรทางการแพทย์ในกองทัพนั้นไม่สามารถช่วยอะไรโทนี่ได้!
“เขาอยู่นี่โทนี่อยู่ในห้องนี้!” โคลสันกล่าวทันทีที่พวกเขามาถึงนอกห้องของโทนี่
“สถานการณ์ของเขาเป็นยังไง?” ดิโอถามนาตาชาที่รออยู่นอกห้องด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“โทนี่ยังคงได้รับการผ่าตัดเพื่อเอาชิ้นส่วนโลหะที่เจาะหน้าท้องออก แต่น่าเศร้าที่พิษของพัลลาเดียมรุนแรงเกินไปแพทย์จึงต้องรอให้คุณมา!” นาตาชากล่าวอย่างเคร่งขรึม
“โอเคคุณไม่ต้องกังวลอีกต่อไปฉันจะช่วยโทนี่แน่นอน!” ดิโอกล่าวอย่างเคร่งขรึม
แต่โคลสันหยุดดิโอทันทีที่ดิโอเดินไปที่ห้อง
……….
