บทที่ 91 ล้มเหลว
“แมลงวันน่ารำคาญ!” สตอร์มพูดขณะสั่งให้สายฟ้าโจมตีโทนี่!
โทนี่มุ่งเน้นไปที่ลำแสงเลเซอร์ของไซคลอปส์มากเกินไปโทนี่ไม่ทันสังเกตเห็นว่าฟ้ากำลังจะฟาดเขา
ในชั่วพริบตาไอรอนแมนก็ถูกโจมตีด้วยควันจำนวนมากที่ปล่อยออกมาจากชุดหุ่นเหล็กของเขา
โคลสันรีบบอกให้ฉันตรวจอาการของโทนี่และพาเขาส่งโรงพยาบาลทันที
ตอนนี้สตอร์มขัดแย้งแล้ว แล้วเธอก็มองไปรอบๆตัว
เธอรู้สึกเหมือนเป็นวายร้ายบางคนโจมตีไอรอนแมน แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรในตอนนี้!
เมื่อรู้สึกถึงแรงกระตุ้นที่เธอต้องช่วยเด็กสตอร์มจึงรีบเข้าไปในโรงเรียนเพื่อตามหาไซคลอปส์และเด็กก่อนหน้านี้
ในที่สุดลมก็ไม่ได้ขัดขวางพวกเขาอีกต่อไปพันเอกวิลเลียม สไตรเกอร์จึงรีบสั่งให้คนของเขาเข้าไปในโรงเรียนและยิงมนุษย์กลายพันธุ์ทั้งหมด!
ในเวลาเดียวกันโคลสันถามคนของเขาว่าพลเรือนในโรงเรียนได้รับการอพยพแล้วหรือยัง
เขาได้รับคำตอบทันทีจากคนของเขาโดยระบุว่าโรงเรียนได้รับการอพยพเรียบร้อยแล้ว แต่เนื่องจากเวลาที่จำกัด จึงมีความเป็นไปได้ที่พลเรือนบางส่วนในโรงเรียนยังคงซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง
โคลสันถอนหายใจและสั่งให้คนของเขาเข้าไปในโรงเรียนทันทีค้นหาว่ามีพลเรือนอยู่ข้างในหรือไม่และช่วยพวกเขาหากพบ
เจ้าหน้าที่หลายคนพยักหน้าทันทีและมุ่งหน้าไปที่โรงเรียนทันที
นั่นควรจะเป็นงานของกองทัพ แต่ไม่!
วิลเลียม สไตรเกอร์ได้ให้ความสำคัญกับกองกำลังของเขาไปที่มนุษย์กลายพันธุ์ซึ่งทำให้โคลสันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำงานเพื่อพวกเขา
ในขณะที่ทุกอย่างเกิดขึ้นดิโอก็แอบเข้าไปในโรงเรียนอย่างเงียบๆเพื่อตามหาเด็กคนนั้นด้วยตัวเขาเอง เขาใช้หน้ากากฮ็อกกี้เพื่อไม่ให้คนอื่นเห็นหน้าของเขาก่อนที่จะปีนขึ้นประตูโรงเรียนและเข้าไป
ในขณะเดียวกันที่ชั้นสองดิโอเห็นไซคลอปส์และสตอร์มแย้งว่าการทำให้คนเหล่านั้นมีชีวิตอยู่นั้นยากกว่าที่พวกเขาคิด
พวกเขารู้สึกรำคาญกับปืนและระเบิดและบาซูก้าที่เล็งมาที่พวกเขา!
ในขณะเดียวกันผู้พันวิลเลียม สไตรเกอร์กำลังรอคอยสตอร์มและไซคลอปส์อย่างตื่นเต้น!
เขาต้องการให้พวกเขาฆ่าคนของเขาหลายคนเพื่อที่เขาจะได้พิสูจน์ประเด็นของเขาในการควบคุมมนุษย์กลายพันธ์นั้นจำเป็นต้องมี!
ไซคลอปส์รู้เรื่องนี้แล้วดังนั้นเขาจึงสงบสติอารมณ์และมั่นใจว่าสตอร์มจะไม่ฆ่าใคร
เพราะถ้าพวกเขาฆ่าแม้แต่คนเดียวความพยายามของศาสตราจารย์ตลอดหลายปีที่ผ่านมาจะสูญเปล่า!
ในขณะเดียวกันพีทที่โดนลำแสงจากฝ่ามือของโทนี่ก็อยู่ในอาการวิกฤต!
ปืนฝ่ามืออัดพีทเข้าที่คออย่างแรงจนเลือดไหลไม่หยุดดูเหมือนว่าจะไม่นานขนาดนั้นก่อนที่จะเสียชีวิต!
“ราต้องออกไปจากที่นี่! เด็กจะไม่รอดแล้ว! เธอไปถล่มกำแพงหรืออะไรสักอย่าง เดี๋ยวฉันอุ้มเด็กเอง!” สตอร์มพูดอย่างหงุดหงิด
ผู้พันวิลเลียม สไตรเกอร์ก็พอแล้ว เขารู้ดีว่าถ้าเขาไม่ลงมือจัดการเองเขาจะไม่ได้รับอะไรเลย!
“ปล่อยเด็กลงแล้วเดินออกไป! เธอได้ยินฉันไหม! ถ้าคุณพาเขาไปฉันสาบานว่าฉันจะเผาโรงเรียนของคุณให้วอดวาย!” วิลเลียม สไตรเกอร์กล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว
ในขณะเดียวกันสตอร์มและไซคลอปส์ก็สามารถได้ยินเสียงของศาสตราจารย์ X ในใจ เขาบอกให้ปล่อยเด็กไปและออกจากไปสถานการณ์นั้นทำให้ตำแหน่งของพวกเขาแย่ลงในสายตาของสาธารณชน
เด็กคนนี้ก็ไม่มีสภาพที่จะมีชีวิตรอดไม่มีอะไรอีกแล้วที่พวกเขาสามารถทำได้เพื่อช่วยเด็ก!
เมื่อได้ยินเสียงที่สมเหตุสมผลของศาสตราจารย์สตอร์มก็ปล่อยเด็กไปและออกจากที่นี้อย่างเงียบๆทันที
ทั้งคู่ไม่รู้ว่าควรรู้สึกอย่างไรกับเหตุการณ์นั้นทั้งคู่ขัดแย้งกันเพราะทำในสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่!
