สีหน้าของชายหนุ่มคนนั้นเต็มไปด้วยความได้ใจ เขารู้ว่า ฉินเฉิงหมดแรงแล้ว ถ้ายังต่อสู้ต่อไปเรื่อยๆ ตายอย่างไม่ต้องสงสัย!
ถ้าหากวันนี้ฆ่าฉินเฉิงได้แล้ว อย่างนั้นตั้งแต่วันนี้ไปต้นไป เขาจะกลายเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงที่สุดในมณฑลปินโจวอย่างแน่นอน ไม่มีใครเทียบได้!
“คุณฉิน……” เจ้าแห่งลมปราณหูอารมณ์เสียอย่างมาก ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ เขาไม่น่าช่วยชายหนุ่มคนนั้นเอาไว้เลย!
ฉินเฉิงเดินก้าวใหญ่ขึ้นมาบนเวที ยืนอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มคนนั้น
“ขอถามแกอีกรอบ แกคิดดีแล้วใช่ไหม?” ฉินเฉิงมองดูเขาอย่างเย็นชาและถาม “แกต้องรู้ว่า ฉันลงมือไม่เคยปราณีใครมาก่อนนะ?”
“ฮ่าๆๆ!” ชายหนุ่มหัวเราะเสียงดัง “ฉินเฉิง ฉันรู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแก แต่แกไม่ต้องมาข่มขู่ฉันหรอกนะ! ที่พวกเรามีความแข็งแกร่ง พึ่งพาพลังปราณในร่างกาย ตอนนี้พลังปราณของแกพังทลายลงแล้ว แกจะเอาอะไรมาชนะฉันได้อีก?”
ฉินเฉิงพูดเสียงต่ำ :”อายุยังน้องกลับมีความสามารถของเจ้าแห่งพลังปราณ ฆ่าแกทิ้งมันช่างน่าเสียดายจริงๆ เพียงแต่ฉันก็เคยให้โอกาสแกไปแล้ว”
พูดจบ ฉินเฉิงกางแขนทั้งคู่ออกทันที รูขุมขนทั้งหมดเปิดออกในทันที
จิตวิญญาณภายในรัศมีหลายสิบเมตร พุ่งเข้ามาในร่างของฉินเฉิงอย่างรวดเร็วทันที!
เมืองหยางเป็นบ้านเกิดของศิลปะการต่อสู้ ไม่รู้ว่าคนปลูกสมุนไพรมากเท่าไหร่ จิตวิญญาณของที่นี่ เมื่อเทียบกับสถานที่อื่นๆแล้วอิ่มเอมมากขึ้น!
หลังจากนั้น ฉินเฉิงหยิบยาเม็ดเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าของเขา
เม็ดยาเหล่านี้ มันเป็นยาจิงหยวนที่มาจากพระราชวังซวนหมิงตะวันตกเฉียงใต้
เขาหยิบเม็ดยาขึ้น ยัดเข้าไปในปากเหมือนกับเยลลี่ จิตวิญญาณแก่นแท้ของยาจิงหยวน ระเบิดออกมาจากร่างกายของฉินเฉิง ความรู้สึกที่อบอุ่นและรู้สึกสบายตัว กระเพื่อมขึ้นลงไปมาทั้งตัว
“ซู…..สบายใจเลย” ฉินเฉิงพ่นลมหายใจออกมา ใบหน้าของเขาเป็นสีดอกกุหลาบมากขึ้น
หลังจากนั้น ฉินเฉิงก้าวเท้าออกไป พลังปราณระเบิดออกมาจากตัวของฉินเฉิง กระจายไปทั่วทุกทิศ
สีหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนกะทันหัน พูดด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อย :”เป็นไปได้ยังไง? พลังปราณในร่างกายของเขาไม่ใช่ว่าพังทลายแล้วเหรอ?”
ต่อให้เป็นมหาเจ้าแห่งพลังปราณคนหนึ่ง กระทั่งปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ที่สูงกว่า เป็นไปไม่ได้เลยที่จะฟื้นพลังปราณในระยะเวลาอันสั้นได้! ดังนั้นเขาจึงกล้ายั่วโมโหอีกฝ่าย!
แต่ว่า…..ฉินเฉิงคนนี้กลับดูไม่เหมือนคนที่ถูกดูดจนพลังปราณหมดตัวเลย!
“โดยทั่วไปแล้วคนที่ฝึกวิชา จำเป็นต้องต่อสู้กับเทพ” ในหอประชุม หนึ่งในที่มีผมหงอก ชายชราที่อยู่ในที่คับแคบอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว
ถ้าหากฉินเฉิงได้ยินคำพูดนี้ จะต้องตะลึงอย่างแน่นอน
ชายชราคนนั้นไม่ได้อยู่ที่นี่อีกต่อไป เขาลุกขึ้นและเดินออกจากสถานที่
“ลงมือได้แล้ว” ฉินเฉิงมองดูชายหนุ่มคนนั้น พูดอย่างไม่แยแส
ภายในใจของชายหนุ่มรู้ว่าชักไม่ดีแล้ว พลังปราณที่ทรงพลังนี้ ล้วนแล้วไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อต้านได้!
“คุณ…..คุณฉิน…..” เมื่อคิดถึงตรงนี้ ชายหนุ่มเปลี่ยนการแสดงออกทันที
“เมื่อ…..เมื่อกี้ฉันแค่ล้อเล่นกับคุณเฉิยๆ…..” ชายหนุ่มพูดเสียงสั่นเล็กน้อย
ฉินเฉิงขี้เล่นนิดหน่อย “ล้อเล่น?”
“ใช่แล้ว!” ชายหนุ่มพยักหน้าอย่างแรง หลังจากนั้นเขาชี้ไปทางพันโฮวและตะโกนเสียงดัง :”ฉันต้องการท้าทายเขา! ฉันต้องการประลองฝีมือกับเขา ฉันผิดไปแล้ว!”
พันโฮวหน้าแดง พูดด้วยความโกรธเล็กน้อย :”ไอ้เด็กเวร ช่างไม่รู้จักความเป็นความตายจริงๆ อย่างนั้นฉันจะเป็นคนมาสั่งสอนแกเอง!”
พูดจบ พันโฮวกระโดด”ซู”ลงมาจากบนเวที จากนั้นถีบหนึ่งทีจนมาอยู่บนเวที
ในเวลานี้ ฉินเฉิงโบกแขนเสื้อ พลังปราณอย่างหนึ่งตบไปบนร่างกายของพันโฮว
พันโฮวที่เพิ่งบินมาเมื่อกี้ บินกลับไปทันทีอีกครั้ง
พันโฮวอึ้งไปชั่วขณะ เขามองไปที่เจ้าแห่งลมปราณหูด้วยความมึนงง และพูด :”เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
เจ้าแห่งลมปราณหูไม่มีเวลาไปสนใจเขา ความสนใจของเขาทั้งหมดล้วนแล้วหยุดอยู่บนตัวของฉินเฉิง
เมื่อเห็นฉากนี้ ชายหนุ่มกลัวมากยิ่งขึ้น เขาเกือบจะร้องไห้และขอความเมตตา :”ฉันผิดไปแล้วจริงๆ ฉันขอความเมตตาไว้ชีวิตของฉันด้วยในฐานะที่ฉันยังอายุน้อยอยู่……”
“แกอายุมากกว่าฉันหลายปี ยังกล้าพุดว่าอายุยังน้อยอีกเหรอ?” ฉินเฉิงหัวเราะอย่างเย็นชา หลังจากนั้น เขาก้าวเพียงแค่ก้าวเดียวก็มาอยู่ต่อหน้าชายหนุ่มคนนี้แล้ว ฝ่ามือขนาดใหญ่กดอยู่บนหัวของชายหนุ่มโดยตรง!
“วิชากลืนวิญญาณ!” ฉินเฉิงกำลังเรียนรู้และใช้งาน พลังปราณตามหัวของชายหนุ่ม เข้าสู่ร่างกายของฉินเฉิง!
ความรู้สึกสบายตัวอย่างหนึ่ง ค่อยๆไหลเข้ามาร่างกายของฉินเฉิงอย่างช้าๆ ดูผิวเผินเหมือนว่าชายหนุ่มจะเป็นตะคริว และเจ็บปวดอย่างมาก
“คุณฉินช่วยไว้ชีวิตเขาด้วย!” ในเวลานี้พอดี ชายในชุดสูทและรองเท้าหนังรีบวิ่งขึ้นไปบนเวที
“พ่อ….ขอความเมตตาให้ฉันด้วย…..” ดูเหมือนว่าเด็กหนุ่มจะพบทางรอดแล้ว ตะโกนออกไปอย่างสุดกำลัง
ฉินเฉิงมองชายหนุ่มคนนั้นอย่างเย็นชา การเคลื่อนไหวของมือยังคงไม่หยุด
ผู้ชายคนนั้นเริ่มกังวลและพูด :”ฉันชื่อไคยี่ตระกูลไคจากมณฑลเจียงหนาน! ขอให้คุณฉินโปรดเมตตาด้วย!”
“มณฑลเจียงหนานตระกูลไค?” ดูเหมือนคนในที่เกิดเหตุจะรู้จักครอบครัวนี้ อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา
“ว่ากันว่าตระกูลไคมีความเกี่ยวข้องในเมืองหลวง นอกจากนี้ยังลึกซึ้งอีกด้วย!”
“ทำไหมคนของตระกูลไคถึงมาที่นี่ได้? พวกเขาไม่ฝึกศิลปะการต่อสู้ไม่ใช่เหรอ?”
เจ้าแห่งลมปราณหูอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมา การพัฒนาเชิงพาณิชย์ในมณฑลเจียงหนาน น้อยคนนักที่จะฝึกศิลปะการต่อสู้ ทำไมพวกเขาถึงเข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้?
“คุณฉิน เพื่อใบหน้าของตระกูลไคแล้ว ขอร้องคุณช่วยชีวิตของเขาด้วย!” ไค่ยี่ขอความเมตตาและพูด “เพียงแค่คุณไว้ชีวิตเขา ตระกูลไคของฉันจะจำบุญคุณในครั้งนี้ของคุณเอาไว้อย่างแน่นอน!”
เจ้าแห่งลมปราณหูบนเวทีอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเล็กน้อย พูดเสียงต่ำ :”ดูเหมือนวันนี้ชายหนุ่มคนนี้จะสอนไม่ได้แล้ว”
อย่างไรก็ตาม เมื่อสิ้นสุดเสียงของเจ้าแห่งลมปราณหู มือของฉินเฉิงออกแรงอย่างกะทันหัน “ตุ้ม”หนึ่งเสียง หัวของชายหนุ่มคนนั้นระเบิดโดยตรง!
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหยุดหายใจด้วยความตะลึง แต่ไคยี่นั้นยิ่งมีความตะลึงอย่างมาก ขาทั้งคู่อ่อน คุกเข่าลงกับพื้น
“ลูกชาย!” ไคยี่ตะโกนเสียงแหบ น้ำตาคลอเบ้า พร้อมกับไหลลงมาจากเบ้าตา
ฉินเฉิงเป็นเหมือนเครื่องจักรสังหารที่ไม่มีอารมณ์ เขาพูดด้วยความเย็นชา :”คนที่กระทำผิด ก็ควรได้รับการลงโทษ ยิ่งกว่านั้นฉันก็เคยให้โอกาสเขาแล้วหนึ่งครั้ง”
ไคยี่นั่งอยู่บนพื้น ไม่พูดอะไรแม้แต่น้อย แต่บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ ไม่มีอะไรต้องปิดบัง
ฉินเฉิงโยนศพชายหนุ่มออกไปอย่างง่ายดายไว้ด้านข้าง ก้าวใหญ่ลงจากเวที
“ไอ้เด็กคนนี้ ทำให้พวกเราลำบากแล้ว!” หลังจากกลับไปถึงเวทีผู้ตัดสิน พันโฮวอดไม่ได้ที่จะดุ
“นายรู้บ้างหรือเปล่าเบื้องหลังของตระกูลไคเป็นใคร? ไอ้เวรแกจะทำให้พวกเราซวยไปด้วยนะ?” พันโฮวชี้ไปที่จมูกของฉินเฉิงและด่ากระจาย
ฉินเฉิงเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา พูดอย่างเย็นชา :”ฉันก็ทนคุณมานานแล้วเหมือนกัน คุณก็อยากตายใช่ไหม?”
ในเวลานี้ร่างกายของพันโฮวสั่นทันที แววตานี้…..ช่างน่ากลัวเหลือเกิน!
ไคยี่ที่อยู่ข้างล่างเวทีค่อยๆลุกขึ้นมา เขาแบกร่างของชายหนุ่มไว้บนหลัง เดินออกไปข้างนอกทีละก้าวๆ
การแข่งขัน ในที่สุดก็สิ้นสุดลงแล้ว
หลินชวนที่อยู่ในหอประชุม ภายในใจหวาดกลัวอย่างมาก ทำไหมเขาคิดไม่ถึงเลย คนไร้ค่าคนนั้นที่เกาะผู้หญิงกินอยู่ที่บ้านตระกูลหลิน คาดไม่ถึงว่าจะอยู่ตำแหน่งที่สูงขนาดนี้!
หลังจากทุกคนจากไปแล้ว ฉินเฉิงและเจ้าแห่งลมปราณหูก็ออกจากที่นี่โดยรถยนต์เช่นกัน
ตามที่ตกลงกันไว้ เจ้าแห่งลมปราณหูมอบยาราชาพันปีให้ฉินเฉิงหนึ่งเม็ด
“คุณฉิน พักที่ตระกูลหูสักสองสามวันไหม” เจ้าแห่งลมปราณหูพูดเชื้อเชิญ
ฉินเฉิงหัวเราะและพูด :”ไว้ครั้งหน้าดีกว่านะ ฉันอยู่ต่อเกรงว่าจะนำปัญหามาให้ตระกูลหู”
เจ้าแห่งลมปราณหูอ้าปาก แต่ก็ไม่พูดอะไร
เขาเป็นหัวหน้าตระกูล ต้องคำนึงถึงตระกูลทั้งหมดจริงๆ
เมื่อได้รับยาราชามาแล้ว ฉินเฉิงออกจากเมืองหยางในวันนั้นทันที
หลังจากกลับถึงบ้าน ซูวานและคุณปู่ซูทั้งสองคนกำลังนั่งคุยอะไรบางอย่างอยู่ที่นั่น
มองดูรอยยิ้มที่อ่อนโยนและสนิทสนมบนใบหน้าของพวกเขา ฉินเฉิงหัวเราะออกมาตามโดยไม่รู้ตัว
ไม่ว่าภายนอกเขาแข็งแกร่งแค่ไหน เพียงแค่เห็นซูวาน การป้องกันทั้งหมดจะถูกวางลงในทันที
หลังจากนั้น ฉินเฉิงถอนหายใจเบาๆอีกครั้ง
ความตายบนร่างกายของคุณปู่ซูยิ่งอยู่ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อถึงระดับหนึ่ง นั่นคือวันแห่งความตาย
เมื่อถึงเวลานั้น ไม่รู้ว่าซูวานจะเจ็บปวดแค่ไหน
ฉินเฉิงกำหมัดขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เขาบนพึมพำเสียงเบา :”ยังมีเวลาอีกสองเดือน หรือบางทีฉันอาจจะมีวิธีช่วยชีวิตของคุณปู่ซูเอาไว้ก็ได้”
ระหว่างที่ฉินเฉิงกำลังคิดเรื่อยเปื่อย ซูวานกวักมือเรียกมาทางเขา
เธอยิ้มและพูด :”ยืนอยู่ที่นั่นทำไหม? รีบมานั่งเร็ว!”
ฉินเฉิงตอบตกลง :”ได้เลย!”
เดินไปที่โต๊ะกลม ฉินเฉิงนั่งลง เขาเตรียมที่จะพูด ในเวลานี้โทรศัพท์ของคุณปู่ดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน
เมื่อเห็นโทรศัพท์นี้ คุณปู่ซูอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเบาๆ
เขารับสายและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา :”คุณโทรศัพท์หาฉันมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”
“คุณปู่ซู ฉันหาคนดูดวงให้คุณแล้ว คุณสามารถมีชีวิตอยู่ได้มากที่สุดสองเดือน สิ่งของที่ฉันต้องการ?” เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเป็นคนของตระกูลซู
คุณปู่ซูมีสีหน้าที่ซีดขาว เขาพูดด้วยเสียงเย็นชา :”พวกคุณไม่ต้องคิดเลย! ต่อให้ฉันตายไปแล้ว ก็ไม่มีทางให้พวกคุณ!”
“ฮ่าๆๆ ถ้าคุณหมกมุ่นอยู่กับมันแบบนี้ อย่างนั้นพวกเราทำได้เพียงแค่ใช้วิธีการบางอย่างแล้ว” อีกฝ่ายมีการข่มขู่อย่างรุนแรง
ในเวลานี้ ฉินเฉิงแย่งโทรศัพท์ของคุณปู่ซูมา เขาพูดอย่างเย็นชา :”คุณปู่ซูได้มอบของให้ฉันแล้ว ถ้าหากพวกคุณต้องการ ก็มาเอากับฉันได้เลย”
