ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม – ตอนที่ 123 สู้สุดชีวิต

ชายที่มีแผลเป็นบนใบหน้ารอประโยคนี้มาตั้งนานแล้ว เขาประสานมือเพื่อน้อมรับและพูดออกมาว่า “ครับ! ผมจะไปเดี๋ยวนี้!

เซียงเหม่ยเอ๋อพูดออกมาด้วยความลังเล “นายรู้ไหม เฮยฉานคนนั้นเป็นถึงปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่? แถมยังมีทักษะทางด้วยเวทมนตร์ด้วย นายยังจะกล้าไปท้าเขาสู้อีกเหรอ?”

“ไม่เป็นไร” ฉินเฉิงตอบกลับไปด้วยใบหน้าที่เฉยเมย หลังพูดจบเขาก็เดินกลับไปที่ห้อง

“ฉินเฉิงคนนี้จะบ้าเกินไปแล้ว!” เหล่าซ้งอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา “ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ก้าวข้ามคำว่าปรมาจารย์ไปแล้ว ความแตกต่างของมันนั้นมากกว่าที่จะจินตนาการได้ หลายปีที่ผ่านมายังไม่เคยมีใครไปถึงขั้นนั้นได้เลย!”

เซียงเหม่ยเอ๋อรู้สึกสงสับเล็กน้อย ดูจากลมปราณภายในร่างกายของฉินเฉิงแล้วเขาก็เป็นแค่เจ้าแห่งพลังปราณธรรมดาๆคนหนึ่ง แต่ทำไมถึงกล้าไปท้าทายเฮยฉาน? เขาบ้าไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?

แต่เธอเองก็ไม่ได้คิดมาอะไร เมื่อถึงเวลาที่สำคัญ ตระกูลเซียงของเธอจะต้องเข้าไปขัดขวางเขาไว้แน่

ที่ทำไปก็ไม่ใช่เพื่อใครอื่น ทั้งหมดก็เพื่อซูวาน

ข่าวการกลับมาของกระจายไปทั่วปีนัง

สิ่งที่มันจะผ่านไปแล้วกลับดังสนั่นขึ้นมาอีกครั้ง

“ในที่สุด”คนนั้นก็กลับมาแล้ว

“ฮ่าฮ่าฮ่า พวกนายได้ยินข่าวนี้ไหม? คุณปู่ซูเองก็กลับมาแล้ว นี่มันหมายความว่าอย่างไง?”

“หรือว่าคุณปู่ซูจะเป็นคนกลางในการไกล่เกลี่ย?”

“ฉันว่าไม่ใช่ ไม่แน่ว่าคุณปู่ซูเขาอาจจะไปไปหาคนของสำนักงานความมั่นคงเอาไว้ และรอให้เฮยฉานปรากฎตัวออกมา และทันใดนั้นเขาก็อาจจะถูกยิงตายทันที!”

ในตอนนั้นทุกคนต่างพูดอะไรออกไปต่างๆนานา

และพวกนักธุรกิจของปีนังก็ยังไม่ได้เลือกว่าจะยืนอยู่ฝั่งไหน พวกเขาเลือกที่จะดูไปก่อน

วันรุ่งขึ้น ฉินเฉิงยืนอยู่ที่หน้าประตูคฤหาสน์อย่างสงบ เขาอดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าออกมา

ครั้งล่าสุดที่เขากลับมาจากเมืองหลวงก็ยังเป็นที่ที่คนพลุกพล่าน แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นไม่ค่อยมีใคร

เป็นอย่างที่คิด คนพวกนั้นพึงพาไม่ได้กันเลย

ที่ทะเลสาบหลิวซิน เฮยฉานกำลังยืนอยู่บนผิวน้ำ

ในมือของเขาเต็มไปด้วยยันต์ เขาค่อยๆโยนยันต์เหล่านั้นลงไปในน้ำ

และรอบตัวของเขาก็เต็มไปด้วยหนอนกู่ ถ้าลองมานับจำนวนดูอย่างน้อยๆก็เป็นหมื่นตัว

เฮยฉานมองดูหนอนกู่เหล่านี้ด้วยความรักและพูดด้วยรอยยิ้ม เขาพูดออกมาว่า “หลังจากจบเรื่อง ฉันจะให้พวกแกกินอย่างสมใจ!”

ราวกับว่าหนอนกู่เหล่านั้นเข้าใจที่เขาพูด พวกมันกระโดดขึ้นมาอย่างมีชีวิตชีวา

ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ เฮยฉานส่งอาหารไปให้หลินชิงชือทุกวันเพื่อป้องกันไม่ให้เธออดอาหารจนตาย

ร่างของหยางที่บริสุทธิ์ก็เพียงพอที่จะหล่อเลี้ยงชีวิตทั้งนิกายของเขา บางทีไม่แน่ว่าอาจจะทำให้เขาก้าวข้ามสิ่งที่เขาเป็นอยู่ในตอนนี้ไปก็ได้

เฮยฉานยอมไม่ได้ที่จะปล่อยให้หลินชิงชือต้องมาตายที่นี่

“ฉินเฉิง นายจะต้องชดใช้ในสิ่งที่นายได้ทำลงไป” เฮยฉานหรี่ตาลงและพุดออกมา

ส่วนทางด้านของฉินเฉิงก็เหมือนว่าเขาไม่ได้ทำการเตรียมตัวอะไรเลย 24 ชั่วโมงของเขา เขาเอาแต่ดูแลคุณปู่ซู ทุกวันเข็นเขาออกไปที่ลานหน้าคฤหาสน์เพื่อตากแสงอาทิตย์ ให้รู้สึกสบายตัว

“น่าเสียดายที่อยู่ไม่ถึงวันที่นายกับวานเอ๋อมีลูกกัน” คุณปู่ซูถอนหายใจ

ฉินเฉิงเงียบไปพักหนึ่ง จากนั้นเขาก็พูดออกมาว่า “ผมรับประกัน คุณไม่เพียงแต่จะได้เห็นลูกของผมกับซูวาน แต่คุณยังจะได้เห็นหลายของผมกับซูวานด้วย!”

ถึงแม้จะพูดออกไปแบบนั้น แต่ฉินเฉิงก็ไม่ได้มีความมั่นใจเหมือนกับคำพูด

สองวันนี้เขาคิดหาวิธีการมากมาย แต่เขาก็ยังหาวิธีที่จะยืดอายุของคุณปู่ซูต่อไปไม่ได้

เขาพยายามลองใช้พลังวิญญาณของเขาเพื่อทำลายออร่าแห่งความตายที่ปกคลุมร่างของคุณปู่ซู แต่ออร่าเหล่านั้นมันหายไปเพียงแค่แวบเดียวและมันก็กลับมาร่วมกันใหม่อีกครั้ง

คุณปู่ซูเขาสามารถปล่อยวางได้แล้ว ดังนั้นใบหน้าของเขาจึงไม่มีความกังวลใดๆ

แต่เสียอยู่อย่างเดียว เขาไม่สามารถพบกับซูวานก่อนที่จะจากไปได้

ก่อนที่จะสู้กับเฮยฉานหนึ่งคืน เฝิงกงพาคนของตระกูลเฝิงและลูกศิษย์ของเขามาที่ปีนัง

“พ่อ ผมให้คนไปหาข้อมูลของฉินเฉิงมา ทุกวันนี้เขาก็เพิ่งจะเป็นแค่เจ้าแห่งพลังปราณธรรมดาๆ” เฝิงเหยนพูดออกมา “ฉันว่าฉันคงไม่มีโอกาสที่จะได้ลงมือ”

“เป็นแบบนั้นก็ดีแล้ว” เฝิงกงพูด

เฝิงเหยนถอนหายใจ พูดออกมาเสียงต่ำว่าๆ “น่าเสียดายที่ไม่สามารถแก้แค้นให้กับตระกูลเฝิง และกู้สักดิ์ศรีคืนมาด้วยตัวเองได้”

เฝิงกงยิ้ม “ไม่ต้องเป็นกังวลไป โอกาสยังมีอีกตั้งมากมาย พวกเราแค่รอเวลาเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้คุณปู่ซูคงอยู่ได้อีกไม่นาน การที่จะไปต่อต้านกับเขาในตอนนี้คงไม่ใช่ทางเลือกที่ดี”

“ใช่ครับ” เฝิงเหยนพยักหน้า “ถ้าหากเขาตายไป ตระกูลเฝิงของเราก็สามารถฟื้นฟูกลับมาอีกครั้งได้”

“รอหน่อย” เฝิงกงยิ้ม “พรุ่งนี้ก็รู้ผลแล้ว”

ในตอนนั้นฉินเฉิงกำลังนั่งอยู่ข้างๆคุณปู่ซู

จนกระทั่งถึงตอนเช้าฉินเฉิงก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะง่วง

ดวงตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ร่างของคุณปู่ซู

“ความตายกำลังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เกรงว่ามันจะถึงจุดสูงสุดในไม่ช้า” ฉินเฉิงขมวดคิ้วขึ้นมา

และในตอนนั้นก็มีร่าสองร่างกำลังเดินเข้ามา

เมื่อเห็นร่างของสองร่างนั้น ฉินเฉิงก็รู้สึกตื่นตระหนกขึ้นเป็นอย่างมาก

ร่างทั้งสองเป็นร่างดำหนึ่งร่าง ร่างขาวอีกหนึ่งร่าง เหมือนกับที่กล่าวไว้ตำนานไม่มีผิด ในมือของพวกเขาถือโซ่ เสียงโซ่ลากพื้นทำให้ชวนขนลุก

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นภาพแบบนี้ ครั้งล่าสุดตอนที่คุณซูป่วยหนักฉินเฉิงก็เคยได้เห็นแล้ว

เขาไม่รอช้ารีบหยิบยาชุบชีวิตป้อนเข้าไปที่ปากของคุณปู่ซูทันที

แต่น่าเสียดายที่ของสิ่งนั้นไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับร่างทั้งสองร่างนี้ เขายังคงเดินเข้ามาหาคุณปู่ซูอย่างช้าๆ

“ออกไปซะ!” ฉินเฉิงระเบิดพลังอย่างรุนแรง ทำให้ของในห้องของเขาพังละหล่นลงมา

แต่ภูตผีทั้งสองนั้นไม่ได้รับผลกระทบเลย ราวกับว่ามองไม่เห็นฉินเฉิง

“หยุดอยู่ตรงนั้น หยุดเดี๋ยวนี้!” ฉินเฉิงกำหมัดแล้วกระแทกใส่ทั้งสองคน!

“ตู้มม!” หมัดของฉินเฉิงผ่านร่างกายไปกระทบกับกำแพงที่อยู่ด้านหลัง

ไม่นานร่างทั้งสองก็มาอยู่ตรงด้านหน้าของคุณปู่ซู เขาหยิบโซ่ที่อยู่ในมือไปคล้องคอของคุณปู่ซูเอาไว้!

จากนั้นพวกเขาก็ดึงวิญญาณของคุณปู่ซูออกมาจากร่าง พวกเขามองไปรอบๆราวกับว่ามองไม่เห็นฉินเฉิงอยู่ในสายตา

หลังจากที่เขาตรึงวิญญาณของคุณปู่ซูเอาไว้แล้ว พวกเขาก็เดินหายไปในความมืด

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!” ฉินเฉิงตะโกนออกไป และทันใดนั้นแสงสีทองก็พุ่งออกมาจากคิ้วของเขา!

ลำแสงนี้เป็นจิตศักดิ์สิทธิ์ของฉินเฉิง จิตศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นร่างมนุษย์และรีบวิ่งตามไป

“กรึก!”

ร่างจิตศักดิ์สิทธิ์ของฉินเฉิงดึงโซ่นั้นเอาไว้อย่างสุดชีวิต

แต่พลังของภูตผีสองตัวนี้มากเกินไป พวกมันไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย และพวกมันก็เดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคง

“หยุดเดี๋ยวนี้!” ฉินเฉิงตะโกนออกมาอีกครั้ง และแสงสีทองของเขาก็เปล่งประกายขึ้นมากกว่าเดิม

“กรึก กรึก!”

ฉินเฉิงพยายามดึงโซ่นั้นกลับมาอยู่หลายครั้ง จนร่างวิญญาณทั้งสองนั้นหันกลับมา

แววตาของพวกมันมืดมน มองมาที่ฉินเฉิงด้วยความเย็นชา นั่นทำให้เขารู้สึกเสียวสันหลังเป็นอย่างมาก

“ออกไปเดี๋ยวนี้!” ฉินเฉิงตะโกนด้วยความโกรธ ร่างจิตศักดิ์สิทธิ์ก็ยังคงดึงโซ่นั้นเอาไว้อยู่!

“ตู้มมม!”

หลังจากที่มีเสียงดังเกิดขึ้น ร่างของวิญญาณทั้งสองก็สะเทือนถอยไปเล็กน้อย

ฉินเฉิงยังคงปล่อยหมัดใส่พวกมันหมัดแล้วหมัดเล่า

1 หมัด 2 หมัด 3 หมัด!! ไม่รู้ว่าต่อยไปกี่ครั้งแล้ว แต่แสงสีทองของจิตศักดิ์สิทธิ์เริ่มหลี่ลง

“อัก!”

ฉินเฉิงกระอักออกมาเป็นเลือด หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ!

แต่ฉินเฉิงยังไม่มีวี่แววว่าจะหยุด เขาพยายามต่อไปอย่างเต็มที่เพื่อจะหยุดวิญญาณสองร่างนั้น!

หลังจากที่ถูกชกไปจำนวนนับไม่ถ้วน ร่างวิญญาณทั้งสองก็ปล่อยโซ่ออก

พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปยังฉินเฉิงอย่างเย็นชา และทันใดนั้นก็มีลมหายใจสีดำออกมาจากปากของพวกมัน

พลังงานสีดำกระทบร่างกายของฉินเฉิงราวกับกระสุน จากนั้นพวกมันก็ค่อยๆหายไปในความมืด

เมื่อเขามีสติกลับคืนมา ฉินเฉิงก็สัมผัสไปที่ท้องของเขา เขาก็ไม่พบว่าร่างกายของเขามีอะไรผิดปกติ

นี่มันไม่ใช่เวลามาคิดอะไรแล้ว เขารีบวิ่งเข้าไปหาคุณปู่ซู เขย่าคุณปู่ซูเบาๆ “คุณปู่ซู คุณฟื้นสิ!”

คุณปู่ซูลืมตาขึ้นด้วยความงุนงง เขาขยี้ตาแล้วพูดว่า “ฉินเฉิง ทำไมนายยังไม่นอน?”

ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม

ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม

หลังจากที่เผชิญหน้ากับการดูถูก ฉินเฉิงก็ลุกขึ้นสู้ เพื่อคว้าในสิ่งที่ไม่เคยได้ครอบครองมาก่อน นิยายเล่มนี้เป็นนิยายที่สนุกสนาน ไม่รุนแรงจนเกินไป สนุกครบทุกอารมณ์

Comment

Options

not work with dark mode
Reset