มหาจอมเวทย์ผู้กลับมาอีกครั้งหลัง 4000 ปี The Great Mage Returns After 4000 Years – บทที่ 31 ดันเจี้ยนมรดกและราชาแห่งขุนเขา(6)

มหาจอมเวทย์ผู้กลับมาอีกครั้งหลัง 4000 ปี The Great Mage Returns After 4000 Years - บทที่ 31 ดันเจี้ยนมรดกและราชาแห่งขุนเขา(6)

ผมสีเทาของเฟรย์กลายเป็นสีขาวและอากาศเย็นๆ ก็ดูเหมือนจะกลายเป็นคลื่นที่ออกมาจากร่างกายของเขา

ทอร์กุนทารู้สึกว่าหัวใจของเขาได้จมลงเมื่อเห็นฉากนี้

‘เขาเป็นตัวอันตราย’

นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายร้อยปีที่เขารู้สึกกลัวเมื่อมองไปเห็นร่างที่เล็กมากจนดูเหมือนว่าเขาสามารถบดขยี้เฟรย์ได้ด้วยเล็บมือ

เขาพยายามบินตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า

เฟรย์ปิดระยะห่างระหว่างพวกเขาอย่างรวดเร็วก่อนที่ทอร์กุนทาจะหนีไปได้

ตึง

ด้านหลังเขาลูกศรน้ำแข็งจำนวนมากเริ่มก่อตัวขึ้น

ทอร์กุนทาอดไม่ได้ที่จะแอบมองลูกศรพวกนั่นอย่างประหม่า

‘ลูกศรน้ำแข็งเหล่านั้นแข็งแกร่งพอที่จะแทงทะลุผิวหนังของฉันได้’

เขารู้ว่าต้องหยุดพวกมันอย่างใด อย่างไรก็ตามเขาเพิ่งใช้ไฟของเขาดังนั้นเขาจะไม่สามารถใช้มันได้ในชั่วขณะ

ขณะที่ทอร์กุนทาพยายามคิดหาทางหนีจากสถานการณ์นี้ ลูกศรน้ำแข็งก็พุ่งเข้าใส่ร่างของเขาพร้อมกับโมเมนตัมที่ไม่อาจหยุดยั้งได้

[อั๊ก…!]

ชิ้นส่วนของน้ำแข็งดูเหมือนจะแทงเข้าไปในกระดูกของมันและในขณะนั้นเองทอร์กุนทาที่พึงพอใจกับร่างกายที่ใหญ่โตของเขามาตลอดก็อดคิดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าเขามีขนาดใหญ่เกินความจำเป็น

‘มันหายไปไหนแล้ว?’

เฟรย์ขยับไปข้างหลังทอร์กุนทาโดยใช้ประโยชน์จากตาซ้ายที่บอดของเขา

แตก

ในมือซ้ายของเขาคือหอกที่ทำจากน้ำแข็งซึ่งเขาแทงเข้าไปที่หลังของเดรกคิง

คิชิก

[กรอด! …เจ้าหนูน้อย!]

ทันทีที่เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดที่หลังทอร์กุนทาก็หมุนตัวและเหวี่ยงหางของเขาเพื่อทุบเฟรย์ไปข้างๆ

ร่างของเฟรย์บินด้วยความเร็วมหาศาลและชนเข้ากับภูเขาหินด้านหลังเขา

ตูม!

แรงกระทบนั้นรุนแรงมากจนภูเขาถล่ม แต่การแสดงออกของทอร์กุนทาก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย

เขามองไปที่กองหินพวกนั้น

เขาถอนหายใจ

ตามคาดเฟรย์เดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เมื่อเขาได้เห็นทอร์กุนทาเคลื่อนไหว เฟรย์ได้ร่ายหนามน้ำแข็งไว้ข้างหน้าเขาเหมือนเป็นโล่

แต่ทอร์กุนทากลับรู้สึกว่าหางของเขาสั่น

ทอร์กุนทารู้สึกตกใจเมื่อเขามองไปที่ตาของเฟรย์

‘มนุษย์? เจ้านี่คือมนุษย์จริงๆเหรอ? ’

ทอร์กุนทาได้ครอบครองทั้งเทือกเขาเป็นเวลานานและเขาก็ได้เห็นมนุษย์มามากมาย

นอกจากนี้เขายังรู้ด้วยว่ามนุษย์ที่สามารถเข้าถึงสถานที่แห่งนี้ล้วนเป็นบุคคลที่แข็งแกร่งมาก แต่ถึงกระนั้นพวกมันก็เป็นเพียงแมลงสำหรับเขา

ไม่ว่ามนุษย์จะยอดเยี่ยมแค่ไหนสำหรับเขาแล้วก็เป็นเพียงมดที่สามารถแบกขนมปังได้จำนวนมากกว่ามดตัวอื่นๆ

แต่ชายคนนี้แตกต่างออกไป

[มนุษย์…! แกเป็นตัวอะไรกันแน่!?]

เฟรย์ไม่ตอบสนอง

มีแต่ลมหายใจสีขาวออกมาจากปากของเขา

ทอร์กุนทาดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตเห็น แต่ร่างกายของเฟรย์อยู่ในสภาพที่ใกล้จะพังทลายลง

‘ยิ่งฉันลากยาวไปนานเท่าไหร่ก็จะยิ่งแย่ลงเท่านั้น’

ร้าวร้าว

ในมือของเฟรย์ น้ำแข็งชิ้นหนึ่งเริ่มมีรูปร่างคล้ายหอกเริ่มก่อตัวอย่างช้าๆ มานาที่รวบรวมซึ่งมองเห็นได้ด้วยตาเปล่ากำลังสั่น

ทอร์กุนทาตระหนักว่าชายที่อยู่ตรงหน้าเขากำลังเตรียมที่จะโจมตีอย่างรุนแรง

‘นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการ…!’

เขาไม่สามารถใช้ไฟได้ในตอนนั้นและในการเผชิญหน้าแบบตัวต่อตัวเขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่าไฟของเขาจะแพ้หากมีการปะทะกัน

ท้ายที่สุดแล้วแม้แต่นกฟีนิกซ์ก็ไม่สามารถต้านทานไฟของเขาได้

ไม่ว่ามนุษย์คนนี้จะตื่นขึ้นมาหรือใช้พลังอะไรก็ตาม ทอร์กุนทาก็มั่นใจว่าเขาจะชนะ

กรรด

ทอร์กุนทาเริ่มรวบรวมลมปราณจนถึงขีดสุด

เขาวางแผนที่จะเดิมพันชีวิตและความตายของเขาในการโจมตีครั้งเดียว

จู่ๆ

กวาง!

ไม่นานหอกน้ำแข็งของเฟรย์และไฟของทอร์กุนทาก็ปะทะกันทำให้เกิดการระเบิดของไฟและน้ำแข็งที่กระจายไปรอบๆ

นอกเหนือจากนั้นลมกระโชกแรงและเสียงที่ดังอย่างสุดจะพรรณนาได้สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งภูเขาเดรก

ตอนแรกพลังงานที่ปะทะกันนั่นเสมอกัน

อย่างไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านไปมากขึ้นไฟของทอร์กุนทาก็ค่อยๆเริ่มเอาชนะเวทมนตร์น้ำแข็งได้

ทอร์กุนทาตระหนักว่าเขาชนะแล้ว

‘นี่คือไฟของฉัน…’

ตุ๊ก

ในขณะนั้นศีรษะของทอร์กุนทาก็ร่วงหล่นจากร่างของเขา ดวงตาของเขายังคงแสดงถึงความเชื่อมั่นในชัยชนะของเขา

เป็นจุดจบที่ไม่คาดคิดและว่างเปล่าสำหรับกษัตริย์ผู้ปกครองเทือกเขามานานกว่าพันปี

เขาโชคดีแค่ไหนที่เสียชีวิตในขณะที่คิดว่าชนะ?

“ ฮึก…!”

เฟรย์จมลงกับพื้น

เขาจับจ้องไปที่ร่างที่ไร้หัวของทอร์กุนทา ด้วยความหอบเหนื่อยจากการใช้พลังเมือครู่

นี่คือเดรกคิงที่มีอายุยืนยาวถึง 1,000 ปี

สัตว์กลายพันธุ์ที่เหนือกว่าตัวอื่นๆหลายเท่า

ไม่มีใครรู้ว่าเขากินยาอายุวัฒนะไปกี่ขวดถึงมีพลังได้ในระดับปัจจุบัน ปาฏิหาริย์ดังกล่าวซึ่งซ้อนทับกันอย่างต่อเนื่องและได้บีบรัดเขาในตอนนี้

‘เขาไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้มากนัก’

เขาอาจมีประสบการณ์มากมายจากการต่อสู้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่เขาเป็นคนที่ไม่เคยต่อสู้กับใครในระดับใกล้เคียงกับเขา

เขาเคยชินและเก่งในการเหยียบย่ำศัตรูด้วยพลังที่ท่วมท้น แต่เขาไม่รู้ว่าการชนะและแพ้ในการต่อสู้ระหว่างผู้ที่มีระดับพลังใกล้เคียงกันนั้นสามารถตัดสินได้ในทันที

ทอร์กุนทามั่นในพลังของเขาที่เขาได้รับมาเป็นเวลากว่าพันปีมากจนเกินไป

ในช่วงเวลาสุดท้ายนั้นเฟรย์ได้สร้างหอกน้ำแข็งโดยใช้พลังเพียง 80% อย่างไรก็ตามเขาจงใจทำให้เกิดปฏิกิริยามานาเพื่อให้ดูเหมือนว่าเขาใช้พลังทั้งหมดในการโจมตีครั้งนั้น

ทันทีที่เขาขว้างหอกไปข้างหน้าเขาก็บลิ้งไปใกล้ๆจุดบอดของทอร์กุนทาในทันที

ในเวลานั้นเดรกคิงไม่ได้ตั้งใจที่จะป้องกันเพราะเขาให้ความสำคัญกับการต่อต้านหอกน้ำแข็งที่บินมาหาเค้าอยู่

ในช่วงเวลานั้นเฟรย์สามารถตัดหัวของทอร์กุนทาได้โดยใช้เคียวน้ำแข็ง

อย่างไรก็ตามเขาสามารถเอาชนะศัตรูได้ แต่รูปลักษณ์ของเขาตอนนี้ก็สาหัสมากจนเขาดูไม่เหมือนเป็นผู้ชนะเลย

เขาใช้ร่างกายของเขาที่อยู่ในสภาพที่เลวร้าย เขาร่ายเวทย์ที่มีพลังมากเกินขีดจำกัดอยู่หลายครั้ง

เขาควรจะควบคุมมานาที่บ้าคลั่งให้อยู่หมัดเสียก่อน แต่เฟรย์กลับเริ่มเข้าใกล้ร่างของทอร์กุนทาด้วยดาบที่ทำจากน้ำแข็งเพื่อประคองเขา

จากนั้นเขาก็แทงมันเข้าไปในอกของมัน

แตก

แม้ว่าร่างกายของมันจะตายไปแล้วแต่เนื้อของทอร์กุนทาก็ยังคงเหนียวอย่างไม่น่าเชื่อสำหรับเฟรย์ที่มีสภาพอ่อนแอ

ถ้าเขาปล่อยสมาธิหลุดไปแม้แต่ช่วงเวลาหนึ่งเขาก็จะเสียสติในทันที

จากนั้นเขาจะต้องตาย

เฟรย์สามารถอดทนได้ด้วยความแข็งแกร่งทางจิตใจที่เหนือมนุษย์ของเขาและในที่สุดเขาก็เห็นสิ่งที่เขากำลังค้นหา

หัวใจ…

มันเป็นหัวใจของเดรกคิง

ความร้อนแรงกำลังหลั่งออกมาจากหัวใจนั้น ในความเป็นจริงความร้อนนั้นสูงมากจนสามารถแผดเผาใครก็ตามที่สัมผัสมัน แต่เฟรย์ก็ไม่สนใจแม้แต่น้อย

เขานั่งขัดตะหมาดข้างๆหัวใจของทอร์กุนทาและหลับตาทันที ดวงตาที่ปิดสนิทสั่นเล็กน้อย

“ กู่…”

พลังงานน้ำแข็งที่ไหลจากห้องมานาของเขาดูเหมือนจะมีพลังมากพอที่จะบดขยี้ร่างกายของเขาได้ในตอนนั้น

มันถึงขนาดที่เฟรย์ไม่สามารถควบคุมการแพร่กระจายได้อีกต่อไป นี่คือเหตุผลที่เขาต้องการหัวใจของทอร์กุนทา

อ๊ะ

ด้วยตัวของมันเอง หัวใจของทอร์กุนทามีพลังงานเปลวไฟจำนวนมหาศาลและเฟรย์กำลังดึงพลังงานนี้เข้าสู่ร่างกายของเขาเพื่อต่อต้านความหนาวเย็นจากโฟรเซินริฟเวอะ

“ …”

อย่างไรก็ตามนี่เป็นการกระทำที่อันตรายซึ่งมีโอกาสสูงที่เขาจะเสียชีวิต

นี่เป็นเพราะพลังเหล่านี้ไม่ได้เป็นของเฟรย์แต่แรก

นอกเหนือจากโฟรเซินริฟเวอะที่ไม่บริสุทธิ์แล้วพลังงานเปลวไฟจากหัวใจของเดรกคิงยังเป็นอันตรายอย่างยิ่ง

‘สมดุล…ฉันต้องทำให้มันสมดุลให้ได้’

วิธีที่เขาใช้นั้นคล้ายกับการฝึกการเผชิญหน้าแต่จำนวนความเสี่ยงที่เขาต้องเผชิญนั้นมากกว่านั้นหลายสิบเท่า

ถ้าเขาทำผิดแม้แต่นิดเดียวร่างกายของเขาจะไหม้หรือแข็งไปทั้งตัว

ดังนั้นเฟรย์จึงประมาทไม่ได้

“ …”

เขาไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร

เฟรย์มุ่งเน้นไปที่การควบคุมกองกำลังในร่างกายอย่างสมบูรณ์แบบ

วิกฤตในครั้งนี้ยิ่งใหญ่กว่าครั้งก่อนมาก นี่เป็นเพราะความแข็งแกร่งทางจิตใจของเขาหมดลงจากความเหนือยล่า

แต่ไม่นะเฟรย์!!

ลูคัสโทรว์แมนเคยผ่านมันมาแล้ว

เขาค่อยๆลืมตาขึ้น

‘…ขีดอันตรายได้ผ่านไปแล้วในที่สุด’

มันปลอดภัยที่จะบอกว่าในที่สุดเฟรย์ก็สามารถเอาชนะความตายได้

ความเย็นของโฟรเซินริฟเวอะลดลงและจากใบหน้าของเฟรย์เลือดก็เริ่มไหลเวียนไปทั่วร่างกายอีกครั้ง

แน่นอนว่ามันไม่สมบูรณ์แบบ

ในการละลายพลังงานน้ำแข็งได้อย่างสมบูรณ์เขาต้องการยาอายุวัฒนะที่มีพลังงานแห่งเปลวไฟที่แข็งแกร่งเช่นกัน

“ ฮู…”

เมื่อเขาสงบลงเขาก็รู้สึกว่ามันเริ่มร้อนมาก สิ่งแรกที่เขาทำคือการปีนออกจากร่างของทอร์กุนทา

ตอนที่เขาเข้าไปครั้งแรกมันเป็นเวลากลางวัน แต่ตอนนี้มันเป็นคืนที่มืดมิด

‘ผ่านมากี่วันแล้ว?’

เขาสงสัยว่านานแค่ไหนแล้วที่เขาออกมาจากดันเจี้ยนใต้ดิน

ไม่

จริงๆแล้วเขาให้ลำดับความสำคัญไปที่อย่างอื่นก่อน

เฟรย์มองไปรอบๆ และในไม่ช้าเขาก็พบสิ่งที่เขากำลังมองหา

มันคือนกฟีนิกซ์

“ …”

ขนที่ลุกเป็นไฟเย็นลงเป็นเวลานานและไม่มีการเคลื่อนไหวจากร่างกายเลยแม้แต่น้อย

มันตายแล้ว

ร่างของมันถูกทอร์กุนทาเหยียบย่ำจนเกือบแบน

เฟรย์มองลงไปที่ร่างของมันด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศก

“…นายช่วยชีวิตฉัน ขอบคุณ”

เฟรย์เสียใจอยู่พักหนึ่งจากนั้นเขาก็ยกร่างของนกฟีนิกซ์ขึ้นและนำไปไว้ที่ร่างของทอร์กุนทา

เมื่อเขาไปถึงมันเขาก็นำร่างของนกฟีนิกซ์ใส่ลงในรูที่เขาทำไว้ในขณะที่เขากระซิบพูด

“ …มันตรงตามเงื่อนไขแล้ว มีไม่กี่แห่งที่จะฟื้นฟูร่ายกายนายได้ นายควรจะกลับมามีชีวิตได้ นายจะมีพลังที่เทียบไม่ได้กับเมื่อก่อนดังนั้นนายอาจดูแตกต่างออกไปเล็กน้อย”

เขาหยุดชั่วครู่ก่อนที่จะเพิ่ม

“ แน่นอนว่านั่นไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องดีเสมอไป”

เขามองไปรอบ ๆ

นี่คือสวรรค์ของเหล่าสัตว์ประหลาดเทือกเขานรก

เฟรย์ไม่รู้ว่ามีสิ่งมีชีวิตกี่ตัวที่อยู่ในระดับของทอร์กุนทาหรือใกล้เคียงอยู่อีกไหม

“ ทอร์กุนทาเป็นผู้ปกครองภูมิภาคนี้ การตายของเขาจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงในระบบนิเวศ สัตว์ประหลาดทั้งหมดจะต่อสู้เพื่อบัลลังก์นั้น”

หัวใจของทอร์กุนทาเริ่มถูกดูดซับโดยร่างกายของนกฟีนิกซ์อย่างช้าๆและมีแสงเล็กๆส่องออกมาจากภายใน

“ นายจะต้องครองราชย์ เดินตามรอยเท้าของทอร์กุนทาและกลายเป็นผู้ปกครองภูเขาเหล่านี้ ได้โปรดปกป้องดันเจี้ยนของเพื่อนฉันด้วย”

แน่นอนว่าเขาไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนและเขาไม่มีเวลารอจนกว่านกฟีนิกซ์จะดูดซับพลังทั้งหมดของทอร์กุนทา

เฟรย์ชักมือกลับขณะที่เขาลุกขึ้น

เฉือน

หัวใจของทอร์กุนทาถูกแบ่งครึ่ง

จากนั้นเฟรย์ก็หยิบขวดที่เคยเก็บโฟรเซินริฟเวอะออกมาและบ่นพึมพำ

“ เรียบร้อย ”

กูกูกู…

ครึ่งหนึ่งของหัวใจถูกดูดเข้าไปในขวด

ขวดที่ผลิตโดยชไวเซอร์เป็นเครื่องมือวิเศษที่สร้างขึ้นมาอย่างดีซึ่งสามารถกักเก็บโฟรเซินริฟเวอะได้

เหตุผลที่เขาสละหัวใจไปครึ่งหนึ่งนั้นไม่ยากที่จะเข้าใจ

คงเป็นเรื่องยากอย่างยิ่งที่นกฟีนิกซ์จะดูดรับพลังทั้งหมดของทอร์กุนทาได้

นี่คือสาเหตุที่เฟรย์เอามันมาด้วย

นอกจากนี้เฟรย์ยังต้องการพลังนี้เพื่อดูดซับพลังของโฟรเซินริฟเวอะได้อย่างเต็มที่

ขณะที่เขามองไปที่ร่างของทอร์กุนทา ซึ่งฉากที่หลายคนอาจคิดว่าเป็นไปไม่ได้ เฟรย์ก็พึมพำกับตัวเองอย่างเงียบ ๆ

“ ฉันหวังว่าเราจะได้พบกันอีกสักวัน”

จบเล่มที่1

The Great Mage Returns After 4000 Years มหาจอมเวทย์ผู้กลับมาอีกครั้งหลัง 4000 ปี

The Great Mage Returns After 4000 Years มหาจอมเวทย์ผู้กลับมาอีกครั้งหลัง 4000 ปี

Status: Ongoing Type: Author:
อ่านนิยาย The Great Mage Returns After 4000 Years มหาจอมเวทย์ผู้กลับมาอีกครั้งหลัง 4000 ปี เรื่องย่อ บทนำ นักเรียนที่อ่อนแอที่สุดของสถาบันเวสต์โร้ด ความอับอายของตระกูลเบลด ได้มีวิญญาณดวงใหม่เข้าสู่ร่างของเฟรย์เบลคผู้ซึ่งไม่สามารถเอาชนะชีวิตที่น่าสังเวชของเขาได้และเลือกที่จะหนีปัญหาด้วยความตาย “ ร่างกายนี้มันอะไรกัน? ฉันจะต้องเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น” มหาจอมเวทย์ลูคัสโทรว์แมนกับร่างของเฟรย์เบลคได้รับโอกาสในการแก้แค้นอีกครั้ง! เรื่องย่อ “ เฟรย์อาจฆ่าตัวตาย” ศาสตราจารย์ดิโอรู้สึกปวดหัวเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น มันจะดีกว่าถ้ามันเป็นแค่เรื่องตลก แต่ไม่มีนักเรียนคนไหนในสถาบันที่หน้าด้านพอที่จะเล่นตลกแบบนี้กับเขา กล่าวอีกนัยหนึ่งนักเรียนคนนี้กำลังพูดความจริง “ บอกฉันสิว่าเกิดอะไรขึ้น” นักเรียนตัวสั่นเมื่อน้ำเสียงของเขาเยือกเย็น “ มันเกี่ยวกับเดวิดและพวกของเขา…” เดวิด เมื่อพูดชื่อนั้นดิโอก็ถูกควบคุมด้วยอาการปวดหัวที่เลวร้ายลงเรื่อยๆ เดวิดสโตนฮาซาร์ด แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงนักเรียนชั้นปีที่สอง แต่เขาก็ยังเป็นนักเรียนที่ ดีโอกำลังจับตามองอย่างใกล้ชิด เขาไม่ใช่บุคคลที่มีเจตนาดี ความจริงที่ว่าพ่อแม่ของเขามีความสำคัญต่อศาสตราจารย์เนื่องจากบ้านของดิโอมีชื่อเสียงที่โดดเด่นและฐานะที่คล้ายคลึงกัน ยิ่งกว่านั้นตั้งแต่เข้ามาในสถาบันเดวิดก็ไม่สามารถต่อต้านเขาได้อย่างเปิดเผยแม้ว่าเขาจะเป็นลูกของท่านดยุคก็ตาม ปัญหาคือเดวิดนั้นเจ้าเล่ห์มาก เขารู้วิธีใช้เส้นสายของพ่อแม่อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุดและเก่งในการค้นหาวิธีต่างๆในการใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ของกฎในโรงเรียน ยิ่งไปกว่านั้นเขาเป็นคนเลวทราม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขายังแสดงความคลั่งไคล้ในการเหยียบย่ำผู้ที่อ่อนแอกว่า มันเป็นความจริงที่ทุกคนรับรู้ แต่ไม่เคยถูกพูดถึง เฟรย์ซึ่งถูกทิ้งโดยครอบครัวของเขาเป็นเหยื่อที่ดีที่สุดสำหรับเดวิดในการปลดปล่อยความปรารถนาอันมืดมนในใจของเขา “ เดวิดทำอะไรลงไปหรือ?” “ เขาบอกว่าเขาจะหักแขนทั้งสองข้างของเฟรย์ในบ่ายวันพรุ่งนี้ในระหว่างการฝึกภาคปฏิบัติ” “ แขนทั้งสองข้าง?” “นั่นไม่ใช่ทั้งหมด เขาวางแผนที่จะบดขยี้เส้นเสียงและทำให้เฟรย์ตาบอด…เพื่อทำให้เขาไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้อีกเลย”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset