มังกรซ่อนเล็บ เนี่ยฟง
บทที่ 89
เคร้ง กระบี่ในมือหักกระเด็นหลุดออกไป คมดาบวาดผ่านลําตัว เลือดสีแดงสดพุ่งกระฉุดออกมาจากบาดแผลล้มตัวลงไปนอนด้านหลัง เสียงเฮดังสนั่น ผู้ชนะค่อยๆเดินลงไปจากลานประลองอย่างช้าๆ ศิษย์สํานักผาสวรรค์รีบขึ้นมาบนลานประลอง แบกร่างของผู้ซุนลงไป เจ้าสํานักคชสารธรณีหาได้ลงมาที่ลานประลองแล้ว ล้วงจับไหด้านหน้าที่พัก พร้อมเอ่ยวาจาออกมาเสียงดัง
“ เนี่ยฟงสานักพยัคฆ์สายลม พบกับฉีเจิงกวนสํานักกิเลนไฟ ”
เนี่ยฟงแสยะยิ้มหันไปมองหยางเวยที่หันมาจ้องมองอย่างไม่วางตาเช่นกัน
“ คุณชายหยางเวย ถึงเวลาที่ท่านจะร่ํารวยอีกแล้วขอรับ อีกอย่างข้าฝากหลันเซ่อด้วย การประลองครั้งนี้คงไม่จําเป็น ”
เมื่อกล่าวเสร็จสิ้นเนี่ยฟงก็เดินออกไปคารวะท่านเจ้าสํานัก
“ เรียนอาจาย์ ข้าสังหารมันผู้นั้นได้หรือไม่”
เจ้าสํานัก เหล่าอาจารย์ และบรรดาศิษย์สํานักต่างตื่นตกใจกับ สิ่งที่เนี่ยฟงกล่าว ทั้งหมดล้วนเงียบเสียงเพื่อรอคําตอบจากเจ้าสํานก
“ เห็นตามแต่สมควรเถอะ อีกอย่างบิดาของมันก็เคยส่งคนตามล่าสังหารเจ้ามาก่อน เรื่องนี้ข้าพอเข้าใจ ”
เนี่ยฟงยกยิ้มก้มคารวะเจ้าสํานักอีกครั้งแล้วพุ่งทะยานไปบนลานประลอง ไม่นานฉีเจิงกวนก็มาอยู่บนลานประลอง เนี่ยฟงยังคงยกยิ้มผายมือทั้งสองข้างออกหาได้ตั้งท่าอันใด ฉีเจิงกวนเมื่อเห็นเช่นนั้นก็สงสัยไม่น้อย เสียงระฆังดังเริ่มการประลองทั้งสองก็หาได้ทําอันใด
“ เจ้าคงลําบากไม่น้อยในงานล่าอสูรที่ผ่านมา ”
ฉีเจิงกวนเริ่มมีอารมณ์โกรธขึ้นทันทีเมื่อมีคนกล่าวถึงงานล่าอสูร เพราะที่ผ่านมาตนอับอายไปไม่น้อย
“ ข้าต้องขอบคุณเจ้าสําหรับสมบัติจํานวนมหาศาล ”
เสียงสบถดังมาจากชายหนุ่มด้านหน้า
“ บัดซบเจ้ากล่าวอันใด ”
“ ถือว่าข้าเมตตาเจ้าแล้ว ไม่เช่นนั้นตัวเจ้าเองคงตกตายอยู่ในป่า แต่ว่าเมื่อไม่นานบิดาของเจ้าได้ส่งคนมาสังหารข้า ในการประลองครั้งนี้ข้าจะให้เจ้าไปส่งสารบางอย่างถึงบิดาของเจ้า ”
เมื่อกล่าวเสร็จสิ้นมีดสั้นในมือขวาก็กลายเป็นดาบอย่างรวดเร็ว มันถูกฟาดฟันออกไปด้านหน้า ปราณดาบสีฟ้าที่มีประกายสายฟ้า พุ่งเข้าหาฉีเจิงกวน ดาบในมือปรากฏ ถูกฟาดฟันออกไปเพื่อต้านรับ ปราณดาบสีแดงพุ่งเข้าปะทะ เปรี้ยง เสียงดังสนั่น เคร้ง เครั้ง เคร้ง เสียงดาบปะทะกันดังลั่น ปราณดาบสีแดงปลิวว่อน เนี่ยฟงต้านรับไปพร้อมกับจ้องมองหาจุดอ่อนไปด้วย ไม่นานก็แสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เบี่ยงตัวมาทางซ้ายเพื่อหลบดาบที่ฟันเข้าหา ถีบเท้าพุ่งออกไปด้านหน้า มือซ้ายกําหมัดไว้แน่น แต่ทว่าก็ไม่ได้ต่อยออกไป รีบก้มตัวหลบฝ่ามือซ้ายที่พุ่งเข้ามาจากด้านหน้าเสียก่อน
เข่าขวาถูกยกขึ้นแทงหน้าท้องอย่างถนัดถนี่ เปรี้ยง ฉีเจิงกวนถึงกับกระเด็นออกไปตัวสั่นสะท้าน หน้าท้องปวดแสบไปหมด สัตว์อสูรกระทิงตัวสีดําทมิฬ ปรากฏกายออกมาข้างฉีเจิงกวน มันใช้ดวงตาแดงก่ําของมันจ้องมองเนี่ยฟงอย่างไม่วางตา ปราณดาบสีแดงพุ่ง ออกมาพร้อมกับกระทิงตัวใหญ่ ปราณดาบสีฟ้าพุ่งเข้าสกัดปราณดาบสีแดง เปรี้ยง เกราะสายฟ้าปรากฏขึ้นมาสองอันพุ่งเข้าต้านรับกระทิงตัวใหญ่ เปรี้ยง เนี่ยฟงหาได้สนใจ พุ่งเข้าหาฉีเจิงกวนที่ตอนนี้มีแต่ความแค้นฝั่งเข้าไปในหัว ดาบทั้งสองปะทะกันอีกครั้ง เคร้ง เคร้ง เคร้ง เคร้ง
“ ดูท่าเจ้าคงถูกลงโทษไม่น้อยเลยสินะหลังจบจากงานล่าอสูรระดับพลังปราณข้าเพิ่มขึ้นมาหนึ่งขั้นเพราะสมบัติของเจ้าแท้ๆ”
เสียงคํารามดังลั่น ฉีเจิงกวนฟาดฟันดาบในมืออย่างบ้าคลั่ง เครั้ง เคร้ง เคร้ง เคร้ง ยิ่งนานเท่าไรตัวบัดซบด้านหน้าก็หาได้เป็นไร ยกดาบขึ้นมาปัดป้องได้อย่างทันท่วงที เป็นตัวเองเสียอีกที่ต้องโหมแรงกระหน่ําฟาดฟันดาบอย่างรุนแรง ไม่นานก็รับรู้ว่ามือขวาเริ่มไร้การรับรู้จากการด้านช้า เพราะประกายสายฟ้าที่พุ่งออกมาจากการปะทะ เมื่อหันไปมองสัตว์อสูรก็ได้แต่สบถออกมาอีกครั้ง มันยังคงวุ่นอยู่กับบางอย่างจนละทิ้งการต่อสู้ เมื่อหันกลับมาอีกที หมัดซ้ายก็ต่อยเข้าที่ใบหน้าอย่างถนักถนี่ เปรี้ยง กระเด็นออกไปด้านหลัง
ไม่รอช้าเนี่ยฟงพุ่งทะยานติดตาม เมื่อเข้าประชิด ดาบในมือหายไป หมัดขวาต่อยเข้าที่หน้าท้อง เปรี้ยง ไม่รอช้าหมัดซ้ายตามมาติดๆ เปรี้ยง เลือดสีแดงสดพุ่งกระฉุดออกจากปาก ดาบในมือหลุดร่วงลงพื้น เนี่ยฟงก้มไปคว้าดาบไว้ในมือฟาดฟันดาบออกไป ปราณ ดาบสีแดงพุ่งเข้าหาเจ๋งกวน แน่นอนว่ายังคงมีสติอยู่ ถีบเท้าขวา พุ่งหลบไปทางซ้าย แต่ก็สายเกินไป ปราณดาบสีแดงตัดผ่านแขนซ้ายหลุดร่วงลงพื้น เลือดสีแดงพุ่งกระฉุดประดุจน้ําพุ เสียงตะโกนโห่ร้องดังสนั่น เจ้าสํานักกิเลนไฟถึงกับลุกขึ้นยืนจ้องมองที่ลานประลองอย่างไม่วางตา
เนี่ยฟงหาได้สนใจ เดินเข้าหาฉีเจิงกวนอย่างช้าๆ พร้อมกับกวัดแกว่งดาบธาตุไฟในมือ ฉีเจ๋งกวนรีบสกัดจุดห้ามเลือด พร้อมค่อยๆลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ จ้องมองเนี่ยฟงด้วยความแค้นและหวาดกลัว เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยงเปรี้ยง ปราณดาบสีแดงปลิวว่อนเป็นฉีเจิงกวนที่ต้องคอยพุ่งหลบหนี
“ ครั้งหนึ่งข้าเคยถูกตามล่าเช่นนี้เพราะบิดาของเจ้า เป็นอย่างไรบ้างคุณชายฉีเจิงกวน ”
เนี่ยฟงยังคงกล่าววาจายั่วยุอยู่ตลอดเวลา จนฉีเจิงกวนแทบจะเป็นบ้า ใจหนึ่งอย่างเข้าไปสังหารตัวบัดซบด้านหน้าใจหนึ่งคิด หลบหนีเพราะบาดแผลที่ได้รับ เปรี้ยง เปรี้ยง เปรียง ปราณดาบสีแดงยังคงปลิวว่อน ไม่นานฉีเจิงกวนก็พลาดท่า ถูกปราณดาบฟันเข้าที่ด้านหลังอย่างถนัดถนี้ เปรี้ยง ตัวถึงกับกระเด็นไปบนพื้นลาน ประลอง เสียงเฮดังสนั่น เจ้าสํานักกิเลนไฟ กําหมัดในมือแน่นจ้องมองเนี่ยฟงอย่างไม่วางตา หยางเวยตะโกนโห่ร้องดีใจเสียงดังลั่น เนี่ยฟงหันไปสบตากับเจ้าสํานักกิเลนไฟ พร้อมกับแสยะยิ้มเล็กน้อย ฉีเจิงกวนอยู่ในสภาพบาดเจ็บค่อยๆลุกขึ้นมา
เนี่ยฟงซัดดาบในมือออกไป พร้อมกับพุ่งติดตาม ฉีเจิงกวนตื่นตกใจรีบก้มตัวหลบดาบที่พุ่งเข้ามา แต่ทว่าก็มองเห็นเท้าขวาพุ่ง เข้ามาเช่นกัน เปรี้ยง ฉีเจิงกวนกระเด็นขึ้นมา หมัดทั้งสองเตรียมพร้อมกระหน่ําต่อยไปที่ร่างของฉีเจิงกวนอย่างเมามัน เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เสียงกระดูกแตกหักได้ยินอย่างชัดเจน เลือดสีแดงสด พุ่งออกจากปาก ศิษย์สํานักที่ผ่านเข้ารอบล้วนแล้วแต่กําหมัดในมือแน่น การลงมือของศิษย์สํานักพยัคฆ์สายลม ลงมือโหดเหี้ยม เด็ดขาด และรุนแรง ในระหว่างที่ต่อยหมัดออกไป เนี่ยฟงก็หรี่ตามองเจ้าสํานักกิเลนไฟอยู่ตลอดเวลา
หมัดขวาต่อยเข้าที่ปลายคางดังสนั่น เปรี้ยง ใบหน้าสะบัดไปทางซ้ายพร้อมกับลงไปนอนลมหายใจรวยริน กระดูกทั่วร่างแตกเสียหายที่มแทงเนื้อด้านใน เลือดสีแดงสดไหลออกจากบาดแผลนองเต็มพื้น สัตว์อสูรกลายเป็นแสงพุ่งกลับร่างผู้เป็นนาย เสียงเฮดัง สนั่น เจ้าสํานักกิเลนไฟจ้องมองเนี่ยฟงดวงตาแดงก่ํา พุ่งทะยานมาที่ลานประลอง แรงกดดันระดับสีแดงขั้นต้นถูกปล่อยออกมา เนี่ยฟงโบกสะบัดมือขวาวงอักขระศักดิ์สิทธิ์สีฟ้าก็ปรากฏที่พื้น แรงกดดันค่อยๆหายใจ เกราะสายฟ้าพุ่งกลับมาหมุนวนร่างผู้เป็นนาย
บัดซบนักนะไอ้ลูกหมา ที่เราจะได้เห็นดีกัน ”
“ ครั้งหน้าท่านมาด้วยตัวเองดีกว่า ข้าไม่อยากสังหารพวกลูกกระจอกที่ท่านส่งมาเท่าไร หวังว่าบุตรชายท่านคงผ่านพ้นคืนนี้ไปได้นะขอรับ ”
เมื่อกล่าวเสร็จสิ้นเนี่ยฟงก็เดินลงไปจากลานประลอง ปราณฝ่ามือขนาดใหญ่พุ่งเข้าหาเนี่ยฟงจากด้านหลัง เปรี้ยง เกราะสายฟ้าสองอันพุ่งเข้ามาต้านรับ เนี่ยฟงเรียกมีดสั้นออกมาอย่างรวดเร็ว ไม่ถึงครึ่งลมหายใจก็กลายเป็นดาบหันหลังแล้วฟาดฟันดาบออกไป ด้วยกําลังถึงเก้าส่วนปราณดาบสีฟ้าที่มีประกายสายฟ้าพุ่งเข้าหา เจ้าสํานักกิเลนไฟ เปรี้ยง มันถูกสกัดด้วยฝ่ามือขอเจ้าสํานักกิเลนไฟ แต่ทว่าก็ต้องบาดเจ็บที่มือขวา เลือดสีแดงไหลหยดลงพื้น เสียงเฮดังลั่นมาจากผู้ชมด้านล่าง เสียงตะโกนดังสนั่นมาจากที่พักของสํานักคชสารธรณี
“ พอได้แล้วท่านเจ้าสํานักฉีหวังลู่ เมื่อครู่เป็นท่านก่อนที่ซัดฝ่ามือออกไปนั้นเพราะที่บุตรชายท่านบาดเจ็บหนักข้าพอเข้าใจ แต่ท่านก็ไม่สมควรทําเช่นนั้นจากผู้เยาว์ผู้นั้นเช่นกัน หลังจากจบการประลองพวกเราเหล่าสํานักต่างๆจะตัดสินความผิดของท่านในครั้งนี้
เจ้าสํานักฉีหวังลู่แทบคลั่งแต่ก็รีบพุ่งทะยานกลับที่พักเร่งรักษา อาการของบุตรชายอย่างเร่งด่วน
