มายไอรอนสูท My Iron Suit ตอนที่ 222: สัญญาณเตือนที่ดังขึ้น!
“ เฮ้โทนี่!”
“ฉันได้ยินมาว่าลูกของคุณหลงทางคุณต้องการให้ฉันช่วยไหม”
โทนี่สตาร์คได้ยินดังนั้นเขากําลังจะโจมตี แต่เฉินโม่มองเขา
โทนี่สตาร์คไม่ได้โง่ เพียงแค่ความกังวลของชารอนโรเจอร์สคือความสับสนวุ่นวาย มันสะท้อนให้เห็นในคําเตือนของเฉินโม่ ตอนนี้ฉันไม่สามารถปล่อยให้จัสตินแฮมเมอร์รู้ได้ว่าพวกเขารู้แล้วว่าเขาส่งคนไป
ให้เขาคิดว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาและปล่อยให้เขาผ่อนคลายความระมัดระวัง
โทนี่สตาร์คในฐานะผู้มีประสบการณ์แห่งความรักไม่เลวในการแสดงปรับอารมณ์ได้อย่างรวดเร็วและแสร้งทําเป็นไม่อดทน
” ออกไป! ฉันไม่มีเวลาฟัง เรื่องไร้สาระของคุณ! ถ้าคุณมีอะไรจะพูดก็พูดมา!”
จัสตินแฮนเมอร์ที่อยู่บนโทรศัพท์อย่างกะทันหันรู้สึกตะลึงกับโทนี่สตาร์คและมีรอยยิ้มอย่างกะทันหัน ใบหน้าของเขานิ่งเกินไปและใบหน้าของเขาก็ดูยาก
แต่ในไม่ช้า จัสติน ก็ตอบสนอง คนของโทนี่สตาร์กถูกลักพาตัว หัวใจของเขาต้องวิตกกังวลเกินไปและอารมณ์เขาก็รุนแรงมาก แต่นี่ก็แสดงให้เห็นว่าโทนี่สตาร์คไม่คิดเกี่ยวกับการหายตัวไปของชารอนโรเจอร์สว่าเกี่ยวกับเขาซึ่งทําให้เขารู้สึกโล่งใจ
บอกตามตรงว่าเขาไม่อยากจะไปหาโทนี่สตาร์คโดยตรงเลยเพราะไอรอนแมนสวมเสื้อเชิ้ตเหล็กที่แข็งแกร่ง
แม้ว่าเขาจะตัดสินใจเริ่มต้นกับ โทนี่ และได้เริ่มการกระทําไปแล้ว แต่ จัสติน ที่ขี้กลัวก็ยังไม่เต็มใจที่จะตกอยู่ในอันตรายทางที่ดีควรหลีกเลี่ยงและใช้ ชารอน เพื่อบังคับ โทนี่ สตาร์คยื่นเสื้อเหล็กให้โดยไม่เปิดเผยตัว
ท้ายที่สุดแล้วการที่ ไอรอนแมน ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ
แต่เมื่อเขาได้เสื้อเหล็กมาและใช้เพื่อศึกษาในอุตสาหกรรม แฮมเมอร์ เขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่อง ไอรอนแมน อีกต่อไป แม้ว่า โทนี่ จะรู้ว่าเขากําลังทําอยู่ก็ตาม ไม่มีทางที่จะทําอะไรเขาได้ ไอรอนแมน ไม่ได้ทรงพลังอีกต่อไปเป็นเพียงแค่คน เท่านั้นมันจะเป็นคู่ต่อสู้ของ กลุ่มไอรอนแมน ได้อย่างไรรัฐบาลก็ต้องพึ่งพาอํานาจในมือของเขาด้วย!
ในแง่หนึ่งการโทรครั้งนี้คือการทดสอบโทนี่สตาร์คเพื่อสำรวจน้ําเสียงของโทนี่สตาร์ค
จากน้ําเสียงของโทนี่สตาร์คเขารู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความวิตกกังวลและความหงุดหงิดซึ่งเขาไม่เคยเห็นในโทนี่สตาร์คมาหลายปีแล้วซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาและชารอนโรเจอร์สมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งมากโดยใช้เธอเป็นกุญแจจะสามารถบังคับให้เขายอมส่งมอบเสื้อเหล็กอย่างได้
นอกจากนี้ดังที่เห็นได้จากคําพูดของเขา โทนี่ ไม่พบว่าใครเป็นคนลักพาตัวชารอนโรเจอร์สจากนั้นแผนของเขาก็สามารถดําเนินการได้ต่อไป
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้จัสตินแฮมเมอร์ก็แสร้งทําเป็นไม่ได้ยินคําด่าของโทนี่และบีบรอยยิ้มอีกครั้งบนใบหน้าของเขากล่าวด้วยความเมตตา
“โทนี่อย่าทําแบบนี้ฉันแค่อยากช่วยฉันเข้าใจอารมณ์ของคุณถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือโปรดโทรหาฉัน”
เสียงงปลอม ๆ ของจัสตินแฮนเมอร์ด้วยรอยยิ้มที่พอใจและวางสาย
ในทางกลับกันโทนี่สตาร์คเห็นโทรศัพท์วางสายจึงหันไปมองเฉินโม่
“พ่อดูไหม”
เฉินโม่ มองลงไปที่ บริษัทแฮมเมอร์ ที่ปลายตาของเขา และพูดอย่างแผ่วเบา
“เขาแค่ทดสอบคุณควรมีคนอื่นติดต่อคุณในอีกสักครู่”
หลังจาก เฉินโม่ พูดเสร็จสิ้นเขาก็มองอาคารทางตะวันตกเฉียงใต้ ซึ่งเป็นที่ตั้งอาคารสํานักงานใหญ่ของ บริษัท ในเวลานนาตาชาโรมานอฟกําลังพยายามควบคุมห้องตรวจสอบ
การใช้บัตรประจําตัวเพื่อเข้าไปในอาคารสํานักงานใหญ่ จากประตูนาตาชาโรมานอฟไม่ได้ดึงดูดความสนใจของใครเลยโดยแสร้งทําเป็นว่าทํางานในอาคารอย่างเป็นธรรมชาติตรงไปข้างใน
อาคารสํานักงานใหญ่อุตสาหกรรม มีขนาดค่อนข้างใหญ่ และการจัดวางค่อนข้างซับซ้อน มันไม่เหมือนอาคารสํานักงานธรรมดา
ในขณะที่เดินไปพร้อมกับผู้คนนาตาชาสังเกตสภาพโดยรอบภูมิประเทศรูปแบบการกระจายของแผนกการเฝ้าสังเกตสัญญาณผู้คนที่ผ่านไปมาเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนสถานกา รณ์รอบข้างทั้งหมดถูกสังเกตโดยเธอ และวิเคราะห์อย่างรวดเร็วในใจ
นาตาชาโรมานอฟพบลิฟต์อย่างราบรื่นตามทางเดินที่มีผู้คนมากที่สุด
“ ดิง!”
ลิฟต์มาถึงและประตูลิฟต์เปิดออกอย่างช้าๆ
นาตาชาโรมานอฟพร้อมด้วยพนักงานอุตสาหกรรม อีกหลายคนที่รอลิฟต์ก้าวเข้ามา
เธอสังเกตเห็นว่าหลังจากทุกคนเข้ามาแล้วพวกเขาก็รูดบัตรในบริเวณที่อ่านบัตรเหนือปุ่มชั้นจากนั้นก็กดชั้นตามลําดับจนทุกคนกดชั้น 12 ปุ่ม
นาตาชาดูลังเลเล็กน้อยหรือก้าวไปข้างหน้าแล้วปัดมัน จากนั้นกดปุ่มชั้น 12 ชั้น แต่หลังจากที่เธอกดแล้วเสียงเตือนก็ดังขึ้น
“ปฏิเสธการอนุญาต!”
นาตาชาโรมานอฟอดไม่ได้ที่จะย่อตัวลง แต่ใบหน้าก็ไม่เปลี่ยน แผนที่ชั้นที่เห็นในชั้นแรกปรากฏขึ้นในใจของเธอ เธอเหลือบมองบัตรประจําตัวด้วยความสงสัยและชี้ให้ดู ชื่อของหน่วยงานรวมอยู่ในกองทุน
ทันทีนาตาชารูดบัตรประจําตัวอีกครั้งโดยไม่มีปัญหาใด ๆ และกดปุ่ม 7 ชั้นเบา ๆ
คราวนี้กดปุ่มได้เนียนมากเห็นได้ชัดว่าการอนุญาตของบัตรประจําตัวนี้สามารถไปที่ชั้น 7 ได้
ตลอดกระบวนการนาตาชาโรมานอฟแสดงอย่างใจเย็น และคนอื่น ๆ ในลิฟต์ก็เห็นมัน คนคิดแค่ว่าเธอกดชั้นผิดและไม่คิดอะไรมาก
นาตาชาโรมานอฟกําลังถอนหายใจด้วยความโล่งใจและหัวใจของเธอก็แอบมองอย่างช่วยไม่ได้ จัสติน นี้ทําให้ บริษัท เข้มงวดเกินไปและมีข้อจํากัด ว่าจะไปที่ชั้นใด โชคดีที่เธอตอบสนองเร็ว มิฉะนั้นจะก่อให้เกิดความสงสัยและเปิดโปงล่วงหน้า
ดูเหมือนว่าฉันต้องหาทางอื่นเพื่อไปที่ห้องตรวจตรา ชั้น12
เพียงเพราะความเข้มงวดในการจัดการของพวกเขามันอาจจะไม่ใหญ่เกินไปที่จะขึ้นบันได ดูเหมือนว่าเธอสามารถรับความเสี่ยงได้เท่านั้น
ไม่นานลิฟต์ก็หยุดที่ชั้นเจ็ดและนาตาชาโรมานอฟก็เดินออกไปอย่างสบายใจ
