My Iron Suit ตอนที่ 223: ค้นพบเส้นทาง
นี่คือแผนกทรัพยากรบุคคล พนักงานหญิงที่เพิ่งถูกขโมยไปโดยนาตาชาโรมานอฟเป็นพนักงานของแผนกทรัพยากรบุคคล
นาตาชาจัดทรงผมของเธอและมองมันอย่างลวก ๆ และ รวดเร็ว
ไม่ไกลจากเธอเป็นบริเวณสํานักงานของฝ่ายทรัพยากรบุคคล หลายคนยุ่งและผู้คนถือเอกสารเข้าออกเป็นครั้งคราว
ขณะที่นาตาชาสังเกตเห็นทหารยามที่สวมเครื่องแบบถือกระบองรอบเอวของเธอปรากฏตัวขึ้นที่ปลายสุดของทางเดินเหลือบมองมันอย่างไม่เป็นทางการจากนั้นก็เดินหน้าต่อไป
ดวงตาของนาตาชาโรมานอฟสว่างขึ้นและเดินไปอีกด้านหนึ่งทันที
เมื่อเดินผ่านมุมสุดทางเดินยามที่ฉันเห็นก็อยู่ตรงหน้านาตาชาอีกครั้ง ในเวลานี้เขาเดินห่างจากด้านหน้าไปหลายสิบเมตรและเดินไปข้างหน้าพร้อมกับด้านหลังของเธอ
เมื่อครอบคลุมการสังเกตอยู่พักหนึ่งนาตาชาก็ค้นพบจอภาพหลายจอที่วางอยู่บนเพดานอย่างรวดเร็ว แต่จากประสบการณ์ของเธอมันง่ายที่จะพบทางตันของจอภาพหลายจอ และหนึ่งในนั้นก็ถูกต้องยามอยู่ข้างหน้าไม่ไกล
คํานวณระยะทางอย่างเงียบ ๆ นาตาชาเดินต่อไปตามยามแล้วเดินไปข้างหน้า
ก้าวของเธอดูเหมือนจะสุ่ม แต่แทบจะไม่มีเสียงใด ๆ ผู้คุมที่อยู่ข้างหน้าไม่รู้ แต่ข้างหลังเขามี “แม่ม่ายดํา” อันตรายเข้ามาใกล้เขาอย่างรวดเร็ว!
หน้าจอในการเฝ้าระวังไม่เห็นความผิดปกติใด ๆ ฝีเท้าของนาตาชานั้นเงียบและรวดเร็วและหุ่นที่สง่างาม และมีเสน่ห์ ดูเหมือนความสวยงามในสถานที่ทํางานที่สวยงาม
ในไม่ช้านาตาชาก็เดินเข้ามาหาผู้คุมด้านหลังอย่างเงียบ ๆ และเมื่อถึงจุดนี้พวกเขาก็เข้าสู่มุมเฝ้าระวังที่เป็นจุดบอดแล้ว
หลังจากกวาดปลายทางเดินอย่างรวดเร็วและยืนยันว่าไม่ มีคนอื่นนาตาชาก็ออกแรงที่เท้าของเธอแล้วร่างนั้นก็พุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ขณะที่เธอเดินเข้าไปใกล้ยามมือขวา ของเธอก็รีบเลื่อนออกและหมุนเอวของเขาออกไป แท่งไม้ถูกดึงออก
นาตาชารีบเปิดสวิตช์และกระแทกส่วนหน้าของไม้ไฟฟ้า กระพริบ “ซี่ซี่ซี่” ที่ด้านหลังของผู้คุมโดยไม่รอให้ผู้คุมตอบสนอง
ผู้คุมรู้สึกได้ถึงกลิ่นลมที่พัดมาทันใดนั้นเอวก็วูบทันทีจากนั้นความเจ็บปวดอย่างรุนแรงพร้อมกับความรู้สึกอัมพาตอย่างรุนแรงก็มาจากด้านหลังของเอวร่างกายทั้งตัวสั่นและล้มลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากวางยามได้อย่างง่ายดายนาตาชาก็หยิบเสื้อผ้าของเขาโดยตรงและลากเขาเข้าไปในห้องข้างๆเขา
ที่นี่คือห้องประชุมขนาดเล็ก นาตาชารู้สึกว่าไม่มีใครอยู่ก่อนที่จะเริ่ม
เมื่อปิดประตูมองตรงและแข็งที่อบนพื้นยามตกใจนาตาชาแสดงรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ให้กับเขาจากนั้นเอนตัวลงและปลดเข็มขัด
ไม่นานนาตาชาก็มัดเขาแน่น จากมุมมองของตัวประกัน เธอตีหัวให้เขาสลบ หยิบบัตรประจําตัวออกจากอก
หนึ่งกิโลเมตรเหนือ พื้น สองสีทองและสีแดงและรูปเหล็กสีดําลอยอยู่ในอากาศอย่างเงียบ ๆ
ตอนนี้พวกเขาได้รับโทรศัพท์จาก ”พวกลักพาตัว” และ โทนี่ก็หยิบชุดต่อสู้เหล็กและวัสดุการออกแบบทั้งหมดไปที่ตําแหน่งที่กําหนดเพื่อไถ่ตัว
โทนี่สตาร์คขอให้จาร์วิสดูภาพการเฝ้าระวังรอบ ๆ สถานที่และพบว่ากลุ่มผู้ก่อการร้ายมาถึงรถบักกี้สีดําที่ไม่มีใบอนุญาตคันเดียวกับประตูโรงเรียน
เฉินไม่มั่นใจได้ว่ามีกับดักจุดประสงค์คือเพื่อคว้าเสื้อเหล็ก โทนี่สตาร์คจริงๆตามที่พวกเขาพูดโดยไม่ต้องสวมชุดสงครามเพียงอย่างเดียวด้วยพลังการต่อสู้ของเขาเองมากกว่าคนธรรมดาในกลุ่ม ต่อหน้าทหารรับจ้างชั้นยอดที่ติดอาวุธหนักไม่ใช่เรื่องที่สามรถสู้ได้
ในเวลานั้นไม่เพียง แต่ชุดจะถูกปล้น แต่แม้แต่ตัวเองก็อาจตกอยู่ในอันตราย ใครจะรู้ว่า จัสติน จะฆ่า โทนี่ โดยตรงเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา
เวลาที่ผู้ลักพาตัวมอบให้นั้นไม่มากนัก หากเวลามาถึงโทนี่ ยังไม่ปรากฏตัว จัสติน จะเตรียมพร้อมที่จะฆ่าชารอนดังนั้น เวลาที่เหลือสําหรับพวกเขาจึงเหลือไม่มาก
ตอนนี้เรามาดูกันว่านาตาชาโรมานอฟสามารถควบคุมห้องเฝ้าระวังได้โดยเร็วที่สุดและค้นหาชารอนโรเจอร์ส
อย่างไรก็ตาม เฉินโม่ ไม่ได้กระตุ้นเธอ เขาเชื่อในความสามารถของนาตาชา มันไม่ฉลาดที่จะกระตุ้นเธอในเวลานี้และเวลาก็ยังสายเกินไป
ในห้องตรวจสอบนาตาชานั่งลงหน้าคอมพิวเตอร์ดําเนิ นการอย่างรวดเร็วดึงหน้าจอการตรวจสอบก่อนหน้านี้และ เข้าสู่เส้นทางของ บริษัท ตามรถออฟโรดทั้งสองคันและค์นหาตลอดทาง
บนพื้นรอบ ๆ ตัวเธอผู้คุมหลายคนนอนตัวตรงบนพื้น และร่างกายก็กระตุกเป็นระยะ ๆ
ในขณะที่เฝ้าดูการเฝ้าระวังนาตาชาหยิบกระบองไฟฟ้าออกมาเป็นระยะ ๆ และมอบให้กับผู้ที่ฟื้นความสามารถในการเคลื่อนไหวเพื่อที่พวกเขาจะได้นอนบนพื้นต่อไป
ไม่กี่นาทีต่อมาดวงตาของนาตาชาก็สว่างขึ้นและในที่สุดก็พบมัน
ในหน้าจอเฝ้าระวังกลุ่มผู้ก่อการร้ายลงมาจากรถออฟโรด และชารอนโรเจอร์สซึ่งถูกมัดก็เดินเข้าไปในประตูเหล็กและหน้าจอแสดงภาพแสดงให้เห็นว่าจัสตินแฮมเมอร์จากไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อน เข้าไปแต่หน้าจอจะหยุดที่นี่และจะไม่พบภาพถัดไป เห็นได้ชัดว่าไม่มีการตรวจสอบใด ๆ ติดตั้งอยู่ในห้อง
แต่เมื่อมองไปที่จอภาพอื่น ๆ รอบ ๆ นาตาชาก็มั่นใจได้ว่าไม่มีทางออกอื่นในห้องนั้นพวกเขาไม่ได้อยู่ในห้องนั้น!
“ผู้บัญชาการตามหาชารอนโรเจอร์สพบ!”
จัสติน กําลังนั่งอยู่บนโซฟาและสูบซิการ์ในห้องบนชั้นสามของอาคาร แม้ว่าเขาจะพยายามสงบสติอารมณ์ แต่เขาก็สามารถมองได้จากสีหน้านิ่ง ๆ และแววตาที่กระพริบ ดูท่าว่าอารมณ์ของเขาจะไม่สงบเอาซะเลย
บนโต๊ะตรงหน้าเขามีแล็ปท็อปเปิดอยู่และหน้าจอแสดงภาพของโรงงานร้าง ในมุมของภาพมีมากกว่าหนึ่งโหลแต่งตัวเหมือนทหารรับจ้างในห้องโดยสวมหน้ากาก ทหารติดอาวุธครบมือรออยู่ แต่อีกมุมหนึ่งของภาพกลับไม่มีใครปรากฏ
เห็นได้ชัดว่าเขากําลังวางแผนที่จะดูกระบวนการทั้งหมดของ เฉินโม่ ที่ส่งมอบเสื้อเหล็ก เขาเห็นเพียงว่าเวลาที่ตกลงกันกําลังจะมาถึง แต่ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ที่นั่นทําให้จัสตินแฮนเมอร์รู้สึกกระวนกระวายใจนิดหน่อย
“ติดต่อคนของคุณและดูว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่นคุณต้องการโทรหาโทนี่สตาร์คเพื่อกระตุ้นไหม”
