ยอดสตรีฉางอิ๋ง ภาคที่สอง – ตอนที่ 47 นกแก้วที่น่าสงสารอีกตัวหนึ่ง…

                ระหว่างสนทนากันก็เดินมาถึงนอกเรือนเจียนเจีย[1]ที่ซ่งไจ้สุ่ยอาศัยอยู่แล้ว ยังไม่ทันเข้าไป ก็ได้ยินเสียงนกร้องดังลอดออกมาจากประตูกั้นครั้งแล้วครั้งเล่า ระหว่างนั้นคล้ายมีเสียงร้องของสาวใช้และบ่าวแทรกอยู่ด้วย… เว่ยฉางอิ๋งกำลังคิดจะบอกว่า ‘เรือนของท่านพี่นี่ช่างครึกครื้นดีจริง’ ไม่คิดว่าสีหน้าของซ่งไจ้สุ่ยพลันเปลี่ยนไปทันใด รีบพูดไปประโยคหนึ่งว่า “แย่แล้ว คงไม่ใช่ว่าเสวี่ยฉิวคิดจะไปคาบเอานกแก้วอีกแล้วนะ?” และไม่ทันได้อธิบายกับเว่ยฉางอิ๋งให้กระจ่างก็พลันยกชายกระโปรงแล้ววิ่งเข้าไปข้างใน