“อันซย่าซย่า เธอสบายดีหรือเปล่า ฉันมาเยี่ยมดูอาการเธอน่ะ” ฉีเหยียนซีถือกล่องเครื่องดื่มบำรุงกำลังสองกล่องไว้ในถือ ถึงจะมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าทว่ามันก็มีอะไรสักอย่างที่ร้ายกาจแผงอยู่ในตัวเขา
อันซย่าซย่ากลัวว่าทั้งสองคนจะมีเรื่องชกต่อยกันอีกจึงเบียดตัวเดินผ่านประตู “ฉันไม่ต้องการให้นายมาเยี่ยมหรอก นายไปได้แล้ว บาย”
เธอกำลังจะปิดประตูอยู่แล้วแต่ฉีเหยียนซีรีบเข้ามาขวางเธอไว้
“อันซย่าซย่า ฉันมาเยี่ยมอย่างเป็นมิตระนะ ฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบฉันแต่ก็ไม่ควรไล่กันแบบนี้” ฉีเหยียนซีพูดพร้อมกับยืนพิงกรอบประตูด้วยท่าทางพาลหาเรื่อง อันซย่าซย่าสู้แรงเขาไม่ไหวจึงกระทืบเท้าด้วยความคับแค้นใจ “นายต้องการอะไรกันแน่ นายควรจะอยู่ในระหว่างการฝึกทางทหารไม่ใช่เหรอ”
ฉีเหยียนซีเกาคาง “อ๋อ… การฝึกรด.น่ะเหรอ… ฉันจะไปก็ต่อเมื่อฉันอยากไปนั่นแหละ ใครก็บังคับฉันไม่ได้”
อันซย่าซย่ากัดฟันกรอด เซิ่งอี่เจ๋อดึงตัวเธอมาหลบหลังเขาและเลิกคิ้วใส่ฉีเหยียนซี “ฉันแนะนำให้นายทำตัวดีๆ หน่อย ได้ยินว่าตาแก่นั่นกำลังกลับมานี่…”
สีหน้าฉีเหยียนซีเครียดคล้ำขึ้น ปากก็สบถพึมพำ เขาแทบนึกภาพออกเดี๋ยวนี้เลยว่าชีวิตเขาจะเหมือนตกนรกยังไงในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้
เขาชี้หน้าเซิ่งอี่เจ๋อพลางสบถ “ไอ้สารเลวเซิ่งอี่เจ๋อ! คอยดูเถอะ! นายต้องชดใช้!”
หลังจากขู่เสร็จ เขาก็ยัดเยียดกล่องพวกนั้นใส่มืออันซย่าซย่า จากนั้นก็รีบเผ่นแน่บไปไม่นานก็หายไปท่ามกลางความมืด
อันซย่าซย่ามองดูเหตุการณ์อ้าปากค้าง เธอหันไปหาเซิ่งอี่เจ๋อ “โห นายเจ๋งสุดๆ ไปเลย! เล่นเอาหมอนั่นกลัวหงอเลย!”
เซิ่งอี่เจ๋อขยับหมวกลง พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ “ฉันไปละ บาย”
“นี่… รอเดี๋ยวสิ!” อันซย่าซย่าเรียกตามหลังเขาและพูดจาอย่างจริงจัง “อย่าหักโหมออกกำลังทางร่ายกายอะไรก็ตามล่ะ โทรหนึ่งสองศูนย์นะถ้านายรู้สึกไม่โอเค และนายจะกลับมาใช่ไหม…”
หญิงสาวเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าประโยคสุดท้ายนั่นมาจากไหน แต่จิตใต้สำนึกของเธอรู้สึกว่าเซิ่งอี่เจ๋อกำลังจะจากเธอไป
เซิ่งอี่เจ๋อชะงักเมื่อได้ยินดังนั้นก่อนจะเร่งฝีเท้าในอีกครู่ต่อมา เธอไม่รู้เลยว่าเขาได้ยินที่เธอพูดหรือเปล่า
อันซย่าซย่าออกไปเดินเล่นและได้จับโทรศัพท์อีกทีหลังจากกลับมาถึงบ้าน จากนั้นก็เริ่มเปิดเข้าไปดูข่าวซุบซิบออนไลน์ตามความเคยชิน
สิ่งที่ได้อ่านทำให้เธอสะดุ้งโหยง
ใครบางคนโพสต์ข่าวเซิ่งอี่เจ๋อตกลงไปในแม่น้ำเมื่อสองวันก่อนทำเอาพวกแฟนๆ แทบคลั่ง จากแรงกดดัน บริษัทขอร้องให้เซิ่งอี่เจ๋อออกมาแถลงข่าว
เดี๋ยวนี้นี่เอง มันเป็นแถลงการณ์สด
อันซย่ากดเข้าไปดูวิดีโอที่เป็นถ่ายทอดสด ก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาของเขา
หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าและทำผมแล้ว เขาก็ดูสดชื่นขึ้น
เจ้เคอผู้จัดการส่วนตัวของพวกเขาเกริ่นนำสั้นๆ ว่าเรื่องทั้งหมดนั้นเป็นเพียงแค่ข่าวลือ
แต่พวกนักข่าวกลับไม่เชื่อและเริ่มถามคำถามชี้นำทุกรูปแบบ
“กัปตันอี่เจ๋อคะ มีใครบางคนจงใจทำแบบนี้หรือไม่คะ”
“ตกลงไปในแม่น้ำได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า จะกระทบกับอาชีพการแสดงไหมครับ”
“นี่ถือเป็นการวิกฤตการบริหารของบริษัทหรือไม่คะ”
“…”
หลูเคอโบกมือพลางยิ้ม “อี่เจ๋อได้เตรียมอะไรบางอย่างไว้สำหรับทุกคนค่ะ ได้เวลาแสดงแล้ว!”
เหล่าผู้สื่อข่าวต่างก็ประหลาดใจกับประกาศนี้ เดี๋ยวนะ งานแถลงข่าวได้กลายเป็นแฟนมีตติ้งไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ทีมงานยื่นไมค์เกี่ยวหูให้เซิ่งอี่เจ๋อทันทีและท่วงทำนองเพลงจังหวะเร็วก็ดังขึ้น
มันเป็นเพลงเต้นที่โด่งดังของวงสตาร์รี่ไนต์ “เมื่อรักมาถึง”
หญิงสาวกระทืบเท้า
เขามีบาดแผลร้ายแรง เขาไม่ควรเต้นนะ!
