ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ – ตอนที่ 17

จิวโมไป๋จ้องมองมันราวกับของรักแสนล้ำค่า

ในอนาคตจะมี ดาราชื่อดังของเมืองเทียนซู ซุนกวนหมิง เขาโชคดีได้รับโลหิตมังกรพายุอสนีไป และได้หลอมรวมเข้ากับร่างกาย ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างก้าวกระโดด จนกลายเป็นซุปเปอร์สตาร์นักสู้ ระดับประเทศในเวลาต่อมา

เขาได้แต่งงานเข้าตระกูลหลง ตระกูลโบราณ ที่ว่ากันว่าพวกเขามีเชื้อสายมังกรโบราณ ดั้งนั้นพวกเขาจึงแต่งซุนกวนหมิง เข้าตระกูลเพื่อเพิ่มสายเลือดมังกรที่เจือจางของพวกเขาให้แข็งแกร่งขึ้น เพื่อส่งผ่านสายเลือดมังกรภายในตระกูล ให้แก่คนรุ่นต่อไป แต่โชคร้ายที่ซุนกวนหมิง ไม่สนใจในการบ่มเพาะ ใช้ชีวิตเสเพลไปวันๆ คนตระกูลหลงไม่สามารถทำอะไรเขาได้ เพราะอีกฝ่ายมีสายเลือดมังกรที่พวกเขาต้องการ

น่าเศร้าที่ซุนกวนหมิงไม่ได้บ่มเพาะอย่างจริงจัง ทำให้โลหิตมังกรพายุอัสนีในร่างกายของเขา ไม่พัฒนามากนัก คุณค่าของสายเลือดเจือจางลงอย่างมาก

ยังดีที่ซุนกวนหมิงเจ้าชู้เสเพล ทำให้เขามีทายาทที่สืบทอดสายเลือดมังกรพายุอัสนีหลายร้อยคน แม้ประสิทธิ์ภาพของเลือดจะเจือจางลงอย่างมาก แต่ยังใงมันก็คือสายเลือดมังกร ถึงจะอ่อนแอแต่ก็แข็งแกร่งกว่าสายเลือดมนุษย์ธรรมดาสามัญ

ข่าวความโชคดีของซุนกวนหมิงโด่งดังไปทั้วโลก ทุกครั้งที่มีผู้หญิงที่คลอดลูกที่มีสายเลือดมังกรออกมา มักจะมีผู้คนจากตระกูลหรือสำนักต่างๆให้ความสนใจ พวกเขาต่างต้องการที่จะรับอุปการะเด็กเหล่านั้น ทำให้ข่าวเกี่ยวกับโลหิตมังกรพายุอสนี ต้องเกิดขึ้นปีละไม่ต่ำกว่า 3-4 ครั้ง

ต่อให้เป็นคนที่ไม่ติดตามข่าวสารก็ต้องผ่านตามาบ้าง

เมื่อได้รับสิ่งที่ต้องการแล้วอารมณ์ของเขาดีขึ้นไม่น้อย เขาเดินสำรวจ กองแร่ต่างๆ ต่อไปอย่างใจเย็นจนถึงด้านหลังสุดของห้อง สายตาก็ไปสะดุดกับกอนแร่สีเขียวเข้ม จำนวน 8 ก้อนวางอยู่

“แก่นพฤกษา”เขามองมันอย่างไม่เชื่อสายตา แก่นพฤกษา มีวิธีใช้งานเหมือนหัวใจพฤกษาบรรพกาลทุกอย่าง แค่คุณสมบัติของมันอ่อนแอกว่าเท่านั้น

แก่นพฤกษา นั้นก็คือ หัวใจพฤกษา แต่อายุของมันน้อยกว่า

หัวใจพฤกษา จะมีอายุประมาณ แสนปี

แก่นพฤกษา จะมีอายุประมาณ หมื่นปี

แก่นพฤกษา เป็นสมบัติปฐพี ระดับ 5-6

เขามองแก่นพฤกษา 8 ก้อนอย่างไม่อยากเชื่อจริงๆ เขาจำไม่ได้เลยว่า มีข่าวของพวกมันออกมา หรือว่าจะมีคนซื้อไปก่อนที่จะรู้คุณสมบัติของพวกมัน?

โชคดีจริงๆที่มาซื้อพวกมันในวันนี้ จิวโมไป๋ยิ้มขึ้นมาอย่างไม่อาจหักห้ามได้ ในตอนนี้เขามีโลหิตมังกรพายุอสนี หัวใจพฤกษาบรรพกาลและแก่นพฤกษา แผนการที่เขาวางไว้เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น

เขาสูดลมหหายใจเฮือกใหญ่เพื่อสงบสติอารมณ์ แล้วเดินสำรวจอีกรอบ เมื่อไม่พบของล้ำค่าที่ต้องซื้อแล้ว เขาก็เดินลงไปชั้นล่างเพื่อจ่ายเงิน

เถ้าแก่ชราแปลกใจเล็กน้อย แต่ไม่ได้เอ่ยปากถาม ในระหว่างคิดราคา จิวโมไป๋ก็สอบถามที่มาของพวกมันอย่างใจเย็น เถ้าแก่ชราก็ตอบว่า แร่สีเขียวเข้มทั้งสองชนิดเขารับซื้อมาจาก พวกผู้บ่มเพาะ ที่เข้าไปสำรวจป่าสวรรค์โบราณ

แม้ภายนอกมันจะดูสวย แต่ก็ไม่สวยเท่าหยกคุณภาพต่ำ เขารับซื้อมาก็ไม่คิดจะตั้งโชว์จึงเก็บไว้ชั้นบน

ส่วนก้อนหินสีขี้เถ้า เขาได้มาจากเหมืองหินแห่งหนึ่ง มันเป็นแร่ที่แปลกมาก เพราะไม่สามารถทำลายมันได้ ทั้งๆที่มันเบาขนาดนี้ เคยเอาไปหล่อด้วยไฟที่มีความร้อนสูงก็ไม่สามารถละลายมันได้

เมื่อไม่สามารถหาวิธีใช้ประโยชน์ แร่ก้อนนี้ก็ถูกโยนไว้ที่ชั้นบน

“แร่กลมสีเขียวก้อนนี้ ฉันขาย 20,000 เครดิต ส่วนแร่สีเขียว 8 ก้อนนี้ ก้อนละ 10,000 เครดิต รวมทั้งหมด 100,000 เครดิต”เถ้าแก่บอกราคาแร่สีเขียวทั้ง 9 ก้อน

“แร่ก้อนนี้ไม่มีวิธีใช้ไม่รู้เอาไปทำอะไรที่จริงแล้วฉันไม่อยากจะขาย เพราะกลัวว่าพอเอาไปแล้วไม่สามารถใช้ได้ เธอจะมาโทษฉันในภายหลัง”เถ้าแก่ชราถือแร่สีดำขี้เถ้า ท่าทางลังเลเล็กน้อย

“ผมจะเอาไปทดลอง ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะไม่กลับมาโทษเถ้าแก่แน่” จิวโมไป๋ พูดอย่างใจเย็นพยายามเก็บอารมณ์ให้ได้มากที่สุด

เถ้าแก่พยักหน้าเบาๆ “ก้อนนี้ฉันขาย 5,000 เครดิต รวมทั้งหมด 105,000 เครดิต”

จิวโมไป๋กดกำไลข้อมือโอนเงิน เข้าบัญชีของร้าน

เมื่อทำการแลกเปลี่ยนเรียบร้อย เถ้าแก่ก็หยิบกระเป๋าที่บุด้วยโฟมออกมาแล้ว นำแร่ทั้ง 10 ก้อนใส่เข้าไป แล้วผลักส่งมาให้

“ถ้าหนักก็จ้างคนลากของได้นะพ่อหนุ่ม”เถ้าแก่ชาพูดแนะนำ

“ขอบคุณครับ”เขาโค้งศีษระลงเล็กน้อยแล้วพูดขึ้นอีกว่า

“ถ้าเถ้าแก่เจอแร่พวกนี้อีกติดต่อผมมาได้เลยนะครับ”

“ได้ ฉันจะดูให้ ถ้ามีแร่พวกนี้มาอีก ฉันจะติดต่อไป อ่อฉันชื่อจ้าวโจวหลุย พ่อหนุ่มเรียกฉันว่าเถ้าแก่จ้าวก็ได้”เถ้าแก่ลูบเครายาวแล้วหัวเราะเบาๆ

จิวโมไป๋พยักหน้ารับแล้วแนะนำตัวเอง ก่อนที่จะขอตัวออกจากร้าน ในมือถือกระเป๋าไว้แน่น ราวกับกลัวว่าจะมีคนมาขโมย

เมื่อเดินออกจากร้านศาลาหยกดวงอาทิตย์ก็ลอยขึ้นตรงกลางท้องฟ้า

เขามองหาร้านอาหารข้างทางแล้วเข้าไปกินอาหาร เมื่อกินเสร็จก็เดินหาซื้อสมุนไพรตามร้านต่างๆ เขาเดินเลือกซื้ออย่างถี่ถ้วน เดินผ่านทุกถนน ในตลาดสมุนไพรเทียนไห่ เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วก็ถึงช่วงเย็น เขาก็เหลือเงินแค่ 9,000 เครดิตเท่านั้น ในมือนอกจากกล่องใส่แร่แล้ว ก็มีกล่องขนาดเล็กใหญ่อีก 3 ใบ ภายในอัดแน่นด้วยสมุนไพรนานาชนิด