ทำให้ความรู้สึกของเขากลับมา เขาขยับร่างกายของตัวเองได้ แต่การเคลื่อนไหวและการตอบสนองลดลงครึ่งหนึ่ง
งูดำยักษ์สังเกตเห็นบางอย่างมันไม่รอช้า อ้าปากที่เต็มไปด้วยเขี้ยวพิษฉกลงมาดุจฟ้าผ่า พริบตาเดียวก็ขย้ำร่างของจิวโมไป๋
แต่มันก็พบว่าที่มันขย้ำเป็นแค่ร่างลวงตา งูดำยักษ์บิดรางม้วนตัวเป็นวงกลมชั้นๆลำตัวส่วนหัวอยู่ชั้นใน ใัน มันชูคอกวาดสายตาไปรอบๆ
วูบ จิวโมไป๋ปรากฏกลางอากาศด้านหลังหัว หมัดชกออกถี่ยิบ พริบตาเดียวหมัดนับร้อยก็กระหน่ำชกไปที่หลังหัวงูอย่างดุร้าย
งูดำตอบสนองอย่างรวดเร็วด้วยประสาทสัมผัสอันเฉียบคม มันเหวี่ยงหางขึ้นป้องกัน และฟาดลงไปยังร่างของจิวโมไป๋เหมือนท่อนซุง แต่ก็ต้องผิดหวัง ร่างของจิวโมไป๋หายไปจากอากาศอย่างน่าเหลือเชื่อ หางงูฟาดพลาดก่อนจะเหวี่ยงลงพื้น จนพื้นดินสะเทือน
งูดำกรอกตามองซ้ายขวาหาจิวโมไป๋ แต่ก็ไม่พบ
ในตอนนั้งเองเสียงแหวกอากาศก็ดังขึ้นด้านหลัง งูดำบิดตัวป้องกันส่วนลำคองูขึ้นไป ทำให้เสียงแหวกอากาศชนเข้าที่ลำคองู
ฉีก! “ฟ่ออออ!”งูดำยักษ์กรีดร้องเสียงดัง สิ่งที่แหวกอากาศมาคือดาบคาตานะ งูดำอันไปมองก็เห็นอิโทซะที่ใบหน้าซีดเผือด เขาเป็นคนขวางดาบเอง
ดวงตางูดำฉายเจตนาสังหารอย่างรุนแรง
แต่ในชั่วพริบตาที่มันถูกดึงดูดความสนใจ
จิวโมไป๋ที่ซ่อนตัวอยู่ก็ลอบมาที่หางงูก่อนที่เขาจะจับลงไป เถาวัลย์นับไม่ถ้วนผุดขึ้นมารัดตั้งแต่หางงูไปจนถึงลำตัว เพราะงูดำยักษ์ม้วนตัวเป็นวงกลมเพื่อป้องกันการโจมตี ทำให้จิวโมไป๋มีโอกาสใช้เถาวัลย์รักร่างของมันทำให้มันไม่มีแรงส่ง เพื่อสลัดเถาวัลย์ได้
งูดำยักษ์รู้ว่าถูกจับ มันบิดตัวอย่างรุนแรงแต่เถาวัลย์รัดมันจนแน่น ทำให้ไม่สามารถใช้กำลังทั้งหมดเพื่อทำลายเถาวัลย์ได้
จิวโมไป๋ถือโอกาสกระโดดเข้าไปโจมตีส่วนหัวงูดำยักษ์อีกครั้ง หมัดอันทรงพลังชกไปที่หัวงูดำยักษ์ เตาหลอมทองแดงอันเลือนลางขยายใหญ่ขึ้นหลายเมตรชนไปที่หัวของงูดำยักษย์
แต่ก่อนที่การโจมตีจะไปถึงงูดำยักษย์ก็หดลงอย่างรวดเร็ว ทำให้การโจมตีของจิวโมไป๋พลาด
แต่การหดตัวของมันทำให้ดาบคาตานะที่เฉียบอยู่สร้างบาดแผลให้มากขึ้น เพราะดาบไม่ได้ลดตามขนาดตัว
งูดำยักษ์ขยับร่างเพื่อจะสลัดเถาวัลย์ แต่จิวโมไป๋รู้อยู่แล้วว่างูดำยักษ์สามารถขยายหรือลดขนาดตัวได้ เพราะการโจมตีครั้งแรกของมัน เขาจึงสั่งให้เถาวัลย์รัดร่างของงูดำยักษ์ทันทีที่มันลดร่าง ทำให้มันไม่สามารถขยับไปไหนได้
จิวโมไป๋ทิ้งลงไปบนร่างของงูดำยักษย์ที่ย่อขนาดโดยที่มันยังไม่ได้ทำอะไร เขาจับไปที่ดาบคาตานะ พลังกดดันไหนไปที่ดาบ
“ฟ่อออออ”งูดำยักษ์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
จิวโมไป๋ไม่รอช้าใช้และกำลังทั้งหมดตัดไปที่ด้านข้าง ผ่างูดำยักษ์แบ่งครึ่งของทางนั้น ดาบตัดกระดูกงูดำยักษ์ขาดสะบัน
งูดำยักษ์ดิ้นรนไปมาที่พื้นจิวโมไป๋ก็ไม่ปล่อยให้มันตั้งตัวเขาพุ่งเข้าหาและฟันดาบตัดลงผ่าจตั้งแต่ปากลงไปถึงคอ ก่อนจะพลิกผ่ามือตัดคอของงูดำยักษ์
ในทะเลสติตำหนักยุทธ์กระบี่เลือนเร้น กรรมชั่วอันมหาศาลไหลท่วมตำหนัก
จิวโมไป๋มองไปเข้าไปทะเลสติ เขาก็ตื่นเต้น เพราะกรรมชั่วที่ได้มันมหาศาลพอที่เขาจะสามารถทะลวงขั้นที่ 5 กระดูกสูงสุดได้
จิวโมไป๋ดึงสติกลับ ก่อนจะมองไปที่ร่างไร้หัวของงูดำยักษ์ เขาก็หันไปมองการต่อสู้ของทาคาฮิโระและทาเคยูชิ
เขาตัดสินใจเข้าช่วยทาเคยูชิทันที
“หึ!”ทาคาฮิโระเห็นว่าริกะถูกสังหารเขาก็ตัดสินใจหลบหนีทันที ไม่รอช้าเขาใช้คลื่นดาบสายฟ้าที่รุนแรงฟันออกไปผลักร่างของทาเคยูชิ ก่อนจะหันหลังพุ่งไปที่อีกด้านของผนัง เมื่อไปถึงเขาฟันออกไปอย่างไม่ลังเล เปิดช่องทางด้านนอกออกไป
“ระวัง! ทาคาฮิโระอาจมีแผนบางอย่าง นอกปราสาทมีผู้พิทักษ์สายฟ้าชั้นสูงอยู่ ถ้าผนังถูกเปิดผู้พิทักษย์สายฟ้าอาจจะเข้ามา”อิโทซะที่อ่อนแรง ร้องเตือนทุกคน
ทาคาฮิโระที่ได้ยินก็หันมาแสระยิ้ม ก่อนจะพูด
“ไม่…นายคิดผิดแล้ว ฉันไม่ทำอะไรโง่แบบนั้นหรอก”จบคำเขาก็หยิบยันต์แผ่นหนึ่งออกมา
จิวโมไป๋ใช้เนตรพลังจิตมองดู ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เพราะมันคือยันต์ควบคุม มีลักษณะคล้ายรีโมทควบคุม เขามองเห็นเส้นใยนับไม่ถ้วนกระจายไปทั่วปราสาท
จิวโมไป๋จะเข้าไปหยุด แต่ระยะไกลเกินไป เขาไม่สามารถหยุดได้ทัน เขากวาดสายตามองไปรอบๆ ก่อนจะตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เขาไม่เตือนคนอื่นๆ เพราะมันไร้ประโยชน์ ทาคาฮิโระอยู่ไกลเกินไป ถ้าพวกเขาจะออกไป ทาคาฮิโระจะใช้ยันต์ทันที ไม่มีทางที่พวกเขาจะออกไปได้ทัน
ดังนั้น ในชั่วเวลาที่อีกฝ่ายยังไม่ใช้ยันต์ เวลาแค่ไม่กี่วินาที มันจะช่วยเพิ่มโอกาสรอดให้กับพวกเขามากขึ้น!
จิวโมไป๋ลอบหยิบกิ้งเถาวัลย์นับร้อยเส้น ออกมาจากแหวนมิติเก็บของ แสงสีเขียวเข้มปกคลุมเถาวัลย์จนพวกมันเริ่มมีชีวิตชีวา
ในเวลาเดียวกันทาคาฮิโระ ก็สังเกตเห็นว่าจิวโมไป๋กำลังทำอะไรบางอย่าง สัญชาตญาณในจิตใจร้องเตือน
เขาจึงลงมือทันที เขากระโดดออกจากช่องที่เขาสร้าง ไปนอกปราสาท เขาหันไปมองทุกคนด้านในก่อนจะแสระยิ้มเย็นยะเยือก
“ตายๆไปซะ!”แผ่นยันต์ลุกไหม้ ก่อนที่แผ่นยันต์นับไม่ถ้วน ที่ถูกวางไว้รอบปราสาทดำ ก็ระเบิดอย่างรุนแรง!
ตูม ตูม! ตูม!!!
ปราสาททั้งหลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก่อนที่พวกมันจะถล่มลงมาใส่ร่างของพวกเขาที่อยู่ด้านล่าง โดยที่พวกเขาไม่มีทางให้หลบหนีได้เลย!
