บทที่ 106 ทําสิ่งที่เกลียด
ในตอนนี้ฟานเจี๋ยนได้แสดงท่าทางน่าสังเวชมากที่สุดเท่าที่มันจะแสดงออกมาได้
อย่างไรก็ตาม เจียงฮ่าวไม่ได้แยแสแม้แต่น้อย
เจียงฮ่าวแค่มองเซียฉันปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเซียฉินนั้นทําแบบนี้ไปทําไม
อย่างไรก็ตาม เจียงฮ่าวเองก็ไม่คิดที่จะเล่นตามน้ําไปด้วยแม้แต่น้อย
เจียงฮาวจ้องมองไปยังฟานเจี๋ยนและกล่าวคําเตือนออกมาอย่างเย็นชา
“รีบๆไสหัวไปให้พ้นๆไอ้สวะ ไม่อย่างนั้นฉันจะเรียกตํารวจ”
ฟานเจี๋ยนสะอึกในทันที แต่มันยังคงไม่ยอมแพ้
พ่อแม่ของเจียงฮ่าวนั้นเป็นคนที่มีจิตใจดีงาม ทั้งคู่ทนเห็นภาพนี้ไม่ได้และเลือกที่จะจ้องมองไปยังลูกของตนเพื่อกดดัน
อย่างไรก็ตาม เจียงฮ่าวนั้นไม่ใช่คนที่จิตใจดีงามทําดีกับใครไปทั่ว เขาไม่มีวันยอมยกโทษให้ กับคนที่ทําตัวเลวทรามกับคนอื่นแล้วมาร้องขอชีวิตเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องตกตายแบบนี้
เจียงฮ่าวตะคอกออกมาด้วยน้ําเสียงเย็นยะเยือก
“ลุกขึ้น”
ฟานเจี๋ยนเองยังคงแกล้งทําเป็นไม่ยาก มันพยายามส่งสายตาอ้อนวอนไปยังพ่อแม่เจียงฮ่าว เพื่อให้พ่อแม่ของเจียงฮาวกดดันเจียงฮาวเข้าไปอีก แต่เมื่อเห็นว่าไม่ได้ผลมันจึงไม่ยอมลุกขึ้นมา
เจียงฮ่าวในตอนนี้หมดความอดทนแล้ว เขาจับไปที่หลังคอเสื้อของฟานเจี๋ยน ก่อนที่จะหิวฟางเจี๋ยนที่อยู่ในท่าคุกเข่าขึ้นมาอย่างง่ายดายราวกับนิ้วคอซากกระต่ายที่ตายไปแล้วก็ไม่ปาน
และนี่ทําให้หน้าตาของฟานเจี๋ยนแสดงออกมาซึ่งความหวาดกลัวอย่างแท้จริง
ภายใต้สายตาที่กําลังตกตะลึงของผู้คน เจียงฮ่าวหิวคอของฟานเจี๋ยนขึ้นพร้อมกับเดินไปหน้าร้าน ก่อนปล่อยฟานเจี๋ยนให้หล่นไปกองที่พื้นอีกครั้งอย่างไม่ไยดี
ฟานเจี๋ยนที่โดนเจียงฮาวหิวมาทิ้งอย่างละมุนละม่อมก็ตกอยู่ในสภาพร้องครวญครางอีกครั้ง หนึ่ง มันได้หันเข้าไปในร้านพร้อมกับมองเจียงฮาวด้วยสายตาปลาตาย มันรู้แล้วว่ามันไม่มีหวังแม้แต่น้อย และนี่ทําให้มันรีบหันออกไปจากที่นี่ในทันที ด้วยสายตาขุ่นเคืองใจ
ในตอนนี้ ข้างในภัตตาคารตระกูลเจียง เจียงฮ่าวได้ให้ทุกคนได้นั่งลงที่โต๊ะ
“ซินเอ๋อ ซินเอ๋อชอบอาหารจานที่พี่ทํารึเปล่า”
ซินเอ๋อเงยหน้าขึ้นมามองเจียงฮาวพร้อมเผยรอยยิ้มหวาน
“ซินเอ๋อชอบค่ะ ชอบมาก ชอบมากๆๆๆๆ”
คําพูดของเด็กน้อยแสดงให้เห็นว่าเธอรู้สึกชอบจนอธิบายไม่ถูก
เมื่อเห็นฉากนี้ทําให้ทุกคนอดที่จะยิ้มละไมออกมาอย่างเอ็นดูไม่ได้
เจียงฮาวที่ได้ยินก็ได้ยิ้มและพูดออกมา “งั้น ถ้าซินเอ๋อชอบอาหารของพี่ชายคนนี้ล่ะก็ ฉินเอ๋อ มาที่บ้านของพี่ชายได้บ่อยๆเลยนะ เดี๋ยวพี่ชายคนนี้จะทําอาหารอร่อยๆให้กินเอง”
“ได้เหรอคะ”
เมื่อได้ยินดังนั้นซินเอ้อเองก็ได้แสดงท่าที่มีความสุขออกมาอย่างเห็นได้ชัด เด็กน้อยมองไปหา แม่ของเธอด้วยความหวังเต็มหัวใจ
เซียฉินนั้นกลับตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลําบากอีกครั้ง
ถึงแม้ว่าเธอเองจะต้องการให้ซินเอ๋อดีขึ้นเร็วๆก็ตาม แต่ตัวเธอนั้นไม่สามารถพาซินเอ๋อให้มาหาเจียงฮ่าวได้บ่อยๆ
เจียงฮ่าวเองแค่เห็นก็รู้เรื่องนี้ในทันที จึงได้พูดออกมา
“คุณไม่ต้องกังวลขนาดนั้นก็ได้ ผมเองก็ชอบเด็กน้อยนี้มากเลยทีเดียว อีกอย่าง คุณเองก็ช่วยผมในวันนี้อีกตัวย”
เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของเชียฉินแสดงออกซึ่งความขอบคุณจากใจ
“ขอบคุณมากๆคะคุณเจียง แล้วก็ขอบคุณพี่ชายและพี่สาวด้วยนะคะ”
หลังจากพูดจบ เซียฉินได้รีบนําบัตรเอทีเอ็มออกมาและมอบให้เจียงฮาว
“คุณเจียง ในบัตรใบนี้มีเงินอยู่หนึ่งล้านหยวน ตอนนี้นอกจากเงินนี้แล้วตัวฉันก็ไม่มีอะไรที่จะตอบแทนคุณได้ สําหรับฉันนี้เป็นเพียงเงินเล็กๆน้อยๆเท่านั้น คุณเจียงโปรดรับไว้ด้วย”
คําพูดของเชียฉินทําให้พ่อแม่ของเจียงฮาวตกใจจนกระโดดขึ้นจากเก้าอี้ในทันที
เจียงฮ่าวเองในตอนนี้มองไปที่เซียฉันด้วยความประหลาดใจ และนี่ทําให้เขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้ก็มีนิสัยที่ไม่เลวเลยทีเดียว เพราะด้วยท่าทีของเธอก่อนหน้านี้ทําให้เขานั้นไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนรวยคนหนึ่งที่สามารถควักเงินล้านให้เขาได้ง่ายๆ
อย่างไรก็ตาม บุคคลที่รักใคร่เงินทางแบบนี้ การจะให้ออกมานั้นต้องหวังผลประโยชน์กลับไป
เขาไม่ต้องการรับเงินนี้
เจียงฮ่าวได้ยื่นบัตรเอทีเอ็มกลับไปและพูดออกมา
“ที่ผมช่วยเพราะผมอยากจะช่วย ไม่ใช่เพราะเงินแต่เป็นเพราะซินเอ๋อ”
“อีกอย่าง ผมไม่ได้ขาดเงิน”
เอาอย่างนี้ ถ้าคุณยังอยากให้ผมทําอาหารให้ซินเอ๋อต่อล่ะก็ เอาบัตรของคุณคืนไป”
“แต่ถ้าคุณนั้นไม่ต้องการให้ผมทําอาหารให้ซินเอ๋ออีกแล้ว วางบัตรไว้แล้วเดินออกไปได้เลย”
