บทที่ 74 สัญญาณแห่งการล้างแค้น
“ฉันว่าแล้ว แม่ง ไอ้ระยำนี่ทำเรื่องเลวร้ายไว้จริงๆ”
“มันทั้งจ้างวานฆ่า หลบเลี่ยงภาษี ฟอกเงิน แถมยังขายข้อมูลความลับของชาติให้ประเทศอื่น”
ดวงตาของเจียงฮ่าวเต็มเปี่ยมไปด้วยความโกรธแค้นเมื่อได้เห็นสิ่งที่ฉินหมิงได้ก่อเอาไว้จากข้อมูลที่เขาเจาะได้มา
“…”
ในตอนนี้ ฉินหมิงยังไม่รู้ว่าตัวมันนั้นกำลังโดนเจียงฮ่าวสืบสวนอยู่
ณ ใจกลางเมืองเทียนเฮอ ในห้องชั้นบทสุดของตึกสูงแห่งหนึ่ง ภายในห้องสำนักงาน ฉินหมิงได้เอนกายบนเก้าอี้และปิดตาลงเพื่อพักผ่อน
ฉินหมิงนั้นความจริงแล้วมันเตรียมตัวที่จะแก้แค้นลูกชายของตนที่ถูกทำให้ขาหักไว้แล้ว และพร้อมที่จะลงมือได้ในทันที
แต่มันไม่คาดคิดว่าก่อนที่จะเริ่มล้างแค้นก็ได้รับคำเตือนจากจักรพรรดิ์หยกซ่งหว่านซ่ง
เรื่องนี้ทำให้เขาต้องตกใจ แต่ในขณะเดียวกันก็ยิ่งทำให้ตัวเขานั้นโกรธยิ่งกว่าเดิมจนแทบจะตอกกลับจักรพรรดิหยกไปแล้ว
แต่ด้วยการที่พลังและเส้นสายของตระกูลซ่งนั้นได้หยั่งรากลึกไปบนเมืองเทียนเฮอชนิดที่ตัวเขานั้นไม่อาจเทียบได้แม้แต่น้อย นี่ทำให้เขาทำได้เพียงต้องยอมรับคำเตือนนี้ไว้อย่างช่วยไม่ได้
อย่างไรก็ตาม เพราะว่าลูกของเขายังคงอยู่ที่โรงพยาบาล ทำให้ความต้องการล้างแค้นของเขานั้นเป็นได้ยากยิ่งแม้แต่จะได้รับคำเตือนจากซ่งหว่านซ่งก็ตาม
“ไม่ ฉันต้องล้างแค้นให้ลูกให้ได้”
เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาได้ลืมตาโผล่งออกมาจนราวกับสายตาของอสรพิษร้าย
เขาได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดหาเบอร์หนึ่งที่เขาไม่ได้โทรมานานมากแล้ว
“ว่าไง”
น้ำเสียงแหบพล่าได้ตอบกลับมา
สายยังโทรออกไปไม่ได้ปล่อยให้รอด้วยซ้ำ
ฉินหมิงได้พูดออกไปในทันที
“หมายเลขสาม ฉันต้องการเก็บคนที่ทำร้ายลูกฉันได้รับอุบัติเหตุจนตายก่อนเที่ยงคืน”
หลังจากพูดจบ ที่ปลายสายยังไม่มีเสียงการตอบรับแต่อย่างใด แต่ฉินหมิงเองก็ไม่ได้มีท่าทีคาดคั้น
หลังจากรออยู่พักใหญ่ เสียงอันแหบพล่าได้พูดขึ้นมาอีกครั้ง
“ได้”
“แต่นี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วตามข้อตกลง หลังจากนี้ พวกเราคือคนแปลกหน้า ไม่มีสิ่งใดอีก”
เมื่อได้ยินดังนั้น ฉินหมิงก็ไม่อิดออดเลยแม้แต่น้อย
“แน่นอน หลังจากเรื่องนี้แล้วพวกเราไม่มีอะไรต่อกันอีก และไม่รู้จักกันอย่างแน่นอน”
“ดี รอฟังข่าวแล้วกัน”
ปลายสายเองดูเหมือนจะให้ความสำคัญกับคำพูดอย่างมาก หลังจากพูดจบ ก็วางสายในทันที
หลังจากฉินหมิงโทรศัพท์เสร็จแล้ว เขามีสีหน้าที่ผ่อนคลาย ก่อนที่เขานั้นจะนำซิมโทรศัพท์ออกมาจากเครื่อง หักทิ้ง และเขวี้ยงออกไปทันที ก่อนที่จะกลับมาเอนร่างบนเก้าอี้อีกครั้งหนึ่ง
หมายเลขสามคือคนที่ติดหนี้บุญคุณชีวิตของเขาไว้ เขาช่วยคนๆนี้ออกมาจากป่าถังหลงซานด้วยร่างกายที่อาบไปด้วยเลือดและใกล้ตายอยู่ลอมล่อ
แต่ในตอนนั้น เขาเองก็ไม่คิดว่าคนที่เขาช่วยเอาไว้นั้นจะเป็นนักฆ่า
และด้วยการที่ตัวเขาได้ช่วยชีวิตหมายเลขสามเอาไว้ ไม่เพียงหมายเลขสามจะไม่ฆ่าเขา ชายคนนี้ยังสัญญาเอาไว้ว่าจะจัดการเรื่องให้มันสามครั้งโดยไม่ต้องจ่ายฆ่าตอบแทน เพื่อเป็นการทดแทนที่ช่วยชีวิต
และในปีนี้เอง มันได้ให้หมายเลขสามจัดการเรื่องให้ไปแล้วสองครั้งซึ่งเป็นสถานการณ์ที่อันตรายอย่างที่สุด และนั่นทำให้ตัวเขานั้นมีชีวิตแบบตอนนี้ได้
และนี่คือครั้งที่สาม
และหลังจากเสร็จเรื่องนี้แล้ว เขาและหมายเลขสามจะไม่มีอะไรติดค้างต่อกันอีก
ถึงแม้ว่าการที่จะต้องใช้หมายเลขสามด้วยเรื่องเพียงแค่นี้จะดูไร้ค่าแบบสุดๆ แต่ในเมื่อตัวมัเขานั้นไม่อาจจะเคลื่อนไหวได้ ก็มีทางนี้เพียงทางเดียวเท่านั้นที่จะสามารถล้างแค้นให้ลูกเขาได้
“…”
เจียงฮ่าวเองไม่รู้เช่นเดียวกันว่าตัวเองจะโดนล้างแค้นในวันนี้
ในตอนนี้เขายังอยู่ร้านอินเตอร์เนตเพื่อรวบรวมหลักฐานอยู่
“หึ ตอนนี้สวรรค์มีตาแล้ว กับสิ่งที่มารร้ายตนนี้ได้ทำเอาไว้มากมาย มันต้องจบไม่สวยอย่างแน่นอน”
“วันนี้แหล่ะที่สวรรค์จะลงฑัณฑ์”
เจียงฮ่าวบ่นพึมพำออกมาในขณะที่สองมือยังคงพิมพ์คีย์บอร์ดไปอย่างไม่หยุด
และเพียงไม่ถึงเสี้ยววิ เขาได้ตอกเข้าไปที่คีย์บอร์ดเป็นครั้งสุดท้าย
“เสร็จล่ะ”
หลังจากเสร็จแล้ว เจียงฮ่าวได้เอนกายบนเก้าอี้อย่างผ่อนคลาย
“ฉินหมิง ฉันว่าคราวนี้แกต้องดังอย่างแน่นอน”
มุมปากของเจียงฮ่าวยกขึ้นเล็กน้อยในขณะที่พูดออกมาเบาๆโดยยังไม่ละสายตาจากหน้าจอคอม
