บทที่ 77 โดนเพ่งเล็งและถูกรถเชี่ยว
อย่างไรก็ตาม ในเมื่อเจียงฮ่าวไม่ต้องการที่จะพูดออกมา เธอเองก็ไม่อยากจะคาดคั้นให้มากความ
หลังจากซ่งหว่านเอ๋อถามออกมาและเจียงฮ่าวได้ตอบกลับไป ทั้งสองได้พูดคุยกันอีกเล็กน้อยก่อนแยกจากกัน
ขณะเดียวกัน ณ บ้านหลังหนึ่งในเมืองเทียนเหอ ซ่งหว่านซ่งได้ถือพระพุทธรูปหยกเขียวชิ้นหนึ่งอยู่ในมือ ข้างหลังของเขานั้นได้มีคนหนึ่ง คนคนนั้นก็คือลุงไฮ่ เขากำลังกล่าวรายงานในสิ่งที่ได้พบ
ในตอนนี้เอง เขาได้มีท่าทีประหลาดใจออกมา
“เฒ่าจ้าว เมื่อกี้นายบอกว่าฉินหมิงโดนเล่นแล้วเหรอ”
ลุงไฮ่คนนี้ มีชื่อเต็มว่า จ้าวไฮ่
ในตอนนี้เอง ลุงไฮ่ ที่อยู่ข้างหลังก็ได้พูดออกมาด้วยความเคารพ
“ใช่ครับบอส เรื่องพึ่งจะเกิดเมื่อชั่วโมงก่อนนี้เอง”
ซ่งหว่านซ่งได้หยุดในสิ่งที่กระทำอยู่ทุกอย่างพลางคิดอะไรบางอย่างอยู่พักหนึ่ง
“ฉินหมิงนี่มันโชคไม่ดีเลยจริงๆ”
“ฉันล่ะอยากรู้จริงๆว่าคราวนี้มันโดนใครเล่นกัน”
เขาพูดออกมาก่อนที่จะนิ่งคิดอะไรบางอย่างแล้วพลางส่ายศรีษะไปมา ราวกับต้องการสลัดความคิดนี้ไป
ส่วนหนึ่งก็มาจากแมลงอย่างฉินหมิงนั้นไม่สมควรให้ตัวเขานั้นต้องใส่ใจแต่อย่างใด
หลังจากนิ่งคิดไปอีกสักพัก ซ่งหว่านซ่งก็ได้ถามออกมา
“เฒ่าจ้าว นายคิดว่าพอจะเป็นไปได้ไหมว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับเจียงฮ่าว”
คำถามของซ่งหว่านจ่งนี้ทำให้ลุงไฮ่ต้องนิ่งอึ้งไปเล็กน้อย เขาคิดทบทวนอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดออกมา
“กับเรื่องนี้แล้วผมไม่สามารถตัดสินใจพูดออกมาได้อย่างเต็มปากเลยจริงๆ”
“จะบอกว่าไม่เกี่ยว แต่เมื่อฉินหมิงนั้นคิดที่จะเล่นงานเจียงฮ่าวก็ต้องมาพบเจอกับเรื่องนี้”
“แต่ถ้าจะบอกว่าเจียงฮ่าวนั้นเกี่ยวข้อง คำถามก็คือ ใครช่วยเจียงฮ่าวจัดการ”
คำพูดของลุงไฮ่นี้แสดงออกมาถึงความสงสัยที่เหมือนกับซ่งหว่านซ่ง
และตอนนี้ ลุงไฮ่เองได้อึกอักไปเล็กน้อยก่อนที่จะพูดออกมา
“ถ้าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเจียงฮ่าวล่ะก็ ผมบอกได้เลยว่าเจียงฮ่าวคนนี้คงไม่ได้เรียบง่ายเหมือนเปลือกนอกเป็นแน่”
“…”
ในขณะเดียวกัน หลังจากผู้อาวุโสเทียนได้เห็นข่าวนี้ เขาได้รีบหยิบโทรศัพท์โทรออกไปในทันที
เสียงที่นุ่มลึกจากปลายสายได้พูดกลับมา
“พ่อ ผมยังไม่ได้รับการแจ้งด้วยซ้ำตอนที่ฉินหมิงโดนจับน่ะ”
“ความสามารถของแฮคเกอร์คนนี้สูงมาก เขาสามารถเปิดโปงข้อมูลของฉินหมิงได้อย่างกระจ่างชัดจนทำให้หน่วยงานใหญ่ต้องเคลื่อนไหวเพื่อจบเรื่องในทันที”
ผู้อาวุโสเทียนที่ได้ยินก็ประหลาดใจไม่น้อยเหมือนกัน
“ฮืมมมม?”
“เจ้ารู้รึเปล่าว่าใครทำ”
ในตอนนี้เอง เสียงจากปลายสายได้นิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนที่จะพูดออกมาอย่างเงียบๆ
“ผมไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่เรื่องนี้น่าจะเกี่ยวกับเจียงฮ่าวที่พ่อบอกว่าให้ผมช่วยดูแลเขา”
ผู้อาวุโสเทียนที่ได้ยินแบบนี้ถึงกับอุทานออกมาอย่างตกใจ
“โอ้”
“เอาเถอะ เจ้าเองก็ไปจัดการเรื่องให้เรียบร้อยได้แล้ว”
“อืมมมม ได้ครับพ่อ พ่อเองก็ดูแลสุขภาพด้วยก็แล้วกัน”
“อื้ม”
หลังจากวางสายไป มุมปากของผู้อาวุโสเทียนก็ยกขึ้นมาเล่นน้อย
“นอกจากจะมีอาจารย์ที่เป็นสุดยอดนักแกะสลักแล้วยังมีความสามารถด้านการแพทย์อย่างน่าเหลือเชื่อ ดีไม่ดีเด็กนี่ยังมีความเกี่ยวข้องกับแฮคเกอร์ที่ทรงพลัง….อย่างที่คิดจริงๆ เด็กนี่ช่างหน้ามหัศจรรย์ยิ่งนัก”
“…”
เจียงฮ่าวยังไม่รู้ตัวว่าตอนนี้ได้รับความสนใจจากผู้อาวุโสถึงสองคน
หลังจากเลิกเรียนในตอนเย็นแล้ว เจียงฮ่าวได้เก็บของเสร็จและเตรียมตัวที่จะกลับบ้านแล้ว
ด้วยการที่เขา สามารถจัดการฉินหมิงได้ ทำให้ความรู้สึกกังวลราวกับโดนภูเขาอย่างฉินหมิงที่จะคอยโถมทับใส่ได้หายไป ทำให้เขานั้นกลับคืนสู่การใช้ชีวิตแบบปกติ
ในขณะที่กำลังเดินกลับบ้านอยู่บนทางตามปกติและคิดถึงแนวทางที่เขาสมควรจะทำต่อในอนาคตนั้น ร่างกายของเขาจนลุกชัน และหัวสมองก็ได้รู้สึกเจ็บจี๊ดราวกับถูกเข็มทิ่มแทง
ตอนนั้นเอง หูของเขาก็ได้ยินเสียงโครมครามและสิ่งของพุ่งชนจากด้านหลัง
เขาชำเลืองกลับไปเล็กน้อยก็ได้เห็นรถยนต์เล็กคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะควบคุมไม่ได้พุ่งตรงมายังเขา
บรรยากาศรอบตัวของเจียงฮ่าวเปลี่ยนไปในทันที เขารีบสั่งการจิตใจให้ใช้สัมผัสภยันตรายอย่างเต็มพิกัด และนี่เองทำให้เขานั้นก้าวออกมาทางด้านขวาอย่างรวดเร็ว
แต่รถกลับยังคงพุ่งตรงไปยังเจียงฮ่าวที่ก้าวหลบไป ต่อให้เจียงฮ่าวจะเร็วขนาดไหนก็ตาม แต่เมื่อต้องเจอแบบนี้ก็ยังไม่สามารถหลบได้ทัน นี่ทำให้ตัวเขานั้นถูกรถเฉี่ยวจนกระเด็นออกไปไกล
ส่วนรถที่เสียหลักพุ่งเข้าชนเจียงฮ่าวนั้นได้พุ่งไปชนกับรั้วที่อยู่ข้างหลังจนโครงรถบุบบู้บี้ โดยข้างหน้านั้นแทบจะไม่เหลือชิ้นดี
