ตอนที่ 5 นี่คือโลกของคนรวยหรือเปล่า
ที่ตลาดสด…
หลินฟ่าน ยังเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ เขาจำเป็นต้องซื้ออาหารและเครื่องปรุงรสที่ตลาดอาหาร
แต่ว่า บูกัทติ ที่ หลินฟ่าน ขับนั้นหรูหราเกินไป
บนถนน เจียงเฉิง หลายคนเฝ้าดูฝั่งของ บูกัทติ ด้วยความประหลาดใจ
ที่ เมจิกซิตี้ แห่งนี้ยากมากที่จะเห็นรถสปอร์ตราคาแพงแบบนี้
บูกัทติ ลาโวชู นั่ว เป็นรถที่หายากมากจึงดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากทั้งเมืองนี่เป็นครั้งแรกที่รถสปอร์ตคันนี้ปรากฏตัว
“ดูสินี่ รถสปอร์ต บูกัทติลาโวชู นั่ว รถคันนี้ราคา 126 ล้าน”
“เห็นรถสปอร์ต 100 ล้านคัน ฉันไม่เคยเห็นรถสปอร์ตราคา 100 ล้านมาก่อนเลย “
” รถสปอร์ตคันนี้มีจำนวน จำกัด เพียงคันเดียวในโลกแถมยังติดตั้งเครื่องยนต์ W16 เทอร์โบ 4 สูบ 8.0 ลิตร ถือเป็นรถสปอร์ตที่มีจำนวน จำกัด ในโลกจริงๆ “
” มันไม่ควรมาอยู่ที่นี่ เป็นเศรษฐี เป็นเซเลป ช่างน่าอิจฉา แต่รถสปอร์ตคันนี้จะอยู่ในตลาดอาหารของเราได้อย่างไร “
” หรือมี เซเลป มาที่นี่เพื่อซื้ออาหาร แต่ฉันขอถ่ายรูปก่อน ฉันต้องถ่ายเยอะๆบางทีอาจมีรูปเจ้าของรถหล่อๆด้วย “
“แต่คงเป็นเศรษฐีแก่ๆ หรือไม่ก็พวกประธานบริษัท “
คนพากันมองดูรถสปอร์ตมากขึ้นเรื่อย ๆ แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าแตะรถสปอร์ตคันนี้
หลังจาก หลินฟ่าน เดินออกจากตลาดสด เขาก็เห็นผู้คนมากมายรอบ ๆ รถของเขา ถึงเขาเคยชินกับมันมีคนมากมองดูเขาแต่แบบนี้มันก็ลำบากไม่น้อย
หลินฟ่าน ส่ายหัว คราวหน้านั่งรถสามล้อออกออกมาดีกว่า ขับรถหรูมันสะดุดผู้คนมากเกินไปเขาอยากรวยแต่ไม่ชอบให้มีใครมาจับจ้อง และวุ่นวาย
“ ขอทางหน่อยได้ไหมครับ?” หลินฟ่าน มองไปที่ทุกคนเพื่ออยากให้พวกหลีกทางให้
“คุณกำลังพูดถึงอะไรรถคันนี้เป็นของคุณเหรอ ฉันกำลังถ่ายรูป คุณมาซื้อของใช่ไหมคะ”
ผู้หญิงที่แต่งตัวสวยโบกมือของเธอ
“ รถคันนี้เป็นของสามีฉันเองหลีกไป อย่าขวางทาง” เสียงของผู้หญิงอีกคนดังขึ้น
“สามีของคุณเหรอ?” หลินฟ่าน หยิบกุญแจรถออกมาและกดสวิตช์
ทันใดนั้นไฟท้ายของ บูกัทติ ลา โวชู นั่ว ก็สว่างขึ้น
หลังจากนั้นประตูรถก็เปิดออกอย่างช้าๆราวกับปีกผีเสื้อที่สวยงาม
บูกัทติ ระดับไฮเอนด์โอ่อ่าหรูหราทั้งคันราวกับมีชีวิตและมันกำลังต้อนรับเจ้าของของมัน
ทุกคนในที่นั้นต่างตะลึง!!
สาวสวยทั้งสองคนนั้นมอง หลินฟ่าน พร้อมกันกันด้วยความตะลึง
โดยเฉพาะผู้หญิงที่บอกว่ารถเป็นสามีของเธอดูละอายใจเล็กน้อย ที่ออกตัวแรงไปเมื่อสักครู่นี้…
ใครๆต่างก็คิดว่าเจ้าของรถคันนี้น่าจะเป็นคนที่มีอายุมากกว่านี้
แต่ไหนได้… รถสปอร์ตตัวท็อปที่ราคาหลายร้อยล้านกลับกลายเป็นของชายหนุ่ม
“ช่วยหลบหน่อยได้ไหมครับ” เสียงที่อ่อนโยนของ หลินฟ่าน ดังขึ้นและเดินไปข้างหน้า
ผู้คนทั้งหมดที่อยู่ตรงบริเวรนั้นมองไปที่ หลินฟ่าน
การแต่งตัวของ หลินฟ่าน นั้นเรียบง่ายเสื้อผ้าของเขาที่สวมใส่นั้นหาซื้อได้ตามข้างถนน ในราคาไม่สิบเหรียญเท่านั้นเอง แต่รถที่ หลินฟ่าน ขับนั้นเป็นรถสปอร์ตที่มีมูลค่าหลายร้อยล้านหยวน
เจ้าของรถสปอร์ตที่ผู้คนทั้งหลายคิดไว้มันตรงข้าม กับสิ่งที่ หลินฟ่านเป็นทุกอย่าง
นี่เขาคือ … ไฮโซจริงหรือ?
” ทำไมรสนิยมการแต่งตัวของเขาแย่ขนาดนี้ล่ะ ขับรถหรูขนาดนี้ เขาน่าจะแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแบรนด์เนมไม่ใช่เหรอ?” เสียงพูดคุยของผู้คนที่แยกย้ายจากการมุงดูรถของเขา
นี่คือรถสปอร์ตมูลค่าหลายร้อยล้านหยวนประเด็นคือเมื่อทุกคนเห็น หลินฟ่าน สาว ๆ หลายคนเหมือนถูกสะกด
” ทำไมเขาถึงหล่อได้ขนาดนี้กันนะ “
“ทำไมโลกนี้มีคนหล่อแบบนี้แถมยังขับรถ บูกัทติ ตัวท็อปอีกด้วย ฉันขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหมคะ”
“คุณอยากจะได้เบอร์โทรศัพท์ฉันไหม? ฉันอยากรู้จักคุณ … “
” ถ้ารถคันนี้เป็นของสามีฉันจริงๆและหล่อขนาดนี้ ฉันคงจะโชคดีมาก.”
” นี่เหรอชีวิตพวกเศรษฐี? แต่งตัวธรรมดาแบบนี้ มาตลาดซื้ออาหารไปทำเอง งั้นเหรอ?”
เสียงสตาร์ทดังขึ้น และหลินฟ่าน ก็ขับ บูกัทติ หายไปจากสายตาของทุกคน
เมื่อฟังคำพูดของผู้หญิงเหล่านั้นแล้ว หลินฟ่าน ก็แค่อยากจะหนี เพราะรู้สึกว่าถ้าเขาอยู่ที่นั่นต่อเขาอาจจะถูกลวนลามได้ แน่นอนว่า…สาเหตุหลักมาจากความหล่อเกินไปของเขา
หลินฟ่าน ถอนหายใจ….เมื่อก่อนเขาเขาออกมาจ่ายตลาดด้วยรถสามล้อยังมีสาวๆมาจีบอยู่บ่อยครั้ง แต่ตอนนี้เขากำลังขับรถ บูกัทติ เขาย่อมต้องมีสาวๆเข้าหามากขึ้น นั่นเป็นธรรมดา
เมื่อจอดรถติดไฟแดง หลินฟ่าน ก็ลดหน้าต่างลงและมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อสูดอากาศหายใจ
เสียงกรีดร้องของหญิงสาวข้างถนนดังขึ้น!
“เร็ว มาถ่ายรูปกันเถอะผู้ชายคนนั้นหล่อมากและเขาจะเป็นเจ้าชายของฉันในอนาคต”
“รถคันนี้คือ บูกัทติ นี่ ฉันไม่เคยเห็นคนที่ขับรถสปอร์ตและหล่อขนาดนี้เลย”
” พ่อรูปหล่อ อย่าเพิ่งไปนะ … “
หลินฟ่าน” … ลาก่อนครับ “
หลินฟ่านไม่ได้ชอบผู้หญิงอายุมาก…
กลุ่มป้าๆเต้นเอโรบิกอยู่เริ่มไล่ตามเขา จนทำให้เขา รู้สึกกลัวป้าพวกนี้
ถ้าเป็นกลุ่มสาวสวยน่ารักๆขายาวๆก็ว่าไปอย่าง …
หลินฟ่านรีบเหยีบคังเร่งออกไป ป้าเหล่านี้ได้ แต่มองตามและถอนหายใจอย่างผิดหวัง
เมื่อหลินฟ่าน ได้ขับรถสปอร์ตจึงเริ่มรู้สึกถึงความพิเศษของการเป็นคนรวย
ตลอดทางที่ขับรถยนต์คันอื่นๆเว้นระยะห่างจาก รถของเขา ประมาณ 20 ถึง 30 เมตรเห็นจะได้
และเมื่อจอดติดไฟแดงกก็ดุจะยิ่งเป็นจุดสนใจและดึงดูดสายตาจากผู้คนมากขึ้น
แต่ หลินฟ่าน ขับรถไปจนถึงประตูร้านอาหารเล็ก ๆ ของเขาและจอดรถไว้
คราวหน้าฉันจะใช้ชีวิตแบบเงียบ ๆ ดีกว่า หลินฟ่าน ถอนหายใจ….หลังจากออกไปซื้อของที่ตลาดแล้วยังโดยบรรดาป้าๆวิ่งไล่ตาม
เมื่อมองไปที่ ชื่อร้านอาหาร ไบ่เว่ยหยวน หลินฟ่าน ก็ยิ้มเล็กน้อย
“ฉันรู้สึกมีความสุขจริงๆตอนอยู่ที่นี่เท่านั้น” เพราะท้ายที่สุดแล้วนี่เป็นร้านที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้เขา และยังเป็นสิ่งที่ทำให้เขาได้ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวง
ในวันที่ร้านเงียบไม่มีลูกค้าเข้ามาเลย แต่ฉันก็สามารถเจอเธอได้ทุกวันและมันก็เป็นความสุขอีกอย่างที่หนึ่งที่ได้เจอเธอ
“เริ่มงาน!” หลังจาก หลินฟ่าน เปิดประตูเขาทำความสะอาดและเตรียมตัวสักพักจากนั้นก็เริ่มนั่งลงและเล่นโทรศัพท์และฟังเพลง
ไม่มีอะไรทำมากมายนักในแต่ละวัน หลินฟ่าน ไม่รีบเร่ง ไม่ก็ค่อยมีธุระอะไระมากมาย ปกติของชีวิตเขาค่อนข้างจะว่าง ไม่วุ่นวาย
เหตุผลเพราะ ทำเลร้านของเขาไม่ค่อยดี และอาหารก็รสชาติธรรมดา
อย่างไรก็ตามตอนนี้เขายังมีระบบลงชื่อเข้าใช้ บ้านพร้อมรถและเงินฝาก 100,000 สำหรับชีวิตเช่นนี้ หลินฟ่าน ก็ยินดีกับสิ่งเหล่านี้แล้ว
มันเป็นแค่ ..ชีวิตที่ควรจะเงียบสงบ แต่เพราะความน่ารักของเธอทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างกับเขา
เสียงประตูดังขึ้น
หลินฟ่าน มองไปที่ประตูและเห็นหญิงสาวขายาว ขาวรูปร่างเพรียว สวมหมวกหูแมวน่ารัก มองเขาด้วยดวงตาที่กลมโตของ ผ่านกระจกใสที่ประตูร้านของเขา
