ตอนที่ 101 ภารกิจลับ
ทันทีที่เขาเดินออกจากห้องผ่าตัด จู้รุ่ยเหวินก็กล่าวชื่นชมสมาชิกใหม่อย่างอบอุ่น “ อาจจิ้นเธอทําได้ดีมาก หัวหลงคุณก็ทําได้ดีเช่นกัน”
พอได้ยินคําชมกู้จวินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก…แต่เขาก็พยักหน้ายอมรับด้วยสีหน้าเขินอายในขณะที่เสินเจียงกัวและเยี่ยนไห่เจ้อยังกล่าวชมกู้จวินด้วยอีกคน “ คนหนุ่มสาวแบบนี้มีอนาคตที่สดใสแน่นอน”
“ การที่มีคนที่มีพรสวรรค์เช่นเธอ! แผนกการแพทย์ของพวกเราจะไม่มีวันมีปัญหาใน อนาคตแน่ๆ”
“ เหอ เหอ…” หลี่หัวหลงหัวเราะเบา ๆ เขารู้ว่าคนที่พวกเขาชมจริงๆคือ กู้จวิน แต่สําหรับเขา…สิ่งที่ทุกคนพูดเป็นเพียงคําพูดที่ให้กําลังใจเขาเท่านั้น
“ ไม่เลยครับ! ผมยังเป็นเด็กอ่อนประสบการณ์ ต้องขอบคุณศาสตราจารย์ทุกคนมากกว่าที่ให้โอกาสผมได้เรียนรู้” กู้จวินกล่าวอย่างถ่อมเนื้อถ่อมตัว เขาไม่ใช่คนที่ไม่เข้าใจหลักการของสิ่งที่ เรียกมนุษยสัมพันธ์ เขาทุ่มใช้เวลาไปกว่าครึ่งชีวิตไปกับสิ่งสํามะเลเทเมาในฐานะเสีย ทําให้เขาจะไม่เข้าใจเรื่องนี้ คนเก่งแล้วยังไง ที่สําคัญคือหลักการในการวางตัว ถ้าวางตัวดีทุกคนก็จะชอบและชื่นชนมากกว่าคนหยิ่งยะโส
อาจารย์เสิ่นกับอาจารย์เยี่ยนชมผมมากไปแล้วครับ แกนนําที่แท้จริงที่นี่คือพวกคุณที่เป็นผู้อาวุโสเปี่ยมด้วยความสามารถ พวกเราเป็นคนรุ่นใหม่ยังคงห่างไกลจากความเชี่ยวชาญของคุณอีกเยอะครับ” กู้จวินเอ่ยคําเยินยอและทับถมตนเองออกมาอย่างว่าง่าย…ที่เหนือกว่าวิชาความรู้ของเขาเห็นจะเป็นการประจบ
แต่ถึงจะเป็นการเยินยอ…แต่มันก็คือความจริง!! ศาสตร์การตัดแขนเป็นเพียงหนึ่งในหลาย ๆ ประเภทของการตัดอวัยวะ แค่เรียนรู้การตัดแขนเพียงอย่างเดียวก็ทําให้เขายุ่งแล้ว! แล้วประสาอะไรกับเรื่องอื่นๆอีก…แต่อาวุโสเหล่านี้สามารถทําได้หลายอย่าง นี้ใช่เรื่องน่าอัศจรรย์มากหรอกหรือ? ดังนั้นสิ่งที่กู้จวินพูดก็เป็นเรื่องจริง ไม่ได้สักแต่ยกยอปอปั้นอย่างเดียว
เมื่อได้ยินคําพูดของจวินแล้ว แพทย์อาวุโสทั้งสามก็รู้สึกได้ในทันทีว่าคําพูดของกู้จวินนั้น ถูกใจรื่นหูพวกเขาอย่างมาก การได้รับความชื่นชมจากเยาวชนที่มีความสามารถเป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง
และกู้จวินคนนี้เป็นคนเก่งที่ฉลาดและอยู่เป็นพอสมควร!
ศัลแพทย์ทั้งห้าคนถอดถุงมือออกและล้างมืออย่างละเอียด จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็ไปที่ห้องโถงด้านหน้าเพื่อพักผ่อนก่อน จากนั้นจึงไปที่ห้องเพื่อล้างมืออีกรอบและฆ่าเชื้อโรค
ในขณะที่กู้จวินกําลังยุ่งอยู่กับการจัดเรียงความทรงจําเรื่องในห้องผ่าตัด และภาพนิมิตที่เขาเพิ่งเห็น นี่เป็นความพยายามครั้งที่สองที่ประสบความสําเร็จในการช่วยชีวิตผู้ปวย และไม่น่าจะเป็นปัญหาที่จะนับว่าเขาเป็นผู้มีส่วนร่วม
ทันใดนั้นอินเทอร์เฟซของระบบในความคิดก็โผล่ขึ้นมาพร้อม ๆ กันอย่างต่อเนื่องจนหน้าจอเกือบค้าง
“คุณเข้าร่วมการผ่าตัดระดับสองดาวประสบความสําเร็จ!! (ระดับความยากจากต่ำไปสูง 1 ดาวถึง 10 ดาว) และเปิดรายชื่อรายละเอียดของการศัลยกรรมในครั้งนี้!”
“ ความสามารถของมือแห่งความชํานาญเพิ่มขึ้น 2000 คะแนน ระดับตอนนี้เป็นระดับสอง (ความชํานาญ 7000/30000)”
“เนื่องจากเปิดรายการงานผ่าตัดสําเร็จ คุณจึงได้รับรางวัลดังต่อไปนี้: ภารกิจ แบบลับ โปรดตรวจสอบ”
กู้จวินขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจ และเปิดระบบดูรายละเอียดทั้งหมดทันที กู้จวินรู้สึกว่าการรายงานครั้งนี้มันค่อนข้างแปลกๆไป เขาต้องการทราบว่ามี “ รายการงานผ่าตัด” อยู่ในระบบจริงหรือไม่ จากนั้นเขาก็คลิกเพื่อเปิดดู
[การผ่าตัด – ดาว – ผลลัพธ์ – การมีส่วนร่วม / การจัดอันดับส่วนบุคคล]
[การผ่าตัดทรวงอกสุนัข – หนึ่งดาวความสําเร็จ – ผลงานส่วนตัว 65% / อันดับ 1]
[การตัดแขน – สองดาวความสําเร็จ – ผลงานส่วนตัว 7% / อันดับ]
กู้จวินตรวจสอบรายละเอียดการผ่าตัดของตัวเขาและพบว่าระบบนั้นได้ประเมินตามความสามารถในความทรงจําของเขา
ในการผ่าตัดทรวงอกของสุนัขนั้น เขาได้อันดับที่หนึ่งด้วยผลงาน 65%, หวังรั่วเซียงเป็นอันดับที่สองที่ 25% ไช่ฉีซวนอยู่ในอันดับที่สามด้วยคะแนน 8% และพยาบาลหมุนเวียน สั่วเยี่ย อยู่ที่สี่ด้สย 2%
สําหรับการดําเนินการผ่าตัดแขนครั้งที่ผ่านมานี้ ศัลแพทย์หลักฐิเป็นคนแรกที่มีคะแนนส่วนร่วมเยอะที่สุดที่ 45% ผู้ช่วยคนแรกเส้นมีคะแนนเยอะเป็นอันดับสองด้วยคะแนน 30% ส่วน เขากู้จวินอยู่อันดับสามที่ 7% และคนอื่น ๆ แบ่งส่วนที่เหลืออีก 18% ให้กับคนอื่นๆ และแยกให้หลี่หัวหลงคิดเป็น 3%
กู้จวินไม่ได้บ่นเกี่ยวกับผลของระดับการมีส่วนร่วมเท่าไหร่ เนื่องจากตามปริมาณงาน ความสําคัญของงานและความสามารถในการผ่าตัด การจัดสรรคะแนนดังกล่าวก็สมเหตุสมผลดีแล้ว
อย่างไรก็ตามเขาต้องการประท้วงช่องโหว่ของการให้คะแนนของระบบเกี่ยวกับการผ่าตัด…
“ดาวดวงเดียวสําหรับการผ่าตัดทรวงอกของสุนัขเป็นสิ่งที่ฉันพอจะยอมรับได้ แต่ก็ไม่ใช่ว่ามันจะน้อยไปหน่อยเหรอ? ระบบไม่รู้หรือไงว่าผ่าตัดแขนน่ะมันยากและกินกําลังขนาดไหน? พวกเขาเหนื่อยแทบตายให้แค่สองดาว แล้วไอ้การผ่าตัดที่ได้รับการจัดอันดับให้สูงกว่าสามและสี่ดาว มันจะต้องยากและน่ากลัวขนาดไหนอีกแล้วฉันจะทําได้ไหม? ระบบไม่เขียวเกินไปหน่อยเหรอ? การผ่าตัดเปิดกระโหลกการปลูกถ่ายหัวใจหรือการปลูกถ่ายอวัยวะ? แล้วพวกนี้ล่ะ มันเป็นการผ่าตัดที่สูงกว่าสองดาวไหม?! หรือไม่ใช่อีก” กู้จวินแทบจะทุบกระโหลกตนเองให้เป็นฝุ่น…การจัด อันดับของระบบมันช่างเขี้ยว มาตราฐานสูงและเรื่องมาก…ยังดีที่ระบุรายละเอียดเอาไว้ครบ
ช่องโหว่เป็นสิ่งหนึ่งที่เขาขัดใจ…แต่หลังจากการมองดูแบบคร่าวๆ แล้วกู้จวินก็ได้ค้นพบประโยชน์มากมายของฟีเจอร์ใหม่ๆ ที่ระบบนํามาเสนอ
ทุกครั้งที่เขาเปิดบันทึกของการผ่าตัดทุกครั้งเพื่อดูรายละเอียด ดูเหมือนว่าเขาจะสามารถย้อนกลับไปสู่ความรู้สึกที่แท้จริงได้ในขณะที่ทําการผ่าตัด เขาสามารถมองตัวเองจากมุมมองของบุคคลที่สาม มันเหมือนกับเขากําลังดูภาพยนตร์ เขาสามารถเห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องผ่าตัดไม่ว่า จะเป็นการผ่าตัดของศัลยแพทย์หลักการลงมือเช็ดสิ่งของของพยาบาลหมุนเวียน หรือแม้กระทั่งการผ่าตัดที่ตัวเองเป็นคนลงมือทํา เขาเห็นเทคนิคขั้นตอนการทําทุกอย่างอย่างละเอียด ด้วยความสามารถและฟีเจอร์ใหม่ที่ล้ำฟ้าแบบนี้ ทําให้กู้จวินสามารถที่จะมองหาจุดอ่อนและพัฒนาวิธีการผ่าตัดของตัวเองให้ดีขึ้นแบบก้าวกระโดดได้
“ ด้วยฟังก์ชั่นนี้ฮ่า ฮ่า” ทันใดนั้นหัวใจของกู้จวินก็กระเพื่อมด้วยพลังของอะดรีนาลีนที่สูบฉีดอย่างเต็มกําลังทันที “ ฉันก็จะสามารถพัฒนาทักษะการผ่าตัดได้อย่างรวดเร็ว! อุวะๆ ฮ่าๆ”
สําหรับสถานการณ์ปัจจุบันที่เวลาขาดแคลนทรัพยากรมากที่สุด คุณลักษณะฟังก์ชั่นนี้มีค่าอย่างยิ่ง!!
หลังจากตรวจสอบบันทึกการผ่าตัดใหม่ๆไปสักพัก กู้จวินก็เลื่อนไปดูสิ่งที่แถบแจ้งเตือนอีกอันหนึ่งบอกเมื่อครู่นี้ เขาเปิดบันทึกภารกิจที่เสร็จไปแล้วอันนี้และแน่นอนว่าเขาเห็นอีกหนึ่งภารกิจ หนึ่งซ่อนอยู่ มันก็คือ “ภารกิจลับ” ที่เพิ่มเข้ามาในรายการ
เขาหันไปมองทันที
สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดคือรางวัลภารกิจ!!
[ภารกิจลับที่ซ่อนอยู่: ภายใน 3 วัน ให้สะสมผลงานส่วนตัวขั้นต่ำ 150% สําหรับปฏิบัติการ การผ่าตัดระดับ 2 ดาวที่ประสบความสําเร็จ! รางวัลภารกิจ: ภาพถ่ายเบลอๆ ที่ทรุดโทรมใกล้ขาด 1 รูป
ผลงานส่วนตัวสะสมในปัจจุบัน: 0%, เวลาที่เหลือ: 71:59:59]
เมื่อมองไปที่คําอธิบายของภารกิจใหม่ หัวใจของกู้จวินก็เต้นรัวอย่างบ้าคลัง!!
เรื่องตื่นเต้นเอาไว้ก่อน… ดูรางวัลซะก่อนสิ ช่างยากและเหน็ดเหนื่อยมากโข ถึงขนาดเรียกได้ว่าเป็นงานช้างเลยทีเดียว แต่ดูรางวัลภารกิจสิ มันช่างเล็กน้อยและไม่คุ้มค่าแก่การลงมือเป็นอย่างยิ่ง… ภาพถ่ายที่ทรุดโทรม!! บ้าหรือเปล่า? ใครอยากได้มันกัน ทําไมไม่เป็นรางวัลเจ๋งๆอย่างมีดผ่าตัดหรืออะไรแบบนี้?
แต่พอหยุดคิดสักครู่หนึ่ง กู้จวินก็รู้สึกขึ้นได้ว่ารางวัลของระบบมันต้องไม่ธรรมดาสิ! รูปถ่ายที่ทรุดโทรมอันนี้มันก็น่าจะมีค่ามหาศาลมากใช่ไหม คงไม่ใช่ภาพของจิตรกรชื่อดังในอดีตที่สามารถเอาไปประมูลได้หรอกนะ… ไม่สิ! ถ้ามาอยู่ในระบบที่เขามีมันอาจจะกลายเป็นภาพอะไรบางอย่างที่เกี่ยวเนื่องกับภารกิจต่อไปหรือไม่ก็เกี่ยวกับองค์กรลึกลับไล่เฉิง….
รูปถ่ายเบลอๆ ทรุดโทรม 1 ใบ?
มันคือรูปถ่ายของอะไร?
ระบบที่เขาครอบครองนี้มีกฎเหล็กที่คาดเดาได้เสมอ! สําหรับภารกิจปกติรางวัลจะเป็น ยาหรือไม่ก็ยานี่แหละ เพียงแต่ต่างชนิดและสิ่งเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้องกับนิมิตใด ๆ เลย
แต่ล่าสุดภารกิจปกติ สําหรับเขามันคือภารกิจที่เรียกได้อีกอย่างหนึ่งว่าเป็นภารกิจที่มีไว้สําหรับช่วยชีวิตของเขาโดยเฉพาะ แม้จะบอกว่าไม่ได้ของล้ำค่าเลอค่าอะไร แต่ว่าถ้าเขาไม่ทําบ้าง สุดท้ายเขาก็จะตายและไม่ได้ทําภารกิจอย่างอื่นอีก ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่าภารกิจปกตินั้นเป็นภารกิจที่ควรทํามากที่สุด
ส่วนภารกิจระดับยากนั้นจะให้รางวัลเป็นไอเท็ม เขาเคยได้รับครั้งหนึ่ง ซึ่งมันก็คือภา พวาดและเอกสารอะไรพวกนั้นมันก็คือส่วนที่ทําให้เขาได้เข้าถึงซึ่งนิมิต และมีประโยชน์มากในการสอบเข้าเฟคต้า
จากรูปลักษณ์ปัจจุบันของมัน ภารกิจลับ…อันนี้น่าจะมีความยากคล้ายกับภารกิจระดับนรก!! เนื่องจากความหายากของมันนั้นล้ำกว่าภารกิจระดับยากเสียอีก…และมีความเป็นไปได้ที่จะได้รับรางวัลหายากอยู่เยอะเลยทีเดียว…
จากรางวัลก่อนหน้านี้ การอ้างอิงทางกายวิภาคหรือวารสารไม่มีวิธีการถอดรหัสเจ้าของคนก่อน เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าพวกเจ้าของนั้นเป็นมนุษย์หรือไม่? เจ้าของนั้นมาจากโลกเหมือนหรือเปล่า?
ในขณะที่กู้จวินกําลังคิดกับตัวเองด้วยความคร่ำเคร่ง สุดท้ายดวงตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้น ด้วยอะดรีนาลีนที่สูบฉีดอย่างรวดเร็ว
หากเป็นภาพวัตถุ รหัสที่เกี่ยวกับเจ้าของภาพจะต้องปรากฏขึ้นอย่างแน่นอน นี่จะเป็นข้อมูลที่สําคัญ ยิ่งไปกว่านั้นถ้ามันทําให้เกิดภาพลวงตาหรือนิมิตร กู้จวินอาจจะสามารถถอดรหัสรายละเอียดเพิ่มเติมได้
