รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน – ตอนที่ 114

“พวกเขา…”

เฉียวเมียนเมียนไม่ต้องการบอกความจริงกับเหมาเยซือ และกำลังคิดหาข้อแก้ต่าง

แต่เจียงหลัวลี่รีบพูดแทรกขึ้น

“พวกเขาทะเลาะกับเรา เลยกลับไปแล้วค่ะ”

เหมาเยซือเลิกคิ้ว

“ทะเลาะอะไรกัน”

เฉียวเมียนเมียนไม่มีเวลาหยุดเธอ และเจียงหลัวลี่ก็บอกทุกอย่างที่เกิดขึ้นจนถึงตอนนี้

หลังจากพูดจบเธอก็ถามอย่างโกรธ ๆ ว่า

“เจ้าชายสุดหล่อคะ คุณไม่คิดว่าพวกเขาทำเกินไปเหรอ? คุณอุตส่าห์ให้ของขวัญพวกเขาและชวนพวกเขามาทานข้าวที่ร้านหรู ๆ แบบนี้ แต่พวกเขากลับคิดว่าเมียนเมียนจงใจจะอวด คุณไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วย ฉันล่ะไม่พอใจจริง ๆ ที่ได้เห็นว่าพวกเขาอิจฉามากขนาดไหน”

 

ใบหน้าของเหมาเยซือดูเคร่งขรึมหลังจากฟังเธอ

เขาก้มศีรษะลงและถามเฉียวเมียนเมียน

“สิ่งที่เธอพูดเป็นความจริงเหรอ?”

เฉียวเมียนเมียน มองเจียงหลัวลี่อย่างทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ถอนหายใจและพยักหน้า

เธอไม่ต้องการให้เหมาเยซือรู้สึกว่ามีสิ่งแปลก ๆ มากมายอยู่รอบตัวเธอ

 

“โถ่เอ้ย เมื่อฉันคิดถึงวิธีที่เรายังต้องอยู่ห้องเดียวกันกับพวกเขาไม่อีกครึ่งปี ฉันก็รู้สึกอึดอัดเป็นบ้า”

เจียงหลัวลี่กล่าวอย่างขมขื่น

“ก็แค่เปลี่ยนห้องซะสิ”

เหมาเยซือพูดออกมาตรง ๆ

“ไม่เห็นจะยากตรงไหน ผมจะให้คนจัดการให้ คุณย้ายไปห้องใหม่คืนนี้เลย อย่าอยู่ร่วมกับคนอื่นเลย อยู่กันสองคนก็พอแล้ว”

“ว้าว ได้ด้วยเหรอคะ? ฉันไม่ขัดข้องเลยค่ะ”

เจียงหลัวลี่เต้นรำด้วยความสุข

อย่างไรก็ตามจากความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่เริ่มรุนแรงขึ้น เธอจึงไม่ต้องการนอนกับไป๋เสี่ยวอีกต่อไป

ยิ่งไปกว่านั้นการได้อยู่ห้องพักกันแค่สองคนก็สมบูรณ์แบบแล้ว

เธอได้ยินมาว่าห้องเตียงใหญ่เป็นห้องสวีท แต่ละคนสามารถมีห้องเล็ก ๆ ของตัวเองได้

แค่คิดก็สวยแล้ว

“เมียนเมียน ย้ายเถอะ ไปห้องสวีทที่มีห้องคู่กัน ต่อไปเราจะได้มีอยู่อย่างมีความสุขและส่วนตัวของเราสักที”

เจียงหลัวลี่ กลัวว่าเฉียวเมียนเมียนจะไม่เห็นด้วย ดังนั้นเธอจึงจับแขนของเธอและเขย่ามันอย่างแรง

“เอาล่ะ ๆ ไปก็ไป”

เฉียวเมียนเมียนยังรู้สึกว่าถ้าพวกเขาอยู่ห้องเดียวกับไป๋เสี่ยวต่อไป ทุกคนก็จะไม่มีความสุข

อย่างนี้ก็ย้ายออกไปเลยดีกว่า

อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ของเธอกับพวกเขาก็อยู่ในระดับปานกลางมาโดยตลอด และความเป็นพี่น้องจอมปลอมนั้นก็ไม่จำเป็นต้องรักษาอีกต่อไปแล้ว

**

 

ออกจากห้องจัดเลี้ยง

 

ท้องฟ้าข้างนอกมืดลง

เหมาเยซือมองเวลา แล้วเดินไปที่รถเบนท์ลีย์สีดำของเขา พร้อมกับพูดกับเฉียวเมียนเมียนว่า

“มาสิ ผมจะไปส่งพวกคุณที่วิทยาลัย ไหนจะต้องย้ายห้องอีก พวกคุณควรกลับได้แล้ว”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฉียวเมียนเมียน ก็หยุดนิ่งไปชั่วขณะ ใบหน้าของเธอดูประหลาดใจ

“เกิดอะไรขึ้น”

เหมาเยซือมองเธอด้วยริมฝีปากที่เม้ม

เธอเดินช้า ๆ ไปที่ด้านหลังของเขา และจ้องมองไปที่เจียงหลัวลี่ ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอจากหางตา จากนั้นเธอก็ลดเสียงลงและถามว่า

“คุณจะไปส่งฉันกับหลัวหลัวกลับเหรอคะ”

“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า”

“เปล่าคะ…”

เฉียวเมียนเมียนลังเล และกระซิบอีกครั้ง
“ฉันแค่ประหลาดใจเล็กน้อย ลุงหลี่บอกฉันก่อนหน้านี้ว่า คุณจะไม่ให้ผู้หญิงคนอื่นขึ้นรถขึ้น ฉันเลยคิดว่า…”

เธอคิดว่าเขาจะไม่ยอมให้เจียงหลัวลี่เข้าไปในรถของเขา

ถ้าเป็นเช่นนั้นก็จะน่าอึดอัดเล็กน้อย

เหมาเยซือเอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเธอแล้วก้มศีรษะไปที่หูของเธอแล้วกระซิบออกมาเบา ๆ ด้วยเสียงต่ำว่า

“เออ รถของผมไม่ได้มีไว้รับส่งผู้หญิงทั่ว ๆ ไปก็จริง แต่ก็มียกเว้นภรรยาและญาติของผม ไม่มีผู้หญิงคนไหนเคยนั่งรถผมเลย”

“แล้วอย่างนั้น…”

เธอเป็นเพื่อนสนิทคุณนี่ ที่รักเพื่อคุณแล้ว ผมยินดีต้อนรับ แม้ว่าจะรู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้างแต่ก็สำคัญน้อยไปกว่าคุณ”

 

รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน

รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน

Score 4.9
Status: Ongoing Released: N/A
อ่านนิยายเรื่อง รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน“ที่รักคะ, ฉันไม่อยากทานแล้ว รู้สึกแย่จัง” “ที่รักครับ ทานยาให้หมดนะครับคนดี” ชายหนุ่มรูปงามโอบกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน เขาพยายามที่จะป้อนยาให้กับหล่อน เฉียวเมียนเมียนเจอกับเหมาเยซือโดยบังเอิญในเมืองหยุนเฉิง แล้วลงเอยด้วยการนอนกับเขาในคืนนั้น หลังจากที่เขาก็ยื่นข้อเสนอผลประโยชน์ต่าง ๆ กับหล่อน เพื่อแลกกับการมาเป็นเจ้าสาวของเขา เมื่อเธอได้กลายเป็นคุณผู้หญิงเหมา เธอจึงได้ครอบครองทั้งอำนาจและทุกสิ่งที่เธอต้องการ…

Comment

Options

not work with dark mode
Reset