รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน – ตอนที่ 119

ไป๋เสี่ยวที่กำลังเล่นอินเตอร์เน็ตอยู่ เธอกระแทกเมาส์ของเธอลองบนโต๊ะและจ้องไปที่เจียงหลัวลี่

จางอี้เว่ยที่อยู่ข้างเดียวกับเธอ พูดออกมาอย่างเย็นชาว่า

“เจียงหลัวลี่ เธอดูถูกไป๋เสี่ยวกับฉันอ้อม ๆ งั้นเหรอ? เธอควรจะพูดออกมาตรง ๆ เลย เธอเรียกใครว่าหน้าด้านหะ?”

“ทำไมมาหาเรื่องฉันล่ะ?”

เจียงหลัวลี่เป็นคนที่ไม่สนใจอะไรและโชคดีที่เธอแทบจะไม่กลัวใคร เธอเย้ยหยันไป๋เสี่ยว

“ฉันไม่ได้เอ่ยชื่อเธอเลยสักครั้ง ทำไมพวกเธอต้องอ่อนไหวและคิดว่าฉันหมายถึงเธอล่ะ หรือว่าคำพูดของฉันมันทิ่มแทงใจที่เปราะบางของเธอเข้า”

“เธอไม่ได้พูดชื่อออกมา เธอคิดว่าพวกเราโง่มากที่ไม่รู้ความหมายในสิ่งที่เธอกำลังพูดหรือไง”

ไป๋เสี่วกัดฟันแน่น

“เธอมันก็แค่ขี้ข้า มีสิทธิอะไรมาพูดกับพวกเราแบบนี้ ไม่ว่ายังไงพวกเราก็ดีกว่าขี้ข้าอย่างเธอเป็นร้อยเท่า”

“เธอเอาแต่พูดถึงเจ้าชายสุดหล่อของเธอตลอดเวลาอยู่นั่น คิดว่าเขาสนใจเธอเหรอ ฉันคิดว่าเธอนั่นแหละไร้ยางอาย เธอก็พยายามหลอกล่อคุณซูเจ๋ออยู่เหมือนกันนี่ แต่ตอนนั้นเขาก็ไม่ได้สนใจเธอ เลยเปลี่ยนเป้าหมายหรือไงหะ”

หลังจากพูดจบ พวกเขาก็หันไปมองที่เฉียวเมียนเมียนด้วยสีหน้าเย้ยหยัน

“เฉียวเมียนเมียน ฉันขอแนะนำให้เธออย่าได้ประมาท และระวังเพื่อนสนิทของตัวเองจะดีกว่า หล่อนดูมีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าที่เธอคิด อย่าได้มาเสียใจทีหลังตอนที่ผู้ชายของเธอทิ้งเธอไปอย่างกะทันหันล่ะกัน”

“ไป๋เสี่ยว หุบปากเน่า ๆ ของเธอเลยนะ!”

เจียงหลัวหลี่ยกมือให้ไป๋เสี่ยวในขณะที่เธอกำลังพูด

เธอเป็นคนหุนหันพลันแล่นมาโดยตลอด และแทบจะไม่สามารถทนต่อสิ่งที่ไป๋เสี่ยวพูดเกี่ยวกับเธอได้

ไป๋เสี่ยวเห็นหล่อนเดินเข้ามาใกล้ เธอก็พับแขนเสื้อขึ้นเช่นกัน

พวกเขาเริ่มตบตีกันทันที

เจียงหลัวลี่ไม่แข็งแกร่งเท่าไป๋เสี่ยว และถูกเธอตรึงไว้อย่างรวดเร็ว เธอจับผมของไป๋เสี่ยว และไป๋เสี่ยวก็ดึงผมเธอเช่นเดียวกัน

ทั้งคู่ต่างเจ็บด้วยกันทั้งหมด

เมื่อเห็นว่าเจียงหลัวลี่ไม่ได้มีความสามารถเหนือกว่าคู่ต่อสู้ เฉียวเมียนเมียนจึงไม่สามารถทนดูอยู่เฉยได้

เจียงหลัวลี่มีความขัดแย้งกับไป๋เสี่ยวก็เพราะเธอ

“ไป๋เสี่ยวหยุดเถอะ” เฉียวเมียนเมียนโกระและกังวลเมื่อเห็นรอยขีดข่วนบนใบหน้าของเจียงหลัวลี่ เธอกำหมัดแน่นเช่นกัน

จางอี้เว่ยเห็นว่าเฉียวเมียนเมียนกำลังจะเข้าไปช่วย จึงตัดสินใจเข้าร่วมทีมกับไป๋เสี่ยวด้วยง

การต่อสู้ของสองคนตอนนี้กลายเป็นสี่คน..

ความโกลาหลเต็มห้องของพวกเขา

**

ครึ่งชั่วโมงต่อ

การต่อสู้ของพวกเขาทั้งสี่คนก็รู้ไปถึงหูของผู้ดูแลและอาจารย์ที่ปรึกษา

“สาว ๆ พวกเธอนี่กล้าดีกันจริง ๆ! พวกคุณตบตีกันตอนกลางคืนนี่นะ คิดจะท้าทายฉันรึยัง”

อาจารย์ที่ปรึกษามองพวกเขาอย่างโกรธเกรี้ยว

“บอกฉันที ใครเป็นคนเริ่มก่อน พูดความจริงออกมา!”

ที่ปรึกษาตะโกนออกมา ทำให้เฉียวเมียนเมียนและเจียงหลัวลี่หวาดกลัว

ในขณะเดียวกันไป๋เสี่ยวและจางอี้เว่ยดูจะไม่พอใจ

การต่อต่อสู้กันทำให้พวกเขาแต่ละคนมีบาดแผลและรอยฟกช้ำ