แม้แต่เจียงหลัวลี่ ยังตกตะลึงกับรูปลักษณ์ที่ดูดีของเขา
เฉียวเมียนเมียนมองเขาโดยไม่กระพริบตา
เหมาเยซือเหรอ?
เขามาทำอะไรที่นี่?
เขาไม่ได้บอกว่าจะมาตอนที่พวกเขาคุยโทรศัพท์กันเมื่อสักครู่
เมื่อเห็นว่าเธอดูสับสนและน่ารักเพียงใด เหมาเยซือก็ยิ้มและก้าวไปข้างหน้า ดึงเธอเข้าสู่อ้อมกอด
แขนของเขาโอบรอบเอวของเธอในขณะที่เขาพูดเบา ๆ ว่า
“ดีใจไหมที่ได้เจอผม”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
หัวใจของเธอเต้นรัวอยางควบคุมไม่ได้ ขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหล่าของเขา เธอกระพริบตาสองสามครั้งราวกับจะแน่ใจว่าเขาเป็นคนจริง ๆ”
“ทำไมคุณมาที่นี่ล่ะคะ”
“ผมคิดถึงคุณ”
ไม่มีเสียงตอบกลับใด ๆ
ผู้ชายคนนั้นตรงไปตรงมามาก ทำให้เธอหน้าแดง
พวกเขาห่างกันเพียงไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง
ราวกับเขาอ่านใจของเธอได้ เหมาเยซือหัวเราะเบา ๆ และวางมือไว้บนศีรษะของเธอ
“ที่รัก คุณต้องเข้าใจสิ ผมเป็นผู้ชายที่อยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามันนะ แม้แต่นาทีเดียวผมก็ไม่อยากห่างจากคุณ”
ไม่มีเสียงตอบกลับใด ๆ
เฉียวเมียนเมียนพบว่าหัวใจของเธอเต้นรัวเร็วขึ้น เจียงหลัวลี่เปลี่ยนเป็นหน้าแดงเช่นกัน เมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขาของ
แทนที่จะอิจฉา เจียงหลัวลี่ยิ้มเหมือนแม่ที่มีความสุขกับลูกสาวของตนเอง
เธอดูตื้นตันและตื่นเต้นมากเสียจนเฉียวเมียนเมียนพบว่ามันแปลก
เหตุใดเจียงหลัวลี่ ถึงรู้สึกร้อนรนมากกว่าเธอ คนที่อยู่ในความสัมพันธ์นี้เสียอีก
“ว้าว เจ้าชายสุดหล่อ คุณมาที่เพื่อช่วยเมียนเมียนย้ายของใช่ไหมคะ เมียนเมียนโชคดีที่มี่แฟนที่รอบคอบนะ”
เจียงหลัวลี่เสียงดังขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้เด็กผู้หญิงอีกสองคนในห้องได้ยินเสียงเธอ
พวกเขาเห็นเหมาเยซือยืนอยู่ที่ประตูด้วย
รูปลักษณ์และออร่าที่โดดเด่นของผู้ชายคนนี้รับรองว่าจะต้องทำให้ผู้หญิงทุกคนใจเต้นรัว
ไป๋เสี่ยวใจเต้นรัวเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน
แต่เมื่อเธอเห็นเฉียวเมียนเมียนยืนพิงเขา เธอก็กัดฟันแน่นด้วยความอิจฉา
ผู้ชายที่น่าประทับใจแบบนี้จะตกหลุมรักผู้หญิงธรรมดา ๆ อย่างเฉียวเมียนเมียนได้อย่างไร?
ผู้ชายทุกคนเป็นคนผิวเผินที่สนใจเพียงรูปลักษณ์ไม่ใช่ความดีใช่หรือไม่?
ขณะที่ไป๋เสี่ยวจ้องมองเฉียวเมียนเมียนด้วยสายตาที่เกลียดชังเหล่านั้น เหมาเยซือก็หันกลับไปมองเธออย่างเย็นชา
หัวใจของไป๋เสี่ยวเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อเธอสบตากับเขา
ดวงตาของผู้ชายคนนั้นงดงามเกินไป
ไป๋เสี่ยวรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังมีความรัก เมื่อเขาสบตากับเธอ
เธอหวังว่าตนเองจะได้อยู่ในอ้อมแขนของเขาแทนเฉียวเมียนเมียน
อ้อมกอดดูอบอุ่นและมั่นคง มันต้องรู้สึกหวานและมีความสุขมากที่ได้อยู่กับเขาแบบนั้น
ขณะที่เธอกำลังคิดเรื่องนั้น ชายคนนั้นก็เดินเข้ามาในห้องโดยมีแขนของเขาโอบเอวเฉียวเมียนเมียน
สายตาของเขาเย็นชาเหลือเกิน
“คุณได้ยินชัดแล้วใช่ไหม ที่คนรักของผมได้พูดไป”
ไป๋เสี่ยตะลึง
“คุณ…”
เหมาเยซือตัดบทเธอ ราวกับคำพูดของเธอไม่มีความหาย
“ที่รักของผมพูดถูก เธอตั้งใจจะมีชีวิตที่ดี ด้วยใบหน้าสวย ๆ ของเธอ เธอถูกกำหนดให้ได้รับทุกสิ่งที่ต้องการ โดยไม่ต้องเหนื่อยทำงานอะไร”
