เหมาเยซือยกมือขึ้นขัดจังหวะหล่อน
“ก่อนที่คุณเฉียวจะมาพบผม คุณก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่ ว่าผมไม่ได้ผ่าตัดมาหลายปีแล้ว”
“ฉันรู้ค่ะ” เฉียวเมียนเมียนพยักหน้า
“แต่ฉันเชื่อว่าคุณเหมาเป็นคนมีฝีมือและเป็นคนดี คงไม่ปล่อยให้คนบริสุทธิ์ต้องตาย”
“คนดี?”
เหมาเยซือดูเหมือนจะได้ยินสิ่งที่น่าสนใจกระทั่งทำให้เขาหัวเราะออกมาได้
เขาวางเอกสารในมือก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วค่อย ๆ เดินตรงไปหาเฉียวเมียนเมียน
เขาหยุดยืนตรงหน้าหล่อน
เฉียวเมียนเมียนพบว่าตอนนี้ผู้ชายคนนี้มีรูปร่างดีขนาดไหน เขาตัวสูงประมาณ 1.88 เมตรได้กระมั้ง เพราะตัวเธอเองสูง 1.68 เมตรซึ่งสูงกว่าผู้หญิงโดยไปพอประมาณ แต่เมื่อยืนตรงหน้าเขา เธอยังอยู่ต่ำกว่าคอของเขาเสียอีก
หล่อนเงยหน้าขึ้นมองหน้าชายหนุ่ม
พวกเขายืนอยู่ใกล้กันเกินไป กระทั่งกลิ่นกายของเขา ลอยมาแตะจมูกของเธอเข้าเต็มปอด กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของฮอร์โมนเพศชายช่างน่าดึงดูดหล่อนเสียเหลือเกิน เฉียวเมียนเมียนจองมองเขาใบหน้าแดงระเรื่อ หัวใจของเธอเริ่มเต้นรัว หล่อนตัวแข็งจนไม่สามารถที่จะก้าวถอยหลังออกห่างเขาได้เลย
“คุณเฉียวครับ ผมเป็นนักธุรกิจนะครับ”
เหมาเยซือจ้องมองหล่อน ก่อนที่ริมฝีปากบาง ๆ จะขยับพูดต่อ
“มาคุยอย่างธุรกิจกันดีกว่านะครับ คุณเฉียวต้องการให้ผมช่วย แล้วผมจะได้ผลประโยชน์อะไรตอบแทนครับ”
เฉียวเมียนเมียนมีทีท่าลังเล
ผลประโยชน์เหรอ?
เขาดูเป็นคนที่เพียบพร้อมไปหมดทุกอย่างแล้ว คนอย่างหล่อนจะให้ผลประโยชน์อะไรกับเขาได้บ้างล่ะ?
“คุณเหมาค่ะ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคุณต้องการอะไร…”
เหมาเยซือมอบใบหน้าที่อ่อนโยนและน่ารักของหล่อน และพูดทีละคำด้วยความมั่นใจ
“ผมอยากมีภรรยา คุณเฉียวจะเต็มใจเป็นให้ได้ไหมครับ”
“อะไรนะ?”
เฉียวเมียนเมียนเงยหน้ามองด้วยความฉงน
เหมาเยซือพูดเบา ๆ ด้วยท่าทีสงบเยือกเย็น ว่า “โลกนี้ไม่มีของฟรีหรอกนะครับ คุณเฉียว ผมจะยอมรับคำขอที่จะช่วยน้องชายของคุณ แลกกับคุณต้องแต่งงานกับผม”
คราวนี้เฉียวเมียนเมียนแน่ใจว่าเธอไม่ได้หูฝาดไปเอง
เธอตกใจเป็นอย่างมาก
เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าคำขอของเขา จะเป็นการแต่งงานกับเขา
มันช่างไร้สาระ และไร้เหตุผลจนเกินไป
เธอไม่อยากจะเชื่อเลย “คุณเหมาค่ะ คุณล้อฉันเล่นใช่ไหมค่ะ”
เหมาเยซือเลิกคิ้วและถามขึ้นว่า
“คุณคิดว่าผมล้อเล่นเหรอ?”
“ทำไมกัน?”
เขาออกจะเพียบพร้อมซะขนาดนี้ ทำไมแค่หาเมียสักคนจะหาไม่ได้เลยเหรอ?
แล้วเขาจะอยากแต่งงานกับผู้หญิงที่เขาเพิ่งจะเคยพบครั้งแรกจริง ๆ เหรอ?
หรือมีอะไรบางอย่างที่เขาไม่ได้บอกเกี่ยวกับตัวเขากันนะ?
หล่อนจ้องมองเขาอย่างไม่เข้าใจ
เหมาเยซือเดาความคิดของเจ้าหล่อนออก เขาขมวดคิ้วสีหน้าเปลี่ยนไปชั่วขณะ
เขาเริ่มรู้สึกสนุกและอารมณ์ดีขึ้นเรื่อย ๆ ที่ได้เหยาแหย่หล่อน
“อะ!”
ศีรษะของเฉียวเมียนเมียนกระแทกเข้ากับแขนของเขา ทำให้ใบหน้าของห่อนเซเข้าสู่หน้าอกอุ่น ๆของเขา หล่อนรู้สึกเหมือนชนเข้ากับก้อนหิน กระทั่งจมูกเปลี่ยนเป็นสีแดง
ก่อนที่จะมือจะตอบสนอง ก็ถูกดึงและเลื่อนลงเสียแล้ว
เสียงต่ำแสนจะเย้ายวนที่แฝงไปด้วยความสนุกของผู้พูด ลอยมาเหนือศีรษะของหล่อน
“คุณเฉียวไม่ต้องกังวลไปหรอกนะครับว่าจะต้องกลายเป็นม่ายเมื่อเราแต่งงานกัน คุณจะพิสูจน์สมรรถภาพของผมตอนนี้เลยไหมล่ะ”
แก้มของหล่อนแดงระเรื่อขึ้นพร้อมกับมือที่ผลักเขาให้ออกห่างจากตัว
“คุณเหมา โปรดให้ความเคารพตัวเองด้วยค่ะ”
เธอไม่คาดคิดว่าชายที่ดูเยือกเย็นอย่างเขา จะล้อเล่นแบบนี้กับเธอได้
เหมาเยซือมองไปยังแก้มแดงก่ำของหล่อน ดูเหมือนแก้มของเจ้าหล่อนจะแดงระรื่ออยู่บ่อยครั้ง เมื่อคืนนี้ก็เช่นกัน…
เธอร้องไห้เพื่อขอความเมตตา กระทั่งผิวขาว ๆ เปลี่ยนเป็นสีชมพูชวนหลงใหล…
