ตอนที่ 147 หม ฉันจะแค้นพวกเธอไปจนตาย!
“ดีแล้วล่ะ” เจียงหลัวลื่ถอนหายใจอย่างโล่งอก
“พรุ่งนี้วันหยุด เราไปเยี่ยมเฉินเฉินที่โรงพยาบาลกันไหม”
“ไม่ต้องหรอก” เฉียวเมียนเมียนกล่าวต่อ
“คุณหมอบอกฉันเมื่อวานว่า เฉินเฉินจะออกโรงพยาบาลวันพรุ่งนี้แล้วล่ะ วันหยุดนี้เธอไม่ต้องไปทํางานหรือ ถ้าเธอทํางานเสร็จแล้วฉันจะพาเฉินเฉินไปหา แล้วเราไปทานข้าวด้วยกัน”
“ได้เลย” เจียงหลัวไม่แน่ใจนัก
“ใช่แล้ว ฉันจะได้เงินค่าจ้างอาทิตย์หน้าล่ะ ถ้าฉันได้เงินแล้ว ฉันจะพาพวกเธอไปเลี้ยงข้าวนะ ก็รับปากไปแล้วนี่ว่าจะเลี้ยงเธอกับเจ้าชายสุดหล่อ แต่อย่าดูถูกกันล่ะ เพราะร้านที่ฉันจะพาไปไม่ได้หรูหราอะไร”
หลังอาหารเช้าเฉียวเมียนเมียนและเจียงหลัว เกี่ยวแขนกันเดินไปที่ชั้นเรียน
พวกเขาพบกับไปเสียวและจางอี้เว่ยระหว่างทาง
การแสดงออกของพวกเขาเย็นชาเมื่อเห็นเฉียวเมียนเมียนและเขียงหลัวลี เดินมายังทิศทางที่พวกเขายืนอยู่
ไป๋เสียวมองพวกเขาเพียงครู่ก่อนจะหัวเราะเยาะ
จางอี้เว่ยก็ทําเช่นเดียวกันแล้วหันไป “เสียวเสียวไปกันเถอะ มีใครบางคนที่มีคนหนุนหลังอยู่แถวนี้ล่ะ เราจะไปทําให้เขาขุ่นเคืองไม่ได้นะ”
ทั้งสองคนถือหนังสือเล่มเล็กคนละเล่ม พวกเขามักจะไปหาที่ปรึกษาเพื่อขอคําแนะนำ
“ถูกแล้วล่ะ เราไม่ควรทําให้เธอขุ่นเคือง” ไปเสียวยิ้มอย่างแปลกประหลาด
“ฉันได้ยินมาว่าเซินเยวเยวกับคนอื่น ๆ ยังคงถูกควบคุมตัวที่สถานีตํารวจอยู่เลย ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร พวกเขาควรจะได้รับการปล่อยตัวก่อนหน้านี้แล้ว แต่บางคนก็เลวทราม มันช่างทร มานเหลือเกินที่ต้องถูกกักขังไว้ในสถานที่แบบนั้น แม้จะเป็นเวลาเพียงวันเดียวก็ทําให้พวกเขาซึม เศร้าโดยการขังพวกเขาไว้เป็นเวลานาน”
“เฮ้อจะโทษใครได้ล่ะ เซินเยวเยวไม่มีคนหนุนหลังที่แข็งแกร่งพอ”
“ดีใจนะที่พวกเธอรู้แบบนี้” เฉียวเมียนเมียนไม่ตอบสนอง แต่เจียงหลัวลีเย้ยหยันพวกเขา
“ถ้าพวกเธอเห็นว่าเป็นเยวเยวนาสงสาร พวกเธอจะตามเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนก็ได้นะ เธอต้องประทับใจมากแน่ ๆ”
“เจียงหลัวลี่ เธออีกแล้วนะ!” ไปเสียวจ้องมองเธอและตะโกนออกไป
“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? เธอคิดว่าจะมาคุกคามเราได้เหรอ?”
เจียงหลัวหัวเราะเบา ๆ และกําลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เฉียวเมียนเมียนพูดขึ้นก่อนว่า
“ไม่ว่าหลัวหลัวจะคิดยังไงมันก็เป็นแบบนั้นแหละ ยังไงซะฉันก็เป็นคน เลวทราม ฉันทำอะไร ก็ได้นี่ หากเธอต้องการไปอยู่กับเซินเยวเยว ฉันจะสงเคราะห์ให้”
การแสดงออกที่สุภาพของทั้งสองคนหายไปจากใบหน้าของพวกเขาทันทีที่เฉียวเมียนเมียนพูดเช่นนั้น
พวกเขาได้ยินว่าเซินเยวเยวและจ้าวหวันถึงถูกควบคุมตัวที่สถานีตํารวจ
ครอบครัวเชินและครอบครัวจ้าวพยายามจะช่วยเหลือประกันตัว ก็ไร้ประโยชน์
นอกจากนั้นพวกเขายังรู้อีกว่า การที่บริษัทเฉิงไห่ล้มละลาย นั้นมีแฟนของเฉียวเมียนเมียนอยู่เบื้องหลัง
แม้แต่ซูเจ๋อยังไม่สามารถทําให้เฉิงไห่ล้มละลายได้เพียงชั่วข้ามคืน
เห็นได้ชัดว่าแฟนคนปัจจุบันของเฉียวเมียนเมียนมีอํานาจมากกว่าตระกูลซู
เขาเป็น…คนที่พวกหล่อนไม่สามารถเป็นปรักษ์ได้
พวกเขาเกลียดเธอมาก แต่ก็ทําอะไรไม่ได้
พวกเขาสามารถจัดการกับเจียงหลัวได้ แต่ไม่ใช่กับเฉียวเมียนเมียน
เด็กสาวสองคนกัดฟันแน่น แต่ไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว
“อี้เว่ยไปกันเถอะ!”
ไป๋เสียวเชิดใส่เฉียวเมียนเมียนก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับจางอี้เว่ย
เจียงหลัวสี่ทําหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ข้างหลัวพวกเขา
“ฮึ่ม ฉันจะแค้นพวกเธอไปจนตาย!”
