ตอนที่ 161 เขาคือชายลึกลับ
เธอพุ่งไปที่เฉียวเมียนเมียน พร้อมกับยกแขนขึ้น
ก่อนที่จะตบลง มีใครบางคนคว้าแขนเธอไว้กลางอากาศ
บอดี้การ์ดคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าเฉียวเมียนเมียน และเหวี่ยงแขนของเธอออกไป
หลินฮุ่ยเซินเดินโซซัดโซเซไม่กี่เมตรจากแรงแกว่งและเสียงกรีดร้องที่ตกลงบนพื้นอย่างเชื่องช้า
เธอตกอยู่ในฐานะที่แย่มาก
“โอ้โอ้ย หลังของฉันหักแล้ว”
เธอร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดอยู่บนพื้น
“แม่!” เฉียวอันซินเบิกตากว้างและรีบไปช่วยเธอขึ้นมา
หลินฮุ่ยเซินเอามือข้างหนึ่งวางบนหลัง ขณะที่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
“คุณคะ คุณต้องช่วยฉันเรื่องนี้ ฉันคงอยู่ในบ้านนี้ไม่ได้ เพราะเธอรังแกฉันจะให้ฉันทํายังไง”
แม่บ้านสองสามคนที่พยายามจะหยุดบอดี้การ์ดก็ล้มลงกับพื้นเช่นกัน
หากไม่มีได้รับการฝึกฝนมา พวกเขาไม่เหมาะที่จะรับมือกับบอดี้การ์ดมืออาชีพเหล่านี้ได้
บอดี้การ์ดคนเดียวก็สามารถจัดการกับพวกเขาทั้งหมดได้
ส่วนที่เหลือไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า หลังจากได้เห็นความกล้าหาญของพวกเขา
“เฉียวเมียนเมียน เธอนี่มันเป็นคนพาลที่น่ากลัวเสียจริง”
เฉียวอันซินช่วยพยุง หลินฮุ่ยเซินให้ลุกขึ้น
“แม่ของฉันเป็นแม่เลี้ยงของเธอนะ แล้วยังอายุมากกว่าเธอด้วย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอไม่ควรปฏิบัติกับเธอแบบนี้ เธอคิดว่าเธอสามารถทําอะไรก็ได้ตามใจชอบ เพราะมีคนหนุนหลังงั้นเหรอ?”
“ช่างไร้สาระและไม่มีจริยธรรมเสียจริง”
เฉียวหลุ่ยตัวสั่นจากความโกรธ และยกแขนขึ้นเพื่อจะตบเฉียวเมียนเมียน
คราวนี้เฉียวเมียนเมียนไม่ได้อยู่ตรงนั้นเพื่อให้โดนเขาทําร้าย
เธอเพียงหันไปทางอื่น
มือของเฉียวหลุ่ยค้างกลางอากาศ
เมื่อเห็นว่าเฉียวเมียนเมียนเพียงแค่หลบเลี่ยง เฉียวหลุ่ยก็ยิ่งโกรธมากขึ้น
“คนบาป กล้าดียังไง เธอทําเช่นนี้กับแม่ของเธอได้ ฉันต้องสอนบทเรียนให้คนบาปคนนี้เสียแล้ว”
จากนั้นเขาก็ยกแขนขึ้นอีกครั้ง
เฉียวหลุ่ยเป็นคนที่ภูมิใจในตัวเองมาก
เมื่อเห็นความเดือดร้อนของลูกสาวของเขา สิ่งที่เขาต้องการจะทําก็คือการสร้างอํานาจของเขาขึ้นมาใหม่ในฐานะของหัวหน้าครอบครัว
“คุณเฉียว ถ้าคุณไม่ต้องการให้บริษัทเฉียวพินาศเหมือน บริษัทเซิงฮุ่ย ผมขอแนะนําให้คุณอย่าทําตามอารมณ์เลย คุณอาจไม่สามารถทนรับกับผลของการลงมือตบหน้าเธอในครั้งนี้ได้”
พ่อเฉียวได้ยินเสียงที่มั่นคงและเชื่อถือดังมาจากด้านหลังเขา
เสียงของชายคนนั้นไม่ดัง แต่ในห้องเงียบไปทันทีที่เขาพูด
เฉียวอันซินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาเริ่มตกใจ
เธอเบิกตากว้างและหันกลับมา
เธอเห็นชายร่างสูงสง่าท่าทางโดดเด่น กําลังเดินขึ้นบันไดมา
ความประหลาดใจวูบวาบฉายผ่านดวงตาของเธอ
นั่นคือเขา ชายลึกลับคนนั้น
แม้ว่าเฉียวอันซินจะถูกเขาต่อว่าในครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกับเขา แต่เธอก็พบว่าเธอไม่สามารถลืมเขาได้หลังจากเหตุการณ์นั้น
เธอฝันถึงเขาเสียด้วยซ้ํา
เธอคิดเสมอว่าซูเจ๋อคือรักแท้ของเธอ
แต่หลังจากได้พบกับผู้ชายคนนี้ เธอก็รู้ว่าแท้จริงแล้ว เขาคือคนที่เกิดมาสําหรับเธอ เธอชอบเขาทันทีที่ได้เห็นเขา
ความกังวลใจ ความตื่นเต้น และความคาดหวัง ที่เธอรู้สึกเมื่อเผชิญหน้ากับเขา เป็นอารมณ์ที่เธอไม่เคยรู้สึกกับซูเจ๋อมาก่อน
