ตอนที่ 171 ฉันอยากถลกหนังเธอทั้งเป็น
จิตใจที่เปราะบางของเขาหวาดกลัวเช่นนี้ได้อย่างไร?
“มีปัญหาหรือเปล่า?” เหมาเยซื้อถามขณะที่เขารู้สึกถึงความลังเล
“ไม่ครับ” เว่ยเจิ้งรีบตอบออกไปในทันที
“ไม่มีปัญหาครับ ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะทําให้สําเร็จอย่างแน่นอน”
“อืม”
เหยาเยซือโบกมือให้เขา
“ออกไปได้แล้ว มีคนกําลังนอนอยู่อย่าปิดประตูแรงเกินไปล่ะ”
เว่ยเจิ้งตอบว่า “ครับ”
ที่โรงพยาบาล
หลินฮุยเซินไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้ ตั้งแต่ที่เธอฟื้นคืนสติ
“แม่อย่าร้องอีกต่อไปเลย”
เฉียวอันซินตื่นตระหนกจากการร้องไห้ของแม่
“ร้องไห้ไปทําไมกัน ฉันก็หงุดหงิดมากพอแล้ว ปล่อยให้ได้อยู่แบบเงียบ ๆ จะได้ไหม”
ผู้จัดการส่วนตัวของเฉียวอันซินยื่นกระเป๋าน้ําแข็งประคบให้กับเธอ
เหลือเวลาอีกเพียงสองสัปดาห์สําหรับการถ่ายทําภาพยนตร์เรื่องใหม่
เธอไม่สามารถทําให้ใบหน้าหายบวมได้ทัน
นอกจากนี้เธอยังมีถ่ายทําโฆษณาในอีกสองวันข้างหน้า รอยซ้ําก็คงบรรเทาลงในตอนนั้น
หลินฮุยเซินเงยหน้าขึ้นมองเธอ
“เธอหมายความว่าไง แม่ของเธอถูกรังแกนะ แทนที่จะรู้สึกเจ็บแทนฉัน เธอกลับมองว่าฉันน่ารําคาญ ลูกสาวควรเป็นอย่างนี้เหรอ”
เฉียวอันซินพูดอย่างเงียบ ๆ ระหว่างฟันที่ขบกัน
“แม่คิดว่าแม่โดนรังแกคนเดียวงั้นเหรอ อะไรคือประเด็นให้ร้องไห้ตอนนี้ มันแก้ปัญหาอะไรได้บ้าง นี่ฉันกําลังคิดว่าจะทํายังไงให้เฉียวเมียนเมียนชดใช้คืน”
เมื่อได้ยินชื่อของเฉียวเมียนเมียน ความโกรธก็จุดประกายในดวงตาของหลินฮุยเซิน สีหน้าของเธอบิดเบี้ยว ขณะที่เธอพูดว่า “นางนั่นมันมากเกินไปจริง ๆ ฉันอยากถลกหนังหล่อนทั้งเป็น”
“ใครจะรู้ว่ามันจะได้ผู้ชายป่าเถื่อนคนนั้นมาทําร้ายเราแบบนี้ นี่น่ะนะความคิดของผู้หญิงเลวๆ ที่จะเหยียบย่ําพวกเรา ทําให้ฉันขยะแขยงจะนอนหลับได้ยังไง”
“โอ้ใช่ เธอไม่ได้บอกซูเจ๋อเหรอ”
ความคิดของเฉียวอันซินล่องลอยไปในขณะที่แม่ของเธอบ่นอยู่เรื่อย ๆ
ผู้ชายที่มากับเฉียวเมียนเมียนไม่ได้เป็นคนป่าเถื่อน
เขาเป็นคนที่โดดเด่นกว่าซูเจ๋อ
ก่อนที่เธอจะพบกับผู้ชายคนนี้ เธอคิดว่าซูเจ๋อค่อนข้างน่าพอใจในทุก ๆ ด้าน
จะดีขนาดไหน ที่ได้ควงเขาไปทุกที่ที่เธอไป
แต่ตอนนี้
เธอไม่พอใจอีกต่อไป
เมื่อเธอเปรียบเทียบชายลึกลับคนนั้นกับซูเจ๋อ แล้วเธอก็รู้ว่าสิ่งที่เธอเคยคิดว่าเป็นจุดแข็งและ คุณลักษณะของซูเจ๋อนั้นไม่น่าประทับใจเลย
เขาและชายลึกลับแตกต่างกัน
พวกเขาเทียบกันไม่ได้ด้วยซ้ํา
เธอจะทนได้อย่งไรที่เห็นผู้ชายเฉียวเมียนเมียนดีกว่าของเธอ!
“อันซิน เธอได้ยินที่แม่พูดไหม”
เสียงกรี้ยวกราดของหลินฮุยเซิน ทําให้เฉียวอันซินหลุดจากความคิดของตนเอง
หลินฮุยเซินขมวดคิ้วมองเธอ
“ฉันถามว่าเธอโทรหาซูเจ๋อหรือเปล่า เขาจะมาเมื่อไหร่? แล้วเธอกําลังคิดอะไรอยู่ นอกจากนี้ชายป่าเถื่อนที่มากับเฉียวเมียนเมียนเป็นใครกันแน่ เธอรู้จักเขาหรือเปล่า?”
