รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน – ตอนที่ 29

เฉียวเมียนเมียนพยักหน้าเล็กน้อย และเดินจากไป

เมื่อพนักงานขายในร้านเห็นว่าการขอร้องเธอไม่มีผล ต่างร้องห่มร้องไห้ด้วยความเสียใจ

ในขณะนี้พวกเขาต่างสำนึกผิด พวกเขาคิดว่าเฉียวเมียนเมียนเป็นดังลูกไก่อ่อนแอและง่ายต่อกลั่นแกล้ง แต่ใครจะคาดคิดว่าเธอจะเบื้องหลังเช่นนี้

พวกเขาต่างตกอยู่ในห้วงความคิดที่น่าเวทนาเช่นนี้ ก็เพียงเพราะต้องการคำชื่นชมจากเฉียวอันซิน พวกเขาหันมาคาดหวังกับเธอก่อนจะเอ่ยปากพูด

“คุณเฉียวค่ะ เราทำให้พี่สาวคุณขุ่นเคืองเพียงเพราะเราอยากจะช่วยคุณ คุณจะเพิกเฉยกับพวกเราทั้งแบบนี้ได้ลงคอเหรอคะ”

“ใช่คะ คุณเฉียวช่วยพูดกับพี่สาวของคุณให้เราด้วย”

พนักงานขายต่างร่ำไห้ และขอร้องให้เฉียวอันซินช่วย

 

เฉียวอันซินมองไปที่เฉียวเมียนเมียนที่กำลังเดินจากไป ได้แต่นิ่งเงียบและตกตะลึง

ในใจของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เธอรีบกอดแขนซูเจ๋อแน่น “พี่ซูคะ เกิดอะไรขึ้น?”

เธอต้องการแสดงออกให้รู้ว่าเธอเหนือกว่าเฉียวเมียนเมียน โดยใช้โอกาสนี้กำราบและทำให้พี่สาวต้องอับอาย

แต่ตอนนี้…

เธอพบว่าไฟได้ฉายไปที่เฉียวเมียนเมียนแทน

จะให้เธอยอมรับได้ยังไงกัน ครู่หนึ่งใบหน้าของเธอจึงมืดลงก่อนจะเอ่ยปากถามขึ้น

“ทำไมหัวหน้าคนนั้นถึงได้สุภาพกับพี่เขานัก”

เขาไล่พนักงานออกหลายคนเพียงเพราะเอาใจเฉียวเมียนเมียน แล้วทำไมเฉียวเมียนเมียนถึงได้มีบทบาทมากมายขนาดนั้น

ซูเจ๋อก็ประหลาดใจเช่นกัน เขามองดูเฉียวเมียนเมียนเดินไปที่ประตูของร้าน ใบหน้าเขาซีดลง เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้บางอย่าง

“คุณเฉียวค่ะ ช่วยพวกเราด้วย”

พนักงานยังคงร้องไห้และขอร้องเฉียวอันซิน

เฉียวอันซินรู้สึกหงุดหงิดกับการถูกรบเร้า กระทั่งไม่สามารถคุมอารมณ์ได้ เธอจึงพูดด้วยใบหน้าที่เย็นชาออกไปว่า

“พวกคุณทุกคนถูกไล่ออก แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน อย่ามารบกวนฉันอีก ฉันช่วยอะไรคุณไม่ได้หรอก”

ให้ขอร้องเฉียวเมียนเมียนเหรอ?

ชั่วชีวิตนี่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก!

พนักงานของร้านเหล่านี้ชื่นชอบเฉียวอันซิน เพราะเธอเป็นลูกค้าวีไอพี และให้การสนับสนุนร้านของพวกเขาเป็นประจำ แต่ตอนนี้พวกเขาถูกไล่ออกแล้ว อีกทั้งเฉียวอันซินยังไม่เต็มใจที่จะช่วยเหลืออะไรพวกเขาเลย จึงไม่จำเป็นที่จะต้องสุภาพอะไรกับเธออีกต่อไป

กระทั่งมีอดีตพนักงานบางคนโก่นด่าเธอ “คุณเฉียว คุณทำแบบนี้ได้ยังไง ข้ามสะพานไปแล้วก็ทำลายสะพานทิ้งวั้นเหรอ”

“คุณเฉียว ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้”

“เฉียวอันซินวันนี้คุณต้องให้คำอธิบายกับพวกเรามา”

เฉียวอันซินเป็นเหมือนดอกไม้อันบอบบางที่เติบโตในเรือนกระจก เพียงถูกล้อมด้วยพนักงานที่ดุร้ายและก้าวร้าวไม่กี่คน เธอได้แต่หดตัวเข้าสู่อ้อมแขนของซูเจ๋อ

“พี่ซูเจ๋อ”

ซูเจ๋อเกรงว่าพนักงานเหล่านี้จะก้าวร้าวจะเกินไป กระทั่งเป็นอันตรายต่อเด็กในท้อง เขาจึงเอื้อมมือไปจับกอดเธอไว้ในอ้อมแขนทันที เขาทำหน้าเย็นชาและมองไปที่อดีตพนักงานเหล่านั้น

“พวกคุณถูกไล่ออก แล้วมันเกี่ยวอะไรกับอันซินกัน เธอทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นรึไง อย่ารังควานเธออีกต่อไป ไม่งั้นผมไม่อยู่เฉยแน่”

ใบหน้าของซูเจ๋อเคร่งขึ้น พร้อมกับแผ่รังสีที่น่ากลัวออกไป

อดีตพนักงานขายนึกกลัวว่าจะเกิดอันตรายกับตนจึงไม่กล้าสร้างปัญหาอะไรอีก พวกเขาจ้องมองเฉียวอันซินอย่างไม่พอใจ

“พวกคุณยังทำอะไรกันอยู่ ออกไปเดี๋ยวนี้” หัวหน้าเฉินชี้ไปที่กลุ่มของอดีตพนักงานพร้อมทั้งพูดด้วยความโมโหว่า

“ฉันได้แจ้งฝ่ายการเงินให้แล้ว ไปรับเงินแล้วออกไปได้แล้ว”

“หัวหน้าเฉินคะ…”

“มันไม่มีประโยชน์ ถึงแม้พวกเธอจะเรียกฉันว่าพ่อก็เถอะ ใครใช้ให้พวกเธอกล้ารังแกคุณเฉียวกันหะ ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรซะแล้ว รีบออกไปเดี๋ยวนี้!”

รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน

รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน

Score 4.9
Status: Ongoing Released: N/A
อ่านนิยายเรื่อง รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน“ที่รักคะ, ฉันไม่อยากทานแล้ว รู้สึกแย่จัง” “ที่รักครับ ทานยาให้หมดนะครับคนดี” ชายหนุ่มรูปงามโอบกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน เขาพยายามที่จะป้อนยาให้กับหล่อน เฉียวเมียนเมียนเจอกับเหมาเยซือโดยบังเอิญในเมืองหยุนเฉิง แล้วลงเอยด้วยการนอนกับเขาในคืนนั้น หลังจากที่เขาก็ยื่นข้อเสนอผลประโยชน์ต่าง ๆ กับหล่อน เพื่อแลกกับการมาเป็นเจ้าสาวของเขา เมื่อเธอได้กลายเป็นคุณผู้หญิงเหมา เธอจึงได้ครอบครองทั้งอำนาจและทุกสิ่งที่เธอต้องการ…

Comment

Options

not work with dark mode
Reset