รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน – ตอนที่ 74

“อย่าทำแบบนี้ ตกลงไหม”

 

เหมาเยซือถามอย่างจงใจยิ้มด้วยความสนุกสนาน

 

เฉียวเมียนเมีนรู้สึกรำคาญเล็กน้อยกับรอยยิ้มเย้ยหยันของชายคนนี้ อารมณ์ของเธอเพิ่มขึ้น เธอกัดริมฝีปากตนเองเบา ๆ จ้องมองเขาอย่างดุเดือด

 

“อย่ามาแตะต้องฉันตามอำเภอใจอีก!”

 

เขามักจะจูบเธอแทบจะเป็นลม

 

เธอไม่สามารถรับมือกับจูบที่เร่าร้อนเช่นนี้ได้

 

เหมาเยซือหัวเราะเบา ๆ และขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาแสดงสีหน้าไม่พอใจและพูดว่า

 

“ก็ผมเห็นคุณทีไร ผมก็อยากกอดอยากจูบ และอยากสัมผัสคุณ ตามที่ผมต้องการ ช่วยบอกหน่อยสิว่าผมควรทำยังไงดี”

 

เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก

 

“ที่รัก”

 

ชายคนนั้นโน้มตัวและแนบริมฝีปากอุ่น ๆ ของเขาไปที่ติ่งหูของเธอ เสียงทุ้มต่ำของเขาช่างเซ็กซี่และหยอกล้ออย่างไม่น่าเชื่อ

 

“ผมต้องตำหนิคุณที่ดึงดูดใจผมมากเกินไป ผมไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย ผมรู้ว่าคุณยังไม่ชินกับความสัมพันธ์ของเรา แต่คุณต้องพึงรู้ไว้อย่างหนึ่ง ว่าเราเป็นสามีภรรยากันแล้ว คุณเป็นภรรยาผม เป็นผู้หญิงที่ผมจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วย ผมจะรักใครได้อีก นอกจากนี้ผมเป็นแบบนี้ เพราะผมชอบคุณ”

 

เขาแสยะยิ้มเมื่อเห็นเด็กสาวหน้าแดงอย่างมากในอ้อมแขนเขา และหัวเราะเบา ๆ อีกครั้ง

 

“คุณไม่ชอบให้ผมเป็นแบบนี้เหรอ? แต่ตอนนี้คุณไม่ได้ขัดขืนจูบของผมเลยนะ”

 

เฉียวเมียนเมียนยกมือขึ้นปัดแก้ม

 

เธอไม่รู้ว่าจะตอบโต้อย่างไร

 

“แต่คุณไม่สามารถทำได้ ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร”

 

เธอกัดริมฝีปากของเธอ และในที่สุดก็ตอบโต้เบา ๆ หลังจากนั้นไม่นาน

 

“คุณหมายความว่ายังไง คุณไม่ชอบให้ผมทำแบบนี้ที่นี่เหรอ? ถ้าอย่างนั้นเราควรไปที่อื่นไหม?”

 

เธอพูดไม่ออก

 

เธอไม่ได้หมายความแบบนั้น

 

ผู้ชายคนนี้จงใจบิดเบือนคำพูดของเธอ!

 

ร้ายกาจจริง ๆ

 

เฉียวเมียนเมียนรู้สึกเหมือนว่าเธอไม่สามารถเอาชนะเชาได้ และยอมแพ้

 

รถเบนท์ลีย์สีดำขับไปอย่างช้า ๆ บนถนนในวิทยาลัย

 

เฉียวเมียนเมียนขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าพวกเขาเกือบจะออกไปจากวิทยาลัยแลฃ้ว

 

“เหมาเยซือคะ ฉันไม่จำเป็นต้องไปโรงพยาบาลหรอก คุณช่วยจอดให้ฉันลงที่นี่ได้ไหม”

 

การล้มของเธอไม่ได้ร้ายแรง แต่อย่างใด

 

มีเพียงรอยขีดข่วนเล็กน้อยและเธอสบายดี แค่ซื้อยาจากร้านขายยามาทำแผลก็เรียบร้อยแล้ว ไม่จำเป็นต้องไปโรงพยาบาลเลย

 

เหมาเยซือมองลงไปที่เธอ

 

“ผมจะพูดเป็นครั้งสุด จำเป็นต้องไปโรงพยาบาล”

 

เฉียวเมียนเมียนเงียบไป

 

เขาจะครอบงำเธอได้อย่างไร

 

เธอขมวดคิ้วแน่นขึ้น

 

“มันไม่จำเป็นจริง ๆ ฉันไปร้านขายยา ซื้อยามาทาเองได้ คุณควรไปทำงานได้แล้ว ฉันไม่อยากให้งานของคุณเสียหายกับเรื่องเล็กน้อยแบบนี้”

 

ที่สำคัญเขาเป็นประธานบริษัทขนาดใหญ่

 

เขาคงจะยุ่งมาก

 

เฉียวเมียนมเยนไม่คิดเลยว่าเขาจะมาวิทยาลัยเพื่อเธอ

 

เหมาเยซือบีบคางของเธอและจ้องมองเธอด้วยดวงตาสีเข้มของเขาสักพักก่อนจะกระซิบ

 

“เรื่องของคุณไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย ไม่มีงานไหนสำคัญเท่าคุณ”

 

ตึกตัก! ตึกตัก!

 

ในขณะที่เฉียวเมียนเมียนได้ยินเสียงหัวใจของตนเองเต้นรัวที่อยู่อกของเธอเอง

 

สมองของเธอดูเหมือนจะว่างเปล่า ทั้งร่างกายและจิตวิญญาณของเธอก็ดูเหมือนจะถูกดูดเข้าไปในดวงตาที่มืดมิดนั้น

 

“จงเป็นเด็กดีและเชื่อฟังผม ไปโรงพยาบาล เมียนเมียน อย่าทำให้ผมต้องเป็นห่วงจะได้ไหม”

 

มือที่แห้งและอบอุ่นของชายคนนั้นลูบไล้แก้มที่อ่อนโยนของเธอ ขณะที่ความรักส่งผ่านออกมาจากแววตา

 

เฉียวเมียนเมียนพยักหน้าอย่างงุนงง ราวกับถูกมนต์สะกด

 

 

รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน

รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน

Score 4.9
Status: Ongoing Released: N/A
อ่านนิยายเรื่อง รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน“ที่รักคะ, ฉันไม่อยากทานแล้ว รู้สึกแย่จัง” “ที่รักครับ ทานยาให้หมดนะครับคนดี” ชายหนุ่มรูปงามโอบกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน เขาพยายามที่จะป้อนยาให้กับหล่อน เฉียวเมียนเมียนเจอกับเหมาเยซือโดยบังเอิญในเมืองหยุนเฉิง แล้วลงเอยด้วยการนอนกับเขาในคืนนั้น หลังจากที่เขาก็ยื่นข้อเสนอผลประโยชน์ต่าง ๆ กับหล่อน เพื่อแลกกับการมาเป็นเจ้าสาวของเขา เมื่อเธอได้กลายเป็นคุณผู้หญิงเหมา เธอจึงได้ครอบครองทั้งอำนาจและทุกสิ่งที่เธอต้องการ…

Comment

Options

not work with dark mode
Reset