รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 19 จะตื่นเต้นอะไรนักหนาแต่เช้า

ใบหน้าของจี้หลิงชวนบูดบึ้ง และเขาก็จงใจซ่อนโทรศัพท์ไว้ข้างตัวเพื่อไม่ให้ใครเห็น
อืม เขาเป็นถึงประธานบริษัทไฉฝาผู้ยิ่งใหญ่ และเป็นถึงชายหนุ่มอันดับ 1 ในเมืองหรง ถ้าใครรู้ว่าเขาค้นหาสิ่งเหล่านี้บนโทรศัพท์มือถือของเขา เขาอาจจะโดนหัวเราะเยาะอย่างแน่นอน!
จี้หลิงชวนอ่านข้อความด้านล่างทีละแถวอย่างรวดเร็ว เขารีบปิดโทรศัพท์แล้วโยนมันลงบนโต๊ะข้างเตียงทันที
ในช่วงเวลาต่อมา จี้หลิงชวนก็หันกลับมา และยื่นมือออกไปเพื่อคว้ามู่ซีซีเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของเขา
การกระทำของจี้หลิงชวนนั้นทำให้มู่ซีซีตกใจกะทันหัน เธอรีบเงยหน้าขึ้นมองจี้หลิงชวน พยายามดิ้นรนที่จะออกจากอ้อมแขนของจี้หลิงชวน ทันใดนั้นเสียงเข้มและเย็นชาของจี้หลิงชวนก็ดังขึ้นข้างหูของเธอ：“ถ้าคุณยังไม่หยุดขยับอีก ผลที่จะตามมานั้นคุณต้องรับผิดชอบเอาเองนะ!”
มู่ซีซีตกใจมากจนไม่กล้าขยับตัว ซุกตัวแข็งทื่ออยู่ในอ้อมแขนของจี้หลิงชวน
อุณหภูมิร่างกายของมู่ซีซีค่อยๆเย็นขึ้น ถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงฤดูร้อนแต่มือและเท้าของเธอก็ยังเย็นมาก และเธอก็กลัวความหนาวเย็นมาก แถมเวลานี้ยังเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิซะด้วย
และร่างกายของจี้หลิงชวนก็เหมือนกับเตาไฟ อันที่จริง……การที่ถูกจี้หลิงชวนสวมกอดไว้ใน้อ้อมแขนแบบนี้ มู่ซีซีรู้สึกค่อนข้างสบายใจ……เพียงแต่ว่า……
เมื่อนึกถึงนี่มู่ซีซีก็มองไปที่จี้หลิงชวนอย่างเงียบ ๆ ถ้าหากจี้หลิงชวนนั้นไม่มาข่มบังขับเธอ เธอก็คงไม่รังเกียจที่จะถูกจี้หลิงชวนนั้นนอนกอดเธอทั้งคืน……
ว่าแต่……อยู่ดีๆจี้หลิงชวนคิดจะทำอะไรอีกแล้ว?
มู่ซีซีรู้สึกอยากร้องไห้แต่ก็ต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้ ในขณะที่กำลังคิดไปเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น จู่ ๆ จี้หลิงชวนที่โอบกอดเธออยู่ก็ยกฝ่ามือขึ้นกุมไปที่ท้องน้อยของเธอ
มู่ซีซีรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของจี้หลิงชวนนั้นมันทำให้แผ่นหลังที่บอบบางของเธอถูกรัดแน่นเป็นแนวเส้นเดียว
เธอตัวแข็งทื่อและไม่กล้าที่จะขยับเขยื้อน ตื่นเต้นจนเหงื่อออกที่ฝ่ามือ รอการเคลื่อนไหวต่อไปของจี้หลิงชวน แต่จี้หลิงชวนยังคงอยู่ในท่าเดิมโดยวางฝ่ามืออันร้อนระอุของเขากุมไว้บนท้องของมู่ซีซี
มู่ซีซีตกตะลึงอยู่พักหนึ่งแล้วจึงเข้าใจขึ้นมาบ้าง จี้หลิงชวน……นี่จี้หลิงชวนกำลังเพิ่มความอบอุ่นให้ท้องน้อยของเธออยู่ใช่หรือไม่？
ในขณะที่กำลังคิดอยู่นั้นมู่ซีซีก็เงยหน้าขึ้นและมองไปที่จี้หลิงชวน ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอก็ยังแสดงออกมาด้วยสีหน้าที่ไม่เชื่อสายตาตัวเอง
เมื่อทั้งคู่สบตากัน
จี้หลิงชวนทำเป็นแสร้งเบือนหน้าไปทางอื่นเสีย และพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าอึดอัดใจเล็กน้อย: “อาการเป็นยังไงบ้าง？แล้วดีขึ้นหน่อยไหม? ยังเจ็บท้องอยู่ไหม？”
จี้หลิงชวนเพิ่งค้นหาข้อมูลบนอินเตอร์เน็ต วิธีการคือการประคบร้อนที่หน้าท้องส่วนล่างเพื่อบรรเทาอาการปวด
แต่เห็นได้ชัดว่า มันเป็นไปไม่ได้ที่จี้หลิงชวนจะมีถุงร้อนประคบท้องอย่างแน่นอน แต่อุณหภูมิร่างกายของจี้หลิงชวนนั้นสูงกว่าของมู่ซีซีหน่อยหนึ่ง
น่าจะสามารถใช้แทนถุงร้อนประคบท้องได้ เมื่อคิดได้เช่นนี้จี้หลิงชวนก็เลยทดลองทำดู
เมื่อได้ยินเสียงของจี้หลิงชวน มู่ซีซีก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง แววตาของเธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจ และเธอก็เดาถูกจริงๆด้วย!
จี้หลิงชวนกำลังเพิ่มความอุ่นให้ท้องน้อยของเธอจริงๆ ……
แต่ต้องบอกว่าผลลัพธ์นั้นไม่เลวเลยจริงๆ แม้ว่าฝ่ามือของจี้หลิงชวนจะไม่ร้อนเท่าถุงร้อนประคบท้อง แต่ก็เพียงพอสำหรับอุณหภูมิร่างกายที่เย็นของมู่ซีซีแล้วล่ะ
ด้วยฝ่ามืออันอบอุ่นโอบท้องน้อยของเธอ มู่ซีซีรู้สึกว่าท้องน้อยอาการบรรเทาลงอย่างผิดปกติ และเวลานี้อาการก็ไม่เจ็บเหมือนก่อนหน้านั้นแล้วล่ะ
มู่ซีซีเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าจี้หลิงชวนยังคงรอคำตอบของเธอด้วยสีหน้าที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ดังนั้นเธอจึงรีบตอบกลับว่า: “ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วค่ะ…… มันไม่เจ็บมากขนาดนั้นแล้วค่ะ”
หลังจากได้ยินคำตอบที่น่าพอใจ จี้หลิงชวนก็เลิกขมวดคิ้วด้วยความโล่งอกและเหลือบมองไปที่มู่ซีซี: “นอน!”
มู่ซีซีก็รู้สึกเหนื่อยมากเช่นกัน เวลานี้มันก็ดึกมากแล้ว หลังจากฟังคำพูดของจี้หลิงชวนแล้ว เธอก็โล่งใจเล็กน้อย กลัวว่าจี้หลิงชวนจะเปลี่ยนใจจึงรีบหลับตาลงอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นไม่นานจี้หลิงชวนก็ได้ยินเสียงลมหายใจของมู่ซีซีที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา
ผู้หญิงคนนี้เธอหลับในเวลาไม่กี่วินาที!
จี้หลิงชวนอดไม่ได้ที่จะก้มหัวลงและเหลือบมองมู่ซีซีที่หลับอยู่ในอ้อมแขนของเขา อืม ตอนที่เธอหลับ เธอดูน่ารักและอ่อนหวานกว่าตอนตื่นมาก
ในขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น ร่างกายที่อ่อนนุ่มของมู่ซีซีที่อยู่ในอ้อมแขนของจี้หลิงชวนก็ขยับขึ้นอีกครั้ง และหัวเล็ก ๆ ของเธอก็มุดเข้าไปอยู่ในคอของจี้หลิงชวน ราวกับแมวตัวเล็ก ๆ ที่ดูดนมจนอิ่ม เธอลูบคอไปมาใต้คอของจี้หลิงชวนอย่างเสน่หา เธอโอบรอบเอวของจีหลิงชวนโดยไม่รู้ตัว
ขณะที่จี้หลิงชวนเฝ้าดูการเคลื่อนไหวโดยไม่รู้ตัวของมู่ซีซีที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา ใบหน้าที่หล่อเหลาราวกับภูเขาน้ำแข็งที่เย็นชาก็อ่อนลงเล็กน้อย
มุมของริมฝีปากที่ยกขึ้นเล็กน้อยและรอยยิ้มที่พึงพอใจไม่สามารถระงับได้
และในคืนนี้มู่ซีซีและจี้หลิงชวนก็นอนหลับสนิทมาก และนอนหลับฝันดีทั้งคืน
เช้าวันรุ่งขึ้น มู่ซีซีลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย และจ้องมองไปที่ดวงตาของจี้หลิงชวนที่ไม่อาจคาดเดาได้เลย
มู่ซีซีจ้องไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของจี้หลิงชวน และตกตะลึงในทันใด
เธอจ้องมองไปที่จี้หลิงชวนด้วยดวงตาที่เบิกกว้างเป็นเวลานาน ความคิดของเธอค่อยๆ กลับคืนสู่ปกติ เธอขยับร่างกายของตัวเอง และความตื่นตระหนกก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าอันสวยงามของเธออีกครั้ง
ในเวลานี้มู่ซีซีพึ่งรู้ตัวว่าตัวเองนั้นเหมือนปลาหมึกยักษ์ที่นอนอยู่บนร่างของจี้หลิงชวน ด้วยมือและเท้าของเธอพาดอยู่บนตัวของจี้หลิงชวน
ทั้งสองอยู่ใกล้ชิดกันเหมือนทารกที่ตัวติดกันยังไงยังงั้นแหล่ะ
ใบหน้าของมู่ซีซีแดงขึ้นทันที และเธอก็ปล่อยจี้หลิงชวนอย่างรวดเร็ว และรีบย้ายไปอีกด้านหนึ่งของเตียงใหญ่ แล้วรีบผลักจี้หลิงชวนให้ออกห่างจากตัวเอง
ในช่วงเวลาต่อมา มู่ซีซีเพิ่งจะหนีออกจากเหตุการ์อันตรายได้ไม่นาน เธอยังไม่ทันจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เธอถูกฝ่ามือขนาดใหญ่ของจี้หลิงชวนคว้าและดึงกลับเข้าสู่อ้อมกอดอันอบอุ่นของจี้หลิงชวนอีกครั้งหนึ่ง
โดยผิวหนังถูกกดทับกันอย่างแน่นหนาผ่านผ้าบาง ๆ ทำให้ร่างกายของมู่ซีซีสั่นเล็กน้อย
หลังจากที่ได้สติกลับคืนมามู่ซีซีก็รีบยื่นมือออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อปิดกั้นหน้าอกของจี้หลิงชวน ใบหน้าเล็ก ๆ ที่สวยงามและเริ่มแดงขึ้นของเธอแสดงออกด้วยความไม่พอใจ เธอเงยหน้าขึ้นเพื่อจ้องดวงตาเย็นชาของจี้หลิงชวนและพูดด้วยความอึดอัดว่า: “เช้า…… สวัสดีตอนเช้าค่ะ……”
เมื่อทั้งคู่สบตากัน……
มู่ซีซีเพิ่งพูดจบก็รู้สึกว่าอากาศรอบตัวทั้งสองคนนั้นดูเหมือนจะอบอ้าวขึ้น ใบหน้าของเธอก็ค่อยๆแดงระเรื่ออย่างเขินๆ มู่ซีซีรู้สึกถึงอันตราย และรีบออกจากอ้อมแขนของจี้หลิงชวนแล้วลุกขึ้นนั่งทันที เธอรีบอธิบายให้จี้หลิงชวนอย่างรวดเร็ว: “คือว่า……เวลานี้ก็สายมากแล้ว ฉันขอลุกจากที่นอนแล้วนะคะ……อา!”
ก่อนที่เธอจะพูดจบ มู่ซีซีก็อุทานออกมาทันทีหลังจากที่ร่างของเธอหลุดจากอ้อมแขนของจี้หลิงชวนไม่นาน เธอก็ถูกจี้หลิงชวงดึงกลับไปอยู่อ้อมแขนอีกครั้งโดยไม่ลังเล
เมื่อถูกจี้หลิงชวนกอดไว้ในอ้อมกอดแน่นมากขนาดนี้ มู่ซีซีรู้สึกถึงร่างกายบางส่วนของจี้หลิงชวนมีการเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน……
ทันใดนั้นก็จ้องไปที่จี้หลิงชวนด้วยใบหน้าประหม่าและอยากร้องไห้แต่กลั้นน้ำตาเอาไว้……
เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย จู่ๆจะตื่นเต้นอะไรนักหนาแต่เช้า……