รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 193 ผมยินดี！

จี้หลิงชวนรู้ดีว่าผู้หญิงของเขามู่ซีซีสวยแค่ไหน แต่ตอนนี้ได้เห็นมู่ซีซีในชุดเจ้าสาว จี้หลิงชวนก็ตกตะลึงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
มู่ซีซีของเขาสวยมาก สวยมากจริง ๆ
ในช่วงเวลาต่อมา สายตาของจี้หลิงชวนก็เหลือบไปเห็นเพื่อนสนิททั้งสามคนที่อยู่ข้างหลังของตัวเอง
ลู่เฉิงฮ่าว เวินจิ่ง และซูอวี่โม่ พวกเขาเติบโตมากับจี้หลิงชวน และตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่เข้าใจความหมายของจี้หลิงชวน
ทั้งสามคนต่างฝ่ายต่างรู้กันโดยปริยาย และทุกคนก็ยิ้มอย่างเงียบ ๆ
แน่ล่ะ เมื่อผู้ชายเห็นเพื่อนสนิทที่ยืนอยู่ข้าง ๆ มองภรรยาของตัวเอง
ก็คิดอย่างนั้น แต่ลู่เฉิงฮ่าว เวินจิ่ง และซูอวี่โม่ ทั้งสามคนยังคงมีสติสัมปชัญญะอย่างมาก และทำตามความตั้งใจของจี้หลิงชวน จากนั้นก็ยื่นมือออกไปดึงเพื่อนเจ้าสาวทั้งสามคนที่อยู่ในห้องออกไปข้างนอก
เมื่อสไตลิสต์คนอื่น ๆ เห็นอย่างนี้ก็รู้ตัวว่าต้องรีบออกไปในทันที
เหลือเพียงแค่มู่ซีซีและจี้หลิงชวนที่อยู่ในห้องโถงขนาดใหญ่ของโรงแรม
มู่ซีซีมองไปที่จี้หลิงชวนด้วยความประหลาดใจ เมื่อกี้เธอเห็นจี้หลิงชวนขยิบตาให้ลู่เฉิงฮ่าวและคนอื่น ๆ
ดังนั้นมู่ซีซีจึงไม่เข้าใจว่าจี้หลิงชวนให้พวกเขาทั้งหมดออกไปข้างนอกทำไม
ตอนที่เธอสงสัยและกำลังจะถาม ในวินาทีต่อมาจี้หลิงชวนที่ยืนอยู่ตรงหน้ามู่ซีซีก็ยื่นมือออกไปจับข้อมือของมู่ซีซี จี้หลิงชวนก็ดึงมู่ซีซีเข้ามากอดไว้แน่น โดยที่ไม่ได้รอให้มู่ซีซีตอบโต้ใด ๆ
หลังจากมู่ซีซีก็ยื่นมือออกไปกอดเอวของจี้หลิงชวนโดยไม่รู้ตัว สายตาของเธอมองไปที่จี้หลิงชวน：“จี้หลิงชวน คุณทำอะไร……”
มู่ซีซียังพูดไม่ทันจบ จี้หลิงชวนก็ยื่นมือไปจับที่ด้านหลังศีรษะของมู่ซีซี และจูบริมฝีปากสีแดงที่มีเสน่ห์ของมู่ซีซีอย่างดูดดื่ม
ดวงตาของมู่ซีซีเบิกกว้างและมองไปที่จี้หลิงชวนด้วยความประหลาดใจ เธอรีบยื่นมือออกไปผลักจี้หลิงชวนออกไป และรีบพูดว่า：“จี้หลิงชวน……อย่า ฉันทาลิปสติก……”
จี้หลิงชวนเม้มริมฝีปาก แต่ไม่ได้คิดที่จะปล่อยมู่ซีซีไปอย่างนั้น เขาโน้มตัวไปข้าง ๆ หูของมู่ซีซีและพูดเบา ๆ ทีละคำว่า：“อืม ลิปสติกไม่ค่อยเสมอกัน ผมเลยช่วยทาให้คุณ”
ในขณะที่พูดจี้หลิงชวนก็มองริมฝีปากที่บางและสวยงามของมู่ซีซี เขาอดไม่ได้ที่จะจูบริมฝีปากสีแดงขอมู่ซีซีอีกครั้ง และจงใจถูริมฝีปากสีแดงอันละเอียดอ่อนของมู่ซีซีด้วย
เป็นจูบที่ยาวนานและดูดดื่ม
จนกระทั่งมู่ซีซีขาอ่อนจนเกือบจะยืนไม่อยู่ จี้หลิงชวนจึงกอดมู่ซีซี และถอยออกจากริมฝีปากสีแดงของมู่ซีซี
การจูบครั้งนี้ทำให้การหายใจของทั้งสองคนไม่สงบเล็กน้อย หน้าผากของจี้หลิงชวนสัมผัสกับหน้าผากของมู่ซีซีอย่างเสน่หา
สายตาจ้องมองซึ่งกันและกัน เนื่องจากพวกเขาอยู่ใกล้กันมาก ทั้งสองจึงเห็นเงาสะท้อนในดวงตาของกันและกันได้อย่างชัดเจน
ราวกับว่าในโลกนี้มีเพียงแค่พวกเขาทั้งสองคน
มู่ซีซีไม่สามารถยับยั้งความรู้สึกแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในใจได้
ในวินาทีต่อมา ในขณะที่มู่ซีซีกำลังงุนงง จี้หลิงชวนก็ยกมุมริมฝีปากขึ้นเล็กน้อยและมองไปที่มู่ซีซีด้วยรอยยิ้ม
ก่อนที่มู่ซีซีจะได้สติกลับมา เธอได้เสียงที่ไพเราะของจี้หลิงชวนดังขึ้นข้าง ๆ หูของเธอว่า：“มู่ซีซี วันนี้คุณสวยมาก”
ประโยคนี้เข้ามาในหูของมู่ซีซี ไม่ใช่แค่แก้มของมู่ซีซีเท่านั้นที่แดงก่ำ แต่ใบหูของมู่ซีซีก็แดงเช่นกัน！
มู่ซีซีไม่เคยคิดว่าจี้หลิงชวนจะพูดอย่างนี้ออกมา
มู่ซีซีมองไปที่จี้หลิงชวนด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ เธอเขินอายจนพูดอะไรไม่ออก
จี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซีเม้มริมฝีปากอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างเขินอาย เดิมทีเขายังอยากจะหยอกล้อมู่ซีซี แต่จี้หลิงชวนเหลือบดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือด้วยความกังวลว่าจะล่าช้า จากนั้นเขาจึงปล่อยมู่ซีซีอย่างไม่เต็มใจ และจูบริมฝีปากสีแดงของมู่ซีซีอีกครั้ง จากนั้นก็ยิ้มและพูดช้า ๆ ว่า：“ตอนนี้ปล่อยคุณไปก่อน แล้วคอยจัดการคุณในคืนนี้”
หลังจากที่จี้หลิงชวนพูดจบ ใบหน้าของมู่ซีซีก็แดงมากยิ่งขึ้น และรีบออกจากอ้อมแขนอันเร่าร้อนของจี้หลิงชวน
“เอาล่ะ ใกล้จะได้ฤกษ์แล้ว เราควรออกไปกันได้แล้ว” ในขณะที่จี้หลิงชวนพูด เขาก็ยื่นมือไปจับมือของมู่ซีซี นิ้วทั้งสิบประสานกันแน่นแล้วเดินไปที่ประตูห้อง
ตอนที่ใกล้จะเดินไปถึงประตูห้อง มู่ซีซีก็เห็นริมฝีปากของจี้หลิงชวนเปื้อนลิปสติกสีแดงจาง ๆ ของเธอ และรีบคว้าจี้หลิงชวนไว้
ถ้าจี้หลิงชวนเดินออกไปอย่างนี้ เกรงว่าคนอื่น ๆ จะดูออกว่าจี้หลิงชวนทำอะไรในห้องกับเธอเมื่อครู่นี้
“เดี๋ยวก่อน！” ในขณะที่พูดมู่ซีซีก็ดึงจี้หลิงชวนให้หยุด และรีบหากระดาษทิชชูมาเช็ดลิปสติกจาง ๆ บนริมฝีปากที่สวยงามของจี้หลิงชวนอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็หาลิปสติกเมื่อกี้มาเติมบนริมฝีปากของตัวเอง หลังจากปกปิดทุกอย่างแล้ว มู่ซีซีก็หน้าแดงและปล่อยให้จี้หลิงชวนจูงมือตัวเองออกไปที่ห้องโถงของโรงแรม
จี้หลิงชวนจับมือของมู่ซีซีไว้แน่นและเดินเข้าไปในคริสตจักร
งานแต่งงานครั้งนี้ จี้หลิงชวนไม่ได้เชิญคนในตระกูลมู่มา อย่างไรก็ภาพที่คนในตระกูลมู่ทำร้ายมู่ซีซียังคงปรากฏชัดเจน ในตอนนี้ถ้าเชิญคนในตระกูลมู่มาก็มีแต่จะทำให้มู่ซีซีรู้สึกไม่ดี
เนื่องจากได้รับการดูแลเป็นอย่างดี สุขภาพของนายหญิงจี้จึงดีขึ้นมากแล้ว เธอยืนกรานที่จะมาเข้าร่วมงานแต่งงานครั้งนี้ ดังนั้นจี้หลิงชวนจึงไม่ขัดขวาง และให้แม่บ้านจางเข็นรถเข็นที่นายหญิงจี้นั่งเข้ามาร่วมงานแต่งงาน
งานแต่งงานเป็นแบบตะวันตก เมื่อจี้หลิงชวนจูงมือมู่ซีซีเดินเข้ามาบนพรมแดงในคริสตจักร เพลงมาร์ชในคริสตจักรก็ดังขึ้น
ในเวลาเดียวกันก็มีเสียงปรบมือด้วยความยินดีดังขึ้นในคริสตจักรอีกครั้ง
มู่ซีซีหน้าแดงและหันหน้าไปมองจี้หลิงชวนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ และบังเอิญว่าสายตาของจี้หลิงชวนก็หันมามองมู่ซีซีเช่นกัน
ทั้งสองคนสบตากัน รอยยิ้มเปล่งประกายในดวงตาที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ของจี้หลิงชวน และเขาก็แอบบีบมือของมู่ซีซีเบา ๆ
และความไม่สบายใจของมู่ซีซีก็สงบลงอย่างแปลกประหลาด และยิ้มให้จี้หลิงชวนที่อยู่ข้าง ๆ
ทั้งสองเดินเข้าไปทีละก้าวจนถึงเวทีกลางคริสตจักร
บาทหลวงหยิบพระคัมภีร์มาแล้วมองไปที่จี้หลิงชวนกับมู่ซีซีด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า：“คุณจี้หลิงชวน ขอถามว่าคุณจะยอมรับคุณมู่ซีซีที่อยู่ข้าง ๆ คุณเป็นภรรยาหรือไม่？ ไม่ว่าจะมั่งมีหรือยากจน สุขหรือทุกข์ เจ็บป่วยหรือสุขสบาย คุณก็จะรักเธอ ทะนุถนอมเธอ และซื่อสัตย์ต่อเธอตลอดไป？”
เมื่อได้ฟังที่บาทหลวงพูดแล้ว จี้หลิงชวนก็หันไปมองมู่ซีซีที่อยู่ข้าง ๆ ด้วยสายตาที่แน่วแน่ และพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังอย่างที่มู่ซีซีไม่เคยเห็นมาก่อน：“ผมยินดี”