รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 28 ชายที่อยู่ในตู้เสื้อผ้า

“ขอร้องล่ะ จี้หลิงชวนคุณรีบเข้าไปเถอะ！จะให้มู่อวี๋เฟยเห็นว่าคุณอยู่ที่นี่ไม่ได้！”
จี้หลิงชวนไม่ได้กังวลเลยแม้แต่น้อยหากมู่อวี๋เฟยจะรู้ว่าเขากับมู่ซีซีอยู่ด้วยกันที่นี่ ยังไงซะมู่อวี๋เฟยก็ไม่ใช่ภรรยาของเขาจริงๆมันเป็นเพียงข้อตกลงก็เท่านั้น
มู่อวี๋เฟยมีสิทธิ์อะไรที่จะเข้ามายุ่งเรื่องของเขา แต่เมื่อเห็นมู่ซีซีร้อนรนใจจนน้ำตาคลอเบ้าตาทั้งสองจี้หลิงชวนก็รู้สึกใจอ่อนขึ้นมา
เขาแสดงสีหน้าไม่ค่อยพอใจแต่ก็ยอมเข้าไปซ่อนตัวในตู้เสื้อผ้า
เฮ้อ คุณชายจี้คนที่รักศักดิ์ศรีและอิสระของตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใด เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาถูกบังคับให้เข้าไปอยู่ในตู้เสื้อผ้า！
เขานั่งเก็บมือเก็บขาและค่อยๆปิดประตูตู้เสื้อผ้า เห็นแบบนี้มู่ซีซีก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมามาก
มู่ซีซีพยายามควบคุมสติหายใจเข้าออก พยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด จากนั้นก็เดินไปที่หน้าประตูและยื่นมือออกไปเปิดประตู
ประตูห้องเพิ่งจะเปิดออก มู่ซีซีก็เห็นมู่อวี๋เฟยยืนอยู่ที่ประตูหน้าห้องของเธอ
“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า？”มู่ซีซีมองดูมู่อวี๋เฟย จากนั้นก็ค่อยๆเคลื่อนสายตาไปมองที่อื่น
มู่อวี๋เฟยทอดสายตามองมู่ซีซีตั้งแต่หัวจรดเท้า และเห็นว่าบริเวณรอบๆตาของมู่ซีซีมีสีแดงก่ำ“เธอเป็นอะไรเหรอ？ทำไมรอบๆตาของเธอถึงได้แดงก่ำแบบนั้นล่ะ？”
เมื่อได้ยินสิ่งที่มู่อวี๋เฟยพูด มู่ซีซีกัดริมฝีปากของตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าพยายามควบคุมตัวเองให้เป็นปกติ เธอยกมือขึ้นมาทำท่าขยี้ตาและตอบกลับไปว่า“ไม่เป็นไร……ฉันเพิ่งจะตื่นนอนตามันก็เลยเป็นแบบนี้”
หลังจากที่เธอแก้ตัวไปได้ มู่อวี๋เฟยก็มองสบตากับมู่ซีซีและดูปฏิกิริยาของมู่ซีซี จากนั้นก็ค่อยๆทอดสายตามองไปรอบๆห้องของมู่ซีซี
ห้องของมู่ซีซีดัดแปลงมาจากห้องรับแขกเดิม ฉะนั้นห้องของเธอจึงเล็กมาก ทอดสายตามองไปรอบห้องไม่นานก็เห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจนหมดแล้ว
ประจวบกับมู่อวี๋เฟยเองก็เป็นคนขี้สงสัย นอนหลับไปได้พักใหญ่ตื่นขึ้นมาพอไม่เห็นจี้หลิงชวนอยู่ในห้อง เธอลองหาทั่วห้องแล้วเมื่อไม่เจอจี้หลิงชวน เธอก็เลยลองมาดูที่ห้องของมู่ซีซีซึ่งห่างจากห้องนอนของเธอมากที่สุด
เห็นห้องของมู่ซีซีไม่มีใครอยู่นอกจากมู่ซีซีและก็ไม่พบอะไรผิดปกติ มู่อี๋เฟยก็หายสงสัย คิดดูแล้วตัวเองคงจะคิดมากไปเอง
คิดไปพลางมู่อวี๋เฟยก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมา
“ไม่มีอะไร งั้นก็นอนเถอะ！” มู่อวี๋เฟยชักสีหน้าพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา เมื่อพูดจบเธอก็หันหลังและเดินกลับไปที่ห้องของเธอ
เมื่อมู่ซีซีเห็นว่ามู่อวี๋เฟยเดินเข้าห้องของเธอไปแล้ว เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นก็รีบล็อกประตูห้อง เธอกลัวว่าจี้หลิงชวนจะอยู่ในนั้นและหายใจไม่ออกจึงรีบวิ่งไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้า
จี้หลิงชวนออกมาจากในตู้เสื้อผ้าพร้อมกับใบหน้าเย็นชาและมีท่าทีที่ไม่สบอารมณ์ เขาไม่พูดอะไรสักคำ โน้มตัวเข้าไปกอดมู่ซีซีเอาไว้ในทันที จากนั้นก็ค่อยๆก้มหน้าลงไปสัมผัสกับริมฝีปากอันหอมหวานของเธอ
เขาจูบเธอจนเธอเกือบจะหายใจไม่ออก ทำแบบนี้จี้หลิงชวนจึงจะรู้สึกพอใจ เมื่อพอใจแล้วถึงยอมปล่อยมู่ซีซีไป
มู่ซีซีที่เพิ่งจะช็อกกับเหตุการณ์เมื่อกี้ เธอไม่กล้าที่จะให้จี้หลิงชวนอยู่ห้องของเธอได้อีกต่อไปแล้ว
เธอลากแขนของจี้หลิงชวนไปที่ประตูหน้าห้อง
จากนั้นก็ค่อยๆเปิดประตู มองซ้ายทีขวาที เมื่อเห็นว่าไม่มีคนอยู่ด้านนอกแล้ว
มู่ซีซีจึงพูดกับจี้หลิงชวนเบาๆว่า“จี้หลิงชวน！ขอร้องล่ะ คุณรีบกลับไปเถอะนะ！”
เมื่อจี้หลิงชวนเห็นมู่ซีซีพยายามไล่ให้เขาออกไปทั้งอย่างนั้น เขายิ่งชักสีหน้าไม่พอใจต่อมู่ซีซีมากกว่าเดิมเขาขมวดคิ้วทำหน้าไม่สบอารมณ์จากนั้นก็เดินออกจากห้องของเธอไป
ทันทีที่จี้หลินชวนเดินพ้นประตูหน้าห้องไป มู่ซีซีก็ไม่รีรอรีบปิดและล็อกประตูทันที เมื่อจี้หลิงชวนเห็นแบบนั้นแล้วเขายิ่งรู้สึกโมโหขึ้นไปอีก！
เชอะ รอโอกาสที่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองก่อนดูซิว่าฉันจะจัดการเธอยังไง！
มู่อวี๋เฟยไม่ได้ล็อกประตูห้องจี้หลิงชวนยื่นมือผลักประตูห้องเข้าไป
และเมื่อจี้หลิงชวนเปิดประตูเข้ามาในห้อง มู่อวี๋เฟยก็รีบลุกขึ้นและเดินเข้ามาถามจี้หลิงชวนด้วยสีหน้าที่กังวลใจว่า“คุณชายจี้ เมื่อกี้คุณไปไหนมา？ฉันตกใจมากที่ตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจอคุณอยู่ในห้อง ”
จี้หลิงชวนมองมู่อวี๋เฟยอย่างไม่แยแส อีกทั้งยังพูดกับเธอด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์และน้ำเสียงที่เย็นชาว่า“ไปสูดอากาศที่ด้านล่าง！”
จี้หลิงชวนรู้สึกรังเกียจมู่อวี๋เฟยมาก หากไม่ใช่เป็นเพราะคุณย่าของเขา จี้หลิงชวนก็คงไม่ต้องแต่งงานกับมู่อวี๋เฟยคนนี้อย่างแน่นอน
เขายอมที่จะเลือกแต่งงานกับมู่ซีซียังดีซะกว่าที่จะแต่งงานกับคนอย่างมู่อวี๋เฟย！
ดูแล้วเขาคงจะต้องหาคนที่สามารถมาพูดคุยกับคุณย่าของเขาอย่างถูกคอจึงจะสามารถสลัดมู่อวี๋เฟยออกไปจากชีวิตเขาได้！
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้จี้หลิงชวนก็ไม่คิดที่จะสนใจมู่อวี๋เฟยเลย เขามองเธอไม่ต่างกับอากาศที่มองไม่เห็นและไม่มีตัวตนจากนั้นเขาก็เดินกลับไปที่เตียงนอน
เป็นเพราะได้มู่ซีซีช่วยทำให้เขาได้ปลดปล่อย ทำให้คืนนี้จี้หลิงชวนนอนหลับได้อย่างสบาย แต่ข้ามกำแพงไปอีกด้านหนึ่ง มู่ซีซีที่อยู่ห้องข้างๆ เจอเหตุการณ์ที่ทั้งน่าหวาดกลัวละตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน ทำให้เธอนอนไม่หลับ กลัวว่าไม่รู้ตอนไหนจี้หลิงชวนจะแอบเข้ามาที่ห้องของเธออีกหรือเปล่า
วันที่สองมู่ซีซีเอาแต่หมกตัวอยู่แต่ภายในห้อง เธอได้ยินแต่เสียงของรถยนต์ที่ขับออกไปคันแล้วคันเล่า นี่เป็นสิ่งที่ทำให้มู่ซีซีรู้สึกโล่งใจขึ้น เธอกำลังเตรียมที่จะลงไปด้านล่าง แต่เมื่อเปิดประตูห้องออกไปก็เห็นมู่อวี๋เฟยยืนอยู่หน้าประตู
มู่ซีซีบังเอิญสบตาเข้ากับมู่อวี๋เฟย ทำให้เธอรู้สึกตกใจจนกระโดดเก็บอาการไม่อยู่ จี้หลิงชวนไม่ใช่ขับรถออกไปแล้วเหรอ？แล้วทำไมมู่อวี๋เฟยยังอยู่ที่บ้านอีกล่ะ？
มู่ซีซียังไม่มีโอกาสได้เอ่ยปากถาม มู่อวี๋เฟยก็ทำไม้ทำมือบอกให้มู่ซีซีหลบไป จากนั้นเธอก็เดินเข้าห้องไปอย่างไม่เกรงใจ
หลังจากปิดประตูห้อง ภายในห้องมีเพียงแค่มู่อวี๋เฟยกับมู่ซีซีอยู่สองคน
มู่อวี๋เฟยเข้ามาเดินดูรอบๆห้องราวกับว่าเป็นห้องของตัวเอง จากนั้นก็นั่งลงไปที่โซฟาตัวน้อยภายในห้องของมู่ซีซี เธอมองมู่ซีซีตั้งแต่หัวจรดเท้าจากนั้นก็เอ่ยปากพูดขึ้นว่า：“มู่ซีซี เอาของขวัญที่คุณชายจี้มอบให้เธอเมื่อคืนนี้ออกมา！”
มู่ซีซีมองเขม่นไปที่มู่อวี๋เฟยเธอขมวดคิ้วเล็กน้อยและตอบไปอย่างหมดความอดทนว่า“มู่อวี๋เฟย ที่นี่คือห้องของฉัน เชิญเธอออกไปได้แล้ว！”
“ก็ฉันบอกแล้วไงให้ส่งของขวัญมา！”มู่อวี๋เฟยยังคงยืนหยัดในคำพูดของเธอ หากว่าไม่ส่งของขวัญออกมาเธอก็จะไม่ออกไป
เหตุผลที่มู่อวี๋เฟยไม่ออกไปพร้อมกับจี้หลิงชวน นั่นเป็นเพราะเธอต้องการมาทวงของขวัญชิ้นนั้นจากมู่ซีซี
เพราะมู่อวี๋เฟยเองก็ไม่เคยได้รับของขวัญอะไรเลยจากจี้หลิงชวน เพราะฉะนั้นเธอจึงรู้สึกอิจฉามู่ซีซีเลือดขึ้นตา หากไม่ได้เห็นกับตาตัวเองว่าจี้หลิงชวนมอบของขวัญอะไรให้กับมู่ซีซีล่ะก็ มู่อวี๋เฟยก็คงจะนอนไม่หลับเป็นแน่
อันที่จริงหลังจากที่มู่ซีซีได้รับของขวัญในคืนวันนั้น เธอก็เก็บของขวัญกล่องนั้นใส่ไว้ในลิ้นชักจนลืมไปเลย ยังไม่ทันได้ดูว่าด้านในมีของอะไร
ตอนนี้เห็นมู่อวี๋เฟยอยากรู้มากขนาดนี้ มู่ซีซีขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นก็หยิบเอากล่องของขวัญจากลิ้นชักออกมา
มู่ซีซียังไม่ทันได้เปิดดูของด้านใน ก็ถูกมู่อวี๋เฟยที่ยืนอยู่ทางด้านข้างยื่นมือมาแย่งเอาไปอย่างไม่เกรงใจ
มู่อวี๋เฟยเปิดดูของขวัญที่อยู่ในกล่อง เมื่อเธอเห็นว่าของด้านในเป็นอะไร สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปในทันที
เธอรู้สึกตกใจตาลุกวาว！