ราชิณีเลือด – ตอนที่ 6: การโจมตี

ป้อมปราการดรากูล

กลางดึกคืนนึงในขณะที่ทุกคนกำลังหลับเหลืองเพียงอัศวินเพียง 4 นายที่เฝ้ายยามอยู่ อัศวินคนนึงได้สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

“นั้นอะไร..” ในขณะที่เขากำลังคิด ลูกธนูปริศนาพุ่งเข้ามาปักเข้าที่กลางใบหน้าของอัศวินคนนั้นในทันที..

ร่างของเขาล้มลงภายในไม่กี่วิหลังจากเหตุการทั้งหมดเกิดขึ้น อัศวินที่เหลือต่างก็ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ภายในไม่กี่นาทีต่อมากลุ่มโจรมากกว่า 50 คนก็บุกเข้ามาภายในป้อมปราการและเริ่มสังหารอัศวิน

อัศวินที่เหลือที่หลับอยู่ก็มีเพียงดาบ 1 เล่มติดกาย การต่อสู้เริ่มดุเดือดแม้อัศวินที่เฝ้าปราสาทจะมีฝีมืออยู่มาก ก็ไม่สามารถต่อกรกับจำนวนของเหล่าโจรได้ .. จนกระทั่งอัศวิน เหลืออยู่เพียง 3 นาย อัศวินทั้ง 3 นายได้ถอยเข้าไปยังห้องบัญชาการ พร้อมกับสกาเล็ต ลูคัส และ มิร่า ทั้ง 6 คนนำตู้และของหนักต่างๆ มาปิดกั้นประตูไว้ และหวังว่าจะยื้อเวลาจน พวกกลุ่มอัศวินที่ออกไปจะกลับมาทัน..

ในขณะที่พวกเขากำลังรออย่างมีความหวัง…ตู้แหละสิ่งต่างๆที่นำมากั้นประตูก็เริ่มขยับและพังลงอัศวิน 2 นายที่เห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งไปดันประตูไว้ แต่ก็ไม่ทัน..ประตูได้พังออกเสียแล้ว 

หลังจากประตูพังลงภาพตรงหน้าปรากฏเป็นภาพของชายร่างใหญ่ถือขวาน อัศวินที่ว่ามีฝีมือเก่งกาจยังต้องถอนรนมาเพื่อตั้งหลักมือเห็นมัน … มันคือ “บามอท” ชายผู้เป็นผู้นำของเหล่าโจร ขวานฉันใหญ่และร่างกายอันใหญ่โต 

ผู้เดียวที่สามารถต่อกรกับเขาได้คือ หัวหน้าอัศวินที่ไม่อยู่ที่นี่ เหล่าอัศวินรู้ตัวว่ายังไงก็ต้องตายที่นี่พวกเขาจึงหันไปบอกสกาเล็ตให้รีบหนีไปทางหน้าต่างพร้อมกับลูคัสและมิร่า พวกเขาจะยื้อเวลาให้เอง .. พูดไม่ทันจบอัศวินหนึ่งคนก็ถูกตัดออกเป็นสองท่อน

ในขณะเดียวกันทางด้านหัวหน้าอัศวิน “ลุงยิ้ม”

กองอัศวินค้นหาที่พักของกลุ่มโจรจนทั่ว แต่ก็ไม่พบสิ่งใด..ตลอด 2 วันที่ผ่านมามีแต่คว้าน้ำเหลว ในขณะที่ลุงยิ้มกำลังถอดใจ อัศวินคนนึงก็เข้ามาแจ้งข่าวว่า จับกลุ่มโจรได้ ซึ่งจากการสอบปากคำมันไม่ยอมบอกอะไรเลย..

ลุงยิ้มลุงขึ้นพร้อมกล่าว “ข้าจะเป็นสอบปากคำมันเอง ..” แรงกดดันมหาศาลถูกปล่อยออกมาจากชายผู้ยิ้มแย้มแทบจะตลอดเวลา .. แรงกดดันที่มหาศาล ถึงกับทำให้อัศวินที่มาแจ้งข่าว ถึงกับทรุดลง เพราะเขาร่วมรบกับหัวหน้ามาไม่เคยพบเจอกับ แรงกดดันขนาดนี้ 

หลังจากลุงยิ้มเข้ามาที่เต็นท์สอบสวนก็สั่งให้อัศวินทุกคนออกไป และเขาจะเป็นคนสอบสวนเอง…

“เอาล่ะเจ้าต้องตอบคำถามข้า หรือไม่ก็ข้าจะเล่นกับเจ้าสักหน่อย” ลุงยิ้มพูดพรอบกับปล่อยแรงกดดันออกมา

โจรที่ถูกจับมาถึงกับหายใจไม่ออกจากแรงกดดัน..แค่มองดูเขาก็รู้ว่าหากเขาไม่ตอบคำถาม มีแต่ความตายที่รอเขาอยู่ตรงหน้า โจรรีบพยักหน้าและบอกทุกสิ่งให้กับลุงยิ้มฟัง รวมถึงเรื่องแผนการโจมตีป้อมปราการเช่นกัน..

หลังลุงยิ้มได้ทราบความจริง เขาก็สั่งให้ทหารทุกนายเตรียมเดินทางในทันที กลับไปยังป้อมปราการและหวังว่ามันจะไม่สายเกินไป..

ทางด้านสกาเล็ต

ในขณะที่อัศวินทั้งสองกำลังต่อสู้กับ บามอท สกาเล็ต ลูคัส และมิร่าก็หนีออกมาทางหน้าต่างและกำลังจะหนีไปยังนอกป้อมปราการ บามอทก็ตามออกมา ลูคัสรู้ในทันที ในการที่บามอทจะออกมาได้นั้นอัศวินทั้งสองต้องถูกจัดการไปแล้ว

ลูคัส บอกสกาเล็ตให้พามิร่าหนีไปต่อส่วนเขาจะถ่วงเวลาไว้ให้…

“ไปสะ หนีไปข้าจะถ่วงเวลาให้เจ้า พามิร่าหนีไปสะ” ลูคัสกล่าว

“ไม่ข้าจะไม่ทิ้งเจ้าแล้ว ข้าจะไม่ทิ้งใครอีกแล้ว” สกาเล็ตกล่าว

“สกาเล็ต เจ้ามอบโอกาศให้ข้าได้มีชีวิตครั้งนึงแล้ว และข้าเลือกที่จะใช้มันปกป้องเจ้า เจ้าหนีไปสะ แล้วอย่าหันหลังกลับมา มิร่า! พานางไป” ลูคัสกล่าวและบอกให้มิร่าพาสกาเล็ตไป

“คุณหนู อย่าให้ชีวิตของลูคัสต้องเสียเปล่าเลยเจ้าค่ะ รีบหนีกันเถอะเจ้าค่ะ” มิร่ากล่าว

สกาเล็ตไม่พูดอะไรและเดินจากไปพร้อมมิร่า..

“สกาเล็ตเจ้าต้องมีความสุขต่อไปและใช้ชีวิตต่อไป ในส่วนของข้าด้วยนะ ลาก่อน..” ลูคัสกล่าวลาสกาเล็ตครั้งสุดท้าย และหันหน้าเข้าไปสู้กับ บามอท

ด้านนอกปราสาท สกาเล็ตและมิร่ากำลังวิ่งหนีออกมา แต่หนีไปได้ไม่ไกล..ก็ออกมาเจอกับกลุ่มโจรที่ดักรออยู่ด้านนอก และพวกนางคู่ก็ถูกจับตัวไป.. สิ่งที่ลูคัสทำไปไร้ความหมาย ชีวิตที่เสียไปไร้ความหมายหรือนี่…

 

Comment

Options

not work with dark mode
Reset