รีเทิร์นหัวใจ ตอนที่ 1

ตอนที่1

Tara talk.

 

“อื้อ กี่โมงแล้ววะพี่นนต์”ผมถามคนข้างๆ ปวดตัวชิบหาย เมื่อวานผมไปนั่งกินเหล้ากับพวกเพื่อนผมที่ผับไอ้อาร์ม ไม่ได้กลับบ้าน เลยโดนคนข้างๆมันลงโทษแบบนี้ ผมเลยปวดเมื่อยไปทั้งตัว ผมไม่อยากจะลุกจากที่นอนเลยให้ตาย ถ้าไม่ติดว่าอยู่ปีสุดท้ายแล้วนะกูจะโดดเรียนแม้งเลย

“หกโมงกว่าแล้ว”พี่นนต์แฟนผมเองครับไม่รู้ตื่นตั้งแต่เมื่อไร กำลังนอนลูบแก้มผมอยู่เนี่ย

“หิว”ผมบอกคนข้างๆ พี่นนต์เลยยิ้มให้ก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มผมแรงๆแล้วลุกไปทั้งที่ไม่ได้ใส่อะไรสักชิ้น

“มองแบบนี้ระวังไม่ได้ไปเรียนนะ”พี่นนต์คาดโทษไว้ก่อนจะหยิบเสื้อคุมมาสวม

“ก็ใครใช้ให้แก้ผ้าเดินวะพี่ กูไม่ได้มองนะ สายตามันไปเอง”

“หรอ” พี่นนต์หันมายิ้มให้ผมก่อนจะเดินออกไปข้างนอก พี่นนต์เรียนจบไปหลายปีแล้วครับ แต่ก็ยังไปช่วยงานที่มหาลัยอยู่ปกติพี่มันไม่ค่อยยิ้มแบบนี้ให้ใคร อยู่ที่มหาลัยพี่มันไม่ยิ้มเลยก็ว่าได้ แต่กับผมยิ้มแบบนี้ตลอดผมว่าผมชักหวงรอยยิ้มของพี่มันนะครับ ไม่อยากให้พี่มันยิ้มให้ใคร อยากให้พี่มันยิ้มให้ผมแค่คนเดียว

สายเข้า>>>จิว

“มีเหี้ยไรแต่เช้าวะ”ผมหยิบมือถือที่สั่นอยู่บนหัวเตียงมาดูพอเห็นว่าเป็นเบอร์เพื่อนสนิทเลยกดรับ

“กูไม่มี แต่ไอ้เหี้ยอาร์มมันมี”ผมขมวดคิ้วอย่างสงสัย มันมีห่าอะไรอีกวะ วันก่อนมันทะเลาะกับแฟนพวกผมเลยนั่งเป็นเพื่อนมันยันเช้า เมาจนกลับไม่ได้ไง

“เออเดี๋ยวกูรีบไป” ผมพูดก่อนจะวางสายจากไอ้จิว ผมลุกไปอาบน้ำ ก่อนจะออกมาแต่งตัวพอเดินลงมาชั้นล่างก็ได้กลิ่นอาหาร พี่นนต์กำลังผัดข้าวให้ผมกินน่ะสิ ผมเลยเดินไปกอดพี่มันจากด้านหลัง

“หอมจังวะ”

“ไปนั่งรอเลยอย่ากวนแบบนี้เดี๋ยวจะไม่ได้ไปเรียน”พี่มันว่าผมเลยหอมแก้มพี่มันแล้วรีบเดินออกมา ไม่นานข้าวผัดจานใหญ่ก็มาวางตรงหน้า

“พี่มึงไม่กินด้วยหรอวะ”

“ยังไม่หิวเดี๋ยวไปส่งน้ำแล้วค่อยกลับมากินก็ได้ เดี๋ยวกูไปอาบน้ำก่อน”พี่นนต์บอกผมแล้วเดินไปอาบน้ำ ผมเลยแบ่งไว้ให้พี่มันบ้างส่วน ทำให้ผมแต่ตัวเองไม่กินแบบนี้ได้ไงวะ

“ไม่อร่อยรึไง”พี่นนต์มานั่งข้างๆผมก่อนจะถามคงเห็นข้าวในจานยังเหลืออยู่

“อร่อย กินด้วยกันดิวะ” ผมเลยตักข้าวไปจ่อที่ปากพี่มัน พี่มันส่ายหน้าก่อนจะอ้าปากรับพอกินข้าวเสร็จพี่นนต์ก็ขับรถไปส่งผมที่คณะเหมือนทุกวัน

“เลิกกี่โมงโทรหากูนะเดี๋ยวมารับ”

“อือ”ผมพยักหน้ารับ ก่อนจะลงจากรถพี่มันแล้วเดินเข้าคณะ

“กว่าจะมาได้ไอ้สัสนึกว่าจัดกันอีกรอบ”ไอ้จิวมันว่าผมตอนเดินไปถึงโต๊ะ

“ที่พูดนี่กูหรือมึง”ผมเลยถามกลับจนมันพูดไม่ออกแสดงว่าเมื่อเช้ามันจัดมาเลยไม่เถียงแบบนี้ ผมเลยยิ้ม ก่อนจะหันไปมองไอ้อาร์มที่นั่งหลับตาอยู่ สักพักน้องเมแฟนมันก็เดินมา

“พี่อาร์มค่ะ”เพื่อนผมมันลืมตามามองน้องเมแต่ไม่ได้พูดอะไร

“ทำไมไม่รับสายหนูคะ”น้องเมพูดเหมือนอยากจะร้องไห้อีกจนผมอดสงสารไม่ได้

“โทรหาพี่มีอะไรรึป่าวคะ พี่ไม่ว่างรับสาย ขอโทษทีนะคะ”

“ต้องมีอะไรด้วยหรอคะ ถึงจะโทรไปหาได้ งั้นขอโทษค่ะ ที่รบกวน”น้องเมพูดแล้วเดินร้องไห้ออกไป ไอ้อาร์มมันก็แกล้งหลับตาครับ ผมเห็นน้ำตามันไหลแต่ผมไม่ได้พูด

“ไหวไมไอ้สัส”น้ำฝนมันถามไอ้อาร์ม

“ไหวดิ ถึงเวลาเรียนปลุกกูด้วย” ไอ้อาร์มมันบอกพวกผม

“อย่าปากแข็ง โกหกพวกกูได้ แต่โกหกตัวเองไม่ได้นะไอ้เหี้ย ความรู้สึกมึง มึงรู้ดีที่สุด”ผมเลยว่ามัน

พอเรียนเสร็จผมก็โทรหาพี่นนต์ พี่นนต์ไม่ได้รับสายผมแต่เป็นผู้หญิงรับแทน

/สวัสดีค่ะ/

“…”ใครกันที่รับสายแทนพี่มันแบบนี้ ปกติพี่นนต์ไม่ชอบให้ใครยุ่งกับมือถือพี่มันนะ

/จะพูดรึป่าวคะ/เธอถามย้ำอีกรอบ

“พี่นนต์อยู่ไหน”ผมถามเสียงนิ่งๆ

/นอนอยู่ค่ะ/พี่มันนอนอยู่กับเธอหรอวะผมหงุดหงิดเลยวางสายใส่

“ไปส่งกูหน่อย”ผมหันไปบอกไอ้เอกที่นั่งข้างๆ

“มาแปลกโว้ย วันนี้ให้กูไปส่ง ผัวไปไหนไม่มารับ”ไอ้เอกมันถามผมกลับมา

“อย่าถาม จะไปไม่ไป”ผมกำลังอารมณ์ไม่ดีไง เลยไม่อยากตอบมัน ไอ้เอกมันมาส่งผมที่บ้านน่ะครับ บ้านผมทำไร่องุ่น มีธุระกิจโรงแรมอีก เดี๋ยวเรียนจบผมต้องเข้าไปดูแลเองตอนนี้มีคุณตาช่วยดูอยู่ครับแต่ท่านอายุมากแล้วผมเลยอยากให้ท่านพักผ่อน ผมลงจากรถไอ้เอก ก่อนจะไปเอากุญแจรถในบ้านแล้วขับรถตัวเองไปบ้านพี่นนต์

พอไปถึงบ้านพี่มันผมก็เข้าไปข้างใน ไม่เห็นพี่มัน ผมเลยเดินหาจนทั่วก่อนจะไปเจอพี่มันนอนอยู่บนเตียงไม่ได้ใส่เสื้อ มีผู้หญิงคนนึงนั่งอยู่ข้างๆ

“แบบนี้หรอวะที่มึงบอกว่ารักกู”

รีเทิร์นหัวใจ

รีเทิร์นหัวใจ

Score 8.8
Status: Ongoing Type: Native Language: รีเทิร์นหัวใจ
อ่านเรื่องรีเทิร์นหัวใจ เรื่องย่อ สายน้ำนักศึกษาปี4คณะวิศวะ ทายาทเจ้าของโรงแรมชื่อดัง เป็นคนใจเย็น พูดน้อยต่อยหนัก รักใครรักจริง รักเพื่อนมาก เพิ่งเลิกกับแฟน "ถ้ารักแล้วมันทำให้กูเสียใจแบบนี้ กูจะมีความรักทำไมวะ" อานนต์>>>เจ้าของไร่ปลายฟ้า หนุ่มหล่อแห่งวิศวะ เป็นคนนิ่งๆไม่ชอบยุ่งกับใคร ไม่เคยยอมใครยกเว้นเมีย "กูจะอยู่ได้ไงวะถ้าไม่มีมึงสายน้ำ"

Comment

Options

not work with dark mode
Reset