“คุณมาได้ทันเวลาพอดี รถของคุณเหมาะกับเธอมากกว่า”
ร่างสูงเฉินเป่ยชวนเดินผ่านพวกเขา ผู้หญิงที่แยกแยะระหว่างรถ BMWและรถยนต์หรูมายบัคไม่ออก แท้ที่จริงเขาไม่ควรคาดหวังให้เธอแยกแยะผู้ชายที่ดีไม่ดีด้วยซ้ำ
“เป่ยชวน”
ท่านผู้หญิงขมวดคิ้วทันที วันนี้เธอต้องการสร้างโอกาสให้ทั้งสองคน ไม่ใช่ทำให้ความขัดแย้งระหว่างทั้งสองคนรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากนี้ยายหนูจะนั่งรถของคนอื่นไปทำงานได้อย่างไร
“ฉันยังมีเรื่องต้องทำ ขอตัวก่อน รถของฉันไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะมีสิทธิ์มานั่ง”
หลังจากพูดจบเขาก็หันไปหารถยนต์หรูมายบัคที่จอดอยู่ข้างๆ เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก็ที่จะหายไปเหลือเพียงแต่ควันจางๆ
ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะมีสิทธิ์มานั่งรถของเขางั้นเหรอ? ขนตาสีอ่อนของเฉียวชูเฉี่ยนมองต่ำลง อดไม่ได้ที่จะยิ้มเย้ยหยัน “คุณย่า หนูไปทำงานก่อนนะคะ”
ท่านผู้หญิงเฝ้าดูเธอเข้าไปในรถ BMW ของลู่ฉีและจากไป เธอก็อดไม่ได้ที่จะกังวลว่าเด็กสองคนนี้จะมีปัญหากันต่อไป
รถ BMW กำลังขับอย่างช้าๆ บนถนน เฉียวชูเฉี่ยนก้มหน้าลง บนรถเสียบสงัด บรรยากาศวนน่าอึดอัด ลู่ฉีจึงเอื้อมมือไปเปิดเพลง หวังว่ามันจะบรรเทาบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้ได้บ้าง
“นายไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้หรอก” เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เธอแค่ไม่อยากพูดอะไร อยากจะคิดอย่างเงียบ ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เธอต้องการจะทำ
“เฉี่ยนเฉียน ปล่อยเขาไปเถอะ เฉินเป่ยชวนไม่ใช่คนที่สามารถให้ความสุขกับเธอได้ ถ้าเธออยู่เคียงข้างเขาต่อไป เธอจะต้องทนทุกข์ทรมานอยู่อย่างนั้น”
ลู่ฉีจับพวงมาลัยแน่นและพูดประโยคเห็นแก่ตัวนี้ในที่สุด
“ขอบคุณที่มารับฉันไปทำงานวันนี้ แต่ต่อไปนี้ไม่ต้องทำอีกแล้วนะ”
“คุณมาได้ทันเวลาพอดี รถของคุณเหมาะกับเธอมากกว่า”
ร่างสูงเฉินเป่ยชวนเดินผ่านพวกเขา ผู้หญิงที่แยกแยะระหว่างรถ BMWและรถยนต์หรูมายบัคไม่ออก แท้ที่จริงเขาไม่ควรคาดหวังให้เธอแยกแยะผู้ชายที่ดีไม่ดีด้วยซ้ำ
“เป่ยชวน”
ท่านผู้หญิงขมวดคิ้วทันที วันนี้เธอต้องการสร้างโอกาสให้ทั้งสองคน ไม่ใช่ทำให้ความขัดแย้งระหว่างทั้งสองคนรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากนี้ยายหนูจะนั่งรถของคนอื่นไปทำงานได้อย่างไร
“ฉันยังมีเรื่องต้องทำ ขอตัวก่อน รถของฉันไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะมีสิทธิ์มานั่ง”
หลังจากพูดจบเขาก็หันไปหารถยนต์หรูมายบัคที่จอดอยู่ข้างๆ เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก็ที่จะหายไปเหลือเพียงแต่ควันจางๆ
ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะมีสิทธิ์มานั่งรถของเขางั้นเหรอ? ขนตาสีอ่อนของเฉียวชูเฉี่ยนมองต่ำลง อดไม่ได้ที่จะยิ้มเย้ยหยัน “คุณย่า หนูไปทำงานก่อนนะคะ”
ท่านผู้หญิงเฝ้าดูเธอเข้าไปในรถ BMW ของลู่ฉีและจากไป เธอก็อดไม่ได้ที่จะกังวลว่าเด็กสองคนนี้จะมีปัญหากันต่อไป
รถ BMW กำลังขับอย่างช้าๆ บนถนน เฉียวชูเฉี่ยนก้มหน้าลง บนรถเสียบสงัด บรรยากาศวนน่าอึดอัด ลู่ฉีจึงเอื้อมมือไปเปิดเพลง หวังว่ามันจะบรรเทาบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้ได้บ้าง
“นายไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้หรอก” เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เธอแค่ไม่อยากพูดอะไร อยากจะคิดอย่างเงียบ ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เธอต้องการจะทำ
“เฉี่ยนเฉียน ปล่อยเขาไปเถอะ เฉินเป่ยชวนไม่ใช่คนที่สามารถให้ความสุขกับเธอได้ ถ้าเธออยู่เคียงข้างเขาต่อไป เธอจะต้องทนทุกข์ทรมานอยู่อย่างนั้น”
ลู่ฉีจับพวงมาลัยแน่นและพูดประโยคเห็นแก่ตัวนี้ในที่สุด
“ขอบคุณที่มารับฉันไปทำงานวันนี้ แต่ต่อไปนี้ไม่ต้องทำอีกแล้วนะ”
ประตูห้องทำงานถูกผลักเปิดออกด้วยความตื่นตระหนก ลินดาเดินจากข้างนอกเข้าไปอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเธอดูเคร่งเครียด
“ลินดา?”
“คุณจะไปแล้วเหรอ? คุณรู้เรื่องทั้งหมดแล้วเหรอ? ”
เมื่อมองลงไปที่ข้าวของส่วนตัวที่เธอเก็บ ลินดาไม่รู้จะปลอบเธออย่างไร
“ที่นี่มันไม่เหมาะกับฉัน”
เฉียวชูเฉี่ยนฝืนยิ้ม ให้เธอเผชิญหน้ากับเฉินเป่ยชวนในตอนนี้มันยากยิ่งกว่าตอนเพิ่งกลับมาใหม่ๆ เป็นร้อยเท่า เธอไม่สามารถแกร่งดั่งเพชร เธอเคยคิดอยากจะหนี อย่างน้อยก็สามารถทำให้ตัวเองได้ฟื้นฟูและเพิ่มพลังในการต่อสู้
“คุณจะยอมให้ท่านประธานกับหลินเฟยเอ๋อร์งั้นเหรอ?”
ลินดารู้สึกกระวนกระวาย เธอเป็นแค่คนนอกยังรู้เลยว่าคนที่ท่านประธานรักก็คือเฉี่ยนเฉียน
เธอตะลึงเมื่อได้ยินชื่อของหลินเฟยเอ๋อร์ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเธออย่างไร
“เฉี่ยนเฉียน คุณยังไม่ได้อ่านข่าวที่เพิ่งออกมาเหรอ? ” หลังจากถามเธอก็ยื่นโทรศัพท์ให้และชี้ไปที่รูปถ่าย
“ดูสิ นี่เป็นพาดหัวข่าวบันเทิง บอกว่าท่านประธานและหลินเฟยเอ๋อร์ออกมาจากโซ่วจิน KTVด้วยกัน และกลับไปที่คฤหาสน์ทะเลสาบหมิงเยว่ด้วยกัน”
“คุณมาได้ทันเวลาพอดี รถของคุณเหมาะกับเธอมากกว่า”
ร่างสูงเฉินเป่ยชวนเดินผ่านพวกเขา ผู้หญิงที่แยกแยะระหว่างรถ BMWและรถยนต์หรูมายบัคไม่ออก แท้ที่จริงเขาไม่ควรคาดหวังให้เธอแยกแยะผู้ชายที่ดีไม่ดีด้วยซ้ำ
“เป่ยชวน”
ท่านผู้หญิงขมวดคิ้วทันที วันนี้เธอต้องการสร้างโอกาสให้ทั้งสองคน ไม่ใช่ทำให้ความขัดแย้งระหว่างทั้งสองคนรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากนี้ยายหนูจะนั่งรถของคนอื่นไปทำงานได้อย่างไร
“ฉันยังมีเรื่องต้องทำ ขอตัวก่อน รถของฉันไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะมีสิทธิ์มานั่ง”
หลังจากพูดจบเขาก็หันไปหารถยนต์หรูมายบัคที่จอดอยู่ข้างๆ เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก็ที่จะหายไปเหลือเพียงแต่ควันจางๆ
ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะมีสิทธิ์มานั่งรถของเขางั้นเหรอ? ขนตาสีอ่อนของเฉียวชูเฉี่ยนมองต่ำลง อดไม่ได้ที่จะยิ้มเย้ยหยัน “คุณย่า หนูไปทำงานก่อนนะคะ”
ท่านผู้หญิงเฝ้าดูเธอเข้าไปในรถ BMW ของลู่ฉีและจากไป เธอก็อดไม่ได้ที่จะกังวลว่าเด็กสองคนนี้จะมีปัญหากันต่อไป
รถ BMW กำลังขับอย่างช้าๆ บนถนน เฉียวชูเฉี่ยนก้มหน้าลง บนรถเสียบสงัด บรรยากาศวนน่าอึดอัด ลู่ฉีจึงเอื้อมมือไปเปิดเพลง หวังว่ามันจะบรรเทาบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้ได้บ้าง
“นายไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้หรอก” เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เธอแค่ไม่อยากพูดอะไร อยากจะคิดอย่างเงียบ ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เธอต้องการจะทำ
“เฉี่ยนเฉียน ปล่อยเขาไปเถอะ เฉินเป่ยชวนไม่ใช่คนที่สามารถให้ความสุขกับเธอได้ ถ้าเธออยู่เคียงข้างเขาต่อไป เธอจะต้องทนทุกข์ทรมานอยู่อย่างนั้น”
ลู่ฉีจับพวงมาลัยแน่นและพูดประโยคเห็นแก่ตัวนี้ในที่สุด
“ขอบคุณที่มารับฉันไปทำงานวันนี้ แต่ต่อไปนี้ไม่ต้องทำอีกแล้วนะ”
