น้ำตาในดวงตาที่เอ่อล้นของท่านผู้หญิงค่อยๆ ไหลรินออกมาที่หางตาเหี่ยวย่น เธอใช้ความพยายามเป็นอย่างมากที่จะพาทั้งสองกลับมาอยู่ด้วยกัน เพียงไม่กี่วันก็กลายเป็นเช่นนี้
“คุณย่า ขอบคุณที่ดีกับหนูมาตลอดนะคะ ต่อไปถ้าคิดถึงหนูก็โทรหาได้เลยนะคะ”
เฉียวชูเฉี่ยนสูดหายใจเข้าควบคุมไม่ให้น้ำตาไหล “จิ่งเหยียน บอกลาย่าทวดสิจ๊ะ”
“คุณย่าทวด ผมจะคิดถึงย่าทวดนะครับ”
เจ้าตัวน้อยปล่อยมือพลางหันไปมองเฉินเป่ยชวนที่ยืนอยู่ด้านข้างอย่างเย็นชา คนเลว ทั้งหมดเป็นเพราะเขาคนนี้!
เสียงกัดดังขึ้น เฉินเป่ยชวนถอนหายใจแต่กลับไม่พูดอะไรออกมา
“เป่ยชวน มือของคุณมีเลือดออก”
หลินเฟยเอ๋อร์รู้สึกตกใจกับการกระทำที่กะทันหันนี้ เมื่อครู่อยู่ๆ เจ้าตัวเล็กก็วิ่งเข้ามา ผ่านไปไม่ถึงสองวินาที เขาก็กัดเข้าไปที่มือของเฉินเป่ยชวนเต็มๆ โดยที่เธอยังไม่ทันได้เข้าไปช่วยเหลือ
รอยฟันเป็นวงกลมที่เห็นได้ชัดทะลุเข้าไปในเนื้อและเลือดปรากฏขึ้นในทันที แสดงให้เห็นว่าการกัดนั้นโหดร้ายเพียงใด
“จิ่งเหยียน”
เฉียวชูเฉี่ยนไม่คิดว่าเขาจะกัดคนอื่นอย่างกะทันหันแบบนี้ แต่กลับไม่ได้ตำหนิอะไรเขา ถึงแม้ว่าลูกชายเธอยังเด็ก แต่เขากลับทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องเธอ กลับกลายเป็นแม่คนนี้เสียมากกว่าที่ไม่มีประโยชน์
“หม่ามี๊ นี่ยังเบาไปสำหรับคนเลวๆ แบบนี้ พวกเราไปกันเถอะ! ”
เฉียวจิ่งเหยียนเช็ดเลือดออกจากฟันด้วยความรังเกียจ จากนั้นจึงดึงแม่ของตัวเองขึ้นไปชั้นบน
เพียงไม่นาน แม่และลูกชายก็เดินลงมาชั้นล่างพร้อมกับกระเป๋าที่เก็บไว้เมื่อคืน
น้ำตาในดวงตาที่เอ่อล้นของท่านผู้หญิงค่อยๆ ไหลรินออกมาที่หางตาเหี่ยวย่น เธอใช้ความพยายามเป็นอย่างมากที่จะพาทั้งสองกลับมาอยู่ด้วยกัน เพียงไม่กี่วันก็กลายเป็นเช่นนี้
“คุณย่า ขอบคุณที่ดีกับหนูมาตลอดนะคะ ต่อไปถ้าคิดถึงหนูก็โทรหาได้เลยนะคะ”
เฉียวชูเฉี่ยนสูดหายใจเข้าควบคุมไม่ให้น้ำตาไหล “จิ่งเหยียน บอกลาย่าทวดสิจ๊ะ”
“คุณย่าทวด ผมจะคิดถึงย่าทวดนะครับ”
เจ้าตัวน้อยปล่อยมือพลางหันไปมองเฉินเป่ยชวนที่ยืนอยู่ด้านข้างอย่างเย็นชา คนเลว ทั้งหมดเป็นเพราะเขาคนนี้!
เสียงกัดดังขึ้น เฉินเป่ยชวนถอนหายใจแต่กลับไม่พูดอะไรออกมา
“เป่ยชวน มือของคุณมีเลือดออก”
หลินเฟยเอ๋อร์รู้สึกตกใจกับการกระทำที่กะทันหันนี้ เมื่อครู่อยู่ๆ เจ้าตัวเล็กก็วิ่งเข้ามา ผ่านไปไม่ถึงสองวินาที เขาก็กัดเข้าไปที่มือของเฉินเป่ยชวนเต็มๆ โดยที่เธอยังไม่ทันได้เข้าไปช่วยเหลือ
รอยฟันเป็นวงกลมที่เห็นได้ชัดทะลุเข้าไปในเนื้อและเลือดปรากฏขึ้นในทันที แสดงให้เห็นว่าการกัดนั้นโหดร้ายเพียงใด
“จิ่งเหยียน”
เฉียวชูเฉี่ยนไม่คิดว่าเขาจะกัดคนอื่นอย่างกะทันหันแบบนี้ แต่กลับไม่ได้ตำหนิอะไรเขา ถึงแม้ว่าลูกชายเธอยังเด็ก แต่เขากลับทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องเธอ กลับกลายเป็นแม่คนนี้เสียมากกว่าที่ไม่มีประโยชน์
“หม่ามี๊ นี่ยังเบาไปสำหรับคนเลวๆ แบบนี้ พวกเราไปกันเถอะ! ”
เฉียวจิ่งเหยียนเช็ดเลือดออกจากฟันด้วยความรังเกียจ จากนั้นจึงดึงแม่ของตัวเองขึ้นไปชั้นบน
เพียงไม่นาน แม่และลูกชายก็เดินลงมาชั้นล่างพร้อมกับกระเป๋าที่เก็บไว้เมื่อคืน
เฉียวจิ่งเหยียนจงใจพูดดัง ๆ และจูงมือเฉียวชูเฉี่ยนเดินออกไปข้างนอก
มือของเฉินเป่ยชวนที่โอบเอวหลินเฟยเอ๋อร์กระชับแน่นขึ้นจนเธอรู้สึกเจ็บ แต่เธอก็ไม่พูดอะไร ต่อให้เจ็บมากกว่านี้ก็ไม่เป็นไร ขอแค่ได้ไล่เฉียวชูเฉี่ยนออกจากตระกูลเฉินไป!
“คุณไปได้แล้ว”
หลังจากเงียบไปนานริมฝีปากบางของเขาก็ขยับและไม่มีความอ่อนโยนใดๆ บนใบหน้าที่บูดบึ้งและเย็นชาของเขา
นังสารเลวนั่นไปแล้ว! แย่งชิงสิ่งที่สำคัญที่สุดไปจากตระกูลเฉินอีกครั้ง!
วันรุ่งขึ้นพาดหัวข่าวบันเทิงถูกจับตามองอีกครั้ง โดยใช้ชื่อสองชื่อเฉินเป่ยชวน ประธาน บริษัทเฟิงฉิงจะหมั้นหมายกับหลินเฟยเอ๋อร์นักแสดงหญิงยอดนิยมในอีกสองวันต่อมา
หลังจากที่สื่อประกาศข่าวออกไป ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกประหลาดใจทันที
“เฉินเป่ยชวน ไอ้สารเลว! ”
ในคฤหาสน์เฉียว เหยียนสือเซี่ยปิดทีวีแล้วโยนรีโมทคอนโทรลลงถังขยะ
การหมั้นหมายจะเกิดขึ้นในอีกสองวัน เขาหมายถึงอะไร เฉินเป่ยชวน หรือนี่เป็นเพียงการจงใจผลักเฉี่ยนเฉียนไปสู่จุดสูงสุดของพายุ
“เธอจะโมโหขนาดนี้ทำไม”
น้ำตาในดวงตาที่เอ่อล้นของท่านผู้หญิงค่อยๆ ไหลรินออกมาที่หางตาเหี่ยวย่น เธอใช้ความพยายามเป็นอย่างมากที่จะพาทั้งสองกลับมาอยู่ด้วยกัน เพียงไม่กี่วันก็กลายเป็นเช่นนี้
“คุณย่า ขอบคุณที่ดีกับหนูมาตลอดนะคะ ต่อไปถ้าคิดถึงหนูก็โทรหาได้เลยนะคะ”
เฉียวชูเฉี่ยนสูดหายใจเข้าควบคุมไม่ให้น้ำตาไหล “จิ่งเหยียน บอกลาย่าทวดสิจ๊ะ”
“คุณย่าทวด ผมจะคิดถึงย่าทวดนะครับ”
เจ้าตัวน้อยปล่อยมือพลางหันไปมองเฉินเป่ยชวนที่ยืนอยู่ด้านข้างอย่างเย็นชา คนเลว ทั้งหมดเป็นเพราะเขาคนนี้!
เสียงกัดดังขึ้น เฉินเป่ยชวนถอนหายใจแต่กลับไม่พูดอะไรออกมา
“เป่ยชวน มือของคุณมีเลือดออก”
หลินเฟยเอ๋อร์รู้สึกตกใจกับการกระทำที่กะทันหันนี้ เมื่อครู่อยู่ๆ เจ้าตัวเล็กก็วิ่งเข้ามา ผ่านไปไม่ถึงสองวินาที เขาก็กัดเข้าไปที่มือของเฉินเป่ยชวนเต็มๆ โดยที่เธอยังไม่ทันได้เข้าไปช่วยเหลือ
รอยฟันเป็นวงกลมที่เห็นได้ชัดทะลุเข้าไปในเนื้อและเลือดปรากฏขึ้นในทันที แสดงให้เห็นว่าการกัดนั้นโหดร้ายเพียงใด
“จิ่งเหยียน”
เฉียวชูเฉี่ยนไม่คิดว่าเขาจะกัดคนอื่นอย่างกะทันหันแบบนี้ แต่กลับไม่ได้ตำหนิอะไรเขา ถึงแม้ว่าลูกชายเธอยังเด็ก แต่เขากลับทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องเธอ กลับกลายเป็นแม่คนนี้เสียมากกว่าที่ไม่มีประโยชน์
“หม่ามี๊ นี่ยังเบาไปสำหรับคนเลวๆ แบบนี้ พวกเราไปกันเถอะ! ”
เฉียวจิ่งเหยียนเช็ดเลือดออกจากฟันด้วยความรังเกียจ จากนั้นจึงดึงแม่ของตัวเองขึ้นไปชั้นบน
เพียงไม่นาน แม่และลูกชายก็เดินลงมาชั้นล่างพร้อมกับกระเป๋าที่เก็บไว้เมื่อคืน
