ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ) – ตอนที่ 115 หิมะกัด

หลิงเสียนแทบอยากจะฉีกร่างเป่ยฟางหรงเป็นชิ้น ๆ เหตุใดนางจะไม่รู้ว่าเจ้าปีศาจตัวร้ายนั่นกำลังร้องขอความเห็นใจกัน นางดึงยันต์ออกมาร่ายคาถาด้วยความมั่นใจ

ต่อให้เป็นดาวมารมาจุติ เจอพลังทิพย์จากดินฟ้าขั้นสูงสุดของห้าสำนักเซียนใหญ่ก็ย่อมเผยตัวตนออกมา

หลิงเสียนซัดยันต์ไปที่ร่างของเป่ยฟางหรงอย่างต่อเนื่อง ไม่ใช่เพียงแค่แผ่นเดียวแต่นับเป็นสิบยี่สิบแผ่นคลุมร่างเป่ยฟางหรงจนมิด

นั่นทำให้ศิษย์ในสำนักรู้สึกว่านางใช้ยันต์อย่างสิ้นเปลืองเป็นอย่างยิ่ง ยันต์นั่นสามารถกำจัดปีศาจได้นับสิบตัวเชียวนะ เหตุใดจึงนำมาใช้กับเป่ยฟางหรงเพียงคนเดียว

เป่ยฟางหรงถูกยันต์แปะจนเต็มตัว นางเพียงแต่นั่งนิ่ง ๆ ไม่ร้องออกมาสักแอะผิดวิสัยสตรีขี้โวยวายของนางเป็นอย่างยิ่ง

ท่ามกลางศิษย์ในสำนักที่กลั้นหายใจลุ้นระทึกดูสิ่งที่จะปรากฏข้างหน้า และหลิงเสียนที่คาดว่าครานี้จะสามารถเปิดเผยร่างของเป่ยฟางหรงได้เมื่อเป็นเช่นนี้ทุกสิ่งรอบกายพลันหยุดนิ่งไร้การเคลื่อนไหว

เงียบสงบเป็นอย่างยิ่ง

หลี่จิ้งผู้เฝ้ามองอย่างห่าง ๆ ด้วยใบหน้าราบเรียบไร้ความกังวลอันใด แต่หากสังเกตให้ดีจะพบว่าที่บริเวณหน้าผากของเขามีเหงื่อเย็นผุดขึ้นเป็นสาย

เวลาความจริงแล้วผ่านไปเพียงชั่วครู่แต่กลับดูเนิ่นนานยิ่ง

เป่ยฟางหรงก็ไม่รู้ว่าต้องทำเช่นใดต่อเช่นกันจะต้องขยับกายหรือไม่ หรือว่าควรอยู่นิ่ง ๆ ดี คงมีเพียงแต่ความรำคาญที่ถูกแผ่นกระดาษปิดทับไปทั่วทั้งร่าง

และแล้วเสียงฮือฮาของศิษย์ในสำนักพลันดังขึ้นเมื่อจู่ ๆ เป่ยฟางหรงก็ร้องอย่างเจ็บปวดขึ้นมา

“อาจารย์ ข้าเจ็บ อาจารย์ ฮือ ๆ ไม่เอาแล้วเจ้าค่ะ เจ็บมากเลยเจ้าค่ะ”

หลิงเสียนหัวเราะออกมาด้วยความรู้สึกว่าสะใจยิ่ง สายตาศิษย์ทุกคนของสำนักต่างตกตะลึง ศิษย์น้องแท้จริงเป็นปีศาจหรือ

“หรงหรง หรงหรง”

หลี่จิ้งผู้ตื่นตระหนกกำลังถลาไปที่ร่างของเป่ยฟางหรง หลิงเสียนดึงมือของเขาเอาไว้อย่างไรก็ไม่ยอมปล่อย

“ศิษย์พี่นางกำลังจะกลายร่างเป็นปีศาจแล้ว อันตรายเจ้าค่ะ อย่าได้เข้าใกล้นาง”

เพียงหลิงเสียนเอ่ยคำนี้ศิษย์หลายคนต่างถอยห่างตั้งท่าเตรียมพร้อม ทั้ง ๆ ที่ไม่เห็นว่าเป่ยฟางหรงกำลังจะกลายร่างอย่างไร

หลี่จิ้งปัดมือของหลิงเสียนออกแล้วเอ่ยเสียงเย็น

“ปล่อยข้า”

หลิงเสียนไม่ยอมปล่อย นางยังรวบร่างของเขาเอาไว้แน่นหนา หลี่จิ้งจ้องมองหน้าหลิงเสียนด้วยดวงตาแข็งกร้าว

“ศิษย์น้อง ข้าไม่อยากทำร้ายเจ้า ปล่อยข้า”

หลิงเสียนส่ายหน้าไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง สายตาของหลี่จิ้งบัดนี้มืดบอดเพราะนางปีศาจไปแล้ว นางไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้นอีกต่อไป เขาคือบุรุษที่อยู่ในใจของนาง ผู้ที่จะต้องเป็นคู่ซินเซียวของนาง

“นางเป็นปีศาจนะเจ้าคะ ท่านตาสว่างได้แล้วมนต์ที่ท่านถูกนางครอบงำข้าจะช่วยท่านเอง ข้าจะแก้ไขมนต์ดำนั้นให้ท่านเอง ศิษย์พี่ฟังข้าเถิดเจ้าค่ะ”

ในขณะที่หลี่จิ้งคิดจะใช้อาคมสลัดร่างของหลิงเสียนให้หลุดนั้น สตรีผู้ที่คุกเข่าท่ามกลางหิมะก็ร้องไห้เสียงดังออกมา

“อาจารย์เจ็บมากเจ้าค่ะ อาจารย์ข้าไม่พิสูจน์แล้วนะเจ้าคะ ข้าไม่ทำแล้ว”

เป่ยฟางหรงพลันลุกขึ้นจากพื้นหิมะอย่างทุลักทุเล นางยังดึงยันต์ปราบมารล้ำค่าซึ่งเป็นของวิเศษของห้าสำนักเซียนออกจากร่างโดยไม่ไยดี

ศิษย์พี่น้องต่างพูดคุยกันพร้อมทั้งมองนางด้วยความตกตะลึง บัดนี้ยันต์พวกนั้นถูกฉีกขาดหล่นลงบนพื้นหิมะขาวกลายเป็นเศษกระดาษไร้ค่าที่ปลิวว่อนไปตามสายลม

“อาจารย์หิมะกัดหัวเข่าข้าแน่แล้ว เจ็บเป็นอย่างยิ่งเจ้าค่ะ อาจารย์ข้าเดินไม่ได้แล้วท่านอุ้มข้าที อาจารย์อุ้มข้าที”

ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)

ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)

Status: Ongoing
อ่านนิยาย ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)กลีบบุปผาร่วงโรยโบกโบยพัดผ่าน ดอกไม้สวรรค์เบ่งบานพลอยทำให้ใจสดใส เสียงเพลงหวานกังวานดังเป็นสาย ยามนางสวรรค์เยื้องกรายเต้นรำกลิ่นหอมกรุ่นโชยพาใจสั่นไหว เงาสูงร่างหนึ่งนั่งโดดเด่นงามสง่าในอาภรณ์สีแดงเพลิงสะดุดตา ทำให้เซียนสาวน้อยใหญ่ทั้งชั้นต่ำชั้นสูงต่างลอบมองด้วยใบหน้าแดงซ่าน หลี่จิ้งหาได้สนใจผู้ใดการมาร่วมงานเลี้ยงในครานี้ก็เพราะคิดจะผ่อนคลายหลังจากกลับมาจากสยบปีศาจกระทิง แต่เมื่ออยู่ในงานกลับพบว่าที่นี่ยิ่งน่าเบื่อหน่ายยิ่งกว่าการสังหารปีศาจเสียอีก เบื้องหน้าของเขาคือธิดาสวรรค์ผู้งดงามกำลังร่ายรำอย่างอ่อนช้อย กระทั่งหลายนางแอบลอบส่งสายตาให้เขาหลี่จิ้งได้แต่ส่ายหน้าหลบสายตานางเหล่านั้น สูงขึ้นไปคือองค์เง็กเซียน ด้านข้างคือสหายเทพจี้กงที่ขยันเอ่ยวาจาอีกทั้งยังขยันยกจอกสุรายิ่งกว่าผู้ใดในงาน “หลี่จิ้งซ่างเสิน*สุราไม่ถูกปากหรืออย่างไร ถึงได้ทำท่าทางเบื่อหน่ายเช่นนั้น”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset