ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ) – ตอนที่ 26 ได้โปรดนุ่มนวลกับข้า

“อาจารย์ท่านจะนุ่มนวลสักหน่อยไม่ได้หรือเจ้าคะ ข้าเป็นสตรีบอบบางเพียงนี้”

“เหลวไหล”

เขาดุนางเสียงเย็น

เป่ยฟางหรงเดิมทีหน้าด้านหน้าทนอยู่แล้ว เขาจะบ่นจะด่านางย่อมไม่ใส่ใจยังแสร้งทำเป็นอ่อนแอของให้เขาดูแลอย่างหน้าไม่อาย

“อาจารย์ท้องของข้าร้องแล้ว ท่านจะให้ผู้ใดยกอาหารมาให้ได้หรือไม่เจ้าคะ ข้าต้องพิษยังไม่สบายจึงตื่นขึ้นมาไม่ทันมื้ออาหารเย็น”

“ฝีมืออ่อนหัดยังมาเรียกร้องสิ่งใดอีก ข้าบอกเจ้าให้ระวังหากไม่ผลีผลามเข้าไปจะโดนพิษหรือ? เจ้ามีสมองหมูหรืออย่างไรจึงไม่จดจำในสิ่งที่ข้าสอน”

“ผู้ใดจะรู้ว่ามันยังไม่ตายล่ะ ข้าซัดยันต์ใส่มันจนแน่นิ่งไปแล้วแท้ ๆ แต่ตอนนี้ข้าหิวจริง ๆ นะเจ้าคะ”

“หิวก็ไปโรงครัว”

เขาไม่ใส่ใจนางขยับกายลุกขึ้นช้า ๆ นั่งขัดสมาธิรวบรวมพลังแล้วนั่งสมาธิเข้าญาณ หลายปีที่มีนางเคียงข้างเขาจึงชาชินที่มีนางมาล้อมหน้าล้อมหลังจนปล่อยวางได้เหมือนนางเป็นเพียงสิ่งไร้ตัวตนสิ่งหนึ่งไปแล้ว

แน่นอนว่าเพราะอยู่กันมาเนิ่นนานเพียงนี้ เป่ยฟางหรงจึงรู้วิธีตอแยอาจารย์ของตนผู้นี้เป็นอย่างดี

นางค่อย ๆ ไต่มือขึ้นไปบนร่างของเขา คล้องมือเข้าที่ลำคอแนบแก้มเข้ากับแก้มของเขาแล้วทำเสียงงึมงำแนบชิด ร่างทั้งร่างของนางแทบจะกลืนหายเข้าไปในร่างของเขา นางขยับปากไปใกล้ใบหูเป่าลมร้อนแล้วเริ่มส่งเสียงออกมา

“อาจารย์ข้าหิว ข้าหิว หากท่านไม่ให้คนเปิดโรงครัวผู้ใดจะกล้า ข้าหิว ข้าหิว ข้าหิว”

เพราะกฎเกณฑ์ที่นี่ค่อนข้างเคร่งครัด หากเลยเวลาอาหารแล้วไม่ว่าเป็นผู้ใดก็ต้องอด นอกจากจะมีคำสั่งเฉพาะของอาจารย์พ่อครัวจึงจะเปิดโรงครัวเป็นกรณีพิเศษ ซึ่งคำสั่งนี้เคยเกิดขึ้นครั้งหนึ่งเมื่อมีแขกคนสำคัญมาเยี่ยม

เสียงของนางไม่ดังมาก คล้ายเสียงยุ่งหึ่ง ๆ บินอยู่ข้างใบหู ช่างน่ารำคาญเป็นอย่างยิ่ง ถึงความอดทนของหลี่จิ้งจะมีมากแต่เขากลับแพ้เสียงนี้ของนางทุกที ทนฟังอยู่ได้ไม่ถึงครึ่งก้านธูปหลี่จิ้งก็ลืมตาขึ้น

ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)

ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)

Status: Ongoing
อ่านนิยาย ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)กลีบบุปผาร่วงโรยโบกโบยพัดผ่าน ดอกไม้สวรรค์เบ่งบานพลอยทำให้ใจสดใส เสียงเพลงหวานกังวานดังเป็นสาย ยามนางสวรรค์เยื้องกรายเต้นรำกลิ่นหอมกรุ่นโชยพาใจสั่นไหว เงาสูงร่างหนึ่งนั่งโดดเด่นงามสง่าในอาภรณ์สีแดงเพลิงสะดุดตา ทำให้เซียนสาวน้อยใหญ่ทั้งชั้นต่ำชั้นสูงต่างลอบมองด้วยใบหน้าแดงซ่าน หลี่จิ้งหาได้สนใจผู้ใดการมาร่วมงานเลี้ยงในครานี้ก็เพราะคิดจะผ่อนคลายหลังจากกลับมาจากสยบปีศาจกระทิง แต่เมื่ออยู่ในงานกลับพบว่าที่นี่ยิ่งน่าเบื่อหน่ายยิ่งกว่าการสังหารปีศาจเสียอีก เบื้องหน้าของเขาคือธิดาสวรรค์ผู้งดงามกำลังร่ายรำอย่างอ่อนช้อย กระทั่งหลายนางแอบลอบส่งสายตาให้เขาหลี่จิ้งได้แต่ส่ายหน้าหลบสายตานางเหล่านั้น สูงขึ้นไปคือองค์เง็กเซียน ด้านข้างคือสหายเทพจี้กงที่ขยันเอ่ยวาจาอีกทั้งยังขยันยกจอกสุรายิ่งกว่าผู้ใดในงาน “หลี่จิ้งซ่างเสิน*สุราไม่ถูกปากหรืออย่างไร ถึงได้ทำท่าทางเบื่อหน่ายเช่นนั้น”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset