ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ) – ตอนที่ 44 ห้ามเด็ดขาด

สีหน้าของหลี่จิ้งไม่ได้ดีขึ้นเลย นางเห็นชัดเจนว่าหน้าเขาเปลี่ยนสีไปตั้งหลายสีเช่นนั้น อีกทั้งยังผอมจริงของแหลมนั่นก็ทิ่มนางไปทั้งตัวจริง ๆ มีสิ่งใดที่นางพูดผิดกัน

“ข้าไม่เข้าใจ”

“ข้าบอกเจ้าแล้วว่าห้ามเอ่ยเรื่องที่เจ้ามานอนกับข้าให้ผู้ใดรู้ หากเจ้าฝ่าฝืนข้าจะทิ้งเจ้าให้นอนแข็งค้างตายจำไม่ได้หรือ คิดว่าคำของข้ากล่าวออกมาเล่น ๆ เช่นนั้นหรือ?”

ใช่ หลี่จิ้งโมโหนางจนแทบจะลมปราณแตกซ่านอยู่แล้ว เขาเป็นถึงเทพอัคคีผู้สูงส่งเหตุใดวัน ๆ ต้องมาวุ่นวายกับเทพผู้หาสาระไม่ได้เช่นเป่ยฟางหรงด้วย

“อาจารย์ข้าแค่บอกว่าท่านผอม ข้าถูกท่านแทงและข้า….ใช่ข้าเผลอพูดจริง ๆ ด้วย อาจารย์ศิษย์ผิดไปแล้ว ศิษย์ผิดไปแล้วแต่ทั้งหมดเพราะห่วงใยในตัวท่านนะเจ้าคะ”

หลี่จิ้งเองพยายามระงับอารมณ์ ตัวเขาเองก็รู้สึกแปลกประหลาดอยู่ไม่น้อยเขานอนกับเป่ยฟางหรงมาเนิ่นนานหลายปีตั้งแต่นางยังเด็กเขาก็แอบลอบเข้าวังเพื่อส่งอาภรณ์ให้นางกอดทดแทนกายหวังไม่ให้พิษเย็นในกายกำเริบ

เมื่อนางโตขึ้นดูเหมือนว่าอาภรณ์ของเขาจะไม่เพียงพอแล้ว จึงจำเป็นต้องใช้ร่างกายของเขาแทนที่ผ่านมาเขาไม่เคยมีความรู้สึกอื่นใด จนกระทั่งในวันที่นางป่วยจนมารร้ายในร่างเกือบฟื้นคืนมาและเขาต้องกลับมาช่วยรักษาจนร่างกายแนบชิดเช่นนั้น

เป่ยฟางหรงยังเป็นเป่ยฟางหรงคนเดิม แต่เขานี่สิกลับมีบางสิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนไป ร่างกายมีปฏิกิริยาทุกครั้งที่นางแนบชิดไม่อาจฝืนบังคับได้อีกต่อไป

หรือเพราะนางโตเต็มวัยโดยธรรมชาติของร่างกายมนุษย์ถึงจะฝึกวิชาเซียน ก็ยังไม่อาจหนีพ้นความต้องการนี้ได้ เพราะเหตุนี้จึงทำให้เจ้าสิ่งนั้นของเขาที่นอนอย่างสงบมาเนิ่นนานถึงได้ลุกขึ้นมาแข็งข้อ ชูคอจนถูกเป่ยฟางหรงเผาไปรอบหนึ่งแล้ว

ต่อไปนี้เขาต้องระวังให้มาก

เป่ยฟางหรงเห็นอาจารย์นิ่งเงียบไปนาน นางจึงโบกมือผ่านหน้าของเขา กระทั่งใบหน้าของอาจารย์ดูสงบลงเป่ยฟางหรงจึงก้มหน้าแสร้งสำนึกผิด หลี่จิ้งเอ่ยขึ้นอย่างตัดสินใจ

“ข้าจะพาเจ้าลงเขา”

“อาจารย์จะพาข้าไปกำจัดปีศาจหรือเจ้าคะ”

ดวงตาของเป่ยฟางหรงเป็นประกาย หลี่จิ้งอดที่จะดีดหน้าผากของนางไม่ได้

“ศิษย์พี่ของเจ้าส่งข่าวมาว่าเจองานยากจำให้ข้าต้องไปจัดการเอง จึงจะพาเจ้าไปหาประสบการณ์และเรียนรู้เรื่องบางอย่างจากผู้ที่เชี่ยวชาญโดยเฉพาะ”

“อาจารย์ท่านไม่ตำหนิข้าแล้ว ยังจะพาข้าไปด้วยอีกจริงหรือเจ้าคะ”

“แต่เมื่อลงไปข้างล่าง อันตรายเป็นอย่างยิ่งปีศาจที่ออกอาละวาดในตอนนี้ดูเหมือนว่ามีวัตถุประสงค์บางอย่างที่คลุมเครือ พวกมันจ้องเพียงสตรีที่อายุพอกันกับเจ้า ผ่านมาเป็นเดือนแล้วยังกำจัดได้แต่เพียงพวกที่ไร้ค่า ไม่อาจจับตัวปัญหาได้เรื่องก็ย่อมไม่จบ เพื่อเป็นการฝึกฝนและเพิ่มพูนตบะทิพย์ในกายของเจ้า เจ้าจำเป็นต้องสังหารมันด้วยตนเองแต่หัวหน้าปีศาจตนนี้ตบะของมันแก่กล้ายิ่ง เจ้าหาใช่คู่ต่อสู้ของมันข้าจะช่วยเจ้าอยู่ข้าง ๆ ไม่ต้องกลัวไป ที่สำคัญเพื่อเพิ่มตบะทิพย์ของเจ้าให้สูงขึ้นเจ้าต้องกำจัดปีศาจร้ายตนนี้ด้วยตัวของเจ้าเอง”

เพราะผู้ที่ฆ่าปีศาจที่เก่งกาจได้ ย่อมได้รับตบะทิพย์อันบริสุทธิ์เป็นการแลกเปลี่ยน ดังนั้นสำนักเซียนทั้งหลายนอกจากจะส่งศิษย์ออกปราบภูตผีวิญญาณเพื่อปกป้องคุ้มครองคนทั่วไปแล้ว ก็เพื่อตบะทิพย์ที่จะได้รับจากมารตนนั้นนั่นเอง

ตบะทิพย์หากมองในแง่หนึ่งก็เหมือนรางวัลอันล้ำค่าที่เข้าไปเพิ่มพูนตบะในร่างของคนที่สังหาร เพราะเช่นนี้การออกล่าวิญญาณจึงต้องมีการแบ่งเขตแดนกันอย่างชัดเจน เพื่อไม่ให้เหล่าตระกูลเซียนต้องมาทะเลาะกันเอง

เป่ยฟางหรงหารู้ไม่ว่าในร่างกายของนางครึ่งหนึ่งมีตบะมารที่กำลังนอนหลับใหลอยู่ และหลี่จิ้งก็ไม่อาจให้นางรู้ได้ด้วยหากนางรู้ตัวเมื่อใด ตบะมารในร่างของนางที่นอนหลับอยู่จะรู้ด้วยทันทีว่าตนเองอยู่ในร่างของเป่ยฟางหรง

มารจะดึงดูดมารเข้ามาหานาง หากตบะทิพย์ของนางยังไม่แข็งแกร่งเพียงพอ เป่ยฟางหรงผู้นี้ที่มีดาวมารสิงสู่จะกลายเป็นมารร้ายไม่อาจกลับสู่แดนสวรรค์ได้อีก และสุดท้ายสงครามระหว่างแดนต้องเกิดขึ้นเป็นแน่

“อาจารย์ข้ายังไม่มีของวิเศษเลยนะเจ้าคะ”

เป่ยฟางหรงผู้อยากได้กระบี่วิเศษมาเนิ่นนาน แต่ไม่ได้รับอนุญาตจึงถือโอกาสนี้อ้อนวอนอาจารย์เสีย

“ข้ามีบางอย่างเตรียมไว้ให้เจ้าแล้ว เจ้าเตรียมตัวเถิดข้าจะกลับไปเตรียมตัวเช่นกัน”

เป่ยฟางหรงมองใบหน้าของหลี่จิ้งอย่างซาบซึ้งใจ นางกุมมือของเขาเอาไว้ดวงตารื้นไปด้วยน้ำตา

“ไปตอนนี้เลยหรือเจ้าคะ”

“ใช่ ที่ข้าไปตามเจ้าที่โรงครัวเพราะเหตุนี้”

“อาจารย์ ข้า….”

นางสะอื้นออกมาคำหนึ่ง

“มีสิ่งใดรีบพูด ขัดข้องอันใดหรือ” ดูเหมือนว่าหลี่จิ้งจะอารมณ์เย็นลงแล้ว คิดว่าศิษย์ของเขาอาจจะหวาดกลัวก็เป็นได้ นี่เขาขู่นางเกินไปหรือ

“ข้าขอกินอาหารที่สั่งให้ อาหนงทำก่อนได้หรือไม่เจ้าคะ อาจารย์กองทัพต้องเดินด้วยท้องนะเจ้าคะ”

หลี่จิ้งถอนหายใจออกมาอย่างแรง

“เป่ยฟางหรง!!!”

ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)

ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)

Status: Ongoing
อ่านนิยาย ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)กลีบบุปผาร่วงโรยโบกโบยพัดผ่าน ดอกไม้สวรรค์เบ่งบานพลอยทำให้ใจสดใส เสียงเพลงหวานกังวานดังเป็นสาย ยามนางสวรรค์เยื้องกรายเต้นรำกลิ่นหอมกรุ่นโชยพาใจสั่นไหว เงาสูงร่างหนึ่งนั่งโดดเด่นงามสง่าในอาภรณ์สีแดงเพลิงสะดุดตา ทำให้เซียนสาวน้อยใหญ่ทั้งชั้นต่ำชั้นสูงต่างลอบมองด้วยใบหน้าแดงซ่าน หลี่จิ้งหาได้สนใจผู้ใดการมาร่วมงานเลี้ยงในครานี้ก็เพราะคิดจะผ่อนคลายหลังจากกลับมาจากสยบปีศาจกระทิง แต่เมื่ออยู่ในงานกลับพบว่าที่นี่ยิ่งน่าเบื่อหน่ายยิ่งกว่าการสังหารปีศาจเสียอีก เบื้องหน้าของเขาคือธิดาสวรรค์ผู้งดงามกำลังร่ายรำอย่างอ่อนช้อย กระทั่งหลายนางแอบลอบส่งสายตาให้เขาหลี่จิ้งได้แต่ส่ายหน้าหลบสายตานางเหล่านั้น สูงขึ้นไปคือองค์เง็กเซียน ด้านข้างคือสหายเทพจี้กงที่ขยันเอ่ยวาจาอีกทั้งยังขยันยกจอกสุรายิ่งกว่าผู้ใดในงาน “หลี่จิ้งซ่างเสิน*สุราไม่ถูกปากหรืออย่างไร ถึงได้ทำท่าทางเบื่อหน่ายเช่นนั้น”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset