ตอนที่ 279 ดวงดีขนาดนี้เชียว?
“เข้าอันดับสี่แล้ว?”
ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนมีสีหน้าประหลาดใจ รู้สึกไม่เข้าใจอยู่บ้าง
ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนย่อมรู้ระดับของเฮ่อเล่อเฟิงดี ไม่อย่างนั้นคงไม่ให้รถแข่งที่มีประสิทธิภาพโดยรวมแย่ที่สุดในทีมให้เฮ่อเล่อเฟิงไป
“เสี่ยวเฟิงดวงดีขนาดนี้เชียว?” ขณะนี้เองเฮ่อสยงที่อยู่ด้านข้างก็เอ่ยปากขึ้นมา
“คงเพราะรถแข่งที่อยู่ข้างหลังเขาพวกนั้นเกิดปัญหาเล็กน้อยบางอย่าง” ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนครุ่นคิด
คิดว่าคงไม่มีคำอธิบายอื่นนอกจากนี้อีก อย่าว่าแต่เฮ่อเล่อเฟิงไม่มีเนวิเกเตอร์เลย ต่อให้มี ด้วยระดับของเฮ่อเล่อเฟิง พึ่งตัวเองจนได้อันดับสี่ นั่นถือว่ามหัศจรรย์มากแล้ว
ขณะนี้มีรถสามคันที่อยู่ข้างหน้าเฮ่อเล่อเฟิง สองคันเป็นรถแข่งของทีมเหล่าทัง ส่วนอีกคันเป็นของเฮ่อหมิงไข่
อย่างไรก็ตามรถของเฮ่อหมิงไข่อยู่ข้างหน้าเฮ่อเล่อเฟิงพอดี อันดับหนึ่งกับอันดับสองในตอนนี้เป็นรถแข่งของทีมเหล่าทังทั้งหมด แถมกำลังจะวิ่งจบรอบที่หนึ่งแล้ว
หลินเยียนมองดูสภาพเส้นทางข้างหน้า อดจมดิ่งเข้าสู่ห้วงความคิดไม่ได้
เฮ่อเล่อเฟิงเสียเวลานานเกินไป ออกตัวช้าที่จุดสตาร์ทมากเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งไปลังเลตัดสินใจไม่ได้ตรงทางโค้งแคบบนเขา เลยทำให้เสียเวลาไปมากโขอีก
สถานการณ์ในตอนนี้ไม่ค่อยเป็นดั่งใจสักเท่าไหร่ นอกจากเฮ่อเล่อเฟิงจะหยุดรถแล้วเปลี่ยนให้เธอลงสนาม ไม่อย่างนั้นต่อให้ตอนนี้เฮ่อเล่อเฟิงจะเชื่อฟังอีกสักเท่าไหร่ อย่างมากก็ทำได้แค่แซง เฮ่อหมิงไข่ที่อยู่ข้างหน้าเท่านั้น หากอยากได้อันดับหนึ่ง ไม่อาจทำได้เลยจริงๆ
“พี่เยียน พวกเราจะแพ้แล้วนะครับ” เฮ่อเล่อเฟิงถอนหายใจ พูดด้วยความอับจนปัญญาเล็กน้อย
รถของเฮ่อหมิงไข่ยังอยู่ห่างจากพวกเขาอีกช่วงหนึ่ง
ก่อนหน้านี้ แผนการรบที่ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนกำหนดไว้คือให้พวกเขาสนับสนุนเฮ่อหมิงไข่ ขวางรถทุกคันที่คิดจะแซงเฮ่อหมิงไข่เอาไว้
เพียงแต่ตอนนี้เฮ่อหมิงไข่อยู่อันดับสาม เฮ่อเล่อเฟิงอยู่อันดับสี่ รถที่อยู่ข้างหลังก็ตามมาไม่ทันแล้ว และคนที่จะกำหนดผลแพ้ชนะของการแข่งขันสนามนี้มีแค่อันดับหนึ่งและอันดับสองของทีมเหล่าทังเท่านั้น
อย่างไรก็ตามอันดับหนึ่งกับอันดับสองอยู่ไกลจากพวกเขามาก หากจะตามย่อมตามไม่ทัน
และพวกเขายิ่งไม่มีวันมอบที่หนึ่งให้เฮ่อเล่อเฟิงแน่
เมื่อเป็นแบบนี้ จุดจบมีแค่หนึ่งเดียว การแข่งครั้งนี้ ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อแพ้แล้ว
หลังจากผ่านไปราวสิบกว่าวินาที รถแข่งสีเงินที่เฮ่อเล่อเฟิงขับอยู่ก็ขับครบหนึ่งรอบ กลับมาถึงจุดสตาร์ทแล้ว ส่วนนักแข่งสองคนของทีมเหล่าทังออกตัวรอบที่สองล่วงหน้าไปตั้งนานแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้นฝีมือการขับรถของเฮ่อหมิงไข่ห่างชั้นกับอันดับหนึ่งและอันดับสองของทีมเหล่าทังที่อยู่ข้างหน้าไม่น้อยอย่างเห็นได้ชัดเจน หากจะหวังให้เฮ่อหมิงไข่ไล่ตามไปก็ไม่มีทางทำได้เลย
“จบกัน!” เฮ่อเล่อเฟิงแสดงสีหน้าไม่ยินยอมอยู่บ้าง
“เบรก” ทันใดนั้นหลินเยียนซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งข้างคนขับก็พูดตัดบท
เฮ่อเล่อเฟิงเหยียบเบรกแทบจะอัตโนมัติ รถแข่งสีเงินจอดสนิทตรงจุดสตาร์ทของรอบแรก
“พี่เยียน เป็นอะไรครับ?” พอเฮ่อเล่อเฟิงหยุดรถก็มองหลินเยียนอย่างไม่เข้าใจ
“รอตรงนี้ก็พอแล้ว” หลินเยียนตอบด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
“หา? ไม่วิ่งแล้ว?” เฮ่อเล่อเฟิงอึ้ง
“ไม่ต้องพูด ฟังฉันสั่ง” หลินเยียนเอ่ย
เดิมเฮ่อเล่อเฟิงคิดจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ได้แต่ผงกศีรษะ ไม่พูดมากอีกต่อไป
ผ่านไปราวหลายนาที รถแข่งทีมเหล่าทังหลายคันซึ่งถูกเฮ่อเล่อเฟิงสลัดทิ้งไปก่อนหน้านี้ต่างทยอยไล่ตามมา แม้จะไม่รู้ว่ารถแข่งของเฮ่อเล่อเฟิงหยุดเพราะเหตุใด แต่ก็ไม่มีใครสนใจเช่นกัน
ผ่านไปครู่หนึ่ง ภายในห้องวีไอพีก็ปรากฎภาพของรถที่เฮ่อเล่อเฟิงขับบนจอโทรทัศน์อีกครั้งหนึ่ง
เสียงบรรยาย “รถของเฮ่อเล่อเฟิงหยุดสนิทไม่เคลื่อนไหว ไม่รู้ว่ารถมีปัญหาหรือเปล่านะครับ ตอนนี้กลับไปอยู่รั้งท้ายอีกแล้ว ออกจะน่าแปลกอยู่บ้าง ถ้ารถมีปัญหา นักแข่งควรแจ้งเป็นอันดับแรก จะได้ให้ความช่วยเหลือเร่งด่วน แต่นักแข่งคนนี้กลับไม่สนใจเลย สถานการณ์แบบนี้ ขอพูดตามความเป็นจริงนะครับ ผมเห็นเป็นครั้งแรกเหมือนกัน ระ…ร้ายกาจมาก”
ตอนที่ 280 กลับสู่สภาพเดิม
ภายในห้องวีไอพี ทุกคนต่างไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเฮ่อเล่อเฟิง
เฮ่อติ้งคุนขมวดคิ้วมุ่น “เสี่ยวเฟิงกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ รถขัดข้องหรือเปล่า ทำไมไม่แจ้ง?”
เฮ่อสยงที่อยู่ด้านข้างมีสีหน้างุนงงเช่นกัน “ยังไม่ได้รับการแจ้งนะครับ รถคงไม่ได้มีปัญหา ถึงทีมรถแข่งของเราจะไม่มีหวังที่จะชนะในการแข่งคราวนี้ แต่เขาก็ไม่ถึงกับต้องไม่วิ่งเลยนี่นา”
“สารเลว!” นายผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนมีโทสะทันที
ต่อให้ต้องแพ้แน่ก็ต้องวิ่งจนจบ!
เฮ่อสยงปรับช่องสัญญาณวิทยุเพื่อพูดติดต่อกับรถของเฮ่อเล่อเฟิงทันที
ไม่นานนักก็มีเสียงของเฮ่อสยงดังขึ้นภายในรถเฮ่อเล่อเฟิง “เฮ่อเล่อเฟิง แกทำอะไรน่ะ รถมีปัญหาทำไมไม่ยอมแจ้ง!”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เฮ่อเล่อเฟิงก็อึ้งเล็กน้อย ตอบแทบจะอัตโนมัติ “ลุงใหญ่…รถไม่ได้มีปัญหาครับ”
“ไม่มีปัญหา?” เฮ่อสยงตวาด “ไม่มีปัญหาแล้วแกหยุดรถทำไม!”
“พะ…พะ พี่เยียนให้ผมหยุดครับ…” เฮ่อเล่อเฟิงเอ่ยปากด้วยความกระอักกระอ่วนใจเล็กน้อย ที่จริงเขาก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าพี่เยียนให้ตัวเองหยุดรถทำไมเช่นกัน
“แกว่าอะไรนะ หลินเยียนให้แกหยุดรถ?!” เฮ่อสยงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที พูดโดยแทบจะเป็นการตะคอก “เธอมันตัวอะไร! เธอให้แกหยุดรถ แกก็หยุด?! เฮ่อเล่อเฟิง สมองแกมีปัญหาหรือเปล่า เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยสักนิด แกไปฟังตัวแถมคนหนึ่งอย่างนั้นเหรอ!”
“ปิดเครื่อง หนวกหู” หลินเยียนพูดด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย
อย่างไรก็ตามเฮ่อสยงกลับได้ยินเสียงของหลินเยียน
“หลินเยียน ใครใช้ให้เธอสั่งเฮ่อเล่อเฟิง เธอไม่เคยจับพวงมาลัยด้วยซ้ำ เธอสั่งให้เฮ่อเล่อเฟิงหยุดรถ นี่เธอคิดว่าตัวเองเป็นเนวิเกเตอร์มืออาชีพจริงๆ อย่างนั้นเหรอ!” เฮ่อสยงตวาดเสียงดุร้ายอย่างโมโห
“ยังไม่ปิดอีก?” หลินเยียนเหลือบมองเฮ่อเล่อเฟิง
“อ้อ…” เฮ่อเล่อเฟิงผงกศีรษะ ปิดเสียงทันที
อย่างที่คิดไว้ พอปิดเสียงแล้วก็สงบขึ้นเยอะ
เพียงแต่การที่หลินเยียนให้เฮ่อเล่อเฟิงหยุดรถนั้น พวกของซีเอ็ชวันและเว่ยสวีเฟิงต่างไม่เข้าใจแม้แต่น้อย
เดิมทีเฮ่อเล่อเฟิงอยู่อันดับสี่ ถ้ารักษาอันดับต่อไป ต่อให้แพ้ก็ไม่ถึงขั้นแพ้ย่อยยับ กำลังโอเคเลย แต่กลับสู่สภาพเดิมอีกแล้ว หล่นไปอยู่อันดับหนึ่งรั้งท้าย
“เสี่ยวเยียนให้เสี่ยวเฟิงหยุดรถทำไม!” นายผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนมีสีหน้าย่ำแย่
“คุณพ่อ ผมบอกตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่ควรให้คนแบบนี้เข้าร่วมด้วย เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย เดิมทีถ้าเสี่ยวเฟิงรักษาสภาพต่อไปก็จะเข้าอันดับสี่ได้ แต่เธอกลับให้เสี่ยวเฟิงหยุดรถ ตอนนี้ไปอยู่รั้งท้ายอีกแล้ว น่าหัวเราะสิ้นดี” เฮ่อสยงหัวเราะเย้ยหยัน
……
“บรืน!”
ณ เวลานี้มีเสียงคำรามกระหึ่มดังมาจากด้านหลังจุดสตาร์ท
หลินเยียนมองสำรวจผ่านกระจกมองหลังครู่หนึ่ง มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย “มาแล้ว”
“อะไรมาเหรอครับ?” เฮ่อเล่อเฟิงไม่เข้าใจ
“อันดับหนึ่งกับอันดับสองมาแล้ว” หลินเยียนตอบ
“ใช่ครับ นี่พวกเขารอบที่สามแล้ว พวกเราเพิ่งจะรอบที่หนึ่งเอง…” เฮ่อเล่อเฟิงถอนหายใจ
“เหยียบคันเร่ง เพิ่มความเร็วถึงสี่สิบ” หลินเยียนกล่าว
“อ้อๆ!” เฮ่อเล่อเฟิงรีบทำตาม
เห็นเพียงรถแข่งสีเงินที่เฮ่อเล่อเฟิงขับกำลังวิ่งไปข้างหน้าช้าๆ ราวกับหอยทาก
เมื่ออันดับหนึ่งกับอันดับสองของทีมรถแข่งเหล่าทังใกล้จะมาถึง หลินเยียนใช้มือขวาคว้าจับพวงมาลัยรถเฮ่อเล่อเฟิงอีกครั้งหนึ่ง ขวางทางรถแข่งสองคันที่อยู่ข้างหลังเต็มๆ
ขณะนี้รถสีเงินที่เฮ่อเล่อเฟิงขับ ประกบติดอยู่ด้านหน้ารถแข่งสองคันราวกับแผ่นแปะกอเอี๊ยะอย่างนั้น ไม่ให้โอกาสพวกเขาเคลื่อนที่ไปข้างหน้าแม้แต่น้อย
