ตอนที่ 337 ควบคุมตัวเองต่อหน้าคุณไม่ค่อยได้
หลินเยียนนั่งอยู่ริมหน้าต่างเบย์วินโด้วกำลังคุยเล่นกับตัวตัวอยู่ สายตาเหลือบไปเห็นรถหน้าตาคุ้นเคยกำลังจอดอยู่ข้างล่างอย่างไม่ตั้งใจ
ทำไมเหมือนรถเผยอวี้เฉิงเลยนะ?
หลินเยียนดึงหน้าต่างออกแล้วตั้งใจดูอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่เพียงแต่เห็นแค่รถ ยังเห็นเหมือนมีเงาคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ รถอีกด้วย
อย่าบอกนะว่า…
ดึกดื่นแบบนี้ เผยอวี้เฉิงมายืนใต้ตึกเธอทำอะไรกัน?
ในเมื่อมาถึงแล้วทำไมไม่บอกเธอล่ะ?
ลุกขึ้นมาเตรียมตัวลงไปเช็คดูลาดเลา
หลินเยียนสวมแจ็คเก็ตแล้วเดินลงไปทันที
ริมถนนใต้คอนโดมีไฟริมทางแสงริบหรี่เปิดอยู่ รถสีดำจอดเงียบๆ อยู่ตรงนั้น เรือนร่างสูงยาวของผู้ชายถูกไฟริมทางสาดส่องจนกลายเป็นเงาอันยาวเหยียด
“คุณเผยอวี้เฉิง…?” หลินเยียนยืนอยู่ตรงจุดที่ห่างกันประมาณสี่ห้าก้าว ลองเอ่ยปากเรียกชื่อไป
เมื่อผู้ชายได้ยิน นิ้วที่คาบบุหรี่อยู่ชะงักเล็กน้อยแล้วหันมาตามเสียงเรียกของหญิงสาว
“เอ่อ ใช่คุณจริงด้วย…” เมื่อเห็นหน้าผู้ชายแล้ว บนหน้าหลินเยียนเต็มไปด้วยความตะลึง
เผยอวี้เฉิงอยู่ในชุดสูทครบเซ็ท แต่เนคไทถูกกระชากออก เสื้อเชิ้ตสีอ่อนข้างในก็ถูกปลดกระดุมออกสองเม็ด เส้นผมดูยุ่งเหยิงจากสายลมยามค่ำคืน
“คุณเผยอวี้เฉิงมาอยู่นี่ได้ยังไงคะ?” หลินเยียนรีบเดินเข้าไป
บุหรี่ในมือเผยอวี้เฉิงยังคงเผาไหม้อยู่เรื่อยๆ เขาเอ่ยปากขึ้น “แค่ผ่านมาน่ะ”
ผ่านมา…
หลินเยียนกวาดมองใต้เท้าของเผยอวี้เฉิง ซึ่งมีก้นบุหรี่กระจายอยู่ไม่น้อย
“เอ่อ ผ่านมางั้นเหรอ…คุณมานานแค่ไหนแล้ว? ทำไมไม่บอกฉันหน่อยล่ะคะ”
“จะขึ้นไปนั่งก่อนไหม?” หลินเยียนเอ่ยปากถาม
สิ้นเสียงของหญิงสาว แววตาเผยอวี้เฉิงกระตุกไปเล็กน้อย ความไม่คาดคิดปรากฎในนัยน์ตาครู่หนึ่ง
หลินเยียนคิดว่าคำพูดของตัวเองไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แต่ไม่รู้ทำไมเผยอวี้เฉิงถึงเผยสีหน้าแบบไม่คาดฝันแบบนี้
ถึงแม้เป็นเพื่อนธรรมดาการเชิญชวนคนอื่นขึ้นไปนั่งก่อนก็เป็นเรื่องสมควรอยู่แล้ว อีกทั้งเธอกับเผยอวี้เฉิงมีความสัมพันธ์เป็นคู่รักอีกด้วย
ภายใต้แสงไฟริมทาง เผยอวี้เฉิงมองดูหน้าเล็กๆ ของหญิงสาวอันไร้เดียงสา ค่อยๆ เอ่ยปากขึ้น “ความอยากของมนุษย์ไม่มีจุดสิ้นสุด เมื่อได้ลิ้มรสแล้วก็อยากได้มากขึ้น”
“อ๋า?”
หลินเยียนไม่เข้าใจเลยสักนิด ไม่รู้ว่าคำพูดของเผยอวี้เฉิงนี้หมายความว่าอะไร…
เธอแค่ชวนเขาขึ้นไปนั่งเฉยๆ จู่ๆ มาตอบคำพูดสุดลึกซึ้งแบบนี้ทำไมล่ะ?
“หมายความว่าไง…?” หลินเยียนเอ่ยปากขึ้นอย่างเก้อๆ กังๆ
เผยอวี้เฉิงเหลือบมองต่ำ หัวเราะเบาๆ แล้วพูดขึ้นอย่างไม่ตั้งใจเท่าไหร่ “หมายความว่า ผมควบคุมตัวเองต่อหน้าคุณไม่ค่อยได้น่ะ”
หลินเยียน “เอ่อ…”
เมื่อเข้าใจความหมายของเผยอวี้เฉิงแล้ว หลินเยียนรู้สึกทำตัวไม่ถูกไปชั่วขณะ
โธ่! เธอแค่คิดว่าควรเชิญเขาไปดื่มชาสักแก้วด้วยมารยาท ไม่ได้มีความหมายอย่างอื่นเลย…
อีกอย่างเธอเองก็ไม่ได้หื่นกามขนาดนั้นหรอกนะ!
“ได้เจอหน้าเธอก็พอแล้ว” เผยอวี้เฉิงเอื้อมมือไปลูบไล้เส้นผมของหญิงสาว จากนั้นบอกราตรีสวัสดิ์แล้วหันหลังจากไป
ตั้งแต่เธอคืนดีกับเผยอวี้เฉิงแล้ว นอกจากข้อแม้ของเผยอวี้เฉิงที่ให้เธอไป พินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์แล้ว ทุกอย่างนอกเหนือจากนั้นก็กลับสู่ปกติ ทั้งสองนอกจากจะมีการส่งข้อความหากันบ้างเป็นปกติก็อยู่ในสถานะที่ไม่ก้าวก่ายกันและกัน
ไหนๆ เขาก็มาแล้ว แต่แค่ได้เจอหน้ากันก็ไปแล้ว
อีกอย่างถ้าไม่ใช่เพราะเธอสังเกตเห็นแล้วลงมาหา คิดว่าเขาคงไม่ให้เธอรู้แน่นอน
ได้เจอหน้าเธอก็พอแล้ว…
คำพูดของเผยอวี้เฉิงดังวนเวียนอยู่ในหูหลินเยียน เธอเอื้อมมือไปจับจุดที่โดนเผยอวี้เฉิงสัมผัสเมื่อกี้อย่างไม่ได้ตั้งใจ จู่ๆ ก็รู้สึกว่าบางส่วนที่แข็งทื่อในใจนั้นค่อยๆ นิ่มนวลลง ค่อยๆ ยุบลงไปทีละนิด…
เมื่อรู้ตัวว่ากำลังเหม่อลอย หลินเยียนรีบสะบัดหน้า ให้ตัวเองใจเย็นลงซะก่อน
แม่เอ๋ย! มีสติหน่อย! มีสติหน่อย!
ผู้ชายจะเก่งแค่ไหนก็จบในมือผู้หญิงหมดสินะ!
เธอคือผู้หญิงที่จะเป็นเศรษฐีนีอันดับหนึ่งเลยนะ!
ตอนที่ 338 เอาความกล้ามาจากไหน
สองวันที่ผ่านมา หลินเยียนได้ให้ความสนใจกับสถานการณ์ของภาพยนตร์รถแข่งจากต่างประเทศ
หลินเยียนรู้ชื่อเรื่องแล้ว ชื่อเรื่องว่า ‘สตอรี่ออฟเรซแทร็คส์’
เรื่องราวเกี่ยวกับพระเอกลั่งหมั่งตั้งแต่เริ่มเข้าสู่วงการรถแข่ง จนคว้าแชมป์การแข่งขันลีกระดับโลกอันดับที่สองสองครั้งติดต่อกันแล้ว แต่ดันพบกับวิกฤติชีวิต จนกระทั่งได้พบกับอาจารย์ของตัวเองอย่างเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวา ทักษะและความสามารถจึงเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด จนเดินทางขึ้นสู่จุดพีคของชีวิต เข้าร่วมการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับหนึ่ง
อีกทั้งยังมีเรื่องราวความรักของลั่งหมั่งอีกด้วย
หลังจากอ่านเรื่องราวของ ‘สตอรี่ออฟเรซแทร็คส์’ จบแล้ว หลินเยียนคิดว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ถือว่ายังมีคุณธรรมอยู่ อย่างน้อยได้ทำการบ้านมาอย่างครบถ้วน ดูแล้วเป็นเรื่องเป็นราวมาก
แต่เสียดายที่บทบาทของเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวามีไม่ค่อยเยอะ แค่เป็นส่วนผสมของดราม่ากับองค์ประกอบสร้างความสนใจแค่นั้นเอง
ถ้าจะพูดถึงอิทธิพลและชื่อเสียงของเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาในวงการรถแข่งแล้ว ไม่ค่อยมีคนสามารถเทียบเทียมได้
ใช้เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาเพื่อมาดึงดูดความสนใจของผู้ชมถือว่าได้ผลที่ดีมาก
ฝ่ายผลิตภาพยนตร์ใส่ใจกับนักแสดงบทเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาเป็นอย่างยิ่ง เข้มงวดทุกกระบวนการ ก็เพราะเช่นนี้ ตอนนี้ยังหานักแสดงของตัวละครนี้ไม่ได้เลย
ตอนแรกหลินเยียนอยากไปลองดู เพราะยังไงก็เสียเวลาน้อย ค่าตัวสูง อีกทั้งยังแสดงด้วยตัวจริงเลยด้วย
แต่การแย่งชิงตัวละครนี้ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน อยากคว้าบทตัวละครอย่างเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาถือว่าไม่ใช่เรื่องที่ง่าย
หนังเรื่อง ‘สตอรี่ออฟเรซแทร็คส์’ ยังไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนเท่าไหร่ ตอนนี้ต้องจัดการเรื่องการแข่งขันกับทีมดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูที่สนามแข่งหนิงหนานก่อน
เช้าวันรุ่งขึ้น
หลินเยียนมาถึงสนามแข่งหนิงหนานตั้งแต่เช้า
เนื่องจากหลินเยียนคุยกับซีเอ็ชวันไว้ล่วงหน้า การแข่งขันครั้งนี้ถูกจัดในรูปแบบภาคสนาม จึงไม่ต้องการเนวิเกเตอร์
ส่วนหลินเยียนข้ามหัวทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อให้ซีเอ็ชวันเก็บโควตาลงแข่งให้เธอไว้
จะว่าไปแล้ว เผยอวี้เฉิงจะเห็นข่าวบันเทิงของตัวเธอในช่วงนี้หรือเปล่า…
เผยอวี้เฉิงเกลียดการแข่งรถขนาดนี้ ถ้ารู้เข้าว่าเธอจะลงแข่งรถก็คงแย่เลยน่ะสิ!
แต่ว่านักธุรกิจอย่างเผยอวี้เฉิงมีธุระร้อยพันประการในแต่ละวัน คงไม่ไปใส่ใจข่าวซุบซิบแบบนี้หรอก
คิดไปคิดมา หลินเยียนค่อยรู้สึกสบายใจขึ้นหน่อย
ขณะนี้ สนามแข่งหนิงหนานเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย
เนื่องจากการแข่งขันครั้งนี้ค่อนข้างพิเศษ ดังนั้นถึงแม้ว่าจะเป็นการแข่งขันรอบคัดเลือก แต่ได้รับการจับตามองในวงการเป็นอย่างมาก
ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อทุกคนมาถึงกันก่อนล่วงหน้านานแล้ว
“ผู้หญิงคนนั้นก็มาด้วย”
ขณะนี้ เนวิเกเตอร์จากทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อคนหนึ่งมองเห็นหลินเยียนที่ปรากฎตัวอยู่ไม่ไกล เขาขมวดคิ้วขึ้นแล้วเผยสีหน้าเต็มไปด้วยความรังเกียจ
ก่อนหน้านั้นเนวิเกเตอร์ในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อยังมีความรู้สึกดีๆ ต่อหลินเยียนหลงเหลืออยู่บ้าง แต่การกระทำของหลินเยียนเมื่อสองวันก่อนดันทำให้ความรู้สึกดีของพวกเขาหายไปในพริบตา
ที่ทำให้พวกเขาโมโหหนักเลยคือหลินเยียนแอบคุยกับซีเอ็ชวัน ให้เปลี่ยนมือรถแข่งที่มีศักยภาพพอใช้ได้คนหนึ่งในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อออก แล้วเปลี่ยนให้หลินเยียนลงสนามแทน
“เหอะ เนวิเกเตอร์ลงแข่งเอง เพิ่งจะเคยได้ยินครั้งแรกเลยนะ” ชิงหลี่เหลือบมองหลินเยียนแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“แค่เนวิเกเตอร์คนเดียวดึงดันจะเปลี่ยนนักแข่งรถที่ฝีมือพอใช้ได้ของพวกเราออกคนหนึ่ง หล่อนเอาความกล้ามาจากไหน!”
“ตลกจริงๆ คิดจริงเหรอว่าตัวเองพอรู้หลักการเนวิเกเตอร์บ้างแล้วก็จะไปเป็นมือแข่งรถได้น่ะ?!”
“น้าสยง ตอนแรกพวกเราก็ไม่คิดจะชนะได้อยู่แล้ว พอผู้หญิงคนนี้มาลงแข่งอีกยิ่งจบข่าวไปเลย”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฮ่อสยงมองไปทางหลินเยียนด้วยสายตาเคร่งขรึม
“ถ้าเสี่ยวเยียนอยากแข่งก็ให้เธอแข่งเถอะ เพราะยังไงก็ไม่คิดว่าจะชนะในรอบนี้อยู่แล้ว” นายผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนถอนหายใจ
