หนานกงเฮ่าดึงสติกลับมา รีบปัดมือแล้วพูดขึนว่า “ฉันจะไปสนใจอะไรเธอล่ะ ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ฉันเป็นห่วงนายต่างหาก ดูท่าทางของนายแล้ว ชีวิตหลังแต่งงานดูจะไม่ค่อยราบรื่นนะ ”
“นายยุ่งเรื่องของฉันมากไปแล้ว” เย่ฉ่าวเฉินขมวดคิ้ว “ที่ฉันแต่งงานกับมู่เวยเวย มันก็แค่ชั่วคราวเท่านั้นแหละ คนที่ฉันอยากแต่งงานด้วยจริงๆ คือ …….”
เย่ฉ่าวเฉินพูดไป พลางคิดถึงคืนนั้นเมื่อครึ่งเดือนก่อน ผู้หญิงที่เจอที่โรงแรมนานาชาติCKห้อง1026 คนที่เขาได้เป็นครั้งแรกของเธอ แต่เธอกลับหนีไปซะก่อน
และยังมีรูปออกแบบที่ทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า…..เขาต้องหาตัวเธอให้เจอ ไม่ว่ายังไง เขาก็ต้องชดใช้เธอให้ได้
หนานกงเฮ่าได้ฟังคำของเย่ฉ่าวเฉินแล้ว ก็รู็สึกสนใจขึ้นมาทันที ทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันมานาน ถ้าเขาจำไม่ผิด เย่ฉ่าวเฉินไม่เคยสนใจใคร ไม่เคยได้ยินว่าชอบผู้หญิงคนไหนมาก่อน
แต่เมื่อฟังเขาพูดขึ้นมาแบบนี้ แสดงว่าต้องมีผู้หญิงที่ชอบแล้วแน่ๆ แต่ทว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่มู่เวยเวย
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หนานกงเฮ่าก็รู้สึกตื่นเต้น รีบถามว่า “ฉ่าวเฉิน นายมีผู้หญิงที่ชอบแล้วงั้นหรอ”
เย่ฉ่าวเฉินชะงัก แล้วก็พูดว่า “ฉันก็ไม่รู้ แต่ฉันอยากครอบครองเธอ”
หนานกงเฮ่าไม่เข้าใจเย่ฉ่าวเฉินว่าชอบกับอยากครอบครองมันต่างกันตรงไหน ก็แค่ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่มู่เวยเวยก็จบแล้ว
“เธอเป็นใครหรอ ฉันรู้จักไหม” หนานกงเฮ่าตื่นเต้น จนต้องถามออกมา
“………..” เย่ฉ่าเฉินส่ายหัวเป็นคำตอบ
หนานกงเฮ่าร้อนใจ “ฉ่าวเฉิน นายหมายความว่าไง ยังอยากเป็นเพื่อนกับฉันอยู่ไหมเนี่ย มีผู้หญิงที่ชอบ แล้วจะบอกเพื่อนฝูงอย่างฉันไม่ได้เลยหรือไง”
เย่ฉ่าวเฉินเงยหน้าขึ้นมามอง คิดถึงภาพในคืนนั้น “ไม่ใช่ว่าฉันบอกนายไม่ได้ แต่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร”
“นี่…….” หนานกงยังคงไม่เข้าใจ “หมายความว่าไง”
ขณะเดียวกัน จางเห่อก็เดินเข้ามาในบ้านพอดี เมื่อเจอเย่ฉ่าวเฉิน ก็โค้งคำนับ และรายงานว่า “คุณชายครับ เมื่อไม่กี่วันนี้ผมส่งคนไปตามหาตามมหาลัยต่างๆในเมืองA ยังไม่มีข้อมูลอะไรเพิ่มเติมครับ แล้วก็กระจายไปตามหาตามเขตอื่นๆแล้วครับ ผมจะรีบตามให้เจอครับ”
เย่ฉ่าวเฉินพยักหน้ารับทราบ
หนานกงเฮ่ารีบถามขึ้นว่า “ตามหาคน หาใคร” ถามจบก็นึกถึงเหตุการณ์ที่เย่ฉ่าวเฉินเล่ามาเมื่อครู่ “ฉ่าวเฉิน นายกำลังตามหาผู้หญิงคนนั้นงั้นหรอ”
เย่ฉ่าวเฉินพยักหน้า “ใช่ ฉันกำลังตามหาเธอ…..”
เย่ฉ่าวเฉินเล่ารายละเอียดเหตุการณ์วันนั้นให้หนานกงเฮ่าฟัง เขาย้อนกลับไปในเวลาและสถานที่นั้น สาเหตุที่เขาได้เจอกับผู้หญิงในห้องนั้น
เมื่อหนานกงเฮ่าฟังจบ ก็กระจ่างแจ้งทั้งหมด แล้วทุบโต๊ะปัง “ฉ่าวเฉิน วางใจได้ เราพี่น้องกัน นายอยากได้ผู้หญิงคนไหน ฉันจะช่วยตามหาให้เจอ”
แล้วเขาก็หันไปพูดกับจางเห่อ “ธุระของฉ่าวเฉินก็เหมือนธุระของฉัน จางเห่อ นายส่งรูปออกแบบนั้นมาที่อีเมลฉันด้วยนะ ฉันจะช่วยหาอีกแรง มหาลัยใหญ่ๆ ในเมืองนี้ ฉันรู้จักหมด สาวๆ ของฉันมาจากที่นั่นเกินครึ่ง แค่ลองแกล้งถามก็รู้แล้ว ”
แล้วแฟน……
จางเห่อฟังจบก็ยกยิ้ม แล้วพยักหน้าตอบรับ “ได้ครับ คุณชายหนานกง ผมรับทราบ”
หนานกงเฮ่าพยักหน้าอย่างพึงพอใจ รู้สึกอารามณ์ดีขึ้นมา จากที่ก่อนหน้านี้อึมครึมไม่สบายใจ ที่เย่ฉ่าวเฉินพาตัวมู่เวยเวยมา
