เย่ฉ่าวเฉินลากตัวมู่เวยเวยเข้าไปในห้อง และโยนเธอลงบนเตียงอย่างสุดแรง
เนื่องจากจู่ๆเขาก็โยนเธอลง ทำให้หลังของเธอกระแทกเข้ากับเตียง บวกกับที่เธอเจ็บข้อมือจากแรงกระชากของเขาอยู่แล้ว ทำให้เธอส่งเสียงร้องออกมาโดยไม่รู้ตัว
เย่ฉ่าวเฉินถอดเนกไทไปด้วยและใช้ดวงตาสีฟ้าสุดคมของเขาจ้องมองไปที่เธอ
วันนี้เธอไปโรงเรียน โดยสวมชุดนักเรียน กระโปรงสั้นสีน้ำเงินและถุงน่องสีขาว……ทำให้เย่ฉ่าวเฉินเหล่ตามองไปที่เธอ
“สาวน้อย จำไว้นะว่าเธอเป็นของฉัน! ถึงแม้ฉันจะซื้อเธอมาด้วยเงิน แต่ เจ้าของของเธอต้องเป็นฉันคนเดียวเท่านั้น อย่าคิดสวมเขาให้ฉันเชียวหล่ะ นอกจากว่าเธออยากรนหาที่ตายเอง! เมื่อคิดถึงเรื่องที่ลู่จื่อหางกับมู่เวยๆกอดกัน และเรื่องที่พวกเขาเคยคบกันถึงปีครึ่ง อีกทั้งครั้งแรกของเธอยังให้กับผู้ชายคนอื่น เย่ฉ่าวเฉินแทบจะอยากใช้ม้าแยกร่างเธอออกให้เป็นชิ้นๆ
มู่เวยเวยตะโกนออกมาด้วยความตกใจ ” จะทำอะไรของคุณเนี่ย ปล่อยฉันนะ!”
ความอยากของเขาที่ส่งออกมาทางสายตา ทำให้มู่เวยเวยปฏิเสธเขาอย่างรวดเร็ว
“ไม่ทันแล้ว”
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ มู่เวยเวยรู้สึกเพียงว่าเจ็บช้ำไปทั้งตัว
มู่เวยๆกัดฟันแล้วสบถออกมาว่า”เย่ฉ่าวเฉิน คุณไม่ตายดีแน่! ”
เย่ฉ่าวเฉินยิ้มมุมปาก และใช้นิ้วไล่ไปทั่วใบหน้าเธอ “นี่ไม่ใช่เรื่องที่เธอชอบทำมากที่สุดหรอกหรอ
“คุณ……”
มู่เวยเวยหน้าแดง และพูดไม่เป็นประโยค เธอเกลียดเย่ฉ่าวเฉิน และเกลียดตัวเธอเองมากขึ้นไปอีก
หน้าตาของมู่เวยเวยซีดลงอย่างเห็นได้ชัด มือที่อยู่ใต้ผ้าห่มของเธอกำหมัดไว้แน่น เธอกัดฟันแน่นพร้อมกับใช้สายตาจ้องมองไปที่เขา เธอแทบจะอยากทุบเขาให้ออกเป็นชิ้นๆ
ในโลกใบนี้ทำไมถึงมีผู้ชายที่เลวขนาดนี้เนี่ย ต้องมีสักวันที่เธอจะได้ล้างแค้น และเธอจะทำให้เขาเสียใจให้ได้
มู่เวยเวยสัญญากับตัวเองภายในใจ หน้าตาของเธอในตอนนี้ดุแย่มาก เย่ฉ่าวเฉินตบไปที่แก้มของเธอแล้วพูดว่า ” ใช่ แบบนี้แหละ เกลียดฉันให้มากกว่านี้อีก สายตาต้องดุร้ายมากกว่านี้! ”
“คุณนี่มันโรคจิตจริงๆเลย”
มู่เวยเวยตะโกนออกมาสุดเสียง มือของเย่ฉ่าวเฉินที่อยู่บนแก้มของเธอก็ได้เลื่อนลงมาบีบคอเธอทันที ” ฉันเกลียดคนที่ด่าฉันว่าโรคจิตมากที่สุดเลย หลังจากนี้ฉันไม่อยากได้ยินสองคำนี้ออกจากปากของเธออีก เข้าใจมั้ย? ”
สองคำนี้เป็นข้อห้ามของเขาสินะ!
“โอว……” มู่เวยๆจุกอยู่ที่คอและหายใจไม่ออก แต่เธอก็ไม่ยอมแพ้และพยายามส่งเสียงออกมา ” คุณ……นี่มัน……โรค…..จิต ”
ทันทีที่เธอพูดจบ เย่ฉ่าวเฉินบีบคอเธอแรงมากขึ้นไปอีก เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาแดงก่ำ ” มู่เวยเวย ฉันเตือนเธอแล้วนะ แต่เธอยังกล้าเรียกฉันสองคำนี้!!”
