บทที่ 264 กระทืบอย่างดุเดือด
แววตาของจิ่งหนิงเผยความเยาะเย้ยออกมา
“จริงใจ? ตอนที่หวังเสว่เหมยและจิ่งเสี่ยวหย่าร่วมมือกันรังแกฉันทำไมคุณไม่แสดงความจริงใจออกมา ตอนนี้กลับมาพูดกับฉันเรื่องความจริงใจงั้นเหรอ? ขอโทษด้วยนะคะ ฉันรู้สึกว่าความจริงใจของคุณมันด้อยค่ามากเลยค่ะ!”
“นี่คุณ………”
“หนิงหนิง คุณฟังผมก่อน………”
“ฉันบอกให้ปล่อยมือ!”
จิ่งหนิงสะบัดมือของเขาออกทันที แต่ว่าเธอใช้แรงเยอะไปหน่อยจนทำให้เขากระเด็นไปกระแทกกับเสา
มู่ยั่นเจ๋อร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด คนรอบๆ นั้นก็มองมาที่พวกเธอด้วยความสงสัย
จิ่งหนิง ： “…………”
แก้มเธอแดงเล็กน้อย
เอ่อ เหล้าดื่มเยอะไปก็ไม่ดีนะเนี่ย เผลอทีก็ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้แล้วเผยความสามารถที่แท้จริงของตัวเองออกมา ควบคุมแรงตัวเองไม่ค่อยได้เลย
ภายใต้หารจ้องมองด้วยความสงสัยของผู้คนนั้น เธอกำลังลังเลว่าจะเดินหนีไปหรือว่าเข้าไปดูเขาสักหน่อยดีกว่า
สุดท้ายด้วยเหตุที่ว่าเริ่มมีเสียงซุบซิบดังขึ้น แล้วตอนนี้เธอก็ถือว่าเป็นคนมีชื่อเสียง แม้ว่าเป็นเรื่องปกติที่จะเห็นดาราในสถานที่อย่างเซียนสุยเก๋อ แต่ถ้าเกิดมีข่าวที่เธอทำร้ายคนในที่สาธารณะหลุดออกไปก็คงดูไม่ดีเท่าไหร่
เธอไม่หน้าด้านขนาดนั้น เธอยังต้องรักษาภาพลักษณ์ตัวเองอยู่
เพราะฉะนั้นสุดท้ายเธอก็อดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปหามู่ยั่นเจ๋อแล้วถามด้วยเสียงเบาๆ “ถ้ายังไม่ตายก็อย่าแสร้งเลย รีบลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้”
มู่ยั่นเจ๋อเอามือกดไปที่ท้องที่กระแทกเข้าเสา เขาเจ็บจนหน้าบี้ไปหมด
เขายืนขึ้นมาอย่างยากลำบาก กัดฟันพร้อมพูด “ผม…ผมไม่เป็นไรครับ”
สีหน้าเขาขาวซีดและมีเหงื่อเต็มหน้าผาก
จิ่งหนิงเห็นสภาพเขาที่ดูอ่อนแรง ยากที่จะเชื่อว่าเขาไม่เป็นไรจริงๆ
เธอรู้สึกรำคาญใจเล็กน้อย
เป็นผู้ชายอะไรทำไมอ่อนแอเหมือนไก่ต้มเลย ชนนิดชนหน่อยก็เจ็บขนาดนี้ จะได้ทะเลาะกันไหมเนี่ย?
หรือว่าชนแรงไปมันพังแล้ว!
จิ่งหนิงพูดด้วยความกังวล “ให้ฉันพยุงนายกลับเข้าไปที่ห้องงานเลี้ยงไหม! อืม หรือไม่อย่างงั้นให้ฉันไปเรียกพนักงานมาให้ไหม?”
มู่ยั่นเจ๋อเงยหน้ามองไปที่เธอ
“ไม่เป็นไรครับ ผมแค่ปวดท้องนิดหน่อย คุณช่วยพยุงผมไปที่ห้องน้ำหน่อยได้ไหมครับ?”
จิ่งหนิงครุ่นคิด เมื่อสักครู่เธอเพิ่งไปห้องน้ำมาไม่ถือว่าไกลมาก เธอก็เลยตอบตกลง
เธอพยุงเขาไปถึงหน้าห้องน้ำพร้อมพูดด้วยเสียงโทนต่ำ “ถึงแล้ว ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้วฉันขอตัวก่อนนะ”
หลังจากพูดจบเธอกำลังจะเดินไป แต่มู่ยั่นเจ๋อกลับดึงเธอไว้แล้วดึงเธอเข้าไปที่ห้องน้ำผู้ชาย
จิ่งหนิงไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกเข้าดึงเข้าไปข้างใน ทันใดนั้นเธอรู้สึกตกใจและโกรธในเวลาเดียวกัน
“นี่นายบ้าไปแล้วหรือไง? ปล่อยกูเดี๋ยวนี้”
เธอทนไม่ไหวแล้ว ก็เลยเผลอพูดคำหยาบคายออกมา
มู่ยั่นเจ๋อหัวเราะแห้งๆ แล้วกดเธอไปที่กำแพงห้องน้ำพร้อมพูดเสียงเบาๆ “คุณลองตะโกนอีกรอบสิ? ถ้าคนข้างนอกเขาได้ยิน ดูซิว่าคุณจะอธิบายยังไง!”
จิ่งหนิงกัดฟันไว้
เพราะฉะนั้นเป็นศิลปินมันแย่ตรงนี้แหละ
บางทีก็ต้องทนลำบากเพื่อรักษาภาพลักษณ์ไว้ เป็นเรื่องปกติที่ต้องทนเก็บทุกอย่างไว้ในใจเพื่อภาพลักษณ์ตัวเองไว้
แต่เธอไม่ใช่คนที่ยอมทนกับอะไรแบบนี้ ในเมื่อตะโกนเสียงดังไม่ได้ ถ้าอย่างงั้นก็เอามือมาปิดปากมู่ยั่นเจ๋อไว้แล้วยกรองเท้าส้นสูงขึ้น และเหยียบลงไปสุดแรง
“อืม……”
มู่ยั่นเจ๋อปวดจนร้องออกมาอย่างไม่มีเสียง
เขาอยากจะดิ้นให้หลุดออกมา แต่ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เอาแรงมาจากไหนเยอะแยะ เธอเอามือทั้งสองข้างของเขาไขว้หลังมา กลายเป็นเขาที่โดนกดติดกำแพงแทน และยังอยู่ในท่าที่หน้าแนบกับกำแพงเสียด้วย
จากนั้นหมัดนับไม่ถ้วนก็ทุบลงที่หัวและหลังของเขาอย่างรัวๆ
จิ่งหนิงโกรธมาก !
ไอ้เวรเอ๊ย! ตอนแรกก็รำคาญมันมากพอแล้ว! ดันจะมาหาเรื่องแบบไม่ดูตาม้าตาเรืออีก
จะเข้าหาเธอให้ได้เลยใช่ไหม? ถ้าอย่างงั้นก็ให้เขาลองดูสิ!
เมื่อกี้จิ่งหนิงโดนเขาหลอก ตอนนี้ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะกระทืบเขาจนเป็นอะไรไป เธอกระทืบให้หนำใจได้เลย
จากนั้นเธอรู้สึกว่ามือข้างเดียวมันไม่พอ เธอก็เลยดึงเอาเข็มขัดของเขาออกมาแล้วมัดมือเขาไว้ด้านหลัง จากนั้นก็ถอดถุงเท้าของเขาแล้วยัดเข้าไปในปากเขา พอมือว่างทั้งสองข้างแล้วเธอก็กระทืบเขาอย่างเต็มที่
ข้างนอกมีคนมาเข้าห้องน้ำแล้วได้ยินเสียงจากข้างใน
ตอนแรกยังรู้สึกตกใจเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
หลังจากที่ได้ยินเสียงของผู้ชายและเสียงหอบของผู้หญิงแล้ว ต่างก็พอเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
พวกผู้ชายเมื่อเจอเรื่องแบบนี้ต่างก็รู้ใจกันแบบไม่ต้องพูด เพราะฉะนั้นพวกเขาก็ไม่ได้พูดอะไรมาก พวกเขาเข้าห้องน้ำอย่างเงียบๆ และออกจากห้องน้ำไปอย่างเงียบๆ
น่าสงสารที่มู่ยั่นเจ๋ออยากจะส่งเสียงขอความช่วยเหลือ แต่ก็ไม่มีคนสนใจ
จิ่งหนิงกระทืบเขาไป10กว่านาทีจนเธอเหนื่อยมาก
เธอเอามือเท้าเอวไว้และหอบอย่างแรง หน้าของเธอแดงไปหมดและมีเหงื่อตรงหน้าผากเล็กน้อย
ส่วนมู่ยั่นเจ๋อก็เลิกตอบโต้ไปนานแล้ว เขาขดตัวอยู่ตรงพื้นข้างๆโถส้วมแล้วก้มหน้าไว้ ขดตัวราวกับกุ้งตัวน้อยๆ
จิ่งหนิงยังไม่พอใจก็เลยแตะเขาไปหนึ่งทีอย่างแรง
เธอกัดฟันพร้อมพูด “ถ้าไม่ใช่เพราะคุณนายยู่ ละก็ ฉันอยากกระทืบนายนานแล้ว! วันนี้นายหาเรื่องใส่ตัวเอง ถ้าคราวหน้ากล้าเข้าใกล้ฉันอีกล่ะก็ ฉันจะเอานายให้ตายแน่! เข้าใจไหม?”
มู่ยั่นเจ๋อหน้าบวมตาเขียวไปหมด ตรงมุมตามีเลือดซิปออกมา เกือบจะสลบไปแล้ว เขาไม่มีแรงตอบเธอ
ตอนนี้จิ่งหนิงเพิ่งจะตระหนักได้ว่าตัวเองลงมือแรงเกินไป เธอครุ่นคิดแล้วใช้โทรศัพท์ของเขาส่งข้อความหามู่โหง
“ผมโดนกระทืบครับ รีบมาช่วยผมที่ห้องน้ำหญิงเร็ว”
หลังจากที่ส่งข้อความเสร็จ เธอถึงออกจากห้องน้ำไป
จิ่งหนิงรู้ดีว่าคนที่รักศักดิ์ศรีอย่างมู่ยั่นเจ๋อไม่มีทางบอกมู่โหงว่าเธอเป็นคนกระทืบเขาอย่างแน่นอน
ถึงยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงไม่มีทางสู้ในสายตาของทุกๆ คน
อีกอย่างเธอดูอ่อนแอมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่รู้เรื่องวิชาต่อสู้ แม้ว่าเขาจะบอกคนอื่นเรื่องที่เธอกระทืบเขามันก็คงไม่มีใครเชื่ออยู่ดี
และเรื่องมันก็เป็นไปตามอย่างที่เธอคิดจริงๆ
วันที่สองหลังจากที่ฝืนตัวขึ้นมาที่โรงพยาบาล ไม่ว่ามู่โหงจะถามยังไง ให้ตายยังไงเขาก็ไม่ยอมพูดออกมาว่าคนที่กระทืบเขาคือใคร
ตอนแรกมู่โหงยังโกรธมาก เขาโวยวายว่าจะแจ้งตำรวจ จะขอดูกล้องวงจรปิด
แต่พอเห็นว่าเขาขัดขืนอย่างหนัก เขาเองก็ไม่รู้ควรทำยังไงก็เลยต้องยอมกันไป
แม้ว่าเธอจะปล่อยเขาไปแล้ว แต่มู่ยั่นเจ๋อกลับแค้นจิ่งหนิงขึ้นมา
เขาไม่เข้าใจว่า คนที่อ่อนแอมากๆ มาก่อน ทำไมอยู่ดีๆ ถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?
วันนั้นที่อยู่ในห้องน้ำเขาไม่ได้ออมมือให้เธอเลยจริงๆ เขาพยายามดิ้นรนตอบโต้
แต่เขาทำอะไรไม่ได้จริงๆ
ผู้หญิงคนนั้นเป็นเหมือนปีศาจเลย!
น่ากลัวชะมัด
นอกจากตกใจหวาดกลัวแล้ว ความแค้นที่อยู่ลึกๆ ในใจของมู่ยั่นเจ๋อก็เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม
วันนั้นที่เขาถูกพาตัวออกจากห้องน้ำมา มีคนเห็นเยอะมากแถมยังเป็นคนชนชั้นสูงในเมืองจิ้นอีกด้วย
ทุกคนรู้กันหมดว่าเขาคุณชายตระกูลมู่โดนกระทืบที่ห้องน้ำหญิง หนำซ้ำยังมีคนปล่อยข่าวเรื่องที่ได้ยินเสียงแปลกๆ ในห้องน้ำ ผู้คนสงสัยว่าเขาคงไปแอบดูคนอื่นเข้าห้องน้ำรึเปล่า หรือว่าโดนมิจฉาชีพหลอกเรื่องชู้สาว หรือว่าเขาอาจจะทำอะไรที่มันเปิดเผยออกมาไม่ได้ เขาก็เลยโดนกระทืบ
ตอนนี้มู่ยั่นเจ๋อไม่สามารถโต้แย้งอะไรได้เลย!
ฟ้าดินรู้ ว่าตอนนั้นที่เขาดึงจิ่งหนิงเข้าห้องน้ำไป ก็แค่อยากใช้ความรู้สึกดีๆ ที่เธอเคยมีต่อเขา เพื่อจะได้คุยกันดีๆ แล้วตามจีบเธอกลับมาให้ได้
แต่ไม่คาดคิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้!
จิ่งหนิง!
แค่นึกถึงคำสองคำนี้ เขามีแต่ความรู้สึกไม่พอใจและเกลียดมาก
เธอเกลียดเขานักใช่ไหม?
ไม่อยากคบกับเขาใช่ไหม? ถ้าอย่างงั้นเขาก็จะทำเช่นนั้น!
ไม่ช้าก็เร็ว เขาจะเหยียบความหยิ่งยโสของเธอไว้ใต้เท้าให้ได้ แล้วให้เธอได้รู้ว่าผลจากการที่เธอหาเรื่องเขามันเป็นยังไง!
