บทที่ 350 เส้นตายของเธอ
จิ่งหนิงเคยอ่านเจอข้อความหนึ่งจากในหนังสือ
ทุกสิ่งในโลก เมื่อคุณตัดความเป็นไปไม่ได้ออกไปแล้ว ส่วนที่เหลือ ไม่ว่าจะเชื่อได้ยากสักแค่ไหน แต่นั่นก็คือความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
ดังนั้น ฆาตกรที่แท้จริง ต้องเป็นเธอเท่านั้น!
แต่จิ่งหนิงก็ไม่เข้าใจว่า เหตุใดจิ่งเสี่ยวหย่าจึงใช้ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ลงมือทำร้ายเด็กโดยไม่สนอะไรทั้งนั้น
แต่จิ่งหนิงรู้ดีว่า ว่านอกจากเธอแล้ว ก็ไม่มีใครที่คิดร้ายต่ออานอานอีก
ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเธอจำไม่ผิด ตอนที่อานอานเห็นจิ่งเสี่ยวหย่า เธอก็มีสีหน้าไม่ค่อยสู้ดี จากนั้นเธอก็บอกว่าอยากไปเข้าห้องน้ำ
สุดท้าย เรื่องทั้งหมดนี้ จึงมีความเป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นฝีมือของเธอ
อันที่จริงจิ่งหนิงไม่ได้สนใจเลยว่า จิ่งเสี่ยวหย่าได้ทำอะไรกับเธอมาบ้าง
เพราะสุดท้ายแล้ว ระหว่างพวกเธอก็เป็นแค่เรื่องความแค้นของผู้ใหญ่ แก้แค้นกันไปแก้แค้นกันมา ต่างคนต่างยึดมั่นในจุดยืนของตนเอง ไม่มีใครถูกหรือผิด
แต่อานอานนั้นแตกต่างออกไป
เธอเป็นเพียงแค่เด็ก จิ่งเสี่ยวหย่ากลับมีจิตใจโหดเหี้ยมถึงขนาดกล้าลงมือทำร้ายเด็กตัวเล็กๆ เรื่องนี้เธอไม่มีมีวันยอม!
กวนเสว่เฟยมองจิ่งหนิงด้วยสายตาสับสน
“ถ้าอย่างนั้นคุณจะทำอย่างไร？ ถ้าจิ่งเสี่ยวหย่าเป็นคนทำเรื่องนี้จริงๆ คุณตาจะต้องปกป้องเธออย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าวันนี้จะเป็นงานเลี้ยงวันเกิด แต่ที่จริงมันถูกใช้เพื่อประกาศตัวตนของจิ่งเสี่ยวหย่า และประกาศเรื่องของเธอกับกู้เล็ก การรวมเป็นทองแผ่นเดียวกันของตระกูลกวนและตระกูลกู้ คุณตาไม่มีทางยอมให้ใครฉีกหน้าเธออย่างแน่นอน”
จิ่งหนิงยิ้ม
“จริงเหรอ？ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง…ก็คงทำได้แค่ถอดหน้ากากจอมปลอมของเธอออก ไม่ต้องให้ใครได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอีกต่อไป”
กวนเสว่เฟยถึงกับผงะ
“คุณคิดที่จะเปิดโปงความจริงเหรอ?”
จิ่งหนิงแสยะยิ้มและพูดขึ้นว่า：“ฉันรับได้ทุกอย่าง ยกเว้นเพียงอย่างเดียว อย่ามายุ่งกับคนรอบข้างฉัน นี่คือเส้นตายของฉัน แต่น่าเสียดายที่ จิ่งเสี่ยวหย่าได้ก้าวข้ามเส้นนั้นมาแล้ว ดังนั้นวันนี้ฉันไม่สนว่าเธอจะแต่งงานกับตระกูลกู้ หรือจะเรื่องอะไรก็ตาม ฉันไม่มีทางปล่อยเธอไว้แน่”
“แต่…คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่า คุณตาไม่มีทางเชื่อแน่นอน？”
“จะเชื่อหรือไม่ก็เป็นเรื่องของเขา ฉันเพียงแค่ทำในสิ่งที่ฉันจำเป็นต้องทำ”
กวนเสว่เฟยขมวดคิ้วมุ่น จิ่งหนิงเห็นท่าทางสับสนของเธอ จึงยิ้มและพูดขึ้นว่า：“คุณไม่ต้องคิดมาก คำพูดของฉันและคำพูดของคุณ ให้ผลลัพธ์ที่ไม่เหมือนกัน อีกอย่างถ้าไม่ถึงขีดสุดจริงๆ ฉันคงไม่ทำแบบนี้ เพราะอย่างไรแล้ว ฉันก็ไม่อยากให้นายท่านใหญ่กวนต้องมาเจอเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจแบบนี้ในช่วงบั้นปลายของชีวิต”
หลังจากที่เธอพูดจบ ก็หมุนตัวเดินออกไป ในสายตาตกตะลึงของกวนเสว่เฟย
ขณะเดียวกัน ณ ห้องโถงชั้นล่าง
หลังจากได้รับการตรวจและรักษาของแพทย์ อาการของอานอานก็ดีขึ้นมาก
แขกที่มาร่วมงานคนอื่นๆ ต่างก็ได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นในเมื่อตอนเย็น ทั้งหมดจึงมารวมตัวกันอย่างอยากรู้อยากเห็น
ตอนแรกก็เป็นเพียงงานเลี้ยงวันเกิดอยู่ดีๆ ไม่มีใครคาดคิดว่า จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
ทุกคนต่างอยากรู้ว่าใครคือฆาตกรตัวจริง
ดังนั้นในเวลานี้ นอกเหนือจากคนของตระกูลลู่แล้ว คนของตระกูลกวนก็แทบไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
พ่อบ้านรีบรวบรวมภาพจากกล้องวงจรปิดอย่างรวดเร็ว ตามคำสั่งของนายท่านใหญ่
จิ่งหนิงและกวนเสว่เฟย พากันลงมายังห้องโถงชั้นล่างพอดี
นายท่านใหญ่กวนสั่งให้พ่อบ้านส่งกล้องวงจรปิดให้กับเลขาที่อยู่ด้านข้าง เลขาเดินเข้าไปหยิบคอมพิวเตอร์จากห้องทำงานออกมา อีกไม่นานก็จะได้เห็นภาพเหตุการณ์ในตอนนั้นแล้ว
ห้องโถงเงียบสนิท ไม่มีใครปริปากพูดอะไร
ทุกคนรอดูอย่างใจจดใจจ่อ เลขานำแฟลชไดรฟ์ที่ได้ทำการบันทึกภาพจากกล้องวงจรปิด มาเสียบเข้ากับคอมพิวเทอร์
เนื่องจากเลขาได้ดึงเฉพาะภาพจากช่วงเวลาที่เกิดเหตุมา ดังนั้น ใช้เวลาเพียงไม่นานพวกเขาก็ได้เห็นภาพของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
กล้องวงจรปิดถูกถ่ายจากมุมด้านนอก บนหน้าจอ ปรากฏภาพของผีเสื้อตัวหนึ่งบินไปมาภายใต้แสงไฟสลัว
ไม่นานอานอานก็ปรากฏขึ้นมาในภาพ ใบหน้าของเธอดูมีความสุข เธอกำลังวิ่งไล่จับเจ้าผีเสื้อออกไปด้านนอก
วิ่งไปได้เพียงไม่กี่ก้าว ผีเสื้อตัวนั้นก็หายไปเสียแล้ว
เด็กน้อยยืนนิ่ง และเกาหัวด้วยความฉงน หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อเธอมองไม่เห็นผีเสื้อแล้ว ก็กำลังจะหมุนตัวกลับ
ในขณะนั้นเอง ไม่รู้ว่าเธอลื่นหรืออย่างไร ทันใดนั้นร่างของเธอก็เสียหลัก ในขณะเดียวกัน ก็มีเงาสีดำยื่นออกมาจากความมืด ดูคล้ายกับมือของคน ผลักเด็กน้อยตกลงน้ำไป
ทันทีหลังจากนั้น อานอานที่ตกลงไปในน้ำก็ตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ ผู้คนก็ล้อมวงกันเข้ามามุงดู สุดท้ายจิ่งหนิงแทรกตัวเข้ามาและกระโดดลงไปในน้ำ เพื่อพาตัวอานอานขึ้นมา
หลังจากวิดีโอเล่นจบ ทุกคนตกอยู่ในความเงียบ
ลู่จิ่งเซินมีสีหน้าเคร่งเครียด สีหน้าของนายท่านใหญ่กวนและนายหญิงหชินก็ดูไม่ค่อยดี
มีคนกระซิบขึ้นว่า：“กล้องวงจรปิดตัวนี้จับภาพไม่ได้เลย เห็นแค่เงาตะคุ่ม ใครจะไปดูออกว่าเป็นใคร？”
“แต่ไม่ว่าอย่างไรก็สืบรู้แล้วว่า คุณหนูอานอานถูกคนผลักตกน้ำไป ไม่ใช่ลื่นลงไปเอง”
“คนอะไรใจร้ายได้ขนาดนี้？ ขนาดเด็กยังไม่เว้นเลยหรือ？”
“ใครจะไปรู้ล่ะ？บางทีอาจจะโกรธแค้นกันอยู่แล้วก็ได้!”
ทุกคนแลกเปลี่ยนความเห็นกันอย่างเงียบๆ สีหน้าของนายท่านใหญ่กวนมืดมนราวกับก้นหม้อ
วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของเขา แต่กลับเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นที่บ้านหลังเก่าของตระกูลกวน ไม่เพียงแต่ตระกูลลู่เท่านั้นที่ไม่พอใจ แต่ตัวเขาเองก็รู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมากเช่นกัน
หากเรื่องนี้ไม่ได้ทำการตรวจสอบอย่างชัดเจน อาจส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลกวนและตระกูลลู่เป็นอย่างมากในอนาคต
ใครกันแน่ที่อำมหิตได้ขนาดนี้?
นายท่านใหญ่กวนทำหน้าตาเคร่งขรึม และกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง：“เมื่อตอนเย็นที่อานอานจมน้ำ พวกคุณไปอยู่ไหน？”
แขกผู้หญิงคนหนึ่งพึมพำด้วยน้ำเสียงประชดประชัน：“นายท่านใหญ่กวนจะสืบสวนพวกเราหมดทุกคนเลยเหรอ?”
“พวกเราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางใจอะไรกับคุณหนูอานอาน จะทำแบบนั้นกับเธอทำไม?”
“ใช่ๆ ยิ่งไปกว่านั้นใครๆก็รู้ว่า คุณหนูอานอานเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลลู่ พวกเราทุกคนยังเทียบเธอไม่ติด แล้วพวกเราจะทำร้ายเธอได้อย่างไร？”
กวนจี้หมิงขมวดคิ้วเล็กน้อย และกระซิบกับนายท่านใหญ่กวนว่า：“พ่อครับ ตอนนั้นแขกเกือบทุกคนคนก็อยู่ในสวนหรือไม่ก็ห้องโถงด้านหน้า แม้ว่าจะมีคนอยู่ใกล้สระว่ายน้ำ แต่ก็ไม่มีใครเดินเข้าไปที่ประตูด้านหลังของห้องน้ำ คงไม่ใช่แขกในที่นี้หรอกครับ”
นายท่านใหญ่กวนรู้ดีว่า แขกที่มาที่นี่ในวันนี้ ล้วนเป็นบุคคลที่ร่ำรวยและมีชาติตระกูล ทุกคนไม่มีแรงจูงใจในการทำร้ายอานอานเลยแม้แต่น้อย
ทันใดนั้น จิ่งหนิงพูดขึ้นว่า “ถ้ากล้องวงจรปิดจับภาพไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยังมีผีเสื้อตัวนั้นอยู่จริงไหมคะ？ หนูไม่คิดว่าผีเสื้อตัวนั้นเป็นของจริง ขอแค่ลองตรวจสอบดูว่าในห้องของใครมีผีเสื้ออยู่ ก็พิสูจน์ได้แล้วไม่ใช่หรือว่าคนนั้นเป็นฆาตกร？”
ทุกคนตกตะลึงไปชั่วขณะ นายท่านใหญ่กวนขมวดคิ้ว และสั่งเลขาของเขา “ลองเล่นวิดีโอดูอีกครั้งสิ”
เลขาตอบรับอย่างรวดเร็ว หลังจากวิดีโอเล่นจบ จริงอย่างที่จิ่งหนิงพูด แม้ว่าผีเสื้อตัวนั้นจะคล้ายกับของจริง แต่เมื่อสังเกตจากร่องรอยการบินหายของมัน ดูคล้ายกับของเล่นไฟฟ้าประเภทที่สามารถควบคุมจากระยะไกลได้
ใครจะนำของเล่นแบบนี้มางานเลี้ยงวันเกิดด้วย?
นายท่านใหญ่กวนกล่าวอย่างเคร่งขรึม：“ผมต้องขอโทษทุกท่านด้วย ถึงแม้ว่าผมจะรู้ดีว่าทุกท่านในที่นี้ ไม่มีเหตุจูงใจที่จะทำร้ายอานอาน แต่เพื่อความเป็นธรรมกับเด็ก ผมจึงต้องขอรบกวนตรวจสอบสัมภาระที่ทุกท่านนำติดตัวมาด้วยครับ”
