บทที่ 354 ปฏิบัติต่อผู้อื่นเหมือนกันทุกคน
จิ่งเสี่ยวหย่าร้องไห้น้ำตาไหล
ในบรรดาแขกในงาน นอกจากคุณท่านกวนแล้ว ไม่มีใครเห็นอกเห็นใจเธอเลย
ทุกคนต่างจ้องมองเธอด้วยสายตาดูถูก
อีกอย่างเมื่อกี้เธอพูดเกลี้ยกล่อมเสี่ยวหยู่สาวใช้คนนั้นว่ารู้ตัวผิดก็แก้ไข และต้องกล้ายอมรับผิดด้วย
แถมยังแสร้งทำเป็นขอร้องต่อคุณท่านว่าเห็นอกเห็นใจเสี่ยวหยู่เพื่อทำให้ตัวเองดูดี
ถ้าหากถูกคนแบบนี้หลอก เกรงว่าคงไม่มีใครสืบหาความจริงได้แน่ เพียงแค่คิดก็รู้สึกหวาดกลัวแล้ว!
ด้วยเหตุนี้ทุกคนเลยต่างแสดงสีหน้ารังเกียจต่อจิ่งเสี่ยวหย่า
ลู่จิงเซินรู้ความจริงตั้งนานแล้ว ตอนที่จิ่งหนิงออกหน้าช่วยพูดแทนเสี่ยวหยู่ เขาก็พอคาดเดาออกว่าฆาตกรตัวจริงคือใคร
เพียงแต่ในเมื่อมีคนหนึ่งยืนออกมาแล้ว แน่นอนว่าเขาก็ไม่ขอพูดอะไรมาก
คุณท่านลู่กับคุณหญิงหชินรู้สึกเกินคาดมาก เมื่อได้ยินความจริงก็รู้สึกตกใจและโมโห
จนอยากสับจิ่งเสี่ยวหย่าให้แยกเป็นแปดชิ้น
อันที่จริงท่านทั้งสองรู้เรื่องความแค้นเมื่อก่อนระหว่างจิ่งเสี่ยวหย่ากับจิ่งหนิงแล้ว ตอนแรกก็ไม่ค่อยชอบอยู่แล้ว แต่เห็นแก่ว่าเป็นหลานสาวของคุณท่านกวนจึงไม่สนใจอะไร
แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเธอจะใจร้ายใจดำลงมือแม้กระทั่งเด็กตัวเล็กๆ!
คุณท่านลู่พูดขึ้นว่า : “ตากวน นี่เป็นหลานสาวของคุณ อย่างอื่นฉันไม่ขอพูดอะไรมากแล้ว อานอานเป็นหลานเพียงคนเดียวของตระกูลลู่ ปกติมีแต่คนเอาอกเอาใจและคอยดูแล แต่กลับถูกทำร้ายร่างกายแบบนี้ ไม่ใช่ว่าฉันอยากหาเรื่องหรอกนะ แต่เด็กถูกกลั่นแกล้งแบบนี้ ผมรับไม่ได้ คุณคิดเอาเองละกันว่าจะเอายังไง!”
คุณท่านกวนมีสีหน้าเคร่งเครียด
เขาแทบคิดไม่ถึงเลยว่าสุดท้ายเรื่องนี้จะเป็นฝีมือของจิ่งเสี่ยวหย่า
แต่ต่อหน้าผู้คนจำนวนมาก เขาไม่สามารถกล่าวโทษจิ่งเสี่ยวหย่า
จิ่งเสี่ยวหย่าเป็นหลานที่เขาทุ่มเทตามหาจนเจอ ซึ่งทุกคนก็รู้ วันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิด มองจากภาพลักษณะคือจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดเพื่อเขา แต่อันที่จริงแล้วเพื่อต้องการแนะนำฐานะของจิ่งเสี่ยวหย่าอย่างเป็นทางการ
ถ้าหากเขาหักหน้าจิ่งเสี่ยวหย่าต่อหน้าผู้คนตอนนี้ก็ไม่ต่างกับทำให้ตัวเองเสียหน้า
ดังนั้นคุณท่านกวนเลยพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า : “เรื่องนี้จิ่งเสี่ยวหย่าผิดจริงๆ ผมจะให้เธอขอโทษต่อพวกคุณด้วยตัวเอง”
ขณะที่พูดก็หันหน้าส่งสายตาให้กับจิ่งเสี่ยวหย่า
จิ่งเสี่ยวหย่ารีบเดินเข้ามาร้องไห้ และพูดว่า : “พี่สาว ขอโทษ ฉันไม่ควรเล่นกับอานอานแบบนั้นเลย ตอนที่เห็นเธอผลัดตกน้ำ ฉันกลัวมากจริงๆ เลยเดินหนีไป ฉันผิดไปแล้ว ขอโทษ”
จากนั้นก็หันหน้าพูดกับอานอานว่า : “อายอาน น้าไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายหนูเลย น้าแค่อยากหยอกเล่นกับหนู ตอนนี้น้ารู้สึกผิดแล้ว ช่วยยกโทษให้น้าได้ไหม?”
ถ้าหากจิ่งเสี่ยวหย่าขอโทษต่อหน้าเด็กน้อย บรรยากาศในที่เกิดเหตุก็จะผ่อนคลายมากขึ้น
อย่างน้อยตอนที่เธอเผชิญหน้าต่อแม่ลูกนั้น มีบางคนรู้สึกสงสารและเห็นอกเห็นใจเธอ
เป็นดั่งที่คาดคิด ไม่นานก็มีผู้ชายในงานคนหนึ่งช่วยพูดแทนเธอ
“คุณนายลู่ คุณหนูรองคงรู้สึกผิดจริงๆ เห็นแก่เด็กไม่เป็นอะไรแล้ว และทุกคนก็เป็นญาติมิตรกัน พอแค่นี้เถอะนะ”
“ใช่ ขอโทษแล้ว ถือเสียว่าจบเรื่องละกันนะ!”
“วันนี้ถือเป็นวันมงคล หวังว่าทุกคนจะใจกว้าง ไม่เก็บมาใส่ใจนะครับ”
“ถือเป็นการเคารพและให้เกียรติแก่คุณท่านด้วย”
คุณท่านกวนหันหน้าจ้องมองจิ่งหนิงด้วยสายตาเฝ้ารอคอย
เขารู้ว่าตอนนี้อานอานเป็นลูกสาวของจิ่งหนิง ดังนั้นต่อให้คุณท่านลู่กับคุณหญิงหชินบอกว่าไม่เป็นไร ก็ยังไม่ถือว่าจบเรื่อง
แต่ต้องให้ลู่จิงเซินกับจิ่งหนิงพยักหน้า
จิ่งหนิงนั่งตรงนั้น และก้มหน้าเล่นแหวนในมือเงียบ พร้อมอมยิ้มเล็กน้อย
“คุณท่านกวนคิดว่าเรื่องแบบนี้ แค่ขอโทษจะสามารถแก้ไขปัญหาได้หรอ?”
คุณท่านกวนนิ่งอึ้งชั่วขณะ
อีกอย่างในน้ำเสียงแฝงความไม่พอใจเล็กน้อยด้วย
“แล้วเธอจะเอายังไงหรอ?”
“อืม แล้วฉันจะเอายังไงได้ละค่ะ? นอกจากดำเนินการตามเรื่อง ในเมื่อเมื่อกี้สาวใช้คนนี้ถูกปรักปรำว่าเป็นคนผิด และถูกส่งตัวดำเนินตามกฎหมาย แต่ทำไมเป็นคนอื่นถึงปฏิบัติต่อผู้อื่นเหมือนกันทุกคน โดยไม่แบ่งแยกความสัมพันธ์”
บรรยากาศในงานเปลี่ยนทันที
ทุกคนต่างหันหน้ามองสายตาของจิ่งหนิงด้วยสายตาแปลกใจ
ล้อเล่นหรอ!
สาวใช้คนนั้นเป็นใคร จิ่งเสี่ยวหย่าเป็นใคร ไม่รู้หรอ?
ถ้าหากส่งตัวจิ่งเสี่ยวหย่าให้กับตำรวจ งานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณท่านกวนในวันนี้คงกลายเป็นเรื่องน่าขำของปากทุกคนแน่
แล้วตระกูลกวนจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ทุกคนต่างรู้ว่าคุณท่านกวนมีความตั้งใจอยากจับคู่จิ่งเสี่ยวหย่าให้กับคุณชายตระกูลกู้
ถ้าหากเธอเข้ารับดำเนินการทางกฎหมาย จากเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยภายในบ้านกลายเป็นเรื่องใหญ่ ถึงขั้นเป็นคดีฆาตกรรม แล้วตระกูลกู้ยังอยากต้องเธออีกหรอ?
คุณท่านกวนมีสีหน้าเขียวคล้ำ
ส่วนคุณท่านลู่กับคุณหญิงนั่งนิ่งเงียบอยู่ตรงนั้น
แต่แอบมอบนิ้วโป้งในกับเธอภายในใจ
พวกเขาค่อนข้างลำบากที่จะมีเรื่องกับคุณท่านกวน ในเวลานี้เลยไม่สามารถออกหน้าหักหน้าฝ่ายตรงข้าม
อีกอย่างเรื่องอายุด้วย ถ้าหากสืบสวนมากเกินไป เดี๋ยวจะทำให้พวกเขาคิดว่าทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่
แต่จิ่งหนิงไม่เหมือนกัน
จิ่งหนิงเป็นแม่บุญธรรมของอานอาน ดังนั้นจึงมีสิทธิ์เรียกร้องวิธีการแบบนี้
คุณท่านกวนจ้องมองเธอด้วยสายตาโมโห เขารู้สึกจนปัญญาชั่วขณะ และหาคำมาโต้เถียงไม่ออก
จิ่งเสี่ยวหย่าจึงยิ่งรู้สึกกระวนกระวาย
“พี่สาว ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ฉันไม่ได้มีเจตนาทำร้ายอานอานตกน้ำจริงๆ ฉันรู้ว่าพี่เกลียดฉัน เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ เธอคงเกลียดฉันมาก!”
แต่วันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณตา พี่ไม่สามารถเห็นแก่หน้าของคุณตายกโทษให้ฉันสักครั้งหน่อยหรอ?”
โชคดีที่จิ่งหนิงเห็นเหตุการณ์แบบนี้หลายครั้งแล้ว นั้นคือเห็นจิ่งเสี่ยวหย่าหน้าไม่อายแบบนี้ แต่ในตอนนี้ต้องยอมรับว่าเธอหน้าไม่อายมากจริงๆ
เธอหัวเราะประชดขึ้น “จิ่งเสี่ยวหย่า เธอเอาแต่พูดว่าไม่ตั้งใจ แต่เธอมีหลักฐานอะไรพิสูจน์บ้างไหมล่ะว่าเธอไม่ได้ตั้งใจผลักอานอานตกน้ำจริงๆ? แล้วเธอมีหลักฐานพิสูจน์ไหมว่าเธอคิดอยากช่วยดึงอานอานขึ้นมาจริงๆ ไม่ใช่อยากผลักเธอ?”
จิ่งเสี่ยวหย่าเปลี่ยนสีหน้าทันที!
จู่ๆคุณท่านกวนก็ตบมือบนโต๊ะดัง”ปัง”ขึ้น
“พอแล้ว!”
เขาจ้องมองจิ่งหนิงด้วยสายตาแหลมคม และพูดขึ้นว่า : “แน่นอนว่าคนที่ทำร้ายอานอานต้องได้รับโทษ ตระกูลกวนของเราไม่เคยบ่ายเบี่ยง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นสามารถใส่ร้ายคนของตระกูลกวนได้
ถึงแม้ไม่มีหลักฐานว่าเธอพยายามช่วย แต่ก็ไม่มีหลักฐานว่าเธอเป็นคนคิดทำร้ายเหมือนกัน! ดังนั้นบางคำพูดจำเป็นต้องระมัดระวังหน่อย!”
จิ่งหนิงเผยสีหน้ามืดครึ้มขึ้นเหมือนกัน
ไม่ต้องรอเธอพูด ลู่จิ่งเซินก็พูดขึ้นว่า
“เป็นความจริงหรือเปล่า ให้ตำรวจเป็นคนสืบหาก็จบเรื่องจริงไหมครับ? ผมรู้ว่าคุณปู่พยายามช่วยคนของคุณอยู่ จิ่งหนิงเป็นหลานสาวที่รักของคุณ แล้วลูกสาวของผมไม่ใช่คนสำคัญหรอครับ?”
