บทที่ 521 หาเรื่องให้ตัวเองดูแย่
ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ส้งเจียเจียกับเฟิงยี่เคยมีเรื่องราวแบบนั้น แต่หลังจากนั้นทั้งสองมีเรื่องจนแยกกัน
เฟิงยี่ไม่เคยที่จะแตะต้องตัวเธอ และไม่เคยยอมรับมาก่อนว่าเธอเป็นผู้หญิงของตน ขึ้นขั้นคราวก่อนต่อหน้าคนมากมาย เขาก็ได้พูดเป้าหมายที่เธอใกล้ชิดตนออกไปตรงๆ
ต่อให้ส้งเจียเจียหน้าหนาขนาดไหน บางครั้ง หน้าก็แตกได้เหมือนกัน
เพราะงั้น เวลานี้ ถึงแม้เธอจะทำเป็นว่าไม่เคยที่จะเกิดเรื่องก่อนหน้านี้มาก่อนได้ แต่ก็ไม่มีทางที่จะเข้าไปอย่างไม่ดูสถานการณ์แน่
ที่จริงเฟิงยี่ในวันนี้นั้นไม่ปกติมากๆ ถ้าเป็นปกติละก็เขาคงรำคาญที่จะคุยกับผู้หญิง ยิ่งไปกว่านั้นถ้าคนคนนั้นเป็นส้งเจียเจียอีก?
เวลานี้คิดไม่ถึงว่าจะสามารถตกลงให้ส้งเจียเจียนั่งตรงนี้ได้ ดื่มเหล้าเป็นเพื่อนพวกเขา
เห็นได้ชัดว่า อารมณ์ของเขาตอนนี้ไม่ดีมากๆ
“คุณชายเฟิง ไม่ทราบว่า วันนี้คุณอารมณ์ไม่ดีเพราะอะไรเหรอคะ? สามารถพูดกับฉันไหม?”
ส้งเจียเจียรู้สึกว่าวันนี้เฟิงยี่ไม่ได้ปฏิเสธเธอ วันนี้ตัวเองนั้นน่าจะมีโอกาส เพราะงั้นก็ได้แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องแล้วถามลองใจ
เฟิงยี่มองเธอแบบยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม
ส้งเจียเจียคนนี้วางแผนอะไรไว้ เขารู้ดี
ถ้าเป็นช่วงปกติ ต้องปฏิเสธเธอไปแบบไม่ต้องคิดแน่
แต่วันนี้ก็ไม่ได้อยากที่จะปฏิเสธอย่างไม่ทราบสาเหตุ
“ผู้หญิง”
หลังที่เฟิงยี่คิดไปสักพัก ก็ได้พูดสองคำนี้ออกมาเรียบๆ
จากนั้น ส้งเจียเจียก็ได้แกล้งทำการวิเคราะห์อย่างเว่อร์วังออกไปต่อหน้าเฟิงยี่กับหลินหนาน
ต่อด้วยพอทุกคนก็ได้พากันดื่มเหล้าไปไม่น้อยนั้น ส้งเจียเจียก็ได้เริ่มกลายเป็นผู้หญิงใจกล้าขึ้น ยกแก้วเหล้าของตัวเอง แล้วก็นั่งไปที่ข้างๆ เฟิงยี่
“คุณว่า ต้องเป็นผู้หญิงแบบไหน ถึงขั้นขนาดคุณนั้นก็ไม่เข้าตาเธออ่ะ”
ส้งเจียเจียแกล้งทำเป็นไม่อยากเชื่อ
เฟิงยี่ก็แค่ดื่มเหล้าไปเงียบๆ มองผู้หญิงคนนั้นมาข้างๆ ตัวเอง ก็แค่ขมวดคิ้วเล็กน้อย
คิดไว้ว่าตนอาจจะสามารถที่จะรู้ว่าผู้หญิงนั้นกำลังคิดอะไรอยู่จากเธอ ยิ่งไม่ปฏิเสธเธอไปตรงๆ แต่ในใจนั้นก็ได้ต่อต้านเล็กน้อย
“ถ้าเกิดฉันเป็นผู้หญิงคนนั้นนะ ฉันไม่มีทางเป็นแบบนั้นแน่ คุณเป็นผู้ชายที่ทั้งใจเดียวทั้งหล่อแบบนี้ เป็นสเปคของผู้หญิงอย่างฉันเลยค่ะ”
เห็นว่าถึงตอนนี้เฟิงยี่ไม่ได้ห้ามการกระทำของตน ในใจของส้งเจียเจียก็รู้สึกว่าเฟิงยี่น่าจะยอมรับตัวเองแล้ว เพราะงั้นเธอในตอนนี้ยิ่งอยู่ยิ่งใจกล้า
“งั้นผู้หญิงอย่างพวกเธอชอบแบบไหนล่ะ?”
ได้ยินส้งเจียเจียพูดแบบนี้ เฟิงยี่ก็ได้อยากรู้ขึ้นมาเลยทันที ต้องเป็นผู้ชายแบบไหนกันแน่ถึงทำให้พวกผู้หญิงชอบ
เวลานี้ ส้งเจียเจียก็ได้ยิ้มอย่างเขินๆ
จากนั้นก็ได้เริ่มขยับไปที่ข้างกายเฟิงยี่
“อย่างที่ผู้หญิง~อย่างเราชอบเหรอคะ”
พูดไป ส้งเจียเจียก็ได้เอามือของตัวเองนั้นไปจับที่ตัวของเฟิงยี่
และก็เวลานี้เสียงของส้งเจียเจียก็ได้อ่อนหวานกว่าเดิมเลยทันใด
มือของตัวเองนั้นก็ได้ค่อยๆ ยื่นไปจับที่หน้าอกของชายหนุ่ม
“ก็ชอบ~แบบคุณไงคะ~”
เฟิงยี่เริ่มขมวดคิ้วของตัวเอง เขาคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะเสเพลได้ขนาดนี้
มือของส้งเจียเจียก็ได้เริ่มลูบวนที่หน้าอกของเฟิงยี่ ตอนนี้ยังเตรียมที่จะยื่นเข้าไปในเสื้อของเขา
เฟิงยี่ไม่ชอบให้ใครจะแตะต้องตัวเขาจริงๆ อีกอย่างผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้ายิ้มอย่างไม่มีมารยาทมากๆ
คิ้วของเขาได้กระตุก ยื่นมือ “ปึ๊ก” ก็ได้ผลักส้งเจียเจียล้มไปกับพื้น
เดิมในใจของส้งเจียเจียก็ได้ดีใจเล็กน้อย ก่อนหน้าได้ตามเฟิงยี่นานขนาดนั้น นอกจากที่สาธารณะแล้ว ในที่ส่วนตัวเขาไม่เคยให้ตนเข้าใกล้เลย
เธอเหมือนว่าได้เริ่มสิ้นหวังแล้ว คิดว่าคงไม่มีโอกาสแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่า วันนี้ได้เจอเขา อีกอย่างยังให้ตนนั้นเข้าใกล้ได้ขนาดนี้
เพราะงั้นเธอดีใจมากๆ การกระทำของมือนั้นก็ได้บ้าบิ่นขึ้นมา
แต่ว่าวิต่อมา ตัวเองก็ได้ล้มลงไปกับพื้น
ส้งเจียเจียเจ็บจนร้องออกมา ยังไม่ทันตั้งตัว ก็ได้ยินเสียงโทนต่ำที่พูดออกมาด้วยความหงุดหงิด
“หน้าไม่อาย!”
เวลานี้เฟิงยี่ได้โมโหมากๆ แป๊บเดียวเขาก็ได้เอาแก้วเหล้าของตัวเองวางที่โต๊ะอย่างแรง ยืนขึ้นมา
เพราะว่าที่นี่เป็นบาร์เงียบ พวกเขายังอยู่ในห้องเหมา เวลานี้ก็ไม่ได้วุ่นวายมาก
ในห้องเหมานั้นเพราะว่าเสียงที่กระทบไปบนโต๊ะของแก้วบรรยากาศก็ได้แปลกขึ้น
หลินหนานเห็นแบบนั้น ก็ได้ยืนขึ้น ก็ได้เห็นสีหน้าที่ไม่น่าดูมากๆ ของเฟิงยี่
เขาได้เปิดปาก อยากจะพูดอะไรมาผ่อนคลายบรรยากาศ แต่คิดไม่ถึงว่าเฟิงยี่ไม่ส่งแม้กระทั่งสายตามาให้เขา
พูดจบ ก็ได้ออกไปจากห้องเลย
อารมณ์ของเฟิงยี่ไม่ดีมากๆ เดิมทีก็แค่อยากจะดื่มเหล้าเงียบๆ ส้งเจียเจียคนนั้นกลับเข้ามาเอง ก็ได้อยากจะหลอกถามอะไรจากเธอ
ไม่แน่อาจจะรู้ได้ว่า ทำไมถังลั่วเหยาถึงได้ปฏิเสธตน
แต่คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายส้งเจียเจียคนนั้นกลับได้มาอ่อยตน
ผู้หญิงคนนี้น่าขยะแขยงมากๆ
ตอนนี้ในใจของเฟิงยี่ก็ได้ไม่ชอบใจกับการแตะต้องตัวเขาของผู้หญิงคนนั้นมากๆ
เพราะงั้น ก็ได้เดินไปแบบไม่หันหลังกลับ
และเวลานี้ ในห้องเหมา
“เธอ……”
หลินหนานเริ่มหมดคำพูด
เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาก็ได้ปวดหัวมากๆ ไม่เคยที่จะคิดเลยว่าส้งเจียเจียนั้นจะเสเพลได้ถึงขนาดนี้แล้ว
ใครๆ ก็รู้ว่าที่เฟิงยี่ไม่ชอบนั้นก็คือการมีคนมาแตะต้องตัวเขาแล้ว เธอยังได้คืบจะเอาศอกไปครั้งแล้วครั้งเล่า
เมื่อกี้เขาดูแล้วก็ได้กลุ้มใจแทนเธอจริงๆ
“ลุกขึ้นเถอะ”
มองเฟิงยี่ที่จากไป หลินหนานไม่ได้ไล่ตาม ก็เพราะว่าเขารู้ว่าตอนนี้เฟิงยี่อารมณ์ไม่มีเอามากๆ เขาไม่มีทางที่จะไปหาเรื่องใส่ตัววิ่งไปหากระบอกปืนหรอก
เพราะงั้นเขาได้ลุกขึ้นแล้วก็ลากส้งเจียเจียลุกขึ้น
หลินหนานไม่ใช่ผู้ชายที่ดีอะไร เขาก็แค่ผู้ชายที่ชอบมองสาวสวยก็เท่านั้น เพราะงั้นเขานั้นไม่มีความรู้สึกอะไรมากกับส้งเจียเจีย ก็แค่รู้สึกว่าไม่มีความเกลียด และก็ไม่ค่อยสนิทก็พอแล้ว
“หงุดหงิดจริงๆ”
ส้งเจียเจียลุกขึ้นเสร็จก็ได้นั่งไปที่ที่นั่งที่เฟิงยี่นั่งเมื่อกี้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความหงุดหงิด
“เห็นได้ชัดว่าเธอนั้นหาเรื่องใส่ตัวไม่ใช่เหรอ?”
ส้งเจียเจียจ้องเขาเขม็ง ก็ได้พูดอย่างโมโหว่า “ไม่ต้องยุ่ง”
พูดจบ ก็ได้รีบออกไป
หลังจากที่ทั้งสองออกไป หลินหนานก็ไม่อยากที่จะอยู่ในบาร์ต่อ ก็ได้ไปพูดกับคนในบาร์ไม่กี่คำแล้วก็ออกไป
ห้องเหมาสามคนนั้นก็ได้เงียบทันที
ส้งเจียเจียออกไปแล้ว ก็ได้หงุดหงิดเอามากๆ
แล้วก็ตอนนี้เธอไม่ได้อารมณ์ดีเหมือนเมื่อกี้ ตอนนี้ในท้องก็ได้เต็มไปด้วยความโกรธ
ที่จริงเธอรู้ดีว่าในใจของเฟิงยี่ได้ชอบถังลั่วเหยา การกระทำเมื่อกี้ก็แค่อยากจะลองใจเท่านั้น
แต่ว่าตอนแรก เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธเธอนี่นา ทำไมมาถึงสุดท้ายก็ได้ทำกับตัวเองแบบนี้ล่ะ?
ผู้ชายแบบนี้……จริงๆ เลย ไม่รู้จักรักษาคุณค่าเลย
ส้งเจียเจียก็ได้กัดฟันของตัวเองแน่น
