ขะ…เขาจะไปทั้งอย่างนี้เหรอ?
หญิงสาวมึนงงเล็กน้อย จากมุมมองของเธอ เขาเสียเงินซื้อเธอมา ไม่ว่ายังไงก็ควรทำให้ลำบากใจสักนิด
แต่เขาตอนนี้กลับ…จะไปแล้ว?
ลุงโอวพ่อบ้านไม่รู้ว่าโผล่มาตอนไหน เมื่อเห็นเธอยืนงงอยู่ตรงนั้นก็ยิ้มแล้วก้าวเข้ามา พูดอย่างสุภาพ: “คุณหนูครับ กรุณาตามผมมาเถอะครับ”
หญิงสาวได้สติและมองพ่อบ้าน สุดท้ายจึงพยักหน้า
สุดท้ายเธอก็ถูกจัดให้อยู่ในห้องห้องหนึ่งในปราสาท
ของในห้องรับแขกนั้นถูกจัดเตรียมไว้อย่างดีก่อนแล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะมาอย่างกะทันหัน แต่ในปราสาทก็เตรียมของใช้สตรีไว้ก่อนแล้ว
ลุงโอวเฝ้ารอวันที่กู้ซือเฉียนจะพาผู้หญิงกลับมานานแสนนาน จนคิดไปว่าของพวกนี้คงจะไม่ได้ใช้งานเสียแล้ว
คิดไม่ถึงว่าเขาจะพาผู้หญิงกลับมาในตอนนี้ ทันเวลาพอดี
หลังจากหญิงสาวเข้าห้องไปก็ตกใจเป็นที่สุดกับการตกแต่งภายในที่หรูหรา เช่นเดียวกันกับเครื่องสำอาง เสื้อผ้า รองเท้ายี่ห้อดังระดับนานาชาติมากมาย
ลุงโอวตามหลังเธอมาและแนะนำเธอพร้อมยิ้มกว้าง “สิ่งของเหล่านี้ถูกจัดเตรียมเพื่อคุณโดยเฉพาะ เชิญคุณใช้ได้ตามสบาย ถ้าหากต้องการอะไรเพิ่มเติม บอกผมได้ตลอดครับ”
หญิงสาวละสายตาจากสิ่งของหรูหราอันตระการตา และมองพ่อบ้านด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย
“คุณลุงคะ รบกวนคุณลุง ไม่ทราบว่าคุณลุงชื่ออะไรคะ?”
เสียงของเธอเล็กมีความเขินอายชัดเจน และฟังดูน่าประทับใจ
ลุงโอวปรากฏรอยยิ้มที่เข้มข้นขึ้นกว่าเดิมและพูดน้ำเสียงอบอุ่น: “ผมแซ่โอว เป็นพ่อบ้านของที่นี่ อายุก็มากแล้ว ทุกคนเรียกผมว่าลุงโอว หากคุณไม่รังเกียจก็เรียกผมแบบนั้นก็ได้ครับ”
หญิงสาวพยักหน้า
ทันใดนั้นลุงโอวก็ถามขึ้นอีก: “คุณชื่ออะไรครับ?”
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วตอบเบาๆ “ฉันชื่อหลินเยว่เอ๋อร์ค่ะ”
ในตอนที่หลินเยว่เอ๋อร์พูดชื่อของเธอออกมานั้น ลุงโอวได้ก็แอบคิดถึงตระกูลหลินที่เป็นตระกูลร่ำรวยของประเทศจีนที่ตนรู้จัก
และจำไม่ได้ว่าตระกูลนั้นจะมีลูกสาวชื่อว่าหลินเยว่เอ๋อร์แต่เขาอยู่ต่างประเทศเป็นเวลานาน จะเป็นตระกูลอื่นๆ ที่เพิ่งจะเจริญรุ่งเรืองขึ้นมาได้เมื่อหลายปีมานี้ก็เป็นได้
อีกทั้งมันจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรู้ชื่อของลูกสาวของทุกตระกูลในประเทศ
หากไม่ใช่จริงๆ ต่อให้ไม่ใช่ลูกคุณหนูจากตระกูลร่ำรวย ของเพียงมีคุณลักษณะที่ดี และรักคุณชายด้วยใจจริงก็สำเร็จแล้ว!
ความคิดของลุงโอวนั้นเรียบง่ายมาก อย่างไรเสียคุณชายก็อยู่เป็นโสดมานานแล้ว เธอเองก็ไม่อยากจะเลือกแล้ว ขอเพียงเป็นผู้หญิง ของเพียงเป็นคนดี รักคุณชายด้วยใจจริง จะมีพื้นฐานครอบครัวยังไงก็ได้!
เมื่อคิดแบบนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ช่วยไม่ได้ที่จะใจดีและเต็มไปด้วยความรักมากขึ้น
หลินเยว่เอ๋อร์เขามองไปที่และพูดอย่างอ่อนโยน: “นี่ก็สายมากแล้ว เช่นนั้นเชิญคุณหลินรีบพักผ่อน อาหารเย็นเวลาหกโมงเย็น ถึงเวลาผมจะให้คนมาเรียกคุณอีกทีครับ”
หลินเยว่เอ๋อร์พยักหน้าและกล่าวขอบคุณอย่างสุภาพ
ลุงโอวมีรอยยิ้มที่ลึกกว่าเดิม
พยักหน้าเล็กน้อยให้เธอแล้วหันกลับและเดินออกไป
ประตูถูกดึงตามอย่างใกล้ชิด หลินเยว่เอ๋อร์มองประตูที่ปิดลงและรอจนเสียงฝีเท้าค่อยๆ ห่างออกไปแล้วจึงได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก
เธอก้าวช้าๆ ภายในห้องแล้วเดินไปที่ริมหน้าต่าง
ที่นอกหน้าต่างเธอเห็นเพียงทุ่งหญ้ากว้างสีเขียว ปลายสนามหญ้าด้านหนึ่งเป็นภูเขาสีเขียวและน้ำใส นอกจากนี้ยังมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ เนื่องจากเป็นฤดูหนาวจึงไม่มีใครเล่นน้ำ แต่ถ้าเป็นกรณีนี้ ก็ยังมองเห็นได้ น้ำใสสะอาดในสระ แน่นอนว่ามีคนเปลี่ยนน้ำอย่างตั้งใจ
เธออดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้
เธอหนีงานแต่งงานมา
เป็นบัณฑิตใหม่เพิ่งจบมหาวิทยาลัย เพราะธุรกิจของพ่อเธอล้มละลาย และถูกบังคับให้แต่งงานกับตาแก่ที่อายุมากกว่าตนเองถึงยี่สิบกว่าปี
เธอไม่ยอมบวกกับเธอเองก็มีแฟนหนุ่มที่รักมากอยู่แล้วตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย
เพียงเพราะว่าแฟนของเธอแก่กว่าเธอสองปี เขาจึงไปต่างประเทศเมื่อหนึ่งปีก่อนและไปเรียนต่อที่ประเทศ F
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลาและไม่ได้อธิบายให้ครอบครัวเข้าใจ
และคิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ พ่อเธอจะมาไม้นี้ ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่สามารถช่วยได้ เธอทำได้เพียงบอกเรื่องความรักของตนกับแฟนหนุ่มให้ครอบครัวรับรู้และหวังว่าพ่อเธอจะเห็นแก่ความเป็นพ่อลูกและไม่ผลักเธอเข้าไปในกองไฟ
แต่เธอคิดไม่ถึงว่าพ่อของเธอจะทำเป็นยิ้มรับแต่ความจริงแล้วกลับวางยาเธอให้เธอเป็นหมดสติแล้วส่งตัวเธอไปที่บ้านของผู้ชาย
เธอรู้แผนของพ่อเธอโดยบังเอิญในตอนนั้น ทั้งตกใจ กลัวและโกรธ
เธอไม่กล้าจะพูดอะไร ในสถานการณ์เช่นนั้นและเธอไม่ก็กล้าจะเชื่อใจแม่ของเธอด้วย
คนคนเดียวที่เธอสามารถจะเชื่อใจได้ก็คือแฟนหนุ่มที่คบหากันมาหลายปี
ดังนั้นเธอจึงแอบโทรหาเขาทันทีอย่างไม่ต้องคิดทบทวน
หลังจากแฟนหนุ่มของเธอรู้เรื่องนี้ ก็ให้เธออย่าเพิ่งตื่นตระหนก และในขณะเดียวกันก็สัญญาว่าจะรีบกลับมาช่วยเธอ
วันต่อมา แฟนของเธอก็ปรากฏตัวในที่สุด บอกว่าเขาตั้งใจมาจากต่างประเทศเพื่อพาเธอหนี
ตอนนั้นเธอตื่นเต้นมาก เธอแอบขโมยบัตรประชาชนและเงินสดจำนวนหนึ่งหนีตามเขาออกมาอย่างไม่คิดไตร่ตรอง
ก่อนทั้งสองคนจะจากมา เพื่อแสดงความซาบซึ้งใจของตนเอง และภายใต้การยุยงของแฟนหนุ่ม เขายังมอบครั้งแรกอันมีค่าให้กับเขาด้วย
ในตอนนั้นเธอเคยคิดว่า คนคนนี้จะเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวของเธอไปตลอดชีวิตและเป็นผู้ชายที่เธอรักที่สุดในชีวิต
แต่คิดไม่ถึงว่า เป็นผู้ชายคนนี้เองที่หลังจากวันต่อมาหลังจากที่ได้ครั้งแรกของเธอไป เขาวางยาให้เธอสลบแล้วขายเธอให้เอเจนท์คนหนึ่ง
ใช่แล้ว เธอไม่ได้เป็นอย่างที่คนอื่นพูดว่าตัวเองออกไปเที่ยวเล่นแล้วถูกลักพาตัวไปขาย
และเป็นเพราะหนีการแต่งงานและถูกแฟนหนุ่มของเธอขายเธอไปกับมือ
พระเจ้ารู้ดีว่าเธอรู้สึกสิ้นหวังเพียงใดเมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้งและพบว่าตัวเองถูกมัดไว้กับหญิงสาวและเด็กหลายคน
คนพวกนั้นไม่ให้อาหารและทุบตีพวกเธอเพื่อไม่ให้พวกเธอมีแรงหนี
ที่น่ากลัวที่สุดคือหลังจากที่รู้ว่าเธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์แล้ว คนพวกนั้นก็ทำเหมือนกับเธอเป็นเป้าหมายทางเพศอันน่าหื่นกระหาย
ไม่ว่าจะเคยทำแค่ครั้งเดียวหรือทำมาแล้วเป็นสิบครั้งก็ไม่แตกต่าง คนพวกนั้นไม่ถือว่าเป็นมนุษย์ พวกมันเป็นเพียงสัตว์เดรัจฉาน
ส่วนพวกผู้หญิงที่เหลืออยู่ในนั้นเป็นหญิงบริสุทธิ์ พวกมันกลัวว่าหากทำอะไรกับพวกเธอแล้วจะขายไม่ได้ราคา ดังนั้นต่อให้จะมีความอยากอยู่ในใจแต่ก็ไม่กล้า
แต่กับเธอนั้นไม่เหมือนกัน
กับเธอนั้น แฟนของเธอเป็นคนพูดมันออกมาเองว่าเธอคือผู้หญิงที่ผ่านมือชายมาแล้ว จะทำอะไรก็ได้
คืนนั้น คนจำนวนมากขนาดนั้นได้เขามาทีละคนๆ เธอไม่มีวันลืมสายตาของพวกมันได้เลย
และไม่มีวันลืมความเจ็บปวดของตนเองในช่วงเวลานั้น
เธอเกลียดพวกมันและยิ่งเกลียดผู้ชายที่ขายเธอให้กับพวกมันกับมือเขาเอง
ภายหลังเธอจึงได้ยินมันจากปากพวกมันที่สนิทกับผู้ชายคนนั้นและได้รู้ว่า แฟนของเธอที่บอกว่าไปเรียนต่างประเทศ แท้จริงแล้วเขาไม่เคยเดินทางไปต่างประเทศเพื่อเรียนต่อเลย
เขาถูกตัดสิทธิ์จากการเรียนในต่างประเทศเพราะเขากระทำความผิดบางอย่าง
สองปีมานี้ เขาร่อนเร่ไปตามขอบชายแดนประเทศจีน และทำกิจกรรมลับ ๆ ล่อ ๆ และเรื่องลักพาตัว
อาศัยใบหน้าที่ยังเป็นหนุ่มแน่นของตัวเอง และภาพลักษณ์ที่สดใสกระฉับกระเฉงของนักศึกษามหาวิทยาลัย อีกทั้งยังมีการศึกษาที่ตนเองร่ำเรียนมาสิบกว่าปี เขาหลอกนักศึกษาหญิงที่เดินทางท่องเที่ยวได้ไม่น้อยเลย
