ส่วนเธอ ก็เป็นไปตามที่พวกเขาคาด เป็นฉนวนไฟระหว่างสมาคมกลุ่มหงส์แดง และกลุ่มมังกร ทำให้สองกลุ่มใต้ดินที่ใหญ่สุดในตอนนั้นห้ำหั่นกันเอง จนแตกสลายไป
แต่เธอในวันนี้ ตัวคนเดียว สำหรับพวกเขาแล้วไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว และก็ไม่เป็นภัยคุกคามใดๆแล้ว
ทำไมพวกเขายังไล่ตามเธอไม่ยอมปล่อย และยังส่งคนมากมายเช่นนี้เพื่อจะมาเอาชีวิตของเธอ
เฉียวฉีไม่เข้าใจ ที่จริงไม่เพียงแต่เธอเท่านั้น แม้แต่กู้ซือเฉียน ก็สงสัยเหมือนกัน
ในเวลานี้ พวกเขาถึงค้นพบว่า เรื่องนี้มันซับซ้อนกว่าที่พวกเขาคิดไว้มาก
เมื่อเห็นเธอดูข้อมูลจบแล้ว กู้ซือเฉียนก็ไม่รีบร้อน แต่เดินไปนั่งลงเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆ แล้วถามเธอว่า “มีความคิดอะไรบ้าง”
เฉียวฉีหันหน้ามามองดูเขา
ในหัวสมองยังคงรู้สึกสับสน จับต้นชนปลายไม่ถูก เพียงแต่ลึกๆในใจรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย
เธอส่ายหัว แล้วกล่าวว่า “ฉันไม่รู้”
กู้ซือเฉียนเงียบไป
นิ้วมือที่เรียวยาว เคาะเรื่อยๆไปที่เท้าแขนของเก้าอี้ ผ่านไปครู่หนึ่ง ถึงพูดด้วยเสียงหนักแน่นว่า “พวกเขาตั้งใจจะจับตัวคุณให้ได้ ดูตามสถานการณ์วันนี้ เกรงว่ายังไม่อยากให้คุณตาย ต้องจับเป็น ในตัวคุณมีอะไรที่พวกเขาต้องการหรือเปล่า”
สายตาเฉียวฉีงุนงง
ทั้งคู่หยุดพูดจาพร้อมกันครู่หนึ่ง ต่างตกอยู่ในห้วงความสงสัย
และในขณะเดียวกัน ก็ได้ยินเสียงร้องไห้แว่วมาจากข้างนอก
ทั้งคู่ตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้น หลังจากที่เฉียวฉีได้ยินเสียงแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที
ใบหน้าที่เดิมทีไม่ค่อยมีสีเลือดอยู่แล้ว ก็เปลี่ยนเป็นซีดเซียวเหมือนกระดาษ
“ ชีชี ลูกสาวที่น่าสงสารของฉัน หนูตายอย่างน่าอนาถ ต้องโทษพี่สาวของหนูผู้ไร้จิตใจ หนูวางใจเถอะ ฉันจะต้องล้างแค้นให้หนูอย่างแน่นอน ชีชี”
เป็นเสียงของคุณพ่อถัง
เมื่อมองไปที่ใบหน้าซีดเซียวลงอย่างรวดเร็วของเธอ กู้ซือเฉียนรู้ว่า เรื่องนี้ปิดเธอไม่ได้อีกแล้ว และก็ไม่สามารถปิดเธอไปได้ตลอด
ดังนั้น ใช้น้ำเสียงที่หนักแน่นที่สุดกล่าวว่า“ถังชีชีตายแล้ว ผมได้นำร่างของเธอกลับมาแล้ว และให้มืออาชีพมาช่วยจัดการแก้ไขรูปลักษณ์ของเธอแล้ว วางอยู่ที่ตึกรองฝั่งโน้น รอคุณดีขึ้นเล็กน้อยแล้ว ก็สามารถไปดูได้ตลอดเวลา”
เขารู้ว่า หากเฉียวฉีรู้ว่าถังชีชีตายเพราะตัวเอง หลังจากที่รู้สึกตัวขึ้นมา จะต้องอยากไปพบเธออย่างแน่นอน
เป็นไปตามคาด ก็เห็นเฉียวฉี พยักหน้า แล้วกล่าวด้วยสีหน้าซีดเซียวว่า “ฉันจะไปตอนนี้”
กู้ซือเฉียนขมวดคิ้ว
กวาดสายตาไปที่เธอที่ร่างกายถูกพันด้วยผ้าก๊อซแน่นเต็มไปทั้งตัว และหลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที ก็ไม่ได้ปฏิเสธ
เขาก้มตัวลง อุ้มเธอขึ้นมาจากบนเตียง
เฉียวฉีตัวแข็งทื่อ ทำท่าจะดิ้นรนปฏิเสธ
แต่กลับถูกเสียงเย็นชาของชายห้ามไว้
“อยากจะไปดูเธอก็นิ่งไว้ เชื่อฟังนะ มิฉะนั้นตามสภาพคุณในตอนนี้ คิดจะคลานไปเองหรือ”
ทันใดนั้นเฉียวฉีก็ไม่กระดุกกระดิกอีก
ผ่านไปครู่หนึ่ง ร่างกายที่แข็งทื่อก็คลายลงเล็กน้อย
เธอรู้ว่า เขาพูดถูก สภาพตัวเองเช่นนี้ ไม่สามารถจะเดินไปถึงตึกรองฝั่งโน้นได้
กู้ซือเฉียนไม่ได้พูดอะไรอีก อุ้มเธอเดินไปทางชั้นล่าง
เพิ่งเดินถึงปากบันได ก็เห็นคุณพ่อถังเหวินเฉิงนั่งอยู่ในห้องโถงใหญ่แล้ว
เขานั่งอยู่ตรงนั้น เช็ดน้ำตาไปร้องไห้เสียงดังไปด้วย ในบ้านไม่มีคนรับใช้คนอื่นอยู่ น่าจะได้รับคำสั่งให้หลบหลีกไปคนละทางแล้ว มีเพียงลุงโอยืนเงียบๆอยู่ตรงนั้น ก็ไม่ได้เข้าไปปลอบประโลมเขา ปล่อยให้เขาระบายออกมาอย่างบ้าคลั่งอยู่ตรงนั้น
เมื่อเห็นพวกเขาลงมา ลุงโอชะงักไปเล็กน้อย และรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
ส่วนถังเหวินเฉิง นั้น สายตาเฉียบคม แค่แวบเดียวก็เห็นเฉียวฉีที่อยู่ในอ้อมกอดของกู้ซือเฉียนแล้ว ดวงตาแดงก่ำ พุ่งเข้าไปหาเธอทันที
“แกคนสารเลว ทำให้ลูกสาวฉันตาย ฉันจะฆ่าแก”
อย่างไรก็ตาม ตัวของเขายังไม่ได้เข้าใกล้ ก็ถูกลุงโอก้าวออกมายืนขวางไว้
ลุงโอมองดูเขาด้วยท่าทางสงบนิ่ง แล้วกล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึมว่า“คุณถัง เราเห็นใจเกี่ยวกับการประสบพบเจอของลูกสาวสุดที่รักของคุณ แต่คนที่ชนเธอตายไม่ใช่คุณเฉียว เราก็เหมือนคุณเกลียดคนร้ายที่ก่อกรรมทำชั่วพวกนั้น และจะต้องคิดหาทุกวิถีทาง จะจับคนพวกนี้ให้ได้เพื่อล้างแค้นให้ลูกสาวสุดที่รักของคุณ แต่ทั้งหมดนี้ ต้องขึ้นอยู่พื้นฐานของการมีชีวิตอยู่ของคุณเฉียว หวังว่าคุณถังจะเข้าใจ”
ถังเหวินเฉิงไม่เข้าใจได้อย่างไร
วินาทีที่ได้ข่าวลูกสาวเสียชีวิต ในใจเขาเคยเจ็บปวด และเคยเสียใจมาก
แต่ไม่นาน เขาก็รู้ว่า ฆาตกรที่ทำให้ลูกสาวของเขาต้องตาย คือเฉียวฉี
หลังจากนั้น ระหว่างทางที่ไปตามหาเฉียวฉี ก็ได้ข่าว ที่พักอาศัยของเฉียวฉีในตอนนี้ และก็รู้ว่าชายผู้ลึกลับทรงพลังที่อยู่เบื้องหลังเธอ คือกู้ซือเฉียน
ตอนที่คุณพ่อถังยังเป็นวัยรุ่น ก็เคยเข้าไปปะปนอยู่ในวงการอยู่ช่วงหนึ่ง ดังนั้น ก็เคยได้ยินชื่อของชายคนนี้มาบ้าง
รู้ว่าเขามีอำนาจและอิทธิพลขนาดไหน และก็รู้ว่าเขาร้ายไม่เบา จะไปแหย่ไม่ได้
ดังนั้น ถังเหวินเฉิงย่อมรู้ว่าอะไรเรียกว่า แค่คลิกก็หยุด
ครั้งนี้เขามาเพื่อจะเอาเงิน ไม่ได้ต้องการให้ตัวเองตกไปอยู่ในอันตรายแต่อย่างใด
ดังนั้น เมื่อได้ยินคำพูดของลุงโอ เขาก็หยุดฝีเท้าทันที แต่ยังหายใจหอบเล็กน้อย ใบหน้าแดงก่ำจ้องมองไปที่เฉียวฉี
แล้วกัดฟันพูดว่า“ถึงแม้ว่าเธอไม่ได้ฆ่าลูกสาวของฉัน แต่ก็ตายเพราะเธอ หรือว่าพวกคุณจะให้ฉันปล่อยไปเช่นนี้หรือ”
ดวงตาลุงโอเป็นประกายเล็กน้อย
ที่ไม่ห่างออกไป สีหน้าเฉียวฉีซีดไปหมด
แม้เธอจะเกลียดถังเหวินเฉิงเช่นไร แต่ความหวังดีของถังชีชีนั้น เธอไม่รับไม่ได้
นึกถึงก่อนที่จะเกิดเรื่อง เธอยังวาดอนาคตที่สวยงามของเธอให้ตัวเองฟังอยู่ ความฝันที่ยิ่งใหญ่พวกนั้นยังรอเธอไปทำให้เป็นจริงอยู่
แต่ตอนนี้ เวลาเพียงแค่กะพริบตา เธอก็ได้นอนอยู่ในห้องที่เยือกเย็นแล้ว ไม่มีลมหายใจอีกแล้ว
เฉียวฉีรู้สึกเพียงเจ็บจี๊ดที่หน้าอก แม้แต่หน้าของถังเหวินเฉิงที่ปกติเกลียดชังนัก เวลานี้รู้สึกไม่รู้จะเผชิญหน้าเช่นไร
เมื่อลุงโอเห็นเช่นนั้น ก็กล่าวเสียงเคร่งขรึมว่า“คุณถังวางใจเถอะ ในเมื่อลูกสาวสุดที่รักของคุณได้ช่วยชีวิตคุณเฉียวไว้ เราย่อมไม่ให้เธอตายฟรีอย่างแน่นอน แน่นอนว่า ความผิดพลาดของเราถึงทำให้คุณหนูถังต้องโชคร้าย ความรับผิดชอบนี้เราไม่ปฏิเสธ อีกสองวันเมื่อทุกอย่างคลี่คลายลงแล้ว ย่อมจะต้องมีการชดเชยให้คุณถังอย่างเหมาะสมอยู่แล้ว ”
เมื่อถังเหวินเฉิงได้ยินชดเชยสองคำ ดวงตาเป็นประกายเล็กน้อย
ปากยังคงไม่ยอมหยุด พึมพำเสียงเย็นชาว่า“คำพูดพวกคุณ พูดเหมือนกับว่าฉันตั้งใจจะมาเอาเงินอย่างนั้น”
ลุงโอยิ้มเล็กน้อย
คนประเภทถังเหวินเฉิง เขาเห็นมามากแล้ว การจะรับมือคนประเภทนี้ ย่อมไม่ใช่เรื่องยากอะไรอยู่เลย
เขายิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าว“ย่อมไม่ใช่ความหมายนั้นอยู่แล้ว เรารู้ว่าการสูญเสียคุณหนูไปนั้น ไม่ว่าเงินจะมากเท่าไหร่ก็ไม่สามารถจะชดเชยกลับมาได้ แต่ตอนนี้ นอกจากเงินแล้วเราไม่มีวิธีอื่นจะชดเชยให้ท่านจริงๆ หากท่านไม่คิดถึงช่วงครึ่งหลังของชีวิตตัวเอง ก็ให้คิดถึงคุณหนูถัง หากเธอรับรู้ได้ รู้ว่าช่วงเวลาต่อไปท่านลำบาก เธอก็จะไม่สบายใจได้”
ในที่สุดคำพูดนี้ ก็ทำให้ถังเหวินเฉิงปิดปากลงได้
เขาเหลือบมองไปที่เฉียวฉีกับกู้ซือเฉียนที่อยู่ไม่ไกลออกไป แล้วก็เหลือบมองไปที่ลุงโอ กลอกตาไปมา แล้วพึมพำเย็นชาว่า “อย่างนี้ค่อยยังชั่วหน่อย”
