แน่นอนว่าซูจิ่นซีจะไม่ไปเพียงผู้เดียว
ผู้ใดจะรู้ว่าที่หอสุราตู้คังจะเป็นสถานที่เช่นไร หากฮั่วซืออวี่ถูกพิษจากหอสุราตู้คังนั้นจริงๆ สถานที่นั้นก็จะต้องมีอันตรายที่ไม่อาจรู้ได้ซ่อนอยู่มากมาย
นางเป็นผู้ที่ไม่เข้าใจในวรยุทธ หากเข้าไปเพียงผู้เดียวก็เท่ากับว่าเอาตนเองเข้าไปเสี่ยง
ซูจิ่นซียังไม่มีความกล้าถึงเพียงนั้น
ซูจิ่นซีสังเกตเห็นสีหน้าท่าทางของแม่ทัพฮั่วที่กังวลว่านางจะใช้โอกาสนี้หนีไป ซูจิ่นซีจึงกล่าวขึ้นว่า “ท่านแม่ทัพฮั่ว รบกวนท่านไปกับข้าสักครั้ง ความปลอดภัยครั้งนี้ของข้าฝากไว้ที่ท่านแล้ว ”
“หากแก้ได้ก็แก้ ถ้าแก้ไม่ได้ก็พูดออกมาตรงๆ เหตุใดต้องพูดจาซี้ซั้วมั่วซั่วมากมายถึงเพียงนี้ด้วยเล่า? ”
ท่าทางแม่ทัพฮั่วดูจะไม่เต็มใจอย่างยิ่ง
ชั่วพริบตาเดียว ซูจิ่นซีก็มีความรู้สึกเหมือนคุยอยู่กับวัว
บางคน เจ้าไม่ต้องอธิบาย แม้จะเป็นคนที่ไม่ค่อยคุ้นเคยกันมากนัก ทว่าเพียงสบสายตาให้รู้เป็นนัยเท่านั้น เขาก็สามารถเข้าใจว่าเจ้าอยากทำสิ่งใด เช่น อวิ๋นจิ่น เป็นต้น
ทว่าบางคน แม้ว่าเจ้าจะอธิบายจนปากแห้งลิ้นแห้ง [1] เขาก็ไม่สามารถยืดหยุ่นพลิกแพลง ยังคงดึงดันยืนกรานจนถึงที่สุด ยกตัวอย่างเช่น ท่านแม่ทัพฮั่วที่ยืนอยู่ตรงหน้าผู้นี้
“ตอนนี้ฟ้าใกล้จะมืดแล้ว หากข้ากลับจวนไประดมกำลังคนกับท่านอ๋องก็คงต้องเสียเวลาเป็นแน่ อีกทั้งยังต้องเสียเวลาดำเนินการในวันพรุ่งอีก ทว่าบุตรชายของท่านมีเวลาให้ถอนพิษเพียงสามวันเท่านั้น ล่าช้าหนึ่งวันก็เท่ากับเสี่ยงอันตรายขึ้นอีกหนึ่งวัน และเสียโอกาสช่วยชีวิตไปอีกหนึ่งวัน ดังนั้นจึงต้องใช้วัตถุดิบที่มีในพื้นที่แทน”
“หึ อย่างไรท่านก็เล่นลูกไม้อันใดไม่ได้ ข้าจะไปกับท่านก็ได้! ”
แม่ทัพฮั่วกล่าวเสียงขึ้นจมูกอย่างเย็นชา
เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหามากคนมากความให้วุ่นวาย แม่ทัพฮั่วจึงพายอดฝีมือเพียงสี่นายปลอมตัวติดตามซูจิ่นซีไปยังหอสุราตู้คังนอกเมืองตี้จิง
อย่างไรก็ตาม หอสุราตู้คังกับหอสุราในเมืองตี้จิงนั้นมีความคึกคักและสีสันบรรยากาศที่ไม่เหมือนกันแม้แต่น้อย แม้ว่าหอสุราตู้คังจะมีชื่อเสียงมาก ทว่ากลับซ่อนตัวอยู่ในส่วนลึกของภูเขาชังชุ่ยนอกเมืองหลวง
ทิวเขาเขียวขจีและน้ำทะเลสีมรกตกระจ่างใส ต้นไผ่สีเขียวงอกงามปกคลุมพื้นที่จากโลกภายนอก หลังจากเดินเข้ามาแล้วก็ทำให้ผู้คนสัมผัสได้ถึงความลึกลับที่น่ารื่นรมย์
กระทั่งพนักงานในหอสุราต่างก็สวมชุดแขนกว้างสีเขียวมรกตที่สง่างาม สะอาดสดชื่นดั่งธรรมชาติ เรียบร้อยเหมือนกันไปหมด
ทันทีที่ซูจิ่นซีเดินเข้ามาก็มีชายชราผมขาวอายุราวห้าสิบหกสิบปี สวมเสื้อแขนยาวสีเทาเข้มออกมาต้อนรับ
“ฮูหยินท่านนี้ เหมือนท่านจะมาหอสุราของพวกเราเป็นครั้งแรก ฮูหยินเชิญด้านในขอรับ”
ซูจิ่นซีพยักหน้าแล้วเดินตามชายชราเข้าไปด้านใน
ชายชราพาซูจิ่นซีและผู้ติดตามเข้าไปในห้องไม้ไผ่ที่ตกแต่งอย่างวิจิตรงดงามห้องหนึ่ง
“ไม่ทราบว่าฮูหยินต้องการรับสิ่งใดหรือขอรับ?”
ซูจิ่นซีมองไปรอบๆ ห้องไม้ไผ่ นางลอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ ไม่คิดว่าโลกภายนอกจะมีของตกแต่งหรูหราถึงเพียงนี้ ดูเหมือนว่าเจ้าของหอสุราแห่งนี้หากไม่ได้เป็นผู้มีอำนาจหรือฐานะ ก็ต้องเป็นผู้ที่มีความมั่งคั่งไม่น้อยเลยทีเดียว
“ที่หอสุราของพวกเจ้ามีสุราชนิดใดบ้าง? ”
ใบหน้าของชายชรายกยิ้มเล็กน้อย พลางเหลือบมองสตรีเสื้อสีเขียวที่คอยรับใช้อยู่ด้านข้าง
สตรีเสื้อสีเขียวพยักหน้าแล้วเดินออกไป ผ่านไปไม่นานนางก็กลับเข้ามา ในมือมีหนังสือเล่มเล็กยื่นให้ชายชรา
ชายชรารับมา ก่อนจะมอบให้ซูจิ่นซี
“ฮูหยินท่านนี้ รายชื่อสุราทั้งหมดของหอสุราข้าน้อยล้วนอยู่ตรงหน้า ฮูหยินสามารถเลือกได้เองขอรับ”
ซูจิ่นซีเปิดดู เป็นชื่อสุราทั้งหมดจริงๆ
อย่างแรกคือสุราตู้คัง เป็นสุราชนิดพิเศษของหอสุราตู้คัง
นอกจากนั้นยังมีสุราจู๋เยี่ยชิง สุราหลานหลิงเหม่ย สุราจ้วงหยวนหง สุราหนี่ว์เอ๋อร์หง สุราจิ่วอวิ้นชุน สุราเฮ่อเหนียนก้ง สุราถูซู สุราจูอวี๋ สุราหนานจู๋ สุราซงฮวา สุราเฝิน และอื่นๆ อีกกว่าร้อยชนิด
แน่นอนว่าหนึ่งในนั้นมีสุราดอกเหมยที่ซูจิ่นซีเดินทางมาเพื่อตรวจสอบด้วย
ซูจิ่นซีมองดูอย่างคร่าวๆ ไม่ได้พูดถึงสุราดอกเหมย ทว่ากลับเลือกสุราที่มีชื่อว่าจ่าวจี๋มาหนึ่งชนิด
“ได้ยินมาว่าสุรานี้มีสรรพคุณช่วยรักษาความงามดูแลผิวพรรณ ข้าต้องการลิ้มลองเสียหน่อย”
ชายชรารับหนังสือเล่มเล็กมาแล้วรีบให้คนไปเตรียมสุราให้ซูจิ่นซี
ระหว่างรอสุราจ่าวจี๋ ซูจิ่นซีก็เปิดระบบถอนพิษทั้งระบบ เพื่อตรวจสอบหอสุราตู้คังอย่างระเอียด รวมถึงตำแหน่งของอุโมงค์เก็บสุราของที่นี่ ทว่าซูจิ่นซีตรวจสอบด้วยระบบถอนพิษจนแล้วเสร็จ กลับไม่พบพิษที่เกี่ยวข้องกับชางหลงแต่อย่างใด
ในกรณีนี้มีความเป็นไปได้เพียงสองอย่างเท่านั้น
อย่างแรกคือ หอสุราแห่งนี้ค่อนข้างใหญ่ มีสถานที่ที่ระบบถอนพิษไม่สามารถตรวจสอบได้อย่างทั่วถึง
อีกอย่างก็คือ ที่แห่งนี้ยังมีพิษที่ความร้ายแรงของมันไม่ธรรมดายิ่งกว่าพิษชางหลงเสียอีก มันเหมือนกับพิษที่อยู่บนร่างกายของเฉินไท่เฟยอย่างไรอย่างนั้น ทว่าในระหว่างการตรวจสอบ ระบบการถอนพิษได้ถูกบางสิ่งรบกวน นางจึงไม่สามารถตรวจสอบได้
“ฮูหยิน สุราจ่าวจี๋ที่ท่านสั่งขอรับ”
ชายชรายกสุราที่ซูจิ่นซีสั่งขึ้นมา
ซูจิ่นซีรับแก้วมาด้วยอาการสงบเยือกเย็นไม่แสดงพิรุธ แล้วค่อยๆ จิบอย่างระมัดระวัง
“แท้จริงเป็นสุราชั้นดี สมควรเป็นสุราอันดับหนึ่งของหอสุราตู้คังแห่งแคว้นจงหนิง ชื่อเสียงไม่น้อยหน้าผู้ใด”
“ขอบคุณฮูหยินที่ชื่นชมขอรับ”
ชายชรายอมรับคำชมของซูจิ่นซีอย่างสงบไร้กังวลใด
ซูจิ่นซีดื่มอีกแก้ว
“ได้ยินมาว่าสุราดอกเหมยของหอสุราสูงส่งไม่เลวเลยทีเดียว สามีของข้าชอบดื่มมาก ท่านผู้เฒ่า ข้ายังต้องการสุราดอกเหมยหนึ่งไหกลับไปด้วย”
“ฮูหยินโปรดรอสักครู่ ผู้เฒ่าอย่างข้าจะให้คนไปนำมาเดี๋ยวนี้! ”
“ท่านผู้เฒ่าโปรดรอก่อน ข้ากับสามีพึ่งแต่งงานกันได้ไม่นาน ครั้งนี้เป็นครั้งแรกหลังจากแต่งงานที่ข้าออกมาซื้อสุราให้สามี ข้าต้องการเป็นผู้ลงมือเทสุราและปิดไหด้วยตนเอง หวังว่าหอสุราแห่งนี้จะเต็มใจช่วยเติมเต็มความรักของภรรยาที่มีต่อสามีอย่างข้า”
ความลำบากใจปรากฏบนใบหน้าของชายชรา
“เรื่องนี้… ในเมื่อฮูหยินมาที่หอสุราตู้คังของเราแล้ว จำเป็นต้องรู้กฎของหอสุราตู้คังของเราอย่างหนึ่ง ตราบใดที่สามารถตอบสนองความต้องการของลูกค้าได้ หอสุราตู้คังของเราก็จะทำให้ลูกค้าพอใจ ทว่าห้องเก็บสุรานี้…ตามกฏแล้วห้ามให้คนนอกเข้า ขอฮูหยินอภัยให้ด้วยขอรับ”
เพื่อหลีกเลี่ยงเพื่อนร่วมอาชีพปะปนเข้าไปและขโมยเรียนเคล็ดลับการกลั่นสุรา หอสุราทั่วไปจึงมีกฎที่ไม่อนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้าไปในโรงกลั่นสุราและห้องสุรา
ซูจิ่นซีทราบอยู่แล้วว่าชายชราจะต้องปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ นางหมดหวังแล้ว
“เช่นนั้นรบกวนท่านผู้เฒ่าช่วยไปนำเหล้าสุราเหมยมาให้ข้า ขอที่เก็บไว้นานและรสชาติดีที่สุด”
“ฮูหยินรอสักครู่นะขอรับ! ”
ชายชราพาคนไปนำสุรามาให้ซูจิ่นซีด้วยตนเอง
ซูจิ่นซีส่งแววตาบอกเป็นนัยให้แม่ทัพฮั่ว นางใช้ข้ออ้างขอออกไปเข้าห้องน้ำกับลวี่หลี เพื่อที่จะได้ออกไปจากห้องไม้ไผ่
แม่ทัพฮั่วผู้ซื่อตรงและเข้มงวด คาดไม่ถึงว่าจะเข้าใจความหมายของซูจิ่นซี
เขาไม่ขัดขวาง อีกทั้งยังไม่ทำให้นางยุ่งยากลำบาก
ซูจิ่นซีออกจากห้องไม้ไผ่และเดินตรงไปยังทิศทางของห้องเก็บสุรา
แม้นี่จะเป็นครั้งแรกที่ซูจิ่นซีมาเยือนหอสุราตู้คัง ทว่าระบบถอนพิษของนางกลับสามารถระบุตำแหน่งของห้องเก็บสุราได้อย่างง่ายดาย โดยอาศัยการตรวจจับปริมาณของสุราที่มีอยู่เป็นจำนวนมาก เนื่องจากส่วนประกอบที่สำคัญหลายอย่างในสุราก็เป็นพิษเช่นกัน
ตลอดทาง ซูจิ่นซีใช้ระบบถอนพิษตรวจสอบบริเวณโดยรอบอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่พบพิษชนิดนั้นที่ซูจิ่นซีตามหา
ความหวังสุดท้ายคงต้องฝากไว้กับอุโมงค์เก็บสุราที่เก็บสุราไว้เยอะที่สุดแล้ว
สถานที่ที่มีชื่อเสียงเช่นนี้มักให้ความสำคัญกับลูกค้าเป็นอันดับแรก ซูจิ่นซีเดินเตร่ไปมารอบหอสุรา ตราบใดที่ไม่เจอผู้จัดการ พนักงานธรรมดาทั่วไปจะไม่สามารถเข้ามาขัดขวางได้
ไม่นานนัก ซูจิ่นซีและลวี่หลีก็เดินมาถึงด้านนอกอุโมงค์เก็บสุรา
ซูจิ่นซีซ่อนตัวอยู่ในความมืด นางเปิดระบบถอนพิษทั้งระบบอีกครั้งเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดรอบคอบ นางตั้งใจตรวจองค์ประกอบสารพิษทั้งหมดในอุโมงค์เก็บสุรา
ทว่าครั้งนี้ก็ยังหาสิ่งที่นางต้องการไม่พบ
ในระยะใกล้ถึงเพียงนี้ ไม่ควรมีสิ่งใดที่สามารถหลุดพ้นจากประสิทธิภาพการตรวจสอบของระบบถอนพิษได้
หรือว่าความคิดของนางผิดพลาดไป?
เดิมทีชางหลงไม่ได้อยู่ที่หอสุราตู้คัง ฮั่วซืออวี่ก็ไม่ได้ถูกพิษที่นี่?
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดซูจิ่นซีก็ตัดความเป็นไปได้ที่หอสุราตู้คังเป็นที่มาของพิษออกไป นางตัดสินใจว่าหลังจากกลับไป นางจะหาเบาะแสอื่นและคิดหาวิธีใหม่อีกครั้ง
ทว่า…
ไม่มีผู้ใดคาดคิดว่า ขณะที่ซูจิ่นซีกำลังจะหันหลังกลับ ทันใดนั้นนางก็ถูกบางอย่างกระแทกเข้าที่ศีรษะอย่างแรง ดวงตาของนางมืดแสงลง นางมองไม่เห็นสิ่งใดและล้มลงกับพื้นในทันที
คาดไม่ถึงว่าจะมีคนตีซูจิ่นซีจนสลบ
……
